---

تبدیل گاز گلخانه­ای دی­اکسیدکربن به مواد شیمیایی با ارزش افزوده که به عنوان تکنولوژی سوخت‏های خورشیدی شناخته شده است به دلیل داشتن پتانسیل رفع همزمان مشکل گرمایش جهانی و محدودیت منابع انرژی، از آغاز قرن بیست ویکم توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در همین راستا، در پژوهش حاضر فوتوکاتالیست دی­اکسیدتیتانیوم (TiO_۲) اصلاح شده با بیسموت و مس(CuBiT)، با استفاده از روش سل ژل و تلقیح مرطوب تهیه شده و به عنوان کاتالیزور در تبدیل فوتوکاتالیستی دی­­اکسیدکربن به متان تجدیدپذیر ارزیابی گردید. نتایج آنالیز­های پراش پرتو ایکس (XRD)، تصاویر میکروسکوپ الکترونی گسیل میدانی (FESEM) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)  صحت ساخت نانوذرات TiO_۲ با اندازه کریستال­های حدود ۲۰ نانومتر را تایید نمودند که با افزودن بیسموت به ساختار آن،  اندازه ذرات کوچکتر شدند. همچنین، به کمک آنالیز­ های طیف سنجی انرژی پرتو ایکس (EDX) و آنالیز  پراکندگی عناصر (Elemental mapping) مشخص شد که بیسموت و مس به  طور یکنواخت در ساختار نانوذرات وارد شده­اند. آنالیز طیف سنجی بازتاب پخشی (DRS)  نیز کوچکتر شدن گاف انرژی را در نمونه های حاوی بیسموت و مس نشان داد که موجب جذب نور در ناحیه مرئی می­شود. بعلاوه، نتایج آنالیز طیف سنجی فوتولومینسانس (PL) نیز کاهش چشمگیر نرخ بازترکیبی الکترون و حفره ها را در نانوکامپوزیت تهیه شده نشان می­دهد. نتایج آزمایش­های احیای دی­اکسیدکربن مشخص کرد که واردکردن ۳ درصد وزنی بیسموت و ۱,۵ درصد وزنی از مس در ساختار TiO_۲ میزان تولید متان را نسبت به TiO_۲ خالص تا ۶,۳ برابر افزایش خواهد یافت. این فعالیت فوق­العاده در تولید متان را می­توان به توانایی ترکیبات بیسموت در جذب و فعال­سازی مولکول‏های دی­اکسیدکربن و جداشدن موثر حاملان بار که به وسیله مس ایجاد شده است، نسبت داد. مزید بر موارد مذکور، کوچک­تر شدن اندازه ذرات در کنار افزایش سطح ویژه کاتالیست نیز نقش مثبت قابل توجی در بهبود سرعت احیای دی­اکسیدکربن داشته است.

---

هدف این پژوهش تعیین میزان توجه به مخاطب ـ کودک در مطالعات بین‌رشته‌ایِ حوزۀ ادبیات کودک و پیشنهاد معیارهایی برای پژوهش‌های آینده است. به‌منظور نیل به این هدف، جایگاه مخاطب در اجزای ساختاری پژوهش، یعنی هدف، مؤلفه‌ها، روش و نمونه، توصیف و تحلیل شده است. با استفاده از روش سنتزپژوهی، ۳۸ گزارش پژوهش بین‌رشته‌ای، شامل مقالات علمی ـ پژوهشی و پایان‌نامه‌ها و رساله‌های کارشناسی ارشد و دکتری که با ملاک‌های ورود به پژوهش هماهنگ بودند، به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند؛ سپس اجزای ساختاری‌ این پژوهش‌ها استخراج و در جداول توصیفی ثبت و تحلیل شدند. یافته‌های این پژوهش عبارت‌اند از: ۱. سه هدف عمده در این پژوهش‌ها مورد نظر بوده است: بسامد، بازنمایی و مقایسۀ مؤلفه‌ها. مؤلفه‌های بررسی‌شده نیز در سه حوزۀ دانش روان‌شناسی و علوم تربیتی، جامعه‌شناسی و فرهنگ، و اخلاق و دین قرار می‌گیرند. ۲. تعداد مؤلفه‌های مربوط به حوزه روان‌شناسی و علوم تربیتی بیشتر از دو حوزه دیگر است. ۳. روش پژوهش همۀ مطالعات تحلیل محتوا است. ۴. نمونۀ همۀ آن‌ها نیز آثار ادبیات کودک است که با توجه به معیارهای سال انتشار و گروه سنی، نام نویسنده یا اثر خاص، نوع داستان، موضوع خاص و آثار برگزیده تعیین ‌شده‌اند و در این ‌میان، معیار سال انتشار و گروه سنی بیشترین کاربرد را داشته است. درمجموع نتایج تحلیل این یافته‌ها براساس معیار توجه به مخاطب، حاکی از توجه اندک به مخاطب‌ ـ کودک در پژوهش‌های بین‌رشته‌ای ادبیات کودک است که برای تقویت این جایگاه، پیشنهاد‌هایی در هر چهار عنصر پژوهشی ارائه‌ شده است.

