جستجو در مقالات منتشر شده
۸ نتیجه برای علیشاهی
دوره ۹، شماره ۳ - ( تابستان ۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: سمیت‌سنجی زیستی نانوذرات نقره در زیست‌بوم آبی و یافتن غلظت‌های کشنده این ماده دارای اهمیت است. هدف این پژوهش، مقایسه سمیت نانوذرات نقره شیمی و زیست‌تولیدی "در محیط زنده" در مدل جانوری ماهی گورخری (مرحله جنین و بالغ) بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه تجربی حاضر روی ۳۰ قطعه تخم لقاح‌یافته و ۳۰ قطعه ماهی گورخری بالغ اجرا و اثرات سمیت نانوذرات نقره شیمیایی و زیست‌تولیدی توسط عصاره آبی جلبک دریایی قهوه‌ای (Sargassum boveanum) در مراحل تکاملی جنین و بالغ با یک گروه شاهد و در غلظت‌های متوالی افزایشی بررسی شد. نرخ تلفات در زمان‌های ۲۴، ۴۸، ۷۲ و ۹۶ ساعت بعد از مجاورت، ثبت شد. داده‌ها با نرم‌افزارهای EPA Probit Analysis ۱.۵ و SPSS ۱۹ توسط آنالیز واریانس یک‌طرفه و پس‌آزمون چنددامنه دانکن تحلیل شدند.
یافته‌ها: سمیت دو نوع نانوذره نقره در دو مرحله تکاملی با افزایش غلظت و زمان روند افزایشی داشت (۰۵/۰p<). پس از ۹۶ ساعت، غلظت ایجادکننده LC۵۰ در ماهی بالغ نسبت به نانوذرات نقره شیمیایی ۰/۷۸۸ و برای نانوذرات زیست‌تولیدشده ۰/۴۰۹میلی‌گرم بر لیتر بود. LC۵۰ در مرحله تکاملی جنینی در مواجهه با نانوذرات شیمیایی ۰/۲۵۰ و برای زیست‌تولیدی ۰/۳۷۵میلی‌گرم بر لیتر بود. درصد تلفات در بالاترین غلظت (۳میلی‌گرم در لیتر) از نانوذرات نقره در زمان‌های ۷۲ و ۹۶ ساعت در همه گروه‌ها به نرخ ۱۰۰% تلفات رسید.
نتیجه‌گیری: هر دو مرحله تکاملی این ماهی نسبت به سمیت هر دو نوع نانوذرات نقره حساس بوده، لکن این حساسیت در مراحل جنینی بالاتر است و نانوذرات نقره زیست‌تولیدی در قیاس با همتای شیمیایی آن، اندکی سمی‌تر است.
دوره ۹، شماره ۴ - ( پاییز ۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: در علم نانوبوم‌سم‌شناسی، آزمون میکرونوکلئوس گلبول‌های قرمز ماهیان در پایش پتانسیل ژنوتوکسیک نانوذرات، نشانگر زیستی قدرتمندی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثرات ژنوتوکسیک نانوذرات اکسیدآهن مغناطیسی (Fe۳O۴) در گلبول‌های قرمز ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) به روش میکرونوکلئوس تحت تیمار حاد و مزمن بود.
مواد و روش‌ها: در پژوهش تجربی حاضر، سمیت‌سنجی ژنوتوکسیک نانوذرات اکسیدآهن مغناطیسی طی یک مواجهه حاد (۹۶ساعته؛ پنج غلظت شامل صفر، ۱۰، ۱۰۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰میلی‌گرم بر لیتر) و مزمن (۱۴روزه؛ سه غلظت شامل صفر، ۱۰۰ و ۵۰۰میلی‌گرم بر لیتر) از نانوذرات اکسیدآهن در سه تکرار صورت پذیرفت. داده‌ها توسط آزمون آماری آنالیز واریانس دوطرفه و آزمون چنددامنه‌ای دانکن با استفاده از نرم‌افزار IBM SPSS ۱۹ مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: مواجهه حاد با نانوذرات اکسیدآهن مغناطیسی روی بچه‌ماهیان کپور اثر سمیت حاد نداشت. با افزایش غلظت نانوذرات طی یک بازه زمانی ۹۶ساعته فراوانی میکرونوکلئوس‌ها (‰) و دیگر اشکال غیرطبیعی در اطراف هسته گلبول‌های قرمز خون بچه‌ماهیان کپور معمولی در مقایسه با گروه کنترل افزایشی معنی‌دار نشان داد (۰/۰۵>p). در تیمار مزمن در غلظت‌های ۱۰۰ و ۵۰۰میلی‌گرم بر لیتر از نانوذرات اکسیدآهن مغناطیسی، نرخ افزایش فراوانی میکرونوکلئوس‌ها مشابه آزمون حاد تابعی از غلظت بود.
