---

این تحقیق به­منظور ارزیابی تأثیر استفاده از پوشش فعال خوراکی آلژینات سدیم حاوی سطوح مختلف عصاره رزماری بر خصوصیات فیزیکی، شیمایی و میکروبی برگر تلفیقی ماهی کپور نقره­ای – فیله مرغ طی دوره نگهداری  طراحی و اجرا شد. ۵ تیمار شامل برگرهای فاقد پوشش (شاهد)، دارای پوشش آلژینات سدیم غنی­شده با سطوح صفر، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ درصد عصاره رزماری در نظر گرفته شد. برگرها به­مدت ۳ ماه در دمای ۱۸- درجه سانتی­گراد نگهداری شدند. نتایج نشان داد استفاده از پوشش آلژینات سدیم به­طور معنی­داری موجب کاهش درصد افت پخت برگرها شد. غنی­سازی پوشش آلژینات سدیم با سطوح مختلف عصاره رزماری موجب بهبود کارایی آن شد. کمترین مقادیر بار میکروبی کل، باکتریی­های سرماگرا، TVN، PV و TBA در برگرهای پوشش دار حاوی ۵/۱ درصد عصاره رزماری دیده شد. تفاوت آماری معنی­داری در عملکرد پوشش­های حاوی سطوح ۱ و ۵/۱ درصد عصاره رزماری در کاهش TBA دیده نشد. لذا می­توان از پوشش خوراکی فعال آلژینات سدیم حاوی ۵/۱ درصد عصاره رزماری جهت به تعویق انداختن فساد باکتریایی و اکسیداتیو برگرهای تلفیقی ماهی کپور نقره­ای- فیله مرغ طی دوره نگهداری۳ ماهه در دمای ۱۸- درجه سانتی­گراد استفاده کرد.

---

چکیده صمغ ها گروهی از هیدروکلوئیدها هستند که به منظور کاهش جذب روغن در سطح محصولات سرخ شده قرار میگیرند.  در این مطالعه از صمغ لوکاست، حرا و ترکیب آن ها در سه غلظت (۱، ۵/۱ و ۲%) برای پوشش دهی خلال های سیب زمینی استفاده شد. ویژگی های رئولوژیکی صمغ ها در دو نرخ برشی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت صمغ ویسکوزیته صمغ افزایش یافت و با افزایش نرخ برش ویسکوزیته ظاهری صمغ ها کاهش یافت. افزایش غلظت پوشش همچنین منجر به کاهش جذب روغن و افزایش راندمان سرخ کردن در نمونه های پوشش دار شد. نمونه های پوشش دار بافت داخلی نرم تر و پوسته ترد تری داشتند. از نظر کیفیت روغن، روغن مورد استفاده برای نمونه شاهد دچار اکسایش بیشتری شده بود. نتایج این تحقیق پیشنهاد می کند که با استفاده از پوشش حرا ۵/۱% و پوشش ترکیبی میتوان اکسایش روغن مورد استفاده برای سرخ کردن را کاهش داد و به محصول سرخ شده با جذب روغن کمتر و راندمان سرخ کردن بالاتر دست یافت که از نظر خصوصیات بافتی نزد مصرف کننده مقبولیت بالاتری دارد.

