جستجو در مقالات منتشر شده
۵ نتیجه برای زنده بودی
محمد حسین پور، ولی اله جعفری، عبدالمجید حاجی مرادلو، عباسعلی زنده بودی،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
تأثیر یک مکمل پروبیوآنزیمی شامل ۶ نوع آنزیم هضمی و ۴ نوع باکتری پروبیوتیکی در چهار سطح صفر (شاهد)، ۲۵/۰، ۵/۰، و ۱گرم در کیلوگرم جیره میگوی جوان وانامی ودر سه تکرار، باهدف سنجش استفاده همزمان باکتریهای پروبیوتیکی و آنزیمهای هضمی جیره بر فعالیت آنزیمهای گوارشی (روده) بررسی شد. در هر آکواریوم ۱۵ قطعه میگو با میانگین وزنی (۳۹/۰±۰۴/۵) گرم بهطور تصادفی توزیع و به مدت ۳۰ روز تغذیه شدند. نتایج در پایان دوره بیانگر تفاوترشد معنیدار )۰۵/۰(p <میگوی تغذیه‌شده با ۵/۰گرم مکمل نسبت به سایر تیمارها بود. همچنین، فعالیت آمیلاز و لیپاز بیشتری در تیمار۵/۰گرم مکمل نسبت به سایر گروهها مشاهده شد. از لحاظ فعالیت ویژه پروتئاز، تفاوت معنیداری )۰۵/۰(p < در تیمار ۱گرم مکمل نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد. نتایج نشان داد لزوماً با افزایش غلظت باکتریهای پروبیوتیکی و آنزیمهای هضمی مکمل، فعالیت همه آنزیمهای هضمی افزایش نمی‌یابد. بنابر این، پروبیوتیک و آنزیم در غلظتهای معینی دارای تأثیر مثبت بر عملکرد رشد و فعالیت آنزیمهای هضمی میگو می‌باشد.
عالی حسینی، ابراهیم ستوده، فریده زنده بودی، عباسعلی زنده بودی،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی تاثیر بسترهای ماسه ای مختلف بر عملکرد رشد، توده زنده و بازماندگی کرم دریایی پرتار پری نرئیس نانتیا (Perinereis nuntia) انجام شد. جهت انجام این پروژه لاروهای کرم پرتار با طول ۱ سانتیمتر از پژوهشکده میگوی کشور (بوشهر) تهیه و به مدت ۴ ماه بر روی بسترهای ماسه ای مختلف پرورش داده شد. بسترهای مختلف ماسه ای از سواحل بندرگاه بوشهر جمع آوری و با استفاده از الک در ۴ تیمار شامل: تیماراول (کمتر از mm ۵/۰)، تیمار دوم (mm ۲-۵/۰)، تیمار سوم (mm ۴-۲) و تیمار چهارم (بیشتر از mm ۴) سایز بندی گردید. پس از گذشت ۴ ماه، کرم ها از کلیه تشت ها برداشت شد و میزان تولید در هر بستر محاسبه گردید. در پایان آزمایش میانگین وزن نهایی و نرخ رشد ویژه (SGR) در تیمار بستر ماسه ای ۵/۰ mm و میزان بازماندگی در بستر ماسه ای بزرگتر از ۴ mm بالاتر بود (p>۰,۰۵). در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد تاثیر معنی داری بر عملکرد رشد و بازماندیگی کرم پرتار پری نرئیس نانتیا ندارد.
دوره ۱۵، شماره ۷۸ - ( ۵-۱۳۹۷ )
چکیده
تولید نوشیدنی‌های پودری به‌ویژه بر پایه محصولات بومی و با هدف استفاده بهینه از ضایعات یکی از زمینه‌های تحقیقاتی مورد توجه در صنعت غذا می‌باشد. در این تحقیق با استفاده از خشک‌کن پاششی و با کمک حامل‌های مالتودکسترین و صمغ عربی (با نسبت‌های ۱ : ۰،۷۵/۰ : ۲۵/۰، ۵/۰ : ۵/۰ و ۷۵/۰ : ۲۵/۰)، پنج نوع پودر نوشیدنی بر پایه شیره‌ی خرما و پروتئین آب‌پنیر تولید شد. اثر غلظت و نوع حامل بر ویژگی‌های فیزیکی شامل دانسیته توده، حلالیت، فعالیت آبی و جریان‌پذیری پودر مورد ارزیابی قرار‌گرفت. نتایج نشان داد، پودر حاوی (۱۶% وزنی/ وزنی) مالتودکسترین دارای بالاترین میزان درصد حلالیت بود در‌حالی‌که نمونه شاهد کمترین حلالیت را در بین نمونه‌ها داشت. از نظر جریان‌پذیری و شاخص پراکندگی پودر، نمونه‌ی حاوی ۵۰% : ۵۰% مالتودکسترین- صمغ عربی بالاترین کیفیت را داشت. با استفاده از دستگاه گرماسنج افتراقی دمای انتقال شیشه‌ای اندازه گیری شد؛ افزودن حامل سبب افزایش معنیدار دمای انتقال شیشه‌ای پودر نوشیدنی گردید به گونه‌ای که از دمای حدود ۵۹ درجه سلسیوس در نمونه‌ی شاهد به دمای ۷۴ درجه سلسیوس در نمونه‌ی حاوی حامل ترکیبی رسید که نشان‌دهنده‌ی افزایش پایداری و قابلیت نگهداری پودر تولید شده می‌باشد (۰۵/۰p <). با توجه به نتایج به‌دست آمده استفاده ترکیبی از حامل به نسبت ۲۵/۰ : ۷۵/۰ مالتودکسترین : صمغ عربی سبب تولید پودر نوشیدنی با کیفیت بالا از نقطه نظر خصوصیات فیزیکی شامل جریان‌پذیری، دانسیته توده، تخلخل توده و دمای انتقال شیشه‌ای پودر شد.
