دوره 10، شماره 3 - ( 1400 )                   جلد 10 شماره 3 صفحات 354-342 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sarsangi Aliabad H, Naji A, Seyed mortezaei S R, sourinejad I, Akbarzadeh A. Effect of different temperature, salinity and C/N ratio levels on biofloc production, proximate analyses and control of nitrogenous components in aquaculture system. JFST 2021; 10 (3) :342-354
URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-47829-fa.html
سرسنگی علی آباد حبیب، ناجی ابوالفضل، سید مرتضائی سید رضا، سوری نژاد ایمان، اکبرزاده آرش. تاثیر سطوح مختلف دما، شوری و نسبت کربن به نیتروژن در تولید توده زیستی(Biofloc)، ترکیب شیمیایی آن و کنترل مواد دفعی نیتروژنی در سیستم آبزی‌پروری. علوم و فنون شیلات. 1400; 10 (3) :342-354

URL: http://jfst.modares.ac.ir/article-6-47829-fa.html


1- دانشجوی دکتری رشته شیلات، گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندر عباس، ایران
2- دانشیار گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندر عباس، ایران ، Abolfazlnaji@gmail.com
3- استادیار موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
4- دانشیار گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندر عباس، ایران
چکیده:   (2222 مشاهده)
فناوری بیوفلاک به عنوان ابزاری نوین در توسعه پایدار آبزی پروری مطرح و مشکل کمبود آب و خروج پساب­ آبزی­پروری به محیط زیست را رفع نموده است. در این سیستم مواد دفعی نیتروژن­دار (آمونیاک و آمونیوم)بوسیله باکتری­ها جذب و به پروتئین میکروبی قابل مصرف برای آبزی تبدیل می­گردد. هدف این طرح بررسی عوامل موثر بر تولید بیوفلاک و ارزیابی آن جهت استفاده در آبزی پروری بود. سطوح مختلف دما (24، 28 و 32 درجه سانتی­گراد)، شوری (صفر، 4 و 8 گرم در لیتر) و نسبت کربن به نیتروژن (1:10، 1:15 و1:20)که از فاکتورهای کلیدی در تشکیل بیوفلاک و نحوه عملکرد آن می­باشد با استفاده از روش سطح پاسخ مورد بررسی و اثر فاکتورهای مورد مطالعه بر میزان نیتروژن آمونیاکی کل(TAN)، نیتریت، نیترات، حجم بیوفلاک، پروتیئن و چربی بیوفلاک­ها ارزیابی گردید. نتایج نشان داد، دما بطور معنی­داری بر حجم بیوفلاک و میزان پروتئین آن اثرگذار است (P < 0.05) اما بر ترکیبات نیتروژن­دار و میزان چربی بیوفلاک اثر معنی­داری ندارد(P > 0.05). با افزایش شوری میزان پروتئین، چربی و رطوبت کاهش و میزان خاکستر بیوفلاک­ها افزایش یافت(P < 0.05). نسبت­ کربن به نیتروژن اثر معکوس و معنی­داری بر نیتروژن آمونیاکی کل و نیتریت داشت. بهینه سازی فاکتورها نشان داد فراهم نمودن دمای°C 27، نسبت کربن به نیتروژن 18 به 1 در آب لب شور و نیز دمای°C 29 و نسبت کربن به نیتروژن 14 به 1 در آب شیرین منجر به تولید بیوفلاک بسیار مطلوب از نظر محتوای پروتیئن و چربی و کنترل ترکیبات نیتروژن دار در آب می­گردد.
متن کامل [PDF 1606 kb]   (936 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: مدیریت پسماند و آلودگی محیطهای آبی
دریافت: 1399/9/2 | انتشار: 1400/5/29

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.