جستجو در مقالات منتشر شده
معصومه محمدی، زهرا قاسمی، ایمان سوری نژاد،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
بدلیل گسترش استفاده از نانوذرات در زمینه های مختلف و امکان ورود این نانوذرات به اکوسیستم های آبی لازم است تحقیقاتی در مورد اثرات این نانوذرات بر محیط اطراف صورت پذیرد. ناپلی آرتمیا Artemia salina بعنوان یک مدل زیستی مناسب در بوم آلاینده شناسی، در معرض غلظتهای مختلف ppm۰۰۰۱/۰، ۰۰۱/۰، ۰۰۵/۰، ۰۱/۰ و ۱/۰ یون جیوه بطور جداگانه و همچنین بطور همزمان با غلظت ثابتppm ۱/۰ و ppm۱ نانوذرات تیتانیوم دی اکساید قرار گرفت. تلفات آرتمیا پس از ۴۸ ساعت و همچنین اثرات این آلایندهها بر پروفایل اسید چرب آرتمیا بررسی شد. تلفات آرتمیا در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید یک اثر دوگانه نشان داد. تلفات در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm۱/۰ در مقایسه با تیمار جداگانه جیوه افزایش یافت اما تلفات در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm۱ در مقایسه با تیمار جداگانه جیوه کاهش یافت و اثر سمیت جیوه کم شد. همچنین کاهش اسیدهای چرب اشباع در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm۱ در مقایسه با تیمار جداگانه جیوه مشاهده شد. مقدار اسیدهای چرب غیراشباع تک زنجیره و چند زنجیره در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm۱ برابر با شاهد بود و نسبت به تیمار جداگانه جیوه افزایش داشت. یافته ها لزوم توجه بیشتر به پتانسیل برهمکنش آلاینده ها در اکوسیستمهای آبی و اثرات این برهمکنش ها را بر سمیت آلاینده ها با توجه به غلظت آنها آشکار می سازد.