---

در مراحل اولیه پروژه های طراحی از پایه شبکه مبدل های گرمایی، تخمین قیمت مبدل های گرمایی جهت طراحی بهینه شبکه با استفاده از فناوری پینچ بسیار حائز اهمیت است. همچنین پیش بینی قیمت خالص یک مبدل گرمایی با استفاده از روابط برآورد هزینه، امری کارآمد و مفید است. در این پژوهش، روابط برآورد قیمت خالص مبدل های گرمایی و شبکه مبدل های گرمایی برای مبدل های گرمایی لوله و پوسته و مبدل های گرمایی قاب و صفحه به دست آمده است. این روابط به صورت تابعی از سطح انتقال حرارت و با استفاده از قیمت های موجود در بازارایران ارایه شده است. روابط پیشنهادی برای مبدل های گرمایی لوله و پوسته در محدوده بیشینه فشار کارکرد بین ۲/۱ تا ۴۱بار ودر دو جنس مختلف کربن استیل و استیل ضد زنگ۳۱۶می باشد. همچنین روابط مبدل های گرمایی قاب و صفحه نیز در دو ناحیه جریان سرد ورودی کمتر از ۳۰ متر مکعب و بین ۳۰ تا ۵۰ متر مکعب با جنس استیل ضد زنگ ۳۱۶به دست آمده است. همچنین میزان خطای روابط پیشنهادی نیز بررسی شده است.

---

روش‌شناسی: پژوهش از نوع هدف کاربردی و از حیث جمع‌آوری داده، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری ۸۰۰۰ نفر از کارکنان شرکت‌های فعال پتروشیمی منطقه پارس جنوبی و نمونه آماری ۳۷۰ نفر بود. برای به‌دست‌آوردن پایایی متغیرهای پژوهش از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. برای سنجش برازش مدل مفهومی پژوهش و فرضیه‌ها از روش حداقل مربعات جزئی (Smart pls) استفاده شد.
یافته‌های پژوهش: نتیجه پژوهش نشان می‌دهد که آگاهی زیست‌محیطی بر رفتار سبز کارکنان، نوآوری سبز و مدیریت منابع انسانی سبز تأثیر معناداری دارد. رفتار سبز کارکنان بر مدیریت منابع انسانی سبز تأثیر معناداری دارد، اما تأثیر نوآوری سبز بر مدیریت منابع انسانی سبز تأیید نشد. رفتار سبز کارکنان نقش میانجی میان مدیریت منابع انسانی سبز و آگاهی زیست‌محیطی دارد، اما نقش میانجی نوآوری سبز و تعدیلگر رهبری خدمتگزار میان مدیریت منابع انسانی سبز و آگاهی زیست‌محیطی تأیید نشد.
نوآوری پژوهش: پژوهش بررسی‌شده به مدیران یاری می‌رساند تا فرایند انتخاب، استخدام و آموزش سبز را در دستور‌کار قرار دهند و آگاهی منابع انسانی را در حوزه زیست‌محیطی تقویت کنند سپس با به‌کارگیری نقش میانجی رفتار سبز کارکنان، