جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای حسن زاده صابر
مهتاب یارمحمدی، محمد پورکاظمی، رضوان اله کاظمی، محمد حسن زاده صابر، محمد علی یزدانی،
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۴ )
چکیده
تأثیر دورههای گرسنگی بر پاسخهای فیزیولوژیک ازطریقشاخصهای استرس (سطوح گلوکز، کورتیزول و نیز آنزیمهای کبدی) درتاس‌ماهی ایرانی،Acipenser persicus، با وزن متوسط ۲۸/۰± ۰۶/۱۰۸ گرم و در شرایط پرورشی یکسان به‌مدت ۸ هفته بررسی شد. این مطالعه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با پنج گروه آزمایشی و در سه تکرار شامل گروه کنترل (بدون دوره گرسنگی) و تیمارهای یک، دو، سه و چهار هفته گرسنگی، و چهار هفته غذادهی در حد اشتها پس از دوره گرسنگی بود. سطوح گلوکز و کورتیزول پلاسما در طول گرسنگی و تغذیه مجدد نسبت به گروه شاهد تغییر معناداری نیافت (۰۵/۰p>) که نشانگر توانایی بالای این گونه در حفظ گلوکز خون در طی دورههای مختلف گرسنگی و بازیابی مقادیر پلاسمایی گلوکز خون پس از تغذیه مجدد بود. درحالی‌که سطوح آنزیمهای کبدی پلاسما شامل AST، ALT و ALP در تیمارهای گرسنگی نسبت به شاهد، افزایش معناداری را نشان داد، به‌طوری‌کهپس از تغذیه مجدد در تیمارهای گرسنگی کاهش و به حد تیمار شاهد رسید. با توجه به نقش آنزیمهای کبدی در گلوکونئوژنز و با در نظر گرفتن ثابت ماندن گلوکز و کورتیزول پلاسما طی دورههای گرسنگی، به‌نظر میرسد که آنزیمهای کبدی در ثابت نگه‌داشتن قند خون طی دوران گرسنگی، نقش مهمی را دراین‌ماهی ایفا میکنند.
محمود محسنی، مریم آفتابگرد، محمد حسن زاده صابر، کادوسا مؤذن زاده،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف این پژوهش، مقایسه اثرات سطوح منابع روی برکیفیت رشد و لاشه و برخی شاخصهای خونی و سرم شناسی بچه فیل ماهی پرورشی (Huso huso Linnaeus, ۱۷۵۸) بود. تعداد ۳۱۵ عدد بچه فیل ماهی (۰,۲۹ ± ۸,۴ گرم) در ۲۱ مخزن فایبرگلاس ۵۰۰ لیتری (۱۵ عدد ماهی در هر مخزن) با هفت جیره آزمایشی شامل یک جیره شاهد و شش جیره غذایی حاوی روی (میلی گرم در کیلوگرم جیره) به دو فرم معدنی (تیمارهای ZnSul۱۵، ZnSul۳۰، ZnSul۶۰) و ارگانیک (تیمارهای ZnMet۱۵، ZnMet۳۰، ZnMet۶۰) با ۳ تکرار درهرتیمار به مدت ۱۲ هفته تغذیه شدند. بهترین مقادیر وزن نهایی و ضریب تبدیل غذایی درتیمارهای ZnMet۱۵ و ZnMet۶۰ مشاهده گردید. گلبولهای قرمز خون، هموگلوبین و هماتوکریت تحت تأثیر افزایش مکمل روی روند افزایشی نشان دادند. افزایش پروتنئین لاشه در تیمار ZnMet۳۰ نسبت به تیمارهای شاهد، ZnSul۱۵ و ZnSul۶۰ معنی دار بود (P≤۰,۰۵). کاهش چربی لاشه در تیمارهای ZnSul۳۰ و ZnSul۶۰ نسبت به سایر تیمارها معنی دار بود (P≤۰,۰۵). کلسترول و تری گلیسیرید سرم درتیمارهای ZnMet نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری یافت (P≤۰,۰۵). کاهش گلوکز سرم در تیمارهای ZnMet۱۵ و ZnMet۶۰و نیز افزایش لیزوزیم سرم در تیمارهای ZnMet۳۰ و ZnMet۶۰ نسبت به تیمارشاهد معنی دار بود (P≤۰,۰۵). نتایج نشان دادکه اغلب شاخص ها درتیمارهای ZnMet نسبت به سایرتیمارها عملکردبهتری داشتند و به عنوان جیره بهینه برای بچه فیل ماهی پرورشی پیشنهاد می گردند.