نتیجه‌گیری: علی‌رغم اینکه نانوذرات اکسیدآهن، اثرات سمیت حاد در ماهیان کپور معمولی ندارند و جزء مواد غیرسمی هستند ولی طی یک روند وابسته به غلظت، موجب القای اثرات ژنوتوکسیک با افزایش فراوانی میکرونوکلئوس‌ها و دیگر ناهنجاری‌های غیرطبیعی هسته گلبول‌های قرمز می‌شوند، بنابراین به نظر می‌رسد در صورت رهایش این نانوماده به محیط زیست، اثرات نامطلوب آن بر بوم‌سازگان آبی محتمل باشد.
وثیقه السادات میرباقری، علیرضا علیشاهی، سید حمیدرضا هاشمی پطرودی، سید مهدی اوجاق،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۲ )
چکیده
کیتوزان (Cs) از پوسته میگو استخراج و فرمهای مشتق شده از آن شامل N- آلکیله (AlkCs) و نانوذرات (CsNPs) تهیه شد. سپس تأثیرهای ضد باکتریایی آنها بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس سویه حساس به متی سیلین ارزیابی شد.ابتدا ویژگیهای نانوذرات توسط پراکندگی نوری دینامیک و شکل ظاهری نانوذرات و N- آلکیله توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخص شد. و فعالیت ضد باکتریایی آنها توسط آزمون حداقل غلظت مهارکنندگی و کشندگی، انتشار در آگار به کمک دیسک، نفوذپذیری غشای سلولی توسط سنجش انتشار بتاگالاکتوسیداز سیتوپلاسمی ارزیابی شد. نوع مرگ سلولی القا شده نیز توسط روش رنگ آمیزی DAPI و تغییرات در یکپارچگی سطح سلولی توسط میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) بررسی شد. نتایج نشان داد نانوذرات به شکل کروی با میانگین قطر هیدرودینامیکی ۲۴۰ نانومتر هستند. N- آلکیله دارای ساختاری با سطح ناهموار در مقایسه با کیتوزان طبیعی بود. حداقل نقاط مهارکنندگی رشد (۷۸ میکروگرم بر میلیلیتر) و کشندگی (۱۰۰ میکروگرم بر میلیلیتر) برای نانوذرات ها مشاهده شد (۰۵/۰>p). نانوذرات و N- آلکیله کیتوزان بیشترین قطر هاله مهار رشد را در غلظت ۱۲۵۰ در مقایسه با سایر دیسکها نشان دادند (۰۵/۰>p). نفوذپذیری غشای خارجی فرمهای مشتق شده کیتوزان تفاوت قابل ملاحظهای با کیتوزان طبیعی و سلولهای کنترل نشان دادند (۰۵/۰>p). تست رنگ آمیزی DAPI بیانگر مرگ سلولی بالاتر فرمهای مشتق شده کیتوزان بود. تصاویر بهدست آمده از AFM نشانگر تغییر در یکپارچگی غشا سلولهای تیمار شده در مقایسه با سلولهای کروی و خوشهای کنترل بود. خواص آنتی باکتریایی کیتوزان طبیعی را با اصلاح فیزیکی و شیمیایی بهبود داده شد.
دوره ۱۴، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
در این مقاله سیستم هدایت و کنترل یک وسیله پرنده چرخان با یک دسته بالک تک صفحه ای (دو بالک در یک صفحه) کانارد نوسانی بررسی شده است. استفاده از تنها دو بالک کنترلی کانارد باعث کمتر شدن تعداد عملگرها، سبک شدن وسیله و در نتیجه کم شدن هزینه نهایی می¬گردد. با این وجود، کنترل این وسیله پیچیده خواهد شد. طیف وسیعی از این پیچیدگی¬ها ناشی از تداخل سیستمهای کنترل و هدایت است که از طریق تولید نیروها و گشتاورهای نامتقارن سمتی اعمال می شوند. جهت کنترل مطلوب این وسیله چرخنده، استفاده از کانارد نوسانی پیشنهاد می گردد. کانارد نوسانی زاویه انحراف خود را متناسب با غلتش جسم پرنده حول محور طولی خود تنظیم می نماید. در این مقاله یک روش جهت کنترل و هدایت این وسیله پرنده با کمک کانارد نوسانی ارائه شده و پس از مدلسازی اجزای مختلف وسیله از جمله جستجوگر مادون قرمز، اتوپایلوت، ژایرو، عملگرها و... در یک برنامه شبیه سازی شش درجه آزادی کامل، نتایج آن بررسی گردید. نتایج شبیه سازی شش درجه آزادی صحت عملکرد کل سیستم در برخورد به هدف متحرک را نشان می دهد.
