---

اهداف: هدف از این پژوهش ارزیابی اثرات سه نوع پر­بیوتیک تجاری ای­مکس، سلماناکس و اولترا (هر یک به میزان  ۵/۰، ۱، ۵/۱ گرم بر کیلوگرم در جیره مصرفی) بر معیارهای تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی خون فیل ماهی جوان بود.
مواد و روش­ها: تعداد ۹۰۰ ماهی با میانگین وزنی ۸۹/۰±۵/۲۱ گرم در ۹ تیمار (هر یک با ۳ تکرار) به­مدت ۶۰ روز تغذیه شدند. تیمار شاهد بدون افزودن مکمل بود. ماهیان در ۳ وعده به­میزان ۵ درصد وزن بدن غذادهی شدند. پایان دوره آزمایش، عملکرد رشد و تغذیه مورد سنجش قرار گرفت.
یافته­ها: وزن نهایی در تیمار اواترا ۵/۰ (۷۸/۲۱± ۰۰/۹۰ گرم) در مقایسه با تیمار شاهد (۶۰/۹± ۵۰/۳۷ گرم) به­طور معنی­داری بالاتر بود. بیشترین و کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی بترتیب در تیمارهای شاهد و اولترا ۵/۰ بود. نتایج نشان داد که در تیمار پر­بیوتیکی (۵/۰ اولترا) بیشترین میزان نسبت کارایی پروتئین و چربی به­ترتیب (۷۷/۰±۱۹/۲ و ۶/۲±۳۷/۷) و کمترین آن در تیمار شاهد بدست آمد. بطور کلی بهترین تیمار در گروه سلماناکس (دوز ۵/۰)، در گروه ای­مکس (دوز ۵/۱) و در گروه اولترا (دوز ۵/۰) بودند. بعلاوه، بعد از تعیین دوز مناسب، ازماهیان در تیمارهای فوق الذکر خونگیری شد. براساس نتایج پارامترهای بیوشیمیای خون، میزان فعالیت AST، ALP و ALT تفاوت معنی­داری نداشت، بطوریکه بیشترین میزان آن در تیمار شاهد بدست آمد. مقدار پروتئین و کورتیزول در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی­داری نداشت.
نتیجه­گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از پربیوتیک­ها در جیره غذایی فیل ماهی اثرات مثبت بر عملکرد تغذیه، آنزیم­های کبدی و پارامترهای بیوشیمیایی خون دارد.