---

تاثیر اسانس زنیان در غلظت‌های ۰ (شاهد)، ۵/۰، ۷۵/۰ و ۱% بر رشد و بیان ژنی انتروتوکسین‌های A و C باکتری Staphylococcus aureus در سوریمی ماهی کیلکا (Clupeonella cultriventris caspia)  در مدت ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ روز نگه‌داری در یخچال (۴ درجه) بررسی شد. ترکیبات اصلی اسانس شامل تیمول (۴/۳۶%)، پاراسایمین (۴/۳۱%) و گاما-ترپینن (۷۳/۲۱%) بود. حداقل غلظت بازدارنده رشد و حداکثر غلظت قابل تحمل برای باکتری در محیط کشت مایع به‌ترتیب معادل ۰۶/۰% و ۰۱۵/۰% به‌دست آمد. نتایج ارزیابی رشد تفاوت معناداری را بین تعداد باکتری در نمونه کنترل (log CFU/g ۳۱/۱۱) و نمونه‌های تیمار شده (۷۶/۹، ۲۱/۷ و log CFU/g ۰۶/۶ به‌ترتیب در حضور ۵/۰%، ۷۵/۰% و ۱% اسانس) نشان داد. نتایجReal-Time PCR  بیانگر بیشترین تاثیر بازدارندگی در برابر بیان ژن انتروتوکسین‌ها در غلظت ۱% اسانس بود. همچنین تاثیر بازدارندگی غلظت‌های مختلف اسانس بر بیان ژنی انتروتوکسین C بیشتر از انتروتوکسین A بود، به‌طوری‌که در روزهای پنجم و بیستم نگه‌داری، بیان ژن انتروتوکسین A، به‌ترتیب، ۵/۴ و ۲۳/۸ و بیان ژن انتروتوکسین C، به‌ترتیب ۱۱/۵ و ۹۴/۸ برابر کمتر از نمونه کنترل بود. به‌طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که اسانس زنیان ترکیب موثری جهت کاهش سرعت رشد باکتری Staphylococcus aureus و کاهش تولید انتروتوکسین‌های ناشی از آن در سوریمی ماهی کیلکا می‌باشد.

---

---

---

تکنیک PCR علاوه بر DNA سلول های زنده،  سلول های مرده را نیز شمارش می کند و این امر قضاوت در مورد کیفیت میکربی نمونه های غذایی را دچار مشکل می نماید. هدف این مطالعه مقایسه تکنیک های اتیدیوم مونوآزیدqPCR- و پروپیدیوم مونوآزید-qPCR در شمارش سلول های پاتوژن (اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس ارئوس، انتروکوکوس فیکالیس و لیستریامونوسیتوجنس) در نمونه های شیر کم چرب و پرچرب، پنیر لاکتیکی (کم چرب) و پنیر پروسس (پرچرب) بود. نسبت‌های مختلف از پاتوژن ‌های زنده و کشته شده توسط حرارت به نمونه های غذایی تلقیح گردید. پس از جداسازی پلت باکتریایی و تیمار باEMA  و PMA ، PCR کمی انجام شد. آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی جهت تحلیل داده ها بکار رفت. در نمونه شیر کم چرب، طی تیمار با EMA، کاهش ۱۸، ۲۰، ۲۳ و ۳۰ درصدی در شمارش اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکوس فکالیس و لیستریامونوسیتوجنس در مقایسه با کشت معمولی مشاهده شد. همچنین در تیمار با PMA در همین نمونه کاهش ۶، ۳، ۸ و ۱۲ درصدی در شمارش اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکوس فکالیس و لیستریامونوسیتوجنس به دست آمد. در نمونه های غذایی پرچرب مانند پنیر پروسس در تیمار با EMA، کاهش ۲۰، ۲۷، ۳۰ و  ۲۵ درصدی و در تیمار با PMA کاهش ۹، ۶، ۱۰ و ۵ درصدی در تعداد، به ترتیب، اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکوس فکالیس و لیستریامونوسیتوجنس مشاهده گردید. درجه بازداری EMA  و PMA  از تولید سیگنال در باکتری های مختلف متفاوت بود و درصد چربی نمونه ها تاثیر  معناداری (۰۵/۰<p) بر کارآرایی  EMA و   PMA نداشت.