دوره ۱۶، شماره ۸۹ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
تولید نوشیدنی‌های مغذی انرژی‌زا به‌ویژه بر پایه محصولات بومی و جانبی کارخانجات صنایع غذایی یکی از زمینه‌های تحقیقاتی مورد توجه در صنعت غذا می‌باشد. شیره خرما به عنوان محصول جانبی فراوری خرما حاوی مقادیر قابل ملاحظه‌ای از ترکیبات مغذی است اما همچنان از این ترکیب با ارزش استفاده بسیار ناچیزی در صنعت غذا می‌شود. پروتئین آب پنیر نیز از جمله محصولات جانبی مغذی و انرژی‌زا صنایع لبنی محسوب می‌شود که استفاده از آن توسط بسیاری از دانشمندان علم تغذیه توصیه شده است. در پژوهش حاضر، اثر غلظت هر یک از ترکیبات شامل شیره خرما (%۱۲-۰)، کنسانتره پروتئین آب‌پنیر (%۹-۰) و پایدارکننده زانتان (%۰۲/۰-۰) بر میزان دو فاز شدن و خصوصیات رئولوژیکی نوشیدنی به کمک روش طرح مخلوط- رئوس انتهایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش هر یک از ترکیبات به ویژه پایدار کننده دو فاز شدن کاهش یافت(p<۰,۰۵). به طور کلی افزایش ترکیبات اصلی به ویژه پایدارکننده نوشیدنی باعث تغییر رفتار رئولوژیک نوشیدنی از حالت نیوتنی به غیرنیوتنی گردید همچنین نتایج بهینه‌سازی نشان داد که دو فاز شدن در ۴۹/۱% وزنی / حجمی صمغ زانتان، ۶/۸% وزنی / حجمی پودر آب پنیر و ۷۵/۱۰ % وزنی / حجمی شیره خرما، معادل۴% بود. فرمولاسیون بهینه تولید شده دارای میزان پایداری ۹۵%، شاخص قوامPa.sn ۰/۰۵۴ و پتانسیل زتایmV ۳۴- بود.
دوره ۲۰، شماره ۱۴۱ - ( آبان ۱۴۰۲ )
چکیده
پاراپروبیوتیک گروه جدیدی از ترکیبات عملگرا هستند که در اثر غیرفعالسازی برخی سویه‌های پروبیوتیک‌ها حاصل می‌شود. در پژوهش حاضر اثر استفاده از پاراپروبیوتیک لاکتوباسیلوس گاسری و زمان (۳۰ روز) و دمای (۴ و ۲۴ درجه سلسیوس) نگهداری بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی و حسی نوشیدنی آب انگور بررسی شد. ویژگی‌هایی نظیر pH، اسیدیته، ماده جامد محلول کل، کدورت و ویژگی‌های حسی مورد بررسی قرار گرفت. افزودن پاراپروبیوتیک تغییر محسوسی در pH و اسیدیته ایجاد نکرد و تیمار شاهد (آب انگور خالص) و تیمار پاراپروبیوتیک (آب انگور حاوی پاراپروبیوتیک) از این نظر تفاوتی نداشتند، هم چنین دما و زمان نگهداری نیز اثری بر این خصوصیات نداشت. افزون پاراپروبیوتیک‌ها موجب افزایش کدورت و ماده جامد محلول در نوشیدنی پاراپروبیوتیک شد و با افزایش مدت زمان نگهداری این دو ویژگی نیز افزایش یافت. نوشیدنی پارپروبیوتیک از نظر خصوصیات حسی بسیار مشابه با آب انگور خالص بود و دارای امتیاز پذیرش کلی مشابهی با آب انگور خالص بود که در طول زمان نگهداری در دماهای مختلف تغییر نکرد.
