دوره 12، شماره 3 - ( 1402 )
جلد 12 شماره 3 صفحات 305-297 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمد لاریجانی* 
1، رویا بختیار2 
، مهرنوش نوروزی3 ، رها فدایی4
1، رویا بختیار2 ، مهرنوش نوروزی3 ، رها فدایی4
1- مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان ، mohamadlarijani@gmail.com
2- گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
4- گروه مهندسی شیلات، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه جیرفت .کرمان
2- گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
4- گروه مهندسی شیلات، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه جیرفت .کرمان
چکیده: (390 مشاهده)
این مطالعه به منظور تعیین شناسه (Barcoding)با استفاده از ژن سیتوکروم اکسیداز ماهی کپورمعمولی، بین سه استان گلستان، مازندران و گیلان (به ترتیب در مناطق گمیشان، تجن و کیاشهر) در سال1390 انجام شده است. نتایج حاصل از تعیین توالی30 نمونه باله دمی گونه کپور دریایی سواحل جنوبی خزر نشان داد که تمامی نمونهها از یک گونه بوده و فاصله ژنتیکی آنها حداقل به 2 درصد نمیرسد. بنابراین همه نمونههای کپور سه استان از یک گونه میباشند و از یک نوع بارکد برخوردار میباشند. در بررسی فاصله نوکلئوتیدی و هاپلوتیپی، منطقه گمیشان به ترتیب، 75000/10 ، 1 و منطقه کیاشهر به ترتیب، 2000/3 و 9333/0 بدست آمد. در بررسی تنوع نوکلئوتیدی بین دو منطقه 01978/0 و میانگین اختلاف نوکلئوتیدی 187/12 بدست آمد. تنوع هاپلوتیپی در منطقه گمیشان 095/38 و در منطقه کیاشهر 809/23 درصد محاسبه شد. از مجموع 13 هاپلوتیپ، منطقه گمیشان با 8هاپلوتیپ (53/61 درصد) و منطقه کیاشهر با 5 هاپلوتیپ (46/38 درصد) از کمترین مقدار هاپلوتیپ برخوردار بودند. نتایج این بررسی نشان میدهد که بین نمونههای کپور دریایی دو منطقه گمیشان و کیاشهر از نظر تنوع نوکلئوتیدی و هاپلوتیپی اختلاف معنی داری وجود دارد (p<0.05).
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |