جستجو در مقالات منتشر شده
۵ نتیجه برای سیف آبادی
نعمت اله محمودی، محمدرضا احمدی، منوچهر بابانژاد، جعفر سیف آبادی، ابوالقاسم روحی،
دوره ۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
عوامل مؤثر بر تغییرات مکانی کیفیت آب اکوسیستم ساحلی مازندران در تابستان ۱۳۹۱ انجام شد. بدینمنظور شاخصه های کیفی آب (مواد مغذی، دما، هدایت الکتریکی، شوری، اکسیژن محلول، pH، کلروفیل α و کدورت)، در امتداد ۴ ترانسکت (امیرآباد، بابلسر، نوشهر و رامسر) در اعماق ۵، ۱۰، ۲۰ و۵۰ متر با روشهای آماری چندمتغیره ارزیابی شدند. نتایج تحلیل خوشه ای نشان داد که مکان های نمونه برداری در ۵ گروه مجزا شامل: لایه ۵۰-۳۵ متر از ایستگاه ۵۰ متر همه ترانسکت ها، ایستگاه ۵ متر همه ترانسکت ها، ترانسکت رامسر و اکثریت لایه های سطحی و عمقی ۳ ترانسکت نوشهر، بابلسر و امیرآباد قرار گرفتند. بر مبنای تحلیل ممیزی، ۴۰/۸۶٪ از مکان ها به درستی طبقه بندی شدند. تحلیل عاملی، ۵۳/۸۷٪ از کل تغییرات مکانی را نشان داد که بر اساس آن ۵ مؤلفه اصلی استخراج شده شامل دما، کدورت، نیترات، سیلیس و آمونیوم، مهم ترین شاخصه های تأثیرگذار بر تغییرات مکانی کیفیت آب بودند. مطالعه حاضر بیانگر امکان کاهش تعداد مکانهای نمونه برداری به ۲ ترانسکت می باشد. لایه ترموکلاین، انتقال مواد مغذی از رودخانه به ویژه ترکیبات فسفری و آمونیوم، بستر دریا، پرورش ماهی در قفس و شانه دار Mnemiopsis leidyi بهعنوان از مؤثرترین عوامل بر تغییرات مکانی کیفیت آب شناخته شدند. نتایج نشان داد که روش های آماری چندمتغیره ابزار مناسبی برای شناسایی الگوی تغییرات مکانی کیفیت آب سواحل مازندران در فصل تابستان است.
مینا عیسی پور، سید جعفر سیف آبادی، بهنام دقوقی،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
رادولا اندامی ویژه از ضمائم گوارشی نرمتنان، بهاستثنای دوکفهایها را تشکیل میدهد که همراه با ضمائم تشکیل دهنده حفرهی دهانی از قبیل ماهیچههای متعدد و ادونتوفور سبب ایجاد جریان مستمری از مواد غذایی ریز به سمت حلق میشود. هرچند ساختار حفرهی دهانی در بین نرمتنان متفاوت و مطابق با عادات غذایی آنهاست، اما عناصر اساسی در آنها مشابه میباشد. از آنجا که شکل و ساختار دندان رادولا اغلب منحصر به یک گونه یا جنس است، از آن بهطور گسترده در مطالعات سیستماتیک و فیلوژنی نرمتنان استفاده میشود. از آنجا که مطالعات سیستماتیک اندکی بر روی گونههای شکمپایان ایران صورت گرفته، رادولا میتواند بهعنوان یکی از ویژگیهای شناسایی گونهای مورد استفاده قرار گیرد.
مریم حامدی شهرکی، صابر خدابنده، سید جعفر سیف آبادی، شهلا همتی، سحر شعبانی پنبه چوله،
دوره ۴، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۴ )
چکیده
اثر ترکیبات پروتئینی مخاط شقایق دریایی، Stichodactyla haddoni، بر مراحل رشد جنین ماهی گورخری Danio rerio بررسی شد. شقایق دریایی از ناحیه جزر و مدی جزیره هرمز جمعآوری و بعد از انجماد در دمایC˚۱۶۰- به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از جداسازی مخاط و فریزدرای شدن، ترکیبات پروتئینی و پپتیدی با متانول ۱۰۰% استخراج شدند. غلظت پروتئین کل در ماده استخراج شده با دستگاه الایزا سنجیده و سپس غلظتهای ۲/۱، ۷/۳ و ۴/۷ میلیگرم در میلیلیتر آب مقطر از این ماده ساخته شد. مقدار ۲ میلیلیتر از هر غلظت به میکروچاهکهایی که هر کدام حاوی ۱۵۰ عدد تخم ماهی گورخری بود، با ۲ تکرار اضافه شد. نمونه شاهد نیز با ۲ تکرار که حاوی آب آکواریوم بود، در نظر گرفته شد. تخمها به مدت ۷۲ ساعت در انکوباتور قرار داده شد و از روند تکامل جنینی هر ۶ تا ۱۲ ساعت عکسبرداری شد. نتایج بیانگر روند عادی تکامل جنینی در تیمار شاهد در طول مدت بررسی بود، ولی تخمهای تیمار شده در غلظتهای ۷/۳ و ۴/۷ میلیگرم در کمتر از ۱۲ ساعت دژنره و سیاه شده از بین رفتند. همچنین، تخمهای تیمار شده در غلظت ۲/۱ در ساعات اولیه دچار تأخیر در فاز رشد شده و در کمتر از ۷۲ ساعت از بین رفتند. مقایسه نتایج نشان داد که پروتئینهای استخراج شده از مخاط این شقایق، بر روند تکامل جنینی در مراحل مختلف اثر داشته و میتواند در غلظتهای بالا خیلی کشنده باشند و در غلظتهای پایین سبب توقف رشد گردد.
