جستجو در مقالات منتشر شده
۵ نتیجه برای اورجی
حسین اورجی، محمد رحیمی،
دوره ۲، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
تأثیر ویتامین E بر شاخصهای رشد و هماتولوژی بچه ماهی قزلآلای رنگین کمان با میانگین وزن اولیه ۱۵/۰±۱/۲ گرم در مدت ۹ هفته تغدیه با چهار جیره غذایی حاوی چهار سطح ویتامینE (mg/kg۰، ۱۰۰، ۲۰۰ ،۱۰۰۰) انجام شد. در پایان، شاخصهای رشد (افزایش وزن، بازماندگی، SGR، FCR، CF) و تغییرات هماتولوژیکی (هموگلوبین، هماتوکریت، MCH،MCHC ،RBC ) ارزیابی شد.نتایج بیانگر تأثیر معنادار (۰۵/۰>p)سطح ویتامین E جیره بر روی شاخصهای رشد بود (۰۵/۰<p). نتایج شاخصه‌های خونی نیز نشان داد که سطح ویتامین E اثر معناداری بر روی میزان هماتوکریت، هموگلوبین، تعداد گلبول قرمز، مونوسیت و ائوزینوفیل داشته (۰۵/۰>p) ولی بر روی شاخصهای، لنفوسیت MCH، MCHCاثر معناداری نداشته است (۰۵/۰<p).
امینه زارع تبار، حسین اورجی، حسین رحمانی، فرید فیروزبخش، خسرو جانی خلیلی،
دوره ۳، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
اثر جایگزینی آرد باقلا با آرد سویا در ۴ سطح جایگزینی (۱۵ ،۳۰ ،۴۵ و ۶۰ درصد) در ماهی قزلآلای رنگینکمان (۰/۰۹±۱۲/۵ گرم) به مدت ۷ هفته بررسی شد. نتایج نشان داد که تا ۳۰ درصد جایگزینی سویا با آرد باقلا تأثیر منفی بر روند رشد ماهی نداشت، ولی در تعداد گلبول قرمز و درصد هماتوکریت بین تیمارها و گروه شاهد اختلاف معناداری مشاهده شد (p<۰/۰۵). بیشترین تعداد گلبول قرمز(۰/۲۳±۲/۰۳) و هماتوکریت (۱/۵۲±۴۴/۳) در تیمار ۱۵ درصد مشاهده شد. بررسی فراسنجههای بیوشیمیایی خون بیانگر عدم اختلاف معنادار در میزان کلسترول، پروتئین کل، آلبومین و گلوبولین در تیمارها با گروه شاهد بود(۰/۰۵≥p). بیشترین میزان گلوکز (۲۲/۲±۱۳۹/۰۴) و تری‌گلیسرید (۱۱/۸±۳۲۳/۵۴) در تیمار شاهد مشاهده شد که اختلاف معناداری با تیمار ۱۵ درصد آرد باقلا نداشت. این مطالعه نشان داد که افزودن ۳۰ درصد آرد باقلا به جیره ماهی قزلآلای رنگینکمان، تأثیری منفی بر عملکرد رشد، فراسنجههای خونی و بازماندگی ماهیان ندارد.
الهام دهقان، عبدالصمد کرامت امیر کلائی، حسین اورجی، خسرو جانی خلیلی،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
در یک طرح فاکتوریل، اثر سه سطح غذادهی (متابولیسم پایه، بینابینی و اشباع) بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و هضم‌پذیری قزلآلای رنگینکمان در دو وزن (۹۳/۲±۰۲/۴۳ و ۷۴/۶±۳۲/۲۳۱ گرم) در مدت ۵۹ روز و سه تکرار بررسی شد. نتایج بیانگر اثر متقابل معناداری بین اندازه بدن و سطوح غذادهی بر میزان افزایش وزن، وزن نهایی و نرخ رشد ویژه بود (۰۵/۰p<). ترکیب بدن (ماده خشک، انرژی، رطوبت، چربی و پروتئین) تحت تأثیر سطوح غذادهی و اندازه ماهی بود (۰۵/۰p<). با این وجود، اثر متقابل بین وزن بدن و سطوح غذادهی برای ترکیب بدن معنادار نبود (۰۵/۰p>). وزن بدن و سطوح غذادهی به‌صورت معناداری بر هضم‌پذیری پروتئین، چربی، انرژی و ماده خشک تأثیر داشت (۰۵/۰p<). اگرچه غذادهی در سطح اشباع رشد حداکثر را به دنبال داشت، ولی با کاهش کارایی تبدیل غذا و افزایش مواد آلاینده در هر دو گروه وزنی همراه بود.
