دوره 7، شماره 3 - ( 1397 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 229-223 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران ، d.mrezaei@malayeru.ac.ir
2- گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
2- گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
چکیده: (6746 مشاهده)
اهداف: دامنه وسیعی از ترکیبات شیمیایی برهم زننده اندوکراینی می‌توانند منجر به تغییر متیلاسیون DNA شوند. فیتواستروژن‌ها به‌عنوان ترکیبات استروژنی ضعیف می‌توانند بر عملکرد تولیدمثلی یا ساختار سیستم غدد درون‌ریز آبزیان تاثیرگذار باشند.
مواد و روش‌ها: به‌منظور بررسی اثرات اپی‌ژنتیکی جنیستئین و بتاسیتوسترول بر متیلاسیون DNA، ۴۹ عدد مولد ماده ماهی سفید به‌مدت ۲۱ روز و همچنین تخم لقاح‌یافته ماهی سفید تا زمان تفریخ، در معرض سه سطح جنیستئین و سه سطح بتاسیتوسترول با غلظت‌های ۱۰، ۵۰ و ۵۰۰نانوگرم بر لیتر قرار گرفتند. از بافت‌های تخمدان و کبد ماهیان مولد و نیز لاروهای تازه تفریخ‌شده در پایان آزمایش نمونه‌برداری و DNA آنها جداسازی شد. در این مطالعه به‌منظور بررسی متیلاسیون در هر یک از بافت‌ها از تکنیک MSAP استفاده شد.
یافته‌ها: بالاترین نرخ متیلاسیون DNA در بافت کبد و در ماهیان در معرض بتاسیتوسترول مشاهده شد. در تخمدان و جنین ماهیان نیز حضور هر دو ترکیب در محیط آبی در مقایسه با شاهد توانست بر الگوی متیلاسیون DNA تاثیرگذار باشد. بررسی نتایج نشان می‌دهد که متیلاسیون کل ژنوم در پاسخ به حضور هر دو ترکیب در محیط آزمایش در بافت‌های کبد، تخمدان و جنین تغییر می‌نماید.
نتیجه‌گیری: الگوی تغییر متیلاسیون بسته به نوع بافت و ترکیب فیتواستروژنی متفاوت است. بنابراین جنیستئین و بتاسیتوسترول قادر به تغییر شاخص‌های مولکولی در مولدین و جنین هستند. بنابراین حضور این ترکیبات با غلظت‌های ذکرشده در رودخانه‌های منتهی به دریای خزر می‌تواند در درازمدت بر عملکرد تولیدمثلی ماهی سفید تاثیر منفی داشته باشد.
مواد و روش‌ها: به‌منظور بررسی اثرات اپی‌ژنتیکی جنیستئین و بتاسیتوسترول بر متیلاسیون DNA، ۴۹ عدد مولد ماده ماهی سفید به‌مدت ۲۱ روز و همچنین تخم لقاح‌یافته ماهی سفید تا زمان تفریخ، در معرض سه سطح جنیستئین و سه سطح بتاسیتوسترول با غلظت‌های ۱۰، ۵۰ و ۵۰۰نانوگرم بر لیتر قرار گرفتند. از بافت‌های تخمدان و کبد ماهیان مولد و نیز لاروهای تازه تفریخ‌شده در پایان آزمایش نمونه‌برداری و DNA آنها جداسازی شد. در این مطالعه به‌منظور بررسی متیلاسیون در هر یک از بافت‌ها از تکنیک MSAP استفاده شد.
یافته‌ها: بالاترین نرخ متیلاسیون DNA در بافت کبد و در ماهیان در معرض بتاسیتوسترول مشاهده شد. در تخمدان و جنین ماهیان نیز حضور هر دو ترکیب در محیط آبی در مقایسه با شاهد توانست بر الگوی متیلاسیون DNA تاثیرگذار باشد. بررسی نتایج نشان می‌دهد که متیلاسیون کل ژنوم در پاسخ به حضور هر دو ترکیب در محیط آزمایش در بافت‌های کبد، تخمدان و جنین تغییر می‌نماید.
نتیجه‌گیری: الگوی تغییر متیلاسیون بسته به نوع بافت و ترکیب فیتواستروژنی متفاوت است. بنابراین جنیستئین و بتاسیتوسترول قادر به تغییر شاخص‌های مولکولی در مولدین و جنین هستند. بنابراین حضور این ترکیبات با غلظت‌های ذکرشده در رودخانه‌های منتهی به دریای خزر می‌تواند در درازمدت بر عملکرد تولیدمثلی ماهی سفید تاثیر منفی داشته باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |