دوره 10، شماره 2 - ( 1400 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 250-240 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه زیست شناسی و علوم پایه، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران ، r.kazempoor@riau.ac.ir
2- دکتری تخصصی بهداشت و بیماری های آبزیان، گروه پاتولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران.
3- دکتری تخصصی زیست شناسی، پژوهشکده محیط زیست، پردیس انرژی و محیط زیست، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران.
4- دکتری حرفه ای دامپزشکی، گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده:   (1714 مشاهده)
آلودگی­ نفتی آب­های سطحی علاوه بر ایجاد اختلال در عملکرد فیزیولوژیک ماهیان منجر به صدمات جبران ناپذیری برسلامتی انسان طی انتقال از طریق زنجیره غذایی می­گردد. در نتیجه بررسی امکان تجمع هیدروکربن­های نفتی در بافت­های خوراکی ماهیان اهمیت ویژه­ای می یابد. در این مطالعه نمونه­های ماهی شانک زرد باله  Acanthopagrus latus (Houttuyn, 1782)با استفاده از تله­های طعمه دار از منطقه خور موسی در خلیج فارس،  جمع آوری شده و پس از بیست روز سازگاری با شرایط آزمایشگاهی مرکز تحقیقات آبزی پروری جنوب ایران در مخازن حاوی 300 لیتر آب دریا به پنج گروه با دو تکرار تقسیم شدند. سپس گروه­ها در معرض غلظت­های صفر، 2، 4، 8 و 16 درصد فاز محلول  نفت خام (water soluble fraction) قرار گرفتند. نتایج بررسی میزان هیدروکربن­های نفتی کل در بافت آبشش و کلیه نشان دهنده افزایش معنی دار در روزهای 10 و 20 آزمایش بود که این مقدر با بالا رفتن غلظت WSF نیز افزایش یافت (P<0.05). در حالی که در بافت کبد و عضلات در هیچ یک از گروه­های مواجهه، با درنظر گرفتن زمان مواجهه و غلظت WSF، اختلاف معنی داری مشاهده نشد (P>0.05). نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده امکان تجمع TPH در بافت­های آبشش و کلیه ماهی شانک زرد باله تحت تاثیر غلظت و مدت زمان مواجهه با WSF بود. فلذا با توجه به ارزش اقتصادی بالای خانواده شانک ماهیان، ارائه روش­های مدیریتی مناسب برای کنترل ورود آلاینده­های نفتی به آب­های خلیج فارس ضروری به نظر می­رسد.
واژه‌های کلیدی: TPH، ماهی شانک، نفت خام، خلیج فارس
متن کامل [PDF 1012 kb]   (994 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: بهداشت و بیماریهای آبزیان
دریافت: 1400/1/17 | انتشار: 1400/3/5

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.