دوره 9، شماره 1 - ( 1398 )                   جلد 9 شماره 1 صفحات 20-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Akhondnejad F, Jafaryan H, Patimar R, Adineh H. The role of commercial prebiotics of A- max, Celmanax and Ultra on growth, feed performance and blood biochemical compounds of juvenile beluga (Huso huso Linneaus, 1758). JFST 2020; 9 (1) :13-20
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-14623-fa.html
آخوندنژاد فرهمند، جعفریان حجت الله، پاتیمار رحمان، آدینه حسین. نقش پر‌بیوتیک‌های تجاری ای‌مکس، سلماناکس و ای‌مکس اولترا بر معیارهای رشد، تغذیه‌ و ترکیبات بیوشیمیایی خون فیل ماهیان جوان (Huso huso Linneaus, 1758). علوم و فنون شیلات. 1398; 9 (1) :13-20

URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-14623-fa.html


1- دانشجوی شیلات دانشگاه گنبد
2- معاونت پشتیبانی و توسعه دانشگاه
3- گروه شیلات/ دانشگاه گنبدکاووس
4- گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایران
چکیده:   (2152 مشاهده)
اهداف: هدف از این پژوهش ارزیابی اثرات سه نوع پر­بیوتیک تجاری ای­مکس، سلماناکس و اولترا (هر یک به میزان  5/0، 1، 5/1 گرم بر کیلوگرم در جیره مصرفی) بر معیارهای تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی خون فیل ماهی جوان بود.
مواد و روش­ها: تعداد 900 ماهی با میانگین وزنی 89/0±5/21 گرم در 9 تیمار (هر یک با 3 تکرار) به­مدت 60 روز تغذیه شدند. تیمار شاهد بدون افزودن مکمل بود. ماهیان در 3 وعده به­میزان 5 درصد وزن بدن غذادهی شدند. پایان دوره آزمایش، عملکرد رشد و تغذیه مورد سنجش قرار گرفت.
یافته­ها: وزن نهایی در تیمار اواترا 5/0 (78/21± 00/90 گرم) در مقایسه با تیمار شاهد (60/9± 50/37 گرم) به­طور معنی­داری بالاتر بود. بیشترین و کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی بترتیب در تیمارهای شاهد و اولترا 5/0 بود. نتایج نشان داد که در تیمار پر­بیوتیکی (5/0 اولترا) بیشترین میزان نسبت کارایی پروتئین و چربی به­ترتیب (77/0±19/2 و 6/2±37/7) و کمترین آن در تیمار شاهد بدست آمد. بطور کلی بهترین تیمار در گروه سلماناکس (دوز 5/0)، در گروه ای­مکس (دوز 5/1) و در گروه اولترا (دوز 5/0) بودند. بعلاوه، بعد از تعیین دوز مناسب، ازماهیان در تیمارهای فوق الذکر خونگیری شد. براساس نتایج پارامترهای بیوشیمیای خون، میزان فعالیت AST، ALP و ALT تفاوت معنی­داری نداشت، بطوریکه بیشترین میزان آن در تیمار شاهد بدست آمد. مقدار پروتئین و کورتیزول در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی­داری نداشت.
نتیجه­گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از پربیوتیک­ها در جیره غذایی فیل ماهی اثرات مثبت بر عملکرد تغذیه، آنزیم­های کبدی و پارامترهای بیوشیمیایی خون دارد.
متن کامل [PDF 525 kb]   (1286 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: فیزیولوژی آبزیان
دریافت: 1396/8/7 | انتشار: 1398/10/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.