---

زمینه وهدف: ﺷﯿﺮ تنها ماده شناخته شده درطیعت است که می تواند نیاز بدن را به طورکامل و متعادل تا سن ۶ ماهگی تامین کند. شیر به دلیل دارا بودن مواد مغذی ﻣﺤﯿﻂ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺷﺪ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺑﺎﮐﺘﺮﯼ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺯ ﺍیﻦ ﺭﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺳﻮﺩﺟﻮ ﺑﺎ ﺍﻓﺰﻭﺩﻥ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮﺍﺩ ﺳﻌﯽ ﺩﺭ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﻓﺎﺳﺪ ﺷﺪﻥ ﺷﯿﺮ ﻭ یﺎ ﺳﺎﻟﻢ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﺍﺩﻥ ﺷﯿﺮ ﻓﺎﺳﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ. لذا بررسی شیرهای تولید شده از نظر وجود تقلبات همواره ضروری است.
مواد و روش ها: ﺩﺭ ﺍیﻦ مطالعه، ﺗﻌﺪﺍﺩ ۱۲۰ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺷﯿﺮ ﺍﺯ شیرهای ورودی به کارخانجات لبنی استان مازندران، در طی فصول گرم و سرد سال اخذ گردید. بر روی نمونه ها ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎیﯽ ﻧﻈﯿﺮ نقطه انجماد، ﺍﺳﯿﺪیﺘﻪ، pH، ماده خشک، دانسیته، پروتئین و چربی شیرها مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین برای پی بردن به تقلبات صورت گرفته آزمون هایی جهت شناسایی ﻣﻮﺍﺩ شوینده، ﻓﺮﻣﺎﻟﯿﻦ، ﻧﻤﮏ، آب اکسیژنه، آب و جوش شیرین ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﺪﻩ روی نمونه های ﺷﯿﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪ.
نتایج : نتایج نشان داد که اختصاصات شیرهای تولید شده از قبیل دانسیته، نقطه انجماد، پروتئین، چربی، pH، اسیدیته و ماده خشک در فصول سرد و گرم سال اختلاف آماری معنی داری با یکدیگر ندارند.  تقلبات در شیرهای ورودی به کارخانجات در فصل سرد سال مربوط به اضافه کردن دترجنت و آب اکسیژنه به میزان ۶/۱ درصد، و در فصل گرم سال مربوط به مواد شوینده ۳/۳ درصد، آب اکسیژنه ۳/۳درصد، فرمالین ۶/۱ درصد و جوش شیرین ۶/۱۱ درصد بود. مقایسه وقوع تقلبات در شیر طی فصول سرد و گرم سال نشان داد که میزان این تقلبات در فصول گرم سال به مراتب بیشتر از فصول سرد سال است (۰۵/۰P<).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که  تقلب در شیرهای تولید شده در استان مازندران وجود داشته و در فصول گرم به مراتب بیشتر از فصول سرد است.
 

---

اشرشیاکلی O۱۵۷:H۷  انتروهموراژیک از مهمترین و شایع ترین پاتوژن­های غذایی در سراسر دنیاست که در حال کسب مقاومت در برابر برخی ترکیبات ضدمیکربی سنتزی رایج می­باشد. هدف از این پژوهش تعیین حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) و حداقل غلظت باکتری­کشی  (MBC)نانو امولسیون اسانس ترخون (Artemisia dracunculus) برای سویه انتروهموراژیک اشرشیاکلی و سپس تاثیر غلظت­های تحت MIC آن  بر نرخ رشد و بیان ژن­های حدت  stx۱) و (stx۲ بود. نانوامولسیون اسانس ترخون به روش فراصوت تهیه و اندازه قطرات و پتانسیل زتای آن تعیین شد. MIC و MBC اسانس و نانوامولسیون با استفاده از روش میکرودایلوشن براث تعیین شد. میزان رشد و بیان ژن­های stx۱A و stx۲A در اشرشیاکلی پس از تیمار با غلظت­های مختلف تحت MIC بررسی شد. استراگول به عنوان اصلی­ ترین ماده تشکیل دهنده اسانس شناسایی شد. قطر ذرات نانوامولسیون به طور متوسط ​​۵۰ نانومتر و پتانسیل زتا ۳۰- میلی ولت بود. مقادیر MIC اسانس و نانوامولسیون، به ترتیب، ۱۱/۰± ۵۸/۰ و ۰۷/۰± ۳۳/۰میلی­گرم در میلی لیتر و MBC معادل، به ترتیب، ۲۰/۰± ۶۵/۰ و ۱۵/۰± ۳۸/۰میلی­گرم در میلی لیتر به دست آمد. نانوامولسیون نسبت به اسانس خالص دارای اثر مهارکنندگی بیشتری در برابر رشد باکتری بود. در پایان دوره ۷۲ ساعته، تیمار با نانوامولسیون در غلظت ۷۵ درصد MIC منجر به کاهش نسخه برداری از stx۱A و stx۲A به ترتیب برابر ۷۵/۳ و ۱۰/۴ برابر گردید در حالی که در غلظت ۷۵ درصد MIC اسانس، میزان نسخه برداری از stx۱ و stx۲ در مقایسه با شاهد به ترتیب ۹۱/۱ و ۰۲/۲ برابر کاهش یافت. بیشتر بودن فعالیت مهارکنندگی نانوامولسیون اسانس ترخون در مقایسه با اسانس خالص در برابر رشد و تولید شیگاتوکسین اشرشیاکلی پتانسیل آن را برای کاربرد به عنوان نگهدارنده خوراکی طبیعی و نیز راه حلی جهت مشکل جهانی ظهور میکرب­های مقاوم به آنتی بیوتیک نشان می­دهد.