دوره 5، شماره 3 - ( 1395 )                   جلد 5 شماره 3 صفحات 30-19 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ahmadi S, Soltani M, Shamsaei mehrjan M, Rajabi Islami H, Peyghan R. Comparison of Pediococcus acidilactici and Lactococcus lactis as probiotic on survival rate and some immunological parameters of White leg shrimp (Litopenaeus vannamei). JFST 2016; 5 (3) :19-30
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-8766-fa.html
احمدی سارا، سلطانی مهدی، شمسایی مهرجان مهدی، رجبی اسلامی هومن، پیغان رحیم. مقایسه تاثیر پروبیوتیک‌های Pediococcus acidilactici و Lactococcus lactis بر نرخ بازماندگی و برخی فاکتورهای ایمنی میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei). علوم و فنون شیلات. 1395; 5 (3) :19-30

URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-8766-fa.html


1- مدرس حق التدریس
2- استاد برجسته گروه دامپزشکی دانشگاه تهران
3- استادیار گروه شیلات دانشگاه علوم و تحقیقات
4- استادیار گروه شیلات دانشگاه علوم وتحقیقات
5- استاد دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران
چکیده:   (8932 مشاهده)
تأثیر پروبیوتیک­های Pediococcus acidilactici و Lactococcus lactis بر نرخ بازماندگی و برخی فاکتورهای ایمنیمیگوی وانامی(L. vannamei) در یک دوره­ی پرورش 3 ماهه ارزیابی گردید. تیمارها شامل تیمار شاهد، تیمار پدیوکوکوس و تیمار لاکتوکوکوس بود که پروبیوتیک­ها در تیمارهای پروبیوتیکی، با دوز 10 به توان 9 در جیره غذایی استفاده شد. . نتایج نشان داد که استفاده از پروبیوتیک­ها باعث افزایش نرخ بازماندگی گردید که بیشترین میزان در تیمار پدیوکوکوس و پس از آن لاکتوکوکوس بود (05/0P≤). بهترین عملکرد ایمنی در تیمارهای تغذیه شده با پروبیوتیک­ها مشاهده شد، فعالیت فنول­اکسیداز، میزان پرتئین تام و گلوبولین همولنف در تیمارهای پروبیوتیکی دارای اختلاف معنی­داری با تیمار شاهد بودند (05/0P≤)، در حالی‌که دارای تاثیر قابل ملاحظه­ای بر فعالیت لیزوزیم نداشت (05/0P≥). در مجموع پروبیوتیک­ پدیوکوکوس بهترین عملکرد را در افزایش پاسخ­های ایمنی و نرخ بازماندگی میگو نشان داد. 
متن کامل [PDF 376 kb]   (2658 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: تکثیر و پرورش آبزیان
دریافت: 1394/2/16 | انتشار: 1395/9/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.