دوره ۱۵، شماره ۱۳ - ( ویژه‌نامه ۱۳۹۴ )
چکیده
دوره ۱۵، شماره ۱۳ - ( ویژه‌نامه ۱۳۹۴ )
چکیده
دوره ۱۶، شماره ۹۱ - ( شهریور ۱۳۹۸ )
چکیده
بیماری سلیاک یک اختلال خود ایمنی بوده که بیمار در معرض عدم تحمل دائمی به گلوتن است و تنها راه درمان مؤثر آن پایبندی به یک رژیم غذایی فاقد گلوتن در سراسر عمر بیمار می‌باشد. بنابراین توجه به تولید مواد غذایی بدون گلوتن و با کیفیت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هدف از این پژوهش، تولید نان تست بدون گلوتن با استفاده از کنسانتره پروتئین سیاهدانه به عنوان جایگزین گلوتن و فیبر سیب زمینی است. از روش سطح پاسخ با دو متغیر فیبر سیب زمینی (۲ تا ۶ درصد) و کنسانتره پروتئین سیاهدانه (۵ تا ۱۵ درصد) استفاده شد. با افزایش فیبر سیب زمینی و کنسانتره سیاهدانه، دانسیته افزایش معنی‌داری (۰۵/۰˂p) نشان داد. فیبر سیب زمینی منجر به کاهش معنی‌دار تخلخل شد؛ اما کنسانتره سیاهدانه بیتأثیر بود (۰۱/۰˃p). فیبر سیب‌زمینی و کنسانتره سیاهدانه هر یک به تنهایی اثر خطی معنی‌داری در سطح ۰۵/۰ نشان دادند. با افزایش میزان فیبر سیب زمینی و کنسانتره سیاهدانه رطوبت کاهش یافت؛ اما اثر کنسانتره سیاهدانه معنی‌دار نبود. به علاوه، رطوبت طی دوره نگهداری هم افت کرد. فیبر سیب زمینی و کنسانتره هردو دارای اثر معنی‌داری بر سفتی بافت نان بودند و میزان سفتی طی دوره نگهداری چهار روزه افزایش یافت. شاخص عدم برازش برای تمامی مدل‌ها معنی‌دار (۰۵/۰˃p) نبود. بررسی نتایج بهینه سازی فرمولاسیون نشان داد که نان تست حاوی ۵/۷ درصد پروتئین کنجاله سیاهدانه و ۵/۲ درصد فیبر سیب زمینی دارای بهترین کیفیت بوده و جهت تولید پیشنهاد می‌گردد.
دوره ۱۷، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده
ترکیب بین‌فلزی تیتانیوم آلومیناید گاما جزو گروه اندکی از مواد جدید است که قابلیت استفاده در کاربردهای سازه‌ای در دمای بالا را دارا می‌باشد، چرا که نسبت استحکام به چگالی و نسبت مدول الاستیسیته به چگالی، بسیار بالایی دارد. در این تحقیق برای دو نوع سیال دی‌الکتریک نفت سفید و آب دی‌یونیزه، تأثیر مهمترین پارامترهای ورودی فرآیند ماشینکاری تخلیه الکتریکی یعنی شدت جریان پالس و زمان روشنی پالس بر روی مشخصه‌های خروجی فرآیند مانند نرخ براده‌برداری، فرسایش نسبی ابزار و برخی شاخص‌های یکپارچگی سطح قطعه‌کار مانند زبری سطح، توپوگرافی سطح و ترک‌های سطحی تشکیل شده بعد از ماشینکاری بررسی می‌شود. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که خشن‌کاری ترکیب بین‌فلزی تیتانیوم آلومیناید بر خلاف پرداخت‌کاری آن به روش تخلیه الکتریکی، با راندمان بسیار بالاتری انجام‌پذیر است. به دلیل هدایت حرارتی بیشتر آب نسبت به نفت، هدررفت انرژی و گسترش شعاع کانال پلاسما در آب نسبت به نفت بیشتر است و این عامل باعث می‌گردد که انرژی حرارتی بیشتر و متمرکزتری به سطح نمونه‌های ماشینکاری شده در نفت وارد شود. در نتیجه، میزان دانسیته ترک‌های سطحی، مقدار زبری سطح و شدت تغییر توپوگرافی سطح بر روی سطح نمونه ماشینکاری شده در نفت سفید بیشتر از سطح نمونه مربوط به آب دی‌یونیزه می‌باشد ولی در مقابل نرخ براده‌برداری با دی‌الکتریک نفت سفید بسیار بیشتر از آب دی‌یونیزه است و فرسایش نسبی ابزار در حین ماشینکاری با نفت به مقدار قابل توجهی کمتر از آب دی‌یونیزه است.
