جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای قدرتی شجاعی
مهدی قدرتی شجاعی، علی طاهری میرقائد، ملیکا مشهدی فراهانی، نسترن دلفان، مریم ویجت،
دوره ۸، شماره ۳ - ( تابستان ۱۳۹۸ )
چکیده
اهداف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش تولیدات اولیه گیاه حرا Avicennia marina به همراه منابع غذایی دیگر در تغذیه گونه لچه آرواره‌بلند Thryssa setirostris در بوم‌سازگان مانگروی ذخیرهگاه زیستکره حرا با استفاده از ایزوتوپهای پایدار کربن (δ۱۳C) و نیتروژن (δ۱۵N) بود.
مواد و روش‌ها: منابع غذایی اولیه شامل برگ سبز و زرد Avicennia marina، میکروفیتوبنتوزها، ذرات آلی معلق و ذرات آلی رسوب جمعآوری و مورد سنجش ایزوتوپی قرار گرفتند. ترکیب ایزوتوپی ماهیان، با نمونهبرداری از بافت عضله پشتی ماهی‌ها (بدون استخوان و بدون پوست، ۵گرم) تعیین شد.
یافته‌ها: اختلاف معنی‌داری بین ایزوتوپهای کربن و نیتروژن منابع غذایی اولیه مشاهده شد ( ۰,۰۵p<)، در حالی که این اختلاف بین برگ‌های سبز و زرد حرا معنی‌دار نبود (۰,۰۵p>). میانگین ایزوتوپ کربن و نیتروژن گونه لچه آرواره‌بلند به ترتیب ۱۵/۹۳- واحد در هزار و ۱۳/۰۱ واحد در هزار به دست آمد. به کمک مدل سیمر (SIMMR)، میزان مشارکت تولیدات برگ سبز و زرد درخت حرا در تغذیه T. setirostris به ترتیب حدود ۱۰ و ۱۵% تعیین شد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که نقش تولیدات اولیه گیاهان حرا در اقلیم خشک خلیج فارس، در تغذیه T. setirostris و یا موجوداتی که مورد تغذیه این ماهی قرار می‌گیرند، محدود است.
پریما حاجی علیزاده، محسن صفائی، رضا ندرلو، مهدی قدرتی شجاعی،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( نسخه ویژه خلیج فارس ۱۴۰۰ )
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی توزیع زمانی و مکانی خرچنگ Opusia indica در ذخیرهگاه زیستکره حرا در خلیج‌فارس صورت گرفت. نمونهبرداری به‌صورت فصلی (چهارفصل) از زمستان ۱۳۹۷ تا پاییز ۱۳۹۸ انجام شد. نمونهبرداری در پنج منطقه و در هر منطقه از سه زیستگاه با استفاده از کوادرات فلزی به ابعاد ۲۵*۲۵ سانتیمتر صورت گرفت. در هر زیستگاه، عوامل محیطی شامل دما، شوری، اکسیژن محلول، اسیدیته به همراه میزان مواد آلی و دانهبندی رسوبات اندازه‌گیری شد. نتایج نشان دادند با افزایش پیچیدگی زیستگاه فراوانی و زیست‌توده گونه Opusia indica روند کاهشی دارد. بیشترین فراوانی و زیست‌توده ازنظر فصلی، به ترتیب در زمستان و پاییز و کمترین فراوانی و زیست‌توده در بهار مشاهده شد که اختلاف معنی‌داری در بین زیستگاه‌ها و فصول وجود داشت (P < ۰,۰۵). شوری در بین زیستگاه‌ها اختلاف معنی‌داری را نشان داد، اما دارای تغییرات فصلی نبود. درحالی‌که دما در بین زیستگاه‌ها اختلاف معنی‌داری را نشان نداد اما دارای تغییرات فصلی بود. در میزان اکسیژن محلول و اسیدیته در بین زیستگاه‌ها و در بین فصول تفاوت معنی‌داری مشاهده گردید. تغییرات معنی‌داری بین زیستگاه‌ها و فصول در دانهبندی رسوب مشاهده شد درحالی‌که مقدار مواد آلی فقط اختلاف بین زیستگاه‌ها را نشان داد. همچنین، تحلیل همبستگی کندال بین عوامل محیطی (دما، شوری، اکسیژن محلول و اسیدیته) با فراوانی و زیست‌توده نشان از وجود همبستگی معنی‌دار بین این عوامل محیطی داشت، اما بین فراوانی و زیست‌توده با میزان مواد آلی هیچ همبستگی معناداری مشاهده نشد. نتایج حاصله کمک به درک بهتر وضعیت این‌گونه در بوم‌سازگان مانگرو می‌کند.
