---

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر سینبیوسیس پربیوتیک فروکتوالیگوساکارید و باکتری‌های پروبیوتیک پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی و لاکتوکوکوس لاکتیسبر شاخص‏های رشد، فاکتورهای خونی و میکروبیوتای روده بچه ماهی سفید دریای خزر است. براساس کشت باکتری‌ها در شرایط آزمایشگاهی و تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیر سه تیمار با غلظت یکسان ۵/۰ درصد فروکتوالیگوساکارید به‌اضافه لاکتوکوس‏لاکتیس و پدیوکوکوس‏اسیدی‏لاکتیکی به‌ترتیب با غلظت ۱۰^۱۰ و ۱۰^۷ (تیمار اول) ، ۱۰^۱۰ و۱۰^۱۰ (تیمار دوم) و ۱۰^۷ و ۱۰^۱۰ (تیمار سوم) کلنی برگرم غذا انتخاب شد. ماهیان سفید با میانگین وزن (۰۲/۰± ۷۵/۰)گرم انتخاب و پس از دو هفته سازگاری با تراکم ۴۰۰ قطعه در تانک‏های فایبرگلاس با حجم آبگیری ۱۰۰۰ لیتر رهاسازی و ۶۰ روز پرورش یافتند. نتایج بررسی نشان داد شاخص وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی و ضریب رشد ویژه در تیمارهای مورد بررسی در مقایسه با تیمار شاهد به‌صورت معنا‏داری بهتر می‏باشد (۰۵/۰>p). در ضمن در تیمار ۱ وزن نهایی برابر ۶۷/۱ گرم، ضریب تبدیل غذایی به میزان ۲ و ضریب رشد ویژه با مقدار ۳۴/۱ به‌صورت معنا‌داری بهتر از سایر تیمارها بود. از نظر شاخص‏های خونی بین تیمارها اختلاف معنا‏داری مشاهده نشد، اما میزان ایمونوگلوبولین در تیمار ۱ با مقدار mg/ml ۳۳/۲۲ به‌صورت معنا‏داری بیشتر از سایر تیمارها است (۰۵/۰>p). تعداد باکتری‌های اسید لاکتیک نیز در تیمار ۱ با ۲/۵ و تیمار۳ با ۵ لگاریتم کلنی بر گرم به‌صورت معنا‏داری بیشتر از سایر تیمارها بود. نتایج این تحقیق نشان داد پروبیوتیک و پربیوتیک بررسی شده در این مطالعه می‏تواند اثر سینبیوسیس مطلوبی روی بچه ماهی سفید دریای خزر داشته باشد.

---

در دنیای واقعی پراکنده بودن عرضه‌کنندگان و تقاضاکنندگان کالا در بازار سبب می‌شود که برخی از بازارها تشکیل نشود. بازارکلیه یک نمونه واقعی از این نوع بازارهااست که به دلیل ویژگی نحیف بودن به وجود نمی‌آید. راه حل برون رفت از این مشکل، طراحی مکانیسمی است که علاوه بر احیای بازار، کارآمدترین تطبیق‌های عرضه و تقاضا را ارایه دهد. تطبیقی کارا است که هیچ تطبیق دیگری نتواند عوامل را به جایی بهتر اختصاص دهد و یا حداقل یک عامل را قویاً نتواند به جایی بهتر اختصاص دهد و به همین منظور، مکانیسم باید طوری طراحی شود که عوامل را به بالاترین ترجیحات خود تخصیص ‌دهد؛ به طوری که عوامل ‌نتواند از این انتخابی که کرده‌اند، انتخاب بهتری داشته باشند. برای آزمون چنین مکانیسمی، اطلاعات ۴۰ نفر که ۲۰ نفر آنها بیمار دیالیزی و ۲۰ نفر دیگر اهداکنندگان کلیه بودند در سال ۱۳۹۵ برای استان همدان در اتاق تسویه‌ای تجمیع گردید و بعد از پردازش اطلاعات، ترجیحات بیماران بر اساس تطابق گروه خونی، بافتی، مدت بیماری، سن اهداکننده، رابطه خویشاوندی با اهداکننده و جنسیت اهداکننده رتبه‌بندی شدند و سپس به کمک مکانیسم طراحی شده و الگوریتم به هم‌رسانی، تعداد پیوند‌های کارا در نمونه انتخابی از ۲ زوج به ۱۷ زوج افزایش یافت و علاوه بر آن، مکانیسم این قابلیت را دارد که اگر بیماران با اهداکنندهِ خود سازگاری داشته باشند و در اتاق تسویه ثبت‌نام کنند، ابتدا آن اهداکننده را به بیمار خودش اختصاص می‌دهد، و اگر اهداکننده‌ای بهتر از اهداکننده خودش پیدا شد، اهداکننده خود را رها می‌کند؛ در غیر این صورت، با اهداکننده خود تطبیق می‌یابد.