دوره 11، شماره 4 - ( 1401 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 356-346 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohammadi M, Ghasemi Z, Sourinejad I. Effects of separate and combined exposure to titanium dioxide nanoparticles and mercury ion on survival and fatty acid profile of Artemia salina (Linnaeus, 1758). JFST 2022; 11 (4) : 4
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-67390-fa.html
محمدی معصومه، قاسمی زهرا، سوری نژاد ایمان. اثرات مواجهه جداگانه و هم‌زمان نانو ذرات دی‌اکسید تیتانیوم و یون جیوه بر زنده‌مانی و ترکیب اسیدهای‌چرب آرتمیا Artemia salina (Linnaeus, 1758). علوم و فنون شیلات. 1401; 11 (4) :346-356

URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-67390-fa.html


1- گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
چکیده:   (1129 مشاهده)
بدلیل گسترش استفاده از نانوذرات در زمینه های مختلف و امکان ورود این نانوذرات به اکوسیستم های آبی لازم است تحقیقاتی در مورد اثرات این نانوذرات بر محیط اطراف صورت پذیرد. ناپلی آرتمیا Artemia salina بعنوان یک مدل زیستی مناسب در بوم آلاینده شناسی، در معرض غلظت­های مختلف  ppm0001/0، 001/0، 005/0، 01/0 و 1/0 یون جیوه بطور جداگانه و همچنین بطور همزمان با غلظت ثابتppm 1/0 و ppm1 نا­نوذرات تیتانیوم دی اکساید قرار گرفت. تلفات آرتمیا پس از 48 ساعت و همچنین اثرات این آلاینده­ها بر پروفایل اسید چرب آرتمیا بررسی شد. تلفات آرتمیا در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید یک اثر دوگانه نشان داد. تلفات در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm1/0 در مقایسه با تیمار جداگانه جیوه افزایش یافت اما تلفات در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm1 در مقایسه با تیمار جداگانه جیوه کاهش یافت و اثر سمیت جیوه کم شد. همچنین کاهش اسیدهای چرب اشباع در رویارویی هم­زمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm1 در مقایسه با تیمار جداگانه جیوه مشاهده شد. مقدار اسید‌های چرب غیراشباع تک زنجیره و چند زنجیره در رویارویی هم­زمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm1 برابر با شاهد بود و نسبت به تیمار جداگانه جیوه افزایش داشت. یافته ها لزوم توجه بیشتر به پتانسیل برهمکنش آلاینده ها در اکوسیستمهای آبی و اثرات این برهمکنش ها را بر سمیت آلاینده ها با توجه به غلظت آنها آشکار می سازد.
شماره‌ی مقاله: 4
متن کامل [PDF 1592 kb]   (148 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: نانوتکنولوژی
دریافت: 1401/11/19 | انتشار: 1401/9/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.