---

چکیده
امروزه استفاده از عصاره های گیاهی به عنوان نگهدارنده های طبیعی یا افزودنی های غذایی با خواص ضد اکسیدانی و ضد میکروبی به تنهایی یا در ترکیب با پوشش های خوراکی ترکیبی، مورد توجه قرار گرفت. با هدف بررسی تأثیر عصاره زولنگ (۷۵/۰ درصد) همراه با پوشش های خوراکی ترکیبی بر پایه صمغ های زانتان (۵/۱ درصد) و گوار (۵/۰ درصد)، آزمایشی با ۵ تیمار فیله های مرغ فاقد پوشش (شاهد)، فیله های حاوی پوشش زانتان و گوار به تنهایی یا همراه با عصاره زولنگ و ۳ تکرار در هر تیمار، طی یک دوره نگهداری ۱۲ روزه در دمای یخچال به مورد اجرا درآمد. نتایج نشان داد؛ عصاره زولنگ بطور معنی داری (۰۵/۰>p) عملکرد ضد باکتریایی پوشش گوار را بهبود بخشید. اما تأثیری بر کارایی ضد میکروبی پوشش زانتان نداشت. کمترین مقدار pH در فیله های حاوی پوشش زانتان و عصاره زولنگ دیده شد. همچنین در پایان دوره نگهداری فیله ها، کمترین مقدار عدد پراکسید و اندیس اسید تیوباربیتوریک در تیمار پوشش گوار غنی شده با عصاره زولنگ دیده شد (۰۵/۰>p). از سویی نوع پوشش خوراکی تأثیر معنی داری بر محتوای مجموع ترکیبات ازته فرار نداشت. اما تأثیر عصاره زولنگ در بهبود کارایی پوشش گوار در کاهش مجموع ترکیبات ازته فرار فیله ها معنی دار بود (۰۵/۰>p). بطور کلی نتایج نشان داد با توجه به خصوصیات ضد اکسیداسیونی و ضد میکروبی عصاره زولنگ می توان از آن در ترکیب با پوشش های خوراکی، جهت افزایش زمان ماندگاری فیله مرغ در دمای یخچال استفاده نمود.
واژگان کلیدی: زانتان، زولنگ، فیله مرغ، گوار، ماندگاری

---

مواد غذایی سرخ شده با توجه به ویژگی های منحصر بفرد مانند رنگ، طعم، عطر و بافت ترد و مطلوب بسیار مورد توجه بوده، اما برای سلامت انسان مضر هستند. لذا به کارگیری روش هایی برای کاهش جذب روغن، ضمن حفظ ویژگی های مطلوب امری ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش اثرات پوشش های خوراکی صمغ حرا، لوکاست و ترکیب آنها بر درصد پوشش دهی، میزان رطوبت، کاهش جذب روغن، رنگ و خصوصیات ارگانولپتیکی خلال سیب زمینی سرخ شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش غلظت صمغ درصد پوشش دهی و محتوی رطوبت افزایش، ولی میزان جذب روغن کاهش یافت. نمونه های پوشش دهی شده از شفافیت و زردی بالاتری نسبت به نمونه شاهد برخوردار بودند. بیشترین میزان جذب روغن در نمونه شاهد و کمترین میزان آن در نمونه های پوشش دهی شده مشاهده شد. از نظر خصوصیات ارگانولپتیکی بهترین پوشش ها به ترتیب حرا ۵/۱% و ترکیبی حرا و لوکاست ۱% بودند. کاربرد این پوشش ها در خلال سیب زمینی سرخ شده میتواند باعث بهبود ارزش تغذیه ای و خواص حسی محصول نهایی گردد.

---

به¬منظور بررسی غنی¬سازی گوشت سینه و ران با استفاده از منابع روغن گیاهی و تأثیر بر پایداری اکسیداتیو طی دوره نگهداری، آزمایشی با استفاده از جوجه¬های گوشتی سویه تجاری آرین اجرا شد. جیره¬های (تیمار) آزمایشی حاوی یکی از دو روغن کانولا و روغن تخم کدو تهیه و الگوی اسیدهای چرب آن¬ها تعیین شد. جوجه¬ها درطی دوره پرورش در ۴تکرار به¬ازای هر تیمار با استفاده از یکی از دو جیره (تیمار) تغذیه شدند. نتایج نشان داد گوشت ران جوجه¬های تغذیه شده با جیره حاوی روغن کانولا، بطور معنی¬داری حاوی اسید لینولنیک، اسید الئیک و مجموع اسیدهای چرب غیراشباع بیشتر و جوجه¬های تغذیه شده با روغن تخم کدو، بطور معنی¬داری حاوی اسید لینولئیک، اسید آراشیدونیک و مجموع اسیدهای چرب چند غیر اشباعی بیشتر بود (۰۱/۰p<). مقادیر اسید لینولئیک و اسید لینولنیک گوشت سینه تحت تأثیر نوع روغن قرار نگرفت. اما مقادیر اسید الئیک (امگا ۹)، نسبت مجموع اسیدهای چرب غیراشباع به اشباع و نیز نسبت مجموع اسیدهای چرب چند غیراشباعی به اشباع در گوشت سینه جوجه¬های تغذیه شده با روغن کانولا و مقدار اسید آراشیدونیک (امگا ۶) در گوشت سینه جوجه¬های تغذیه شده با روغن تخم کدو بیشتر بود (۰۱/۰p<). مقادیر مالون دی¬آلدئید گوشت ران و سینه طی دوره نگهداری در دمای یخچال روند افزایشی داشت و مقدار آن در گوشت ران جوجه¬های تغذیه شده با روغن کانولا در روز پایانی نگهداری بطور معنی¬داری بالاتر بود (۰۵/۰p<). در دمای انجماد، پایداری اکسیداتیو گوشت ران و گوشت سینه جوجه¬های تغذیه شده با روغن تخم کدو بطور معنی¬داری بیشتر بود (۰۵/۰p<). بنابراین با دستکاری ترکیب اسیدهای چرب جیره غذایی با منابع روغن¬ گیاهی، می¬توان الگوی اسیدهای چرب گوشت ران و سینه جوجه¬های گوشتی را تغییر داد. ضمن اینکه طی دوره نگهداری، احتمال فساد اکسیداسیونی در گوشت¬های غنی¬شده با اسیدهای چرب چند غیراشباعی به خصوص اسیدهای چرب امگا ۳ افزایش می¬یابد.

