جستجو در مقالات منتشر شده
۷ نتیجه برای محمدی زاده
دوره ۷، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۶ )
چکیده
در دنیای رقابتی امروز، توجه به بهبود و توسعه کارکنان به‌طور فزاینده‌ای اهمیت پیدا کرده است. یکی از روش‌هایی که سازمان‌ها می‌توانند از آن برای بهبود وضعیت کارکنان خود استفاده کنند، اجرای کانون‌های ارزیابی و توسعه است. اما باید توجه داشت که اجرای برنامه‌های بهبود به ازای هر فرد شرکت کننده در کانون ارزیابی، هم زمان‌بر و هم هزینه‌بر است. بر این اساس، پژوهش حاضر در پی کاهش هزینه‌های اجرای کانون ارزیابی از طریق بخش‌بندی شرکت‌کنندگان در کانون ارزیابی و ارائه برنامه‌های بهبود برای هر بخش است. روش نمونه‌گیری، هدفمند و بر اساس معیار و حجم نمونه ۷۵ نفر میباشد. در این پژوهش، از نقشه‌های خودسازمانده برای بخش‌بندی کارکنان استفاده شده است و تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از نرمافزارViscovery Profiler انجام گرفته است. بر اساس یافته‌های پژوهش، در کانون ارزیابی چهار بخش شناسایی شد که به‌صورت استعدادهای درخشان، کارکنان قابل بهبود (با محوریت شایستگی)، کارکنان قابل بهبود (با محوریت شخصیت) و کارشناسان غیرمستعد نام‌گذاری شده‌اند. نتایج این بخش‌بندی میتواند در پنج حوزه، از جمله آموزش، ارتقا، حل چالش‌های سازمانی، سیاست‌های استخدام و نگهداشت نیرو و پاداش به کار گرفته شود. بر پایه نتایج، برای بخش‌های شناسایی شده در کانون ارزیابی، پیشنهادهایی در حوزه‌های ذکر شده ارائه شده است.
ام البنین سالاری، فلورا محمدی زاده، امیرهوشنگ بحری، علیرضا سالارزاده، مازیار یحیوی،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( ۱۱-۱۴۰۲ )
چکیده
در مطالعه حاضر اثر گل همیشهبهار و اسپیرولینا، هر کدام به تنهایی و به صورت ترکیب با یکدیگر بر برخی شاخصهای رشد،ایمنی، بقاء و مقدار آستاگزانتین در بافت گورخرماهی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد ۱۲۰ عدد گورخر ماهی در قالب ۴ تیمار (سه تکرار در هر تیمار با ۳۰ ماهی در هر تیمار)، به صورت تصادفی در اکواریوم های ۱۰ لیتری توزیع شدند. جیره شاهد بر اساس جیره غذایی پایه بدون افزودنی، جیره تیمار دوم حاوی ۲۵ گرم پودر اسپیرولینا (SP) بر کیلوگرم خوراک پایه، جیره تیمار سوم حاوی ۲۵ گرم بر کیلوگرم پودر گل همیشهبهار (MG) بر خوراک پایه، و جیره تیمار چهارم نیز حاوی ۲۵ گرم بر کیلوگرم پودر گل همیشهبهار (MG) و ۲۵گرم اسپیرولینا (SP+MG) بر کیلوگرم خوراک پایه تهیه شد. در پایان دوره برخی از شاخصهای ایمنی و آستاگزانتین در بافت بررسی گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده تاثیر معنیدار اسپیرولینا (SP)، پودر گل همیشهبهار (SP+MG) و ترکیب پودر اسپیرولینا و همیشهبهار (SP+MG) بر ایمنی و آستاگزانتین می باشد (۰۵/۰>P). به ترتیب تیمار SP+MG و MG به طورمعنیداری باعث افزایش پروتئین کل، لیزوزیم و آستاگزانتین در بافت ماهی شدند و بیشترین مقدار IgM نیز در تیمار MG مشاهده شد(۰۵/۰>P). هرچند که تفاوت معنیداری در ارتباط با رشد و بقاء مشاهده نگردید.
