جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای نصراله پورمقدم
حامد کلنگی میاندره، امید جعفری، مریم نصراله پورمقدم،
دوره ۲، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
غلظت اکسیژن موجود در محیط و سلول‌های زنده یکی از عوامل اصلی تأثیرگذار در روند تکاملی موجودات است. در این تحقیق بیان ژن عوامل القاکننده هایپوکسی (
hif-۱α و
hif-۲α) در شرایط طبیعی اکسیژنی طی دوره تکامل لاروی ماهی قره‌برون (
Acipenser persicus) ارزیابی شد. بررسیها حاکی از بیان دو ژن
hif-۱ و
hif-۲در تمامی مراحل تعریف شده در دوران تکاملی لاروی این ماهی بود. بیان ژن‌های هدف نیز با ژن رفرنس RPL۶عادی‌‌سازی شدند. تغییرات بیان ژن‌های مذکور در دوران تکامل لاروی نشان داد که بیان هر دو ژن پیش از تفریخ تخم‌ها پایین بوده ولی به محض تفریخ، بیان هر دو ژن
hif-۱ و
hif-۲، به‌طور معناداری افزایش یافت (۰۵/۰<p). مقایسه میزان بیان این دو ژن بیانگر این موضوع بود که بالاترین میزان بیان ژن
hif-۱ و
hif-۲، به‌ترتیب ۱۵ و ۲۰ روز پس از تفریخ اتفاق افتاده است. روند افزایش بیان این ژن‌های حاکی از ارتباط آن‌ها با دو پدیده مهم در تکامل لاروی است؛ یعنی تغذیه داخلی(جذب زرده) و تغذیه خارجی که یک پدیده مهم در نمو است. بیان ژن‌های مذکور در دوره تکاملی لاروی ماهی قره‌برون میتواند نشان‌دهنده افزایش نیاز اکسیژنی باشد.
سید علی اکبر هدایتی، امید جعفری، مریم نصراله پورمقدم،
دوره ۳، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده
شاخصهای خونی و بیوشیمیایی ماهی فیتوفاگ (Hypophthalmichthys molitrix) در مواجهه با دو غلظت تحت حاد (۶۵/۰ میلی‌گرم بر لیتر) و حاد (۲۵/۳ میلی‌گرم بر لیتر) کادمیوم طی ۹۶ ساعت در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. نتایج نشان داد که از میان شاخصهای مورد بررسی هموگلوبین، هماتوکریت و گلبولهای قرمز و (Mean Corpuscular Volume) MCV، به‌طور معناداری نسبت به زمان شروع آزمایش (گروه شاهد)، در هر دو غلظت کاهش یافتند (۰۵/۰p<) در حالی‌که تعداد گلبولهای سفید، (Mean Corpuscular Hemoglobin) MCH و (Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration) MCHC، گلوکز و کورتیزول نسبت به گروه شاهد افزایش معناداری را در هر دو سطح سمیت کم و زیاد (۰۵/۰p<) نشان دادند. بررسیها نشان داد که غلظتهای کادمیوم در مدت کوتاه میتواند سبب تغییرات برخی از شاخصهای خونی و بیوشیمیایی در ماهی فیتوفاگ شود و برخی از این شاخص‌ها از جمله کورتیزول میتواند بیومارکر مناسبی در ردیابی اثرهای کادمیوم در نظر گرفته شود.
مریم نصراله پورمقدم، هادی پورباقر، سهیل ایگدری،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
سمیّت سایپرمترین (cypermethrin)باغلظت ۰۲/۰ میکروگرم دز لیتر در ارتباط با شوری (صفر و ppt۱۴) و دما (۱±۱۶ و ۱±۲۵ درجه سانتی‌گراد) در ماهی گورخری (Aphanius sophiae) برای مدت ۱۴ روز در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. با تغییر شوری و دما، تغییرات واضحی در بافت کبد مشاهده شد که روی‌هم افتادگی هپاتوسیت‌ها، شکل نامنظم نوکلئوس‌ها، تورم ابری، آتروفی، دژرسانس چربی، پیکنوزیز، نکروز کانونی، کاریولیز، تجمع سلول‌های کوپفر، نکروز هپاتوسیت‌ها و رکود صفرا از جمله تغییرات بود. نتایج نشان داد، با کاهش شوری و افزایش دما، سایپرمترین موجب تخریب بیشتر کبد ماهی می‌گردد.از این‌رو، این ماهی به علت یکسان عمل نکردن در شرایط محیطی مختلف، نمی‌تواند شاخص زیستی مناسبی باشد و در صورت استفاده از این گونه برای ارزیابی سایپرمترین در اکوسیستم‌های آبی، این شرایط محیطی نیز باید مد نظر قرار گیرند.