---

تشکیل چندسازه­های نانو در لفاف­های زیست­بسپاری می­تواند امکان جدیدی را نه­تنها برای بهبود خواص بلکه برای کاهش قیمت این محصولات فراهم کند. هم­چنین چندسازه­های نانو، کارایی مواد ضدباکتریایی طبیعی محتوی را افزایش می­دهند. به­منظور بررسی اثرات پاداکسندگی و ضدمیکروبی عصاره علف لیمو و میزان نانورس بر کارایی پوشش چندسازه­ای آلژینات – نانورس فیله مرغ طی دوره نگهداری در شرایط سرد، آزمایشی در قالب یک طرح کاملا تصادفی با ۶ تیمار شامل پوشش نانو چندسازه­ای آلژینات (۲ %) – نانورس (۱/۵ و ۳ %)، بدون و با سطوح ۱/۵ و ۳ % عصاره الکلی علف لیمو و ۳ تکرار در هر تیمار به مدت ۹ روز اجرا شد. نتایج نشان داد؛ سهم نانورس در ساختار پوشش نانو چندسازه­ای بر عملکرد آن مؤثر بود. غنی­سازی پوشش نانوچندسازه­ای آلژینات – نانورس با عصاره علف لیمو بر کارایی آن افزود. به­کارگیری ۳ % عصاره علف لیمو در پوشش­های چندسازه­ای به­خصوص هنگام استفاده از ۳ % نانورس، به­طور معنی­داری (۰/۰۵>p) موجب کاهش شمار باکتتری­های سرمادوست، شاخص اسیدتیوباربیتوریک، اسیدهای چرب آزاد و مجموع ترکیبات ازته فرار و افزایش ظرفیت نگهداری آب فیله­های مرغ طی دوره نگهداری در شرایط سرد شد. سهم نانورس در پوشش چندسازه­ای فاقد عصاره، تأثیر معنی داری بر تعداد باکتری­های سرمادوست در پایان دوره نگهداری نداشت. به­طور کلی می­توان گفت کارایی پوشش نانو چندسازه­ای آلژینات – نانورس در افزایش ماندگاری فیله مرغ در شرایط سرد به سهم مناسب نانورس و غنی­سازی با غلظت مناسب عصاره علف لیمو وابسته است.

