جستجو در:
دوره 7، شماره 3 - ( 1397 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 213-205 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sharifi E, JafarPour S, Hosseini S. Investigating the Effects of Biopolymer Concentration and Core Material Percentage on Quality Characteristics of Fish Oil Nanocapsules Containing Clove Essential Oil Prepared by Complex Coacervation Technique. JFST 2018; 7 (3) :205-213
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-15761-fa.html
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-15761-fa.html
شریفی الهه، جعفرپور سید علی، حسینی محمد هاشم. بررسی اثر غلظت بیوپلیمر کل و درصد هسته بر ویژگی‌های کیفی نانوکپسول‌های روغن ماهی حاوی اسانس میخک تولیدشده به روش کوآسرواسیون پیچیده. علوم و فنون شیلات. 1397; 7 (3) :205-213
الهه شریفی* 
1، سید علی جعفرپور2 ، محمد هاشم حسینی3
1، سید علی جعفرپور2 ، محمد هاشم حسینی3
1- گروه شیلات، دانشکده علوم دام و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران ، Sharifi.elahe1370@gmail.com
2- گروه شیلات، دانشکده علوم دام و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
3- گروه صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2- گروه شیلات، دانشکده علوم دام و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
3- گروه صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (10504 مشاهده)
اهداف: با توجه به ماهیت غیراشباع اسیدهای چرب ماهی، کاربرد فناوری‌هایی برای کنترل نرخ اکسایش آن برای استفاده در صنعت غذا ضروری است. هدف پژوهش حاضر بررسی روش تولید نانوکپسول‌های روغن ماهی به همراه اسانس میخک با استفاده از تکنیک کوآسرواسیون بود.
مواد و روش‌ها: در پژوهش تجربی حاضر تاثیر سه متغیر مستقل شامل درصد بیوپلیمر کل (ژلاتین-صمغ عربی؛ ۶، ۸ و ۱۰%) روغن (۲ تا ۳%) ، غلظت اسانس میخک (صفر، ۲۰۰۰ و ppm۳۰۰۰) بر متغیرهای وابسته از قبیل اندازه ذرات و پتانسیل زتا، رنگ پودرهای تولیدشده، مقادیر روغن سطحی، کپسوله‌شده و بازدهی ریزپوشانی بررسی شد. پژوهش حاضر به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. آزمون‌های آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون دانکن به کار رفتند. داده‌ها در نرم‌افزار ۱۶ SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: افزایش درصد بیوپلیمر کل موجب افزایش اندازه ذرات شد و اندازه ذرات محدوده‌ای بین ۵۵/۸۳±۲۵۹/۱۹ تا ۲۵۳/۰۵±۸۱۴/۳۵ نانومتر داشتند. در بررسی رنگ پودرهای تولیدشده با افزایش غلظت روغن ماهی و اسانس میخک شاخص زردی افزایش و با افزایش غلظت بیوپلیمر کل شاخص روشنایی کاهش یافت. همچنین روغن سطحی با افزایش درصد روغن و غلظت اسانس میخک در سطح نانوکپسول‌ها افزایش نشان داد و بازدهی ریزپوشانی در تیمارهای مختلف بین ۲/۷۵±۶۵/۱۰ در تیمار ۱۵ (۱۰% مخلوط بیوپلیمر، ۳% روغن) تا ۰/۷۸±۹۸/۸۴ در تیمار ۴ (۸% مخلوط بیوپلیمر، ۲% روغن) متفاوت بود.
نتیجه‌گیری: استفاده از تکنیک کوآسرواسیون پیچیده با استفاده از ژلاتین ماهی و صمغ عربی به‌عنوان بیوپلیمر، می‌تواند ذرات با اندازه نانو تولید کند.
مواد و روش‌ها: در پژوهش تجربی حاضر تاثیر سه متغیر مستقل شامل درصد بیوپلیمر کل (ژلاتین-صمغ عربی؛ ۶، ۸ و ۱۰%) روغن (۲ تا ۳%) ، غلظت اسانس میخک (صفر، ۲۰۰۰ و ppm۳۰۰۰) بر متغیرهای وابسته از قبیل اندازه ذرات و پتانسیل زتا، رنگ پودرهای تولیدشده، مقادیر روغن سطحی، کپسوله‌شده و بازدهی ریزپوشانی بررسی شد. پژوهش حاضر به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. آزمون‌های آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون دانکن به کار رفتند. داده‌ها در نرم‌افزار ۱۶ SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: افزایش درصد بیوپلیمر کل موجب افزایش اندازه ذرات شد و اندازه ذرات محدوده‌ای بین ۵۵/۸۳±۲۵۹/۱۹ تا ۲۵۳/۰۵±۸۱۴/۳۵ نانومتر داشتند. در بررسی رنگ پودرهای تولیدشده با افزایش غلظت روغن ماهی و اسانس میخک شاخص زردی افزایش و با افزایش غلظت بیوپلیمر کل شاخص روشنایی کاهش یافت. همچنین روغن سطحی با افزایش درصد روغن و غلظت اسانس میخک در سطح نانوکپسول‌ها افزایش نشان داد و بازدهی ریزپوشانی در تیمارهای مختلف بین ۲/۷۵±۶۵/۱۰ در تیمار ۱۵ (۱۰% مخلوط بیوپلیمر، ۳% روغن) تا ۰/۷۸±۹۸/۸۴ در تیمار ۴ (۸% مخلوط بیوپلیمر، ۲% روغن) متفاوت بود.
نتیجه‌گیری: استفاده از تکنیک کوآسرواسیون پیچیده با استفاده از ژلاتین ماهی و صمغ عربی به‌عنوان بیوپلیمر، می‌تواند ذرات با اندازه نانو تولید کند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |