1- پژوهشکده خلیج فارس، دانشگاه خلیج فارس
2- دانشگاه خلیج فارس
3- دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه خلیج فارس بوشهر
4- دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه شهرکرد
چکیده: (6695 مشاهده)
در مطالعه حاضر اثر آب شیرین و شوریهای مختلف 15، 35 و 50 گرم بر لیتر (ppt) بر رشد، تغذیه، ترکیب لاشه و میزان گلوکز و کورتیزول پلاسما در ماهی سی باس آسیایی (Lates calcarifer) بررسی شد. 180 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 41/0±36/34 گرم در یک طرح کاملاً تصادفی بین 12 تانک فایبرگلاس مدور 300 لیتری توزیع شدند. غذادهی تا حد سیری دوبار در روز به مدت 30 روز انجام شد. در پایان آزمایش زیست سنجی انجام گرفت و نمونه های پلاسما و لاشه و برای بررسی پارامترهای بیوشیمیایی خون و ترکیب بیوشیمیایی بدن جمع آوری شد. نتایج حاصل نشان داد که تیمار آب شیرین دارای اختلاف معنیداری در پارامترهای رشد و تغذیه با سایر تیمارها بود (05/0> p). همچنین نتایج آنالیز لاشه نشان داد که درصد رطوبت تیمار آب شیرین در مقایسه با سایر تیمارها به صورت معنیداری بالاتر (11/0±07/72) بود (05/0> p). میزان گلوکز و کورتیزول در تیمار با شوری 15 گرم بر لیتر به ترتیب به طور معنیداری (05/0> P) بالاتر از تیمارهای با شوری 35 و 50 گرم بر لیتر و تیمار آب شیرین و تیمار با شوری 35 گرم بر لیتر بود. به طور کلی این مطالعه نشان داد که این گونه می تواند تغییرات در محدوده آب دریاها تا آب لب شور را در محدوده زمانی 30 روزه تحمل کند و به طور موفقیت آمیزی و بدون نشان دادن تلفات با آب شیرین سازگار شد. اما، به دلیل صرف انرژی بالا به منظور تنظیم اسمزی در آب شیرین این گونه نمیتواند گزینه مناسبی برای پرورش در آب شیرین باشد.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
تکثیر و پرورش آبزیان دریافت: 1394/8/14 | انتشار: 1395/6/31