راحیل نوذرپور، مهدی قدرتی شجاعی، رضا ندرلو،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی فراوانی، زی‌توده و تغذیه شکم‌پای Platevindex aff. tigrinus در ذخیرهگاه زیست کره حرا در خلیج فارس انجام شد. به همین جهت، نمونهبرداری به طور فصلی در دو فصل تابستان (خرداد ۱۳۹۸) و زمستان (بهمن ۱۳۹۷) انجام شد. نمونه از شش ایستگاه در منطقه قشم و خمیر جمعآوری شدند. به منظور بررسی اثرات پارامترهای محیطی بر پراکنش این گونه، در هر ایستگاه، پارامترهای محیطی شامل دما، شوری و اسیدیته دانهبندی رسوبات، نیتروژن کل و کربن آلی نیز اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد فراوانی این گونه شکم پا در فصل زمستان به طور معنی‌داری از فصل زمستان بیشتر است. ولی زی‌توده این گونه در دو فصل با هم تفاوت معنی داری ندارند. برای مقایسه داده های محیطی بین فصلهای مختلف از آزمون تحلیل مولفههای اصلی استفاده شد. نتایج نشان داد که دما، شوری و دانهبندی رسوبات عاملهای مهم تفکیک فصل تابستان و زمستان هستند. میانگین اسیدیته و نیتروژن کل در دو فصل تابستان و زمستان و همچنین در ایستگاههای مختلف شبیه هم بود. ولی سایر پارامترهای محیطی بین دو فصل با هم تفاوت مشخصی داشتند. دما و شوری دو عامل مهم تاثیرگذار بر پراکنش این گونه در هر دو فصل تابستان و زمستان بودند. نتایج نشان داد که این گونه شکم پا در تابستان به طور عمده از جلبک های میکروسکوپی و مواد آلی رسوب و در زمستان به طور عمده از ذرات آلی رسوب و جلبک‌های میکروسکوپی تغذیه می کند. با این وجود نقش مشارکتی گیاه حرا در تغذیه گونه در هر دو فصل بسیار کم بود.
امید شایان فر، مهدی قدرتی شجاعی، سیامک بهزادی،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی اهمیت نسبی مواد آلی Avicennia marina در تغذیه ماهی Ilisha melastoma در ذخیرهگاه زیستکره حرا؛ با رویکرد ایزوتوپهای پایدار بود. سه منبع غذایی اولیه شامل برگ درخت حرا، میکروفیتوبنتوزها و ذرات آلی معلق مورد بررسی ایزوتوپی قرار گرفتند.نمونه‌ها به گازهای خالص و ساده‌ای مانند CO۲ و N۲ تبدیل می‌شوند. سپس نسبت‌های ایزوتوپی با یک استاندارد اندازه‌گیری شده مقایسه کرده و میزان دقیق ایزوتوپ تشکیل شده نمونه بدست می‌آید. در این پژوهش، نمونه‌گیری‌ها به صورت فصلی در مرداد ماه فصل تابستان و نیز بهمن ماه فصل زمستان سال ۱۳۹۹ در بوم‌سازگان مانگروی بندر خمیر استان هرمزگان انجام گرفت. در فصل تابستان، میانگین ایزوتوپ پایدار کربن منابع غذایی اولیه از ۲۸/۰۷- واحد در هزار برای برگ درخت حرا تا ۱۳/۵۸- واحد در هزار برای میکروفیتوبنتوزها در نوسان بود. این میانگین در فصل زمستان، از ۲۸/۰۵- واحد در هزار برای برگ درخت حرا تا ۱۳/۵۴- واحد در هزار برای میکروفیتوبنتوزها به دست آمد. میانگین ایزوتوپ پایدار نیتروژن منابع غذایی اولیه در فصل تابستان از ۱/۴۴ واحد در هزار برای میکروفیتوبنتوزها تا ۱۰/۷۲ واحد در هزار برای ذرات آلی معلق در نوسان بود. در فصل زمستان، این میزان از ۲/۲۵ واحد در هزار برای میکروفیتوبنتوزها تا ۸/۱۰ واحد در هزار برای ذرات آلی معلق محاسبه شد. نتایج این پژوهش نشان داد که در فصل تابستان، ذرات آلی معلق با ۶۳ درصد و در فصل زمستان، میکروفیتوبنتوزها با ۴۵ درصدبیشترین نقش را در تامین غذای مورد نیاز ماهی شمسک کوچک ایفا می‌کنند.
