جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای حسینی فر
رودابه روفچایی، سید حسین حسینی فر، عباسعلی زمینی، محمد صیاد بورانی، حسن مقصودیه کهن، مریم فئید،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۲ )
چکیده
در این مطالعه اثرات استفاده از مکمل غذایی تجاری هاپلایت به عنوان محرک ایمنی و رشد با ماده مؤثر گلوکان (۱۰/۵% آلفا، ۲۳/۶% بتا) به نسبتهای صفر، ۰/۵، ۱، ۱/۵ و ۲% در جیره بچه ماهی سفید بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و میکروبیوتای رودهای بررسی شد. ۲۵ عدد بچه ماهی با میانگین وزنی ۰/۰۶± ۱/۱۵ گرم به مخازن ۱۰۰ لیتری که تا۸۰ لیتر آبگیری شده بود، منتقل شد. طول دوره بررسی ۶۰ روز بود و هر ۱۵ روز یک بار زیست سنجی می شدند. غذادهی سه بار در روز و تا حد سیری انجام می شد. میانگین اکسیژن، pH و دما طی بررسی بترتیب ۰/۱± ۰/۵ میلی گرم بر لیتر، ۰/۲± ۷/۸، ۰/۱۱±۲۴/۴ درجه سانتیگراد بود. نتایج بررسی عوامل رشد نشان داد بچه ماهیان تیمار ۰/۵ و ۱% بالاترین افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و وزن نهایی را داشتند که اختلاف معناداری با تیمار شاهد داشت (۰/۰۵>P). همچنین تعداد کل باکتریها و لاکتوباسیل های روده ای در تیمار ۰/۵% افزایش معناداری در مقایسه با سایر تیمارها داشت (۰/۰۵>P). نتایج این مطالعه بیانگر این است که استفاده از گلوکان در دوران اولیه زندگی با میزان مناسب، سبب بهبود رشد و تغییر ترکیب میکروبیوتای روده ای بچه ماهی سفید می شود.
سید مرتضی حسینی، سید حسین حسینی فر، عیسی شریف پور، ملیکا قلیچ پور، عباسعلی آقایی مقدم، محمود حافظیه،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی اثر افزودن Bacillus subtilis (IS۰۲) به جیرهغذایی بر بقاء، شاخصهای بیوشیمیایی و بافتشناسی بچهماهی نورس کپور دریایی، Cyprinus carpio، در مواجهه با تنش شوری انجام شد. بچهماهی کپور (میانگین ۱/۱ گرم) به مدت ۱۵ روز با جیرههای غذایی حاوی صفر (شاهد)، ۱۰۸ × ۵/۲ (پرو-۸) و ۱۰۹ × ۵/۲ (پرو-۹) cfu/g پروبیوتیک تغذیه و سپس به طور مستقیم به آب لبشور منتقل و پس از ۳ و ۱۰ روز نمونهگیری شدند. بقاء در همه تیمارها بالای ۹۶ درصد بود. مقدار رطوبت و پتاسیم بدن تحت تاثیر زمان نمونه برداری بود به این ترتیب که مقدار رطوبت پس از تنش شوری به طور معنیداری کاهش یافت ولی مقدار پتاسیم به طور معنیداری افزایش یافت. سدیم بدن در تیمار پرو-۸ در خلال تنش تغییر معنیدار نداشت و تیمارهای پروبیوتیک مقدار کلراید کمتری نسبت به شاهد قبل و بعد از تنش شوری داشتند. افزودن پروبیوتیک به جیره باعث افزایش فعالیت گلوتاتیون ردوکتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، و غلظت گلوتاتیون احیائی شد در حالی که غلظت مالون دیآلدهید را کاهش داد. پروبیوتیک باعث تجمع گلبولهای سفید در بافت کلیه شد. آسیب بافتی چشمگیر و مهمی در مقایسه با شاهد در آبشش و کلیه بعد از تنش شوری مشاهده نشد. این تحقیق نشان میدهد که کپور دریایی نورس توانایی تحمل انتقال مستقیم به آب دریای خزر را بدون غنیسازی جیره با پروبیوتیک دارد. ولی، پروبیوتیک باعث تحریک ایمنی در کلیه، تقویت تنظیم یونی و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی در ماهی می شود که می تواند اثرات مفیدی در شرایط میدانی داشته باشد.
دوره ۲۰، شماره ۱۲ - ( آذر ۱۳۹۹ )
چکیده
در این پژوهش اثر افزودن درصدهای مختلف نانولوله کربنی درون رزین اپوکسی بر بار بحرانی کمانش ستونهای آلومینیمی تقویت شده با کمربند کامپوزیتی الیاف شیشه/ اپوکسی به روش تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. ستونها دارای مقطع دایرهای توپر بوده و بار فشاری به صورت محوری به نمونهها اعمال شده است. به منظور دستیابی به بار بحرانی، مقادیر ۰/۲۵، ۰/۵ و ۱ درصد وزنی نانولوله کربنی درون رزین اپوکسی همگنسازی شد. تقویتکنندههای کامپوزیتی به صورت سه لایه، و زاویه الیاف در تمامی لایهها همجهت با راستای محور ستون در نظر گرفته شد. نمونهها در شرایط دوسر گیردار به یک دستگاه یونیورسال هیدرولیک اینسترون بسته شد و نمودارهای نیروی فشاری بر حسب جابجایی در راستای محوری برای هر نمونه ترسیم گردید. از هرجنس کمربند کامپوزیتی تعداد سه نمونه مورد آزمایش قرار گرفت و میانگین نتایج برای بار بحرانی کمانش تعیین گردید. نتایج حاکی از آن است که افزودن ۱ درصد وزنی نانولوله کربنی به رزین اپوکسی در کمربند کامپوزیتی میتواند بار بحرانی کمانش ستون را در حدود ۴۵ درصد نسبت به نمونه دارای کمربند کامپوزیتی فاقد نانولوله کربنی افزایش دهد. این افزایش را میتوان ناشی از پراکندگی مناسب نانولولههای کربنی درون ماده و زمینه و ایجاد چسبندگی مناسب بین کمربند نانوکامپوزیتی و ستون آلومینیومی دانست. همچنین به منظور راستی آزمایی نتایج آزمایش، نمونه ستون آلومینیمی با کمربند کامپوزیتی الیاف شیشه/ اپوکسی در نرم افزار آباکوس مدلسازی شد و کمانش استاتیکی آن شبیهسازی گردید. نتایج شبیهسازی، تطابق خوبی را در تخمین بار بحرانی کمانش با نتایج تجربی نشان میدهد.