بتول ادهمی، عبدالصمد کرامت، حسین اورجی، محمد کاظمی فرد، سلیمان محجوب،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
در مطالعه حاضر تاثیر سطوح مختلف لیزوفسفولیپید (لیزو) بر رشد، فراسنجههای خونی، فعالیت آنزیمهای کبدی و لیزوزیم قزلآلای رنگینکمان تغذیهشده با جیرههای حاوی پودر چربی مورد بررسی قرار گرفت. جیرههای آزمایشی شامل ۴ سطح صفر، ۳، ۶ و ۹ گرم بر کیلوگرم لیزو و جیره کنترل (حاوی روغن ماهی) هر یک در سه تکرار بودند. در پایان ۵۶ روز پرورش، اندازهگیری شاخصهای رشد نشاندهنده بهبود درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی در لیزو۹ نسبت به سایر تیمارهای حاوی پودر چربی بود، اگرچه این مقادیر به تیمار شاهد نرسید(P<۰,۰۵) . همچنین، با افزایش سطح لیزو در جیرههای حاوی پودر چربی فاکتور وضعیت بهبود یافت (P<۰,۰۵). طبق نتایج فراسنجههای خونی، بیشترین تعداد گلبول سفید در تیمارهای حاوی پودر چربی مشاهده شد (P<۰,۰۵) ، درحالیکه، گلبول قرمز به طور معنیداری با افزودن ۶ و ۹ گرم لیزو به پودر چربی افزایش یافت (P<۰,۰۵). از طرفی، شاهد و ۹ گرم لیزو توانستند منجر به افزایش معنیداری در درصد هماتوکریت در مقایسه با سایر تیمارها شوند (P<۰,۰۵). طبق نتایج آنزیمی مقدار لیزوزیم به طور معنیداری در سطوح ۰ و ۳ گرم لیزو کاهش یافت (P<۰,۰۵). در مقابل، آنزیمهای کبدی با گنجاندن پودر چربی افزایش یافتند (P<۰,۰۵). اگرچه، ۹ گرم لیزو منجر به کاهش مقادیر مذکور شد (P<۰,۰۵). باتوجه به نتایج حاصله سطح ۹ گرم بر کیلوگرم لیزوفسفولیپید به عنوان مناسبترین سطح مکمل در جیره حاوی ≈۷۰% پودر چربی در قزلآلای رنگینکمان پیشنهاد میگردد.
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( پائیز و زمستان ۱۳۹۸ )
چکیده
گذشته از رقابت قدیمی و سنتی میان دو نهاد سلطنت و وزارت (جنگ قدرت)، با دستیابی ترکان به قدرت به دلیل تفاوت و تقابل میان دو اندیشه و نگرش ایرانی و ترک، و نیز رقابت و تضاد میان دیوانسالاران ایرانی از یک سو و صاحبان تخت و تاج یا همان اهل شمشیر از سوی دیگر، شاهد چالش، رقابت و تضاد میان آنها در دوره غزنوی هستیم. در نتیجه این مسئله بود که وزارت و پایگاه اجتماعی آن دچار آسیب ها و لطمات بسیاری شد و از ثبات و ایمنی ای که لازمه تداوم کارکرد سیاسی و اجتماعی آن نهاد بود کاسته شد و آن را دچار تضعیف و بی ثباتی نمود.
این نوشتار با روش توصیفی ـ تحلیلی که شیوه گردآوری اطلاعات آن کتابخانه ای است به بررسی مناسبات میان سلطنت و وزارت در دوره سلطان محمود و مسعود غزنوی می پردازد تا ضمن پی بردن به زوایای درونی مناسبات میان آنان، به درک درست تر و واقعی تری از موقعیت و جایگاه متزلزل و بی ثبات وزارت و وزیران در آن دوره و حتی پس از آن دوره دست یابد؛ و به تأثیرات و نتایج ماندگار آن در ساختار سیاسی و اجتماعی ایران واقف شود.