دوره ۱۷، شماره ۱۰۱ - ( تیر ۱۳۹۹ )
چکیده
تاثیر ترکیبی استفاده از فراصوت با شدت ۴۰۰ وات و فرکانس ۲۴ کیلوهرتز (۴ و ۱۲ دقیقه) به همراه بکارگیری بسته بندیهای ضدمیکروبی ساخته شده از پلی اتیلن سبک حاوی نانوذرات اکسید‌روی (۳ درصد وزنی-وزنی) شامل تیمار‌های، ۴ دقیقه تیمار فراصوت و بسته بندی پلی اتیلنی خالص، ۱۲ دقیقه تیمار فراصوت و بسته بندی پلی اتیلنی خالص، ۴ دقیقه تیمار فراصوت و بسته بندی ضدمیکروبی نانو ساختار، ۱۲ دقیقه تیمار فراصوت و بسته بندی ضد میکروبی نانو‌ساختار و بسته بندی پلی اتیلنی خالص (شاهد)، بر میزان غیر فعال‌سازی ساکارومایسز سرویزیه (شاخص فساد) و اشرشیا کلی ( شاخص بیماری زایی) تلقیح شده در آب توت فرنگی در دمای ۴ درجه سانتی گراد و طی ۴، ۸، ۱۲، ۱۶ و ۲۰ روز انبارداری بررسی گردید. تیمار فراصوت (در هر دو زمان ۴ و ۱۲ دقیقه) تاثیر معنیداری بر کاهش جمعیت ساکارومایسز سرویزیه و اشرشیاکلی داشت (p < ۰,۰۵). همچنین مقاومت ساکاروومایسز سرویزیه بر اساس (D value)، نسبت به نمونههای فاقد تیمار فراصوت به امواج فراصوت در مقایسه با اشرشیاکلی درمحیط آب توت فرنگی بیشتر بود. استفاده از تیمار ۱۲ دقیقه فراصوت و بسته بندی ضد میکروبی نانو ساختار بیشترین کاهش را در جمعیت ساکارومایسز سرویزیه و اشرشیاکلی تلقیح شده در آب توت فرنگی طی ۲۰ روز انبارداری در مقایسه با سایر تیمار‌ها و نمونه شاهد نشان داد (p < ۰,۰۵). استفاده از بسته بندیهای ضدمیکروبی حاوی نانوذرات اکسید روی به عنوان یک هردل پس از تیمار فراصوت کوتاه مدت به عنوان هردل دوم اثر هم افزایی مناسبی در به تاخیر انداختن رشد میکروارگانیسم‌ها در آب توت فرنگی طی نگهداری در دمای ۴ درجه سانتی گراد داشت.
دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۸-۱۳۹۷ )
چکیده
امروزه به خوبی مشخص شده است که سازه های طراحی شده براساس ضوابط موجود، در برابر زلزله های شدید متحمل خسارات سنگین خواهند شد. از این رو طراحی براساس عملکرد به عنوان روشی که مبتنی بر پذیرش معیار تغییرمکان و شکل پذیری مورد انتظار باشد، مورد توجه قرار گرفته است. در مهندسی زلزله براساس عملکرد برای ارزیابی عملکرد سازه لازم است ظرفیت و نیاز لرزه ای آن تعیین گردد. ارزیابی عملکرد سیستم های غیر خطی پیچیده بوده و باید روش های تحلیلی مناسبی جهت مدل سازی رفتار سازه در برابر زمین لرزه استفاده شود. تحلیل دینامیکی فزاینده یک ابزار تحلیلی مفید در مهندسی زلزله بر اساس عملکرد میباشد. این روش قادر است تقاضای لرزه ای و حالات حدی ظرفیت یک سازه را تحت بارگذاری لرزه ای با استفاده از رکورد های مناسب که به چندین سطح شتاب بصورت افزاینده مقیاس شده اند، تخمین بزند. با استفاده از این روش می توان درک بهتری از رفتار سازه از حالت الاستیک تا خرابی را بدست آورد. در این مطالعه هفت ساختمان با تعداد طبقات ۳، ۶، ۹ و ۱۲ و با دو نوع پلان، مورد بررسی قرار گرفته اند. سازه های مورد بررسی پس از تحلیل و طراحی با توجه به مقاطع طراحی شده، مشخصات بارگذاری ثقلی و پارامترهای لرزه ای، توسط نرم افزار قدرتمند OpenSees تحت آنالیز دینامیکی افزایشی قرار گرفتند. سپس با ترسیم منحنی های خوشه ای و چندک های IDA با استفاده از مفاهیم تئوری احتمالات به ارزیابی ساختمانهای مورد مطالعه پرداخته شده است.
دوره ۱۹، شماره ۱۲۸ - ( مهر ۱۴۰۱ )
چکیده
هدف از این تحقیق، تولید نوشیدنی سیب فراسودمند برپایه شیرجو، جهت انتقال خواص تغذیهای شیرجو به نوشیدنی و بهبود طعم محصول شیرجو و همچنین استفاده از اینولین به منظور جایگزین بخشی از ساکارز میباشد. بدینمنظور دو سطح از میزان شیرجو (۳۰ و ۵۰ گرم در صد میلیلیتر)، سه سطح شکر و سه سطح اینولین با نسبتهای شکر به اینولین به ترتیب ۵:۰، ۳:۲ و ۱:۴ گرم در صد میلیلیتر محصول در تولید شش فرمولاسیون مورد استفاده قرار گرفت. شیرجو خالص به عنوان نمونه شاهد انتخاب شد. سپس خصوصیات فیزیکوشیمیایی و ارزیابی حسی تمامی نمونهها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن کنسانتره سیب، شکر و اینولین به نمونهها، بر تمامی پارامترهای فیزیکی مانند بریکس، pH و خصوصیات حسی نمونهها اثرگذار بود. بر اساس یافتهها، حضور کنسانتره سیب، شکر و اینولین موجب افزایش میزان بریکس نمونهها نسبت به شیر جو خالص گردید. از سوی دیگر، استفاده از اینولین به تنهایی در فرمولاسیونها، پذیرش طعم و شیرینی را کاهش داد اما جایگزینی بخشی از ساکارز با اینولین منجر به بهبود احساس شیرینی در مصرف کنندگان گردید. همچنین استفاده از کنسانتره سیب، شکر، اینولین و اسیدسیتریک، میزان پذیرش طعم را در هر دو سطح ۳۰ و ۵۰ گرم شیرجو افزایش داد. در پایان فرمولاسیون حاوی شیرجو، شکر و اینولین به ترتیب ۳۰، ۲ و ۳ گرم در صد میلیلیتر محصول (B۳۰) با بریکس کم، شیرینی مناسب و برتری طعمی بر نمونههای دیگر، به عنوان فرمول مناسب انتخاب گردید.