---

به منظور بررسی اثر غلظت عصاره مرزه و پوشش­های زیست­مرکب فعال پلی­ساکاریدی بر ماندگاری فیله مرغ، ۲ آزمایش جداگانه هر کدام با ۶ تیمار و ۳ تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی طراحی و به­طور هم­زمان اجرا شد. تیمارها در آزمایش ۱ شامل فیله­های مرغ دارای پوشش صفر (شاهد)، ۷۵/۰ % یا ۵/۱ % عصاره مرزه به­تنهایی یا در ترکیب پوشش آلژینات سدیم ۳ % و در آزمایش ۲ شامل فیله­های فاقد پوشش (شاهد)، دارای پوشش­ ۵/۱ % عصاره مرزه، پوشش گوار ۵/۰ % - عصاره، پوشش کربوکسی متیل­سلولز ۱ % - عصاره، پوشش گوار – کربوکسی متیل­سلولز و پوشش گوار – کربوکسی متیل­سلولز - عصاره مرزه بودند. به فاصله هر ۳ روز طی یک دوره ۱۲ روزه نگهداری فیله­ها در دمای ^oC ۱±۴ ، شاخص­های فساد شیمیایی و فساد باکتریایی شامل PV، TBARS و TVB_N ارزیابی شد. نتایج آزمایش ۱ نشان داد با افزایش غلظت عصاره مرزه تا ۵/۱ % کارایی پوشش مرکب آلژینات سدیم – عصاره در کاهش مقدار عددی PV، TBARS و TVB_N  فیله­ها بهبود یافت (P<۰,۰۵). کمترین مقدار PV (meq/Kg ۳۰/۰±۴۰/۵)، TBARS (mg MDA/Kg ۰۰/۰±۲۲/۱) و TVB_N (mg/۱۰۰g ۳۵/۱±۵۰/۲۶) در فیله­های حاوی پوشش مرکب آلژینات – عصاره ۵/۱ % مرزه دیده شد (P<۰,۰۵). همچنین در آزمایش ۲ ، فیله­های حاوی پوشش زیست مرکب صمغ گوار - کربوکسی متیل­سلولز - عصاره مرزه کمترین مقادیر عددی PV (meq/Kg ۳۳/۰±۱۰/۵)، TBARS (mg MDA/Kg ۰۵/۰±۱۰/۱) و TVB_N (mg/۱۰۰g ۹۰/۱±۳۰/۲۵) را در پایان دوره نگهداری نشان دادند (P<۰,۰۵). لذا می­توان از پوشش زیست مرکب صمغ گوار - کربوکسی متیل­سلولز - عصاره ۵/۱ % مرزه به­عنوان یک بسته­بندی جدید جهت افزایش زمان ماندگاری فیله­های مرغ طی دوره نگهداری در دمای یخچال(^oC ۱±۴) استفاده کرد.

---

به­منظور بررسی تأثیر پرتودهی با دز متوسط اشعه گاما (دز ۱۰ کیلوگری) بر خصوصیات ضد­اکسیدانی و ضدباکتریایی آویشن شیرازی، پوشش خوراکی فعال حاوی عصاره آویشن شیرازی (۵/۱ %) معمولی و پرتودیده بر پایه کازئینات سدیم (۸ %) تهیه و ماندگاری فیله ماهی قزل­آلای رنگین کمان پوشش داده شده در آزمایشی با ۴ تیمار فیله­های فاقد پوشش (شاهد:C )، فیله­های حاوی پوشش کازئینات سدیم (تیمار۱: T۱) و فیله­های دارای پوشش حاوی عصاره آویشن شیرازی معمولی (تیمار۲: T۲) و پرتودیده (تیمار۳: T۳) بر پایه کازئینات سدیم و ۴ تکرار، طی دوره نگهداری ۱۰ روزه در دمای ۴ درجه سانتی­گراد بررسی شد. آزمایشات شیمیایی (TVN, TBA, PV) و میکروبی (هوازی مزوفیل و سرماگرا) در روزهای صفر، ۳، ۶ و ۱۰ اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد؛ پرتودهی آویشن شیرازی با دز متوسط اشعه گاما، با وجود اثرات مثبت، موجب تغییرات معنی­دار بر خواص ضد­اکسیدانی و ضد­باکتریایی آن نشد. اما در انتهای دوره نگهداری، کمترین مقادیر TBA (mg MDA/Kg ۲۳/۰±۲۳/۳)، TVN (mg/۱۰۰g ۱۲/۱±۲۳/۲۵) و باکتری­های سرماگرا (log cfu/g ۱۳/۰±۰۰/۵) در فیله­های حاوی پوشش فعال کازئینات سدیم و عصاره پرتودیده آویشن شیرازی دیده شد (p<۰,۰۵). بنابراین می­توان از عصاره آویشن شیرازی به صورت معمولی یا پرتودیده در پوشش فعال کازئینات سدیم، جهت افزایش ماندگاری و کیفیت فیله ماهی قزل­آلای رنگین کمان در دمای یخچال حداقل به مدت ۱۰ روز استفاده کرد.

