جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای طوافی
سارا طوافی، سید فخرالدین حسینی، رضا حسن ساجدی،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( ۱۱-۱۴۰۲ )
چکیده
در مطالعه حاضر، ابتدا ضایعات میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) توسط آنزیم آلکالاز با نسبت آنزیم به سوبسترای ۱۰۰:۱، تحت شرایط بهینه دمایی (۵۵ درجه سانتیگراد) وpH (۷,۵) به مدت ۱۶ساعت تهیه شد و شاخص درجه هیدرولیز مورد بررسی قرار گرفت. هم‌چنین نمونه هیدرولیز شده در زمان ۳۰۰ دقیقه هیدرولیز توسط غشا‌های الترافیلتراسیون با وزن‌های ۳، ۱۰ و ۳۰ کیلودالتون جداسازی شد و ۴ جزء پپتیدی به‌دست آمد. در ادامه، خاصیت ضداکسیدانی (مهارکنندگی رادیکال‌های آزاد DPPH و ABTS) و خاصیت ضد فشار خون پروتئین هیدرولیز شده و فراکسیونهای پپتیدی در غلظتهای مختلف اندازه‌گیری شد. درجه هیدرولیز طی ۶۰ دقیقه اول پس از هیدرولیز بالاترین میزان را به خود اختصاص داد (۹۵/۰±۸۶/۳۱%). نتایج مهار رادیکال DPPH نیز نشان داد که بالاترین میزان مهارکنندگی برای نمونه‌ی زیر ۳۰ کیلودالتون در غلظت ۱۰ میلیگرم بر میلیلیتر در حدود (۱۵/۰± ۶۱/%۶۹) بود. بالاترین میزان تخریبکنندگی رادیکال ABTS نیز برای نمونه‌ی زیر ۳۰ کیلودالتون در غلظت ۲ میلیگرم بر میلیلیتر (۱۵/۰± ۳۸/۹۹%) مشاهده گردید. سنجش فعالیت مهارکنندگی آنزیم مبدل آنژیوتنسین I(ACE-I) نیز آشکار ساخت اگرچه همه نمونه‌ها توانایی مهارکنندگی ACE را دارا بودند (فعالیت بازدارندگی بین ۵۳-۱۲%)، بیش‌ترین میزان مهارکنندگی متعلق به جزء پپتیدی زیر۳۰ کیلودالتون بود (۵۳,۲۳%). بطور کلی نتایج این بررسی نشان داد که پپتیدهای حاصل از هیدرولیز ضایعات میگوی ببری سبز میتواند به عنوان یک ضداکسیدان طبیعی در فرمولاسیون غذاداروها مورد استفاده واقع گردد.
