جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای ناصری‌فرد
ابراهیم ستوده، ایمان ناصری‌فرد، امین اوجی‌فرد، وحید مرشدی،
دوره ۷، شماره ۲ - ( بهار ۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: در سال‌های اخیر پرورش ماهیان دریایی یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های آبزی‌پروری در مناطق گرمسیری بوده و پرورش آنها رشد قابل ملاحظه‌ای در اکثر مناطق جهان داشته است. هدف این پژوهش، بررسی اثرات درجه حرارت‌های مختلف آب بر عملکرد رشد، ترکیب بیوشیمیایی لاشه و شاخص‌های خونی ماهی سی‌باس آسیایی بود.
مواد و روش‌ها: در پژوهش تجربی حاضر سه تیمار درجه حرارتی ۲۰، ۲۷ و C۳۳º با سه تکرار به‌مدت ۶ هفته روی ۸ قطعه ماهی سی‌باس اجرا شد که به‌صورت تصادفی به تانک‌هایی با ظرفیت ۵۰۰لیتری منتقل شدند و غذادهی ماهیان با استفاده از غذای کنسانتره تجاری انجام شد. در پایان دوره آزمایش عملکرد رشد، شاخص‌های خونی و ترکیبات شیمیایی لاشه ماهیان مورد سنجش قرار گرفت. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۱۸ از طریق آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه و دانکن تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین وزن نهایی ماهیان پرورش‌یافته در درجه حرارت C۲۷º به‌طور معنی‌داری نسبت به دو تیمار دیگر بالاتر بود. شاخص‌های ضریب رشد ویژه، درصد افزایش وزن، مصرف غذا و بازده پروتئین در دو تیمار ۲۷ و C۳۳º نسبت به تیمار C۲۰º به‌طور معنی‌داری بالاتر بودند. پارامترهای خون‌شناسی تغییرات معنی‌داری نداشتند. بین ترکیبات بیوشیمیایی خونی، گلوکز و کلسترول به‌طور معنی‌داری تحت تاثیر درجه حرارت آب قرار گرفتند. فعالیت آنزیم‌های کبدی در پلاسمای ماهیان پرورش‌یافته و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه ماهیان (چربی، پروتئین، خاکستر و رطوبت) در تیمارهای مختلف اختلاف معنی‌داری نداشتند.
نتیجه‌گیری: درجه حرارت‌های ۲۷ و C۳۳º برای پرورش ماهیان سی‌باس آسیایی در آب دریا مناسب است. شاخص‌های خونی و ترکیبات شیمایی بدن ماهیان تحت تاثیر درجه حرارت‌های مختلف نیست.
ابراهیم ستوده، رعنا بهادری، حسن حبیبی، ایمان ناصری‌فرد،
دوره ۷، شماره ۴ - ( پاییز ۱۳۹۷ )
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثرات نانوذرات سولفات‌منگنز جیره بر عملکرد رشد، شاخص‌های خونی و ترکیبات بیوشیمیایی خون به‌عنوان یکی از شاخص‌های مهم سلامتی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان Oncorhynchus mykiss)( انجام شد. تعداد ۲۴۰ قطعه بچه‌ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان با میانگین وزن اولیه ۰/۱±۰/۸گرم در ۱۲ آکواریوم با ۴ تیمار و ۳ تکرار ذخیره‌سازی و با ۴ جیره شامل جیره شاهد (فاقد منگنز)، جیره Mn-M (حاوی سولفات منگنز به میزان ۱۰میلی‌گرم بر کیلوگرم)، Mn-N۱۰ (نانوذرات سولفات‌منگنز با میزان ۱۰میلی‌گرم بر کیلوگرم)، Mn-N۱۵ (نانوذرات سولفات‌منگنز با میزان ۱۵میلی‌گرم بر کیلوگرم) به‌مدت ۶ هفته تغذیه شدند. غذادهی ماهیان تا حد سیری ظاهری و روزانه در ۴ نوبت انجام شد. در پایان آزمایش میانگین وزن نهایی در بچه‌ماهیان تغذیه‌شده با جیره‌های حاوی نانوذره سولفات‌منگنز نبست به تیمار شاهد به‌طور معنی‌داری بالاتر بود (۰/۰۵>p)، اما نسبت به گروه تغذیه‌شده با سولفات‌منگنز اختلاف معنی‌داری نداشت (۰/۰۵<p). شاخص وضعیت در بچه‌ماهیان تغذیه‌شده با جیره‌های حاوی نانوذره سولفات‌منگنز نسبت به گروه تغذیه‌شده با سولفات منگنز اختلاف معنی‌داری نشان نداد (۰/۰۵<p). بین شاخص‌های خونی اندازه‌گیری‌شده میزان هموگلوبین (Hb) در تیمار تغذیه‌شده با جیره Mn-N۱۰ اختلاف معنی‌داری نسبت به تیمار تغذیه‌شده با جیره شاهد نشان داد (۰/۰۵>p). شاخص آلبومین در تیمارهای تغذیه‌شده با جیره‌های Mn-N۱۰ و Mn-N۱۵ نسبت به جیره‌های شاهد و Mn-M اختلاف معنی‌داری نشان داد (۰/۰۵>p). به‌طور کلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد افزودن مکمل نانوذرات سولفات‌منگنز جیره در مقایسه با شکل معمولی سولفات‌منگنز تاثیر معنی‌داری بر عملکرد رشد، تغذیه و شاخص‌های خون‌شناسی و ترکیبات بیوشیمیایی خون بچه‌ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان ندارد.