---

روش­های مورد استفاده جهت حفظ کیفیت تخم­مرغ طی دوره نگهداری عمدتاً مبتنی بر غیر فعال­کردن میکروارگانیسم­ها و جلوگیری از تبادلات جرمی است. به­منظور بررسی تأثیر بکارگیری شستشو با آب و پوشش­دهی پوسته با استفاده از پوشش نانومرکب فعال بر پایه کربوکسی­متیل سلولز ۲ % حاوی نانورس ۵/۳ % و عصاره ۲ % مرزنجوش بر کیفیت داخلی و پوسته تخم­مرغ، آزمایشی با ۴ تیمار شامل شاهد (بدون شستشو و بدون پوشش)، شسته و بدون پوشش، بدون شستشو و پوشش­دار، شسته و پوشش­دار و ۳ تکرار طی یک دوره نگهداری ۴ هفته­ای در دمای محیط (^oC۲±۲۵) با ارزیابی هفتگی فراسنجه­های مورد مطالعه اجرا شد. در پایان دوره نگهداری، بیشترین مقادیر واحد هاو (۱۵/۰±۷۱/۴۹)، اندیس زرده (۰۰/۰±۳۲/۰) و کمترین مقادیر درصد افت وزنی (۰۲/۰±۰۷/۳)، pH سفیده (۰۲/۰±۵۹/۸) و اندیس اسید تیوباربیتوریک (mg MDA/Kg ۰۳/۰±۱۲۵/۰) در تخم­مرغ­های پوشش­دار دیده شد (P<۰,۰۵). در ارزیابی شاخص­های رنگی زرده نیز تخم­مرغ­های پوشش­دار به­طور معنی­داری (P<۰,۰۵) دارای مقادیر بالاتر b^* (۲۴/۵۷)، a^* (۷۲/۷-) و پایین­تر L^* (۵۱/۴۵) بودند. صرفنظر از پوشش­دهی، شستشوی تخم­مرغ تأثیر معنی­داری بر فراسنجه­های مورد ارزیابی نداشت. بنابراین بکارگیری پوشش نانومرکب فعال کربوکسی­متیل سلولز- نانو مونت موریلونیت- عصاره مرزنجوش با دارا بودن خواص ممانعتی، ضداکسیدانی و ضد میکروبی، جهت افزایش ماندگاری تخم­مرغ در دمای محیط به­مدت ۴ هفته توصیه می­شود.

---

کاهش مخاطرات زیست­محیطی ناشی از بکارگیری پلیمرهای سنتزی، موجب تنوع و توسعه فنآوری­های نوین جهت بسته­بندی محصولات مستعد فساد از جمله فرآورده­های دام، طیور و آبزیان شده است. از پلیمرهای طبیعی به­صورت فیلم یا پوشش خوراکی می­توان جهت تولید بسته­بندی­های زیست تخریب­پذیر استفاده کرد. مشتقات سلولز شامل متیل سلولز، هیدروکسی­پروپیل سلولز، هیدروکسی­پروپیل­متیل سلولز و کربوکسی­متیل سلولز، از جمله محبوب­ترین هیدروکلوئیدهای پلی­ساکاریدی مورد استفاده در تولید فیلم­ و پوشش­های خوراکی هستند. خواص حسی، تغذیه­ای و عملکردی فیلم و پوشش­های خوراکی را می­توان با مواد و روش­های مختلف اصلاح کرد. همچنین ترکیبات فعال مختلف برای بهبود کیفیت، پایداری و ایمنی غذاهای بسته­بندی شده در محلول تشکیل دهنده فیلم و پوشش قرار می­گیرند. لذا هنگام استفاده از فیلم­ها و پوشش­های خوراکی، لازم است که هم خواص فیزیکی مواد زیست­پلیمر و هم ویژگی­های عملکردی آنها در نظر گرفته ­شوند. از مشتقات سلولز در بسته­بندی فرآورده­های دامی شامل گوشت خام دام، ماکیان و انواع آبزیان، فرآورده­های گوشتی حاصل از آن­ها و تخم­مرغ در قالب فیلم و پوشش­های خوراکی ساده، مرکب و فعال به­منظور حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری استفاده شده است. جهت توسعه بکارگیری بسته­بندی­های زیستی، باید ملاحظات حقوقی، اقتصادی، فرهنگی و بازاریابی مد نظر قرار گیرد.  