غزاله بهمنی، محمدصادق علوی یگانه، سید جعفر سیف آبادی، پرویز توکلی کلور،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده
جایگیری جوامع بسترزی با شرایط محیطی و تقابل گونههای مختلف در ارتباط میباشد. به منظور بررسی تاثیر نوع بستر بر تراکم سطح پوشش مرجان نرم Zoanthus sansibaricus و جلبک قهوهای stellata Iyengaria و شرایط رقابتی آنها در جزیره هرمز، مطالعه ای در دو ایستگاه با تخمین سطح پوشش در ۴۰ کوادرات ۵۰ در ۵۰ سانتیمتر انجام شد. مرجان نرم گونه Z. sansibaricus گونه غالب سواحل جزیره هرمز محسوب شده و از طرفی جلبک قهوهای گونه I. stellata در اغلب ایام سال پوشش غالب جلبکی ناحیه را به خود اختصاص میدهد. رابطه معنیدار منفیr = (p<۰,۰۱;- ۰.۶۰۷) در مقایسه سطح اشغال این دو گونه بیانگر شرایط رقابتی حضور دو گونه در دو منطقه بود. در ایستگاه با بستر گلی- قلوهسنگی حضور غالب مرجان نرم با اشغال میانگین ۷/۶۱% از سطح بستر در مقابل اشغال تنها ۸/۱۶% از سطح توسط جلبک قهوهای مشاهده شد. در حالیکه در ایستگاه با بستر ماسهای- سنگی جلبک قهوهای با اشغال ۸/۳۷% بستر نسبت به ۵/۱۹% سطح اشغال مرجان نرم به صورت غالب حضور داشت. بهنظر میرسد قابلیت رقابت بهتر Z. sansibaircus در جایگیری در بسترهای ناپایدار شرایط را به نفع استقرار بهتر این گونه در بسترهای گلی– قلوه سنگی پیش برده باشد.
نعمت الله محمودی، منوچهر بابانژاد، جعفر سیف آبادی، محمدرضا احمدی، جمشید درزی حیدری، ناهید پاپی زاده، ابوالقاسم روحی، مصطفی آرمنده،
دوره ۸، شماره ۳ - ( تابستان ۱۳۹۸ )
چکیده
اهداف: این تحقیق با هدف ارزیابی الگوی مکانی کیفیت آب و عوامل کنترلکننده آن در اکوسیستم ساحلی مازندران طی فصل زمستان با استفاده از روشهای آماری چند متغیره انجام شد.
مواد و روشها: پارامترهای کیفی آب شامل مواد مغذی، درجه حرارت، هدایت الکتریکی، شوری، اکسیژن محلول، pH، کلروفیل α و کدورت در ۱۶ ایستگاه (۴۴ لایه) در امتداد ۴ ترانسکت (بندرامیرآباد، بابلسر، نوشهر و رامسر) بصورت ماهیانه سنجش شدند. برای ارزیابی دادهها از چند روش آماری چند متغیره شامل تحلیل ممیزی، تحلیل خوشهای و عاملی و همچنین آزمون همبستگی استفاده شد.
یافتهها: تحلیل خوشهای، مکانهای نمونه برداری را بر اساس تشابه در ویژگیهای کیفی آب به ۴ گروه مجزا تفکیک کرد. بر اساس تحلیل ممیزی،۲۰/۹۳ درصد از مکانها به درستی طبقهبندی شدند. تحلیل عاملی، ۴ مؤلفه اصلی را از ساختار داده استخراج کرد که ۰۵/۷۴ درصد از واریانس کل تغییرات را تشریح کرد. بر اساس این آزمونها، فسفر آلی، نیتروژن آلی، کدورت، کلروفیل α و درجهحرارت بهعنوان مهمترین پارامترهای تاثیرگذار بر تغییرات مکانی کیفیت آب شناسایی شدند.
نتیجهگیری: مطالعه حاضر پیشنهاد میکند که تعداد مکانهای نمونهبرداری در فصل زمستان میتواند به ۳ ترانسکت امیرآباد، بابلسر و سواحل غربی (نوشهر و رامسر) و ۲ ایستگاه (یک لایه سطحی و یک لایه عمقی) کاهش یابد. انتقال مواد مغذی از خشکی، بستر دریا، پرورش ماهی در قفس از موثرترین عوامل بر تغییرات مکانی کیفیت آب در سواحل مازندران میباشند. بر اساس نتایج این مطالعه، روشهای آماری چند متغیره نیز بعنوان یکی از روشهای مفید جهت شناسایی الگوی مکانی کیفیت آب معرفی میگردد.