دوره ۱۹، شماره ۱۳۰ - ( آذر ۱۴۰۱ )
چکیده
نانوذرات لیپیدی جامد یکی از سیستم های انتقال کاربردی است که در سال های اخیر جهت دورن پوشانی مواد فعال زیستی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. یکی از خصوصیات فیزیکوشیمیایی مهم این نانوحامل ها اندازه ذرات است که بسیار تحت تاثیر فرمولاسیون و فرایند تولید آنها قرار می گیرد. شرایط نامناسب فرایند تولید نانوحامل ها در مرحله پیش امولسیون و امولسیون اصلی باعث ایجاد اندازه ذرات نامناسب و همچنین ناپایداری امولسیون و تشکیل ژل می گردد. بنابراین در این پژوهش فرایند تولید نانوذرات لیپیدی جامد تولید شده با دو لیپید کمپریتول و پریسیرول به صورت جداگانه با روش هموژنیزاسیون گرم بررسی و بهینه سازی شد. بدین جهت پارامترهای فرایند مانند زمان همزنی با استفاده از همزن دور بالا جهت تهیه پیش امولسیون و همچنین شدت میدان نوسان و زمان اعمال فراصوت بر پیش امولسیون جهت دستیابی به کوچک ترین اندازه ذرات نانوحامل ها مورد بررسی قرار گرفت. در تهیه پیش امولسیون، کوچک ترین اندازه ذره در زمان ۱۸۰ ثانیه ودور همزن ۱۶۰۰۰ دور در دقیقه در نانوذرات پرسیرول (nm) ۳± ۳۷۳ و در نانوذرات کمپریتول (nm) ۴± ۶۱۹ بود. همچنین در تهیه امولسیون نهایی میدان نوسان ۴۰٪ و زمان ۳ دقیقه کوچک ترین اندازه نانوذرات لیپیدی جامد پریسیول ((nm) ۲± ۲۵۹) و نانوذرات لیپیدی جامد کمپریتول ((nm) ۵± ۳۹۷) را ایجاد کرد. سپس خصوصیاتی مانند پراکندگی اندازه ذرات، پتانسیل زتا و مشاهدات بصری نانوحامل های تولید شده در شرایط بهینه تولید، بررسی شد. نتایج نشان داد که نانوذرات لیپیدی جامد پریسیرول علاوه بر اندازه ذرات کوچک تر دارای پتانسیل زتای بالاتری ( mV۶۰/۰ ± ۳۰/۱۲-) در مقایسه با نانوحامل کمپریتول ( mV۱۷/۰± ۹۷/۸-) بود. اما پراکندگی اندازه ذرات هر دو نانوحامل تفاوت معنی داری نداشت. همچنین مشاهدات بصری هر دو نانوحامل در پایان زمان نگهداری هیچ گونه ناپایداری را نشان نداد.
دوره ۲۲، شماره ۳ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده
در حوادث اولیه مانند انفجار در یک محیط پتروشیمی، بسته به فاصلهی در نظر گرفته شده بین مخازن، انفجار میتواند مانند اثر دومینو به دیگر مخازن انتقال یابد. در این مطالعه با توجه به ابعاد بزرگ محوطه مخازن پتروشیمی، ابتدا مخازن درجانمایی و فواصل مختلف از هم در مقیاس
در نرمافزار
Autodyn مدلسازی و به بررسی انتشار امواج انفجار و محصور شدگی فشار ۸ گرم
TNT در محیط بین مخازن پرداختهشده است. در ادامه به بررسی تاثیر شکل دیوارهای ضد انفجار مختلف در کاهش فشار انفجار و نحوه برخورد موج ناشی از ۱۰۰۰ کیلوگرم
TNT در فاصله سرد ۲۰ متر به یک مخزن پتروشیمی در مقیاس واقعی پرداخته شده است. نتایج نشان میدهد که استفاده از روابط نیمهتجربی آییننامه
UFC-۰-۳۴۰-۰۲ در محیطهای بسته به دلیل تشدید اضافه فشار انفجار غیرمحافظهکارانه است. همچنین بهترین شیوه جانمایی مخازن در این بررسی، آرایش زیگزاکی با در نظر گرفتن فاصلهای ۲ برابر فاصله ایمن بین مخازن از آییننامه
NFPA-۳۰ است. علاوه بر این، نتایج نشان میدهد با ایجاد مانع در برابر انفجار میتوان تا حد زیادی انفجار را کاهش داد اما شکل مانع تاثیر چندانی را ایجاد نمیکند.
