جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای فئید
جواد دقیق روحی، احمد غرقی، سید حسن جلیلی، منصور صدریان، فریدون رفیع پور، منیره فئید،
دوره ۱، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۳۹۱ )
چکیده
به منظور تنوع خشی به محصولات قابل عرضه از ماهی کپور نقرهای و در نتیجه افزایش مصرف این ماهی پرورشی، برگر بدون پوشش به عنوان فرآوردهای جدید از این ماهی تولید و خصوصیات کیفی تیمارها به مدت ۶ ماه بررسی و مقایسه شد. در مجموع ۳ تیمار مختلف از برگر ماهی: ۱- با بستهبندی معمولی (شاهد) ۲- با بستهبندی وکیوم ۳- با اسید اسکوربیک ppm۵۰۰ تولید و در سردخانه در دمای ºC۱۸- نگهداری گردید. آزمایشهای شیمیایی، میکروبی و ارزیابی حسی در فاز صفر و پس از آن به صورت ماهانه انجام شد و نتایج حاصل مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. طی مدت نگهداری تیمار در سردخانه مقدار TVB-N در همه تیمارها افزایش یافت، اما از حد مجاز تجاوز نکرد. میزان TBAاگرچه روند افزایشی داشت اما تیمار اسید اسکوربیک همواره نسبت به دو تیمار دیگر از میزان TBA پایینتری برخوردار بود. در میزان pH تمام تیمارها روند کاهشی مشابهی دیده شد. تمام شمارشهای میکروبی روند کاهشی را نشان دادند و تیمار فیش برگر وکیومشده روند کاهشی سریعتری را بروز داد. ارزیابی حسی تیمارها ارجحیت برگرهای حاوی اسید اسکوربیک را نشان داد. در جمعبندی نهایی، برگر ماهی با بستهبندی معمولی و وکیوم که فاقد اسید اسکوربیک بودند به مدت ۳ ماه و تیمار برگر ماهی با اسید اسکوربیک حداکثر برای مدت شش ماه قابلیت مصرف دارند. بستهبندی وکیوم نیز در حفظ کیفیت شیمیایی و میکروبی برگرها نسبت به بستهبندی معمولی ارجحیت دارد.
رودابه روفچایی، سید حسین حسینی فر، عباسعلی زمینی، محمد صیاد بورانی، حسن مقصودیه کهن، مریم فئید،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۲ )
چکیده
در این مطالعه اثرات استفاده از مکمل غذایی تجاری هاپلایت به عنوان محرک ایمنی و رشد با ماده مؤثر گلوکان (۱۰/۵% آلفا، ۲۳/۶% بتا) به نسبتهای صفر، ۰/۵، ۱، ۱/۵ و ۲% در جیره بچه ماهی سفید بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و میکروبیوتای رودهای بررسی شد. ۲۵ عدد بچه ماهی با میانگین وزنی ۰/۰۶± ۱/۱۵ گرم به مخازن ۱۰۰ لیتری که تا۸۰ لیتر آبگیری شده بود، منتقل شد. طول دوره بررسی ۶۰ روز بود و هر ۱۵ روز یک بار زیست سنجی می شدند. غذادهی سه بار در روز و تا حد سیری انجام می شد. میانگین اکسیژن، pH و دما طی بررسی بترتیب ۰/۱± ۰/۵ میلی گرم بر لیتر، ۰/۲± ۷/۸، ۰/۱۱±۲۴/۴ درجه سانتیگراد بود. نتایج بررسی عوامل رشد نشان داد بچه ماهیان تیمار ۰/۵ و ۱% بالاترین افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و وزن نهایی را داشتند که اختلاف معناداری با تیمار شاهد داشت (۰/۰۵>P). همچنین تعداد کل باکتریها و لاکتوباسیل های روده ای در تیمار ۰/۵% افزایش معناداری در مقایسه با سایر تیمارها داشت (۰/۰۵>P). نتایج این مطالعه بیانگر این است که استفاده از گلوکان در دوران اولیه زندگی با میزان مناسب، سبب بهبود رشد و تغییر ترکیب میکروبیوتای روده ای بچه ماهی سفید می شود.