---

---

تخم­مرغ یکی از منابع ارزان قیمت پروتئینی و در عین حال فسادپذیر است، لذا حفظ کیفیت داخلی آن طی دوره ذخیره­سازی اهمیت ویژه­ای دارد. تحقیق حاضر با هدف تأثیر پوشش نانو چندسازه­ای بر تغییرات فیزیکوشیمیایی تخم­مرغ طی دوره نگهداری به­مدت ۴ هفته اجرا شد. تخم­مرغ­های فاقد پوشش (شاهد) و تخم­مرغ­های تیمار شده با پوشش دو سازه­ای پلی وینیل الکل/کیتوزان (PC)، فیلم سه سازه­ای پلی وینیل­الکل/کیتوزان/مونت­موریلونیت (PCM)، و فیلم­های PCM حاوی غلظت­های ۲ و ۴ درصد عصاره سیر در مجموع ۵ تیمار و ۳ تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر ضدمیکروبی وابسته به غلظت عصاره سیر در برابر استافیلوکوکوس اورئوس بیشتر از  اشرشیا کلی بود. فیلم­های تهیه شده نانو سه سازه­ای PCM فعال دارای ضخامت، استحکام کششی و مدول الاستیسیته بیشتر و حلالیت، کرنش و نفوذپذیری کمتر بودند (۰۵/۰p<). در پایان ۴ هفته نگهداری، تخم­مرغ­های دارای پوشش نانو سه سازه­ای PCM فعال، پوسته ضخیم­تر (۴۰۰/۰ میلی­متر) و مستحکم­تر (۳۱۰/۰ کیلوگرم) داشته، موجب افت وزنی کمتر (حدود ۴ درصد)، واحد هاو (۰۰/۷۰) و اندیس زرده (۴۳/۰) بالاتر و کمترین شمار باکتری کل (log cfu/ml ۱/۴) بودند. بنابراین می­توان از پوشش نانو سه سازه­ای PCM حاوی ۴ درصد عصاره سیر به­عنوان بسته­بندی زیست تخریب­پذیر جهت حفظ کیفیت داخلی و پوسته تخم­مرغ و افزایش زمان نگهداری آن در دمای محیط استفاده کرد. 
 

---

تخم­مرغ یکی از بهترین منابع طبیعی پروتئین با کیفیت بالا و سایر مواد مغذی بوده و در عین حال مستعد فساد است. نگرانی مصرف­کنندگان از آلودگی و انتقال بیماری­زاها به­ویژه سالمونلا، موجب شد تا تمایل به استفاده از تخم­مرغ­های ایمن و بسته­بندی­ شده افزایش یابد. مشکلات زیست­محیطی پلیمرهای مصنوعی به­عنوان مواد بسته­بندی به معضلی جهانی تبدیل شده است، به­همین دلیل جایگزینی آنها با پلیمرهای زیست تخریب­پذیر توسعه یافته است. برای غلبه بر برخی از ضعف­های فیزیکی و مکانیکی و افزایش عملکرد زیست­پلیمرها، آنها را با یکدیگر ترکیب نموده (کامپوزیت) و/یا عوامل تقویت­کننده و عوامل طبیعی در ساخت آنها بکار می­رو­د. اسانس و عصاره­های گیاهی مختلف به­طور گسترده­ای در مواد بسته­بندی فعال مورد استفاده قرار می­گیرد. نتایج مطالعه­های انجام شده نشان داد خواص سدی و عملکردی زیست­پلیمر­های فعال به­دلیل ماهیت آب­گریزی، خواص ضد اکسیدانی و ضد میکروبی پلی­فنول­های موجود در اسانس­ و عصاره بهبود می­یابد. بسته­بندی تخم­مرغ با این زیست­پلیمر­های فعال موجب حفظ کیفیت داخلی طی دوره نگهداری و در نهایت افزایش ماندگاری آن می­شود. در این مقاله سعی شده است بکارگیری ترکیبات شیمایی گیاهی در زیست­پلیمرهای فعال بسته­بندی تخم­مرغ بر پایه پلی­ساکارید، پروتئین و پلی­استر آلیفاتیک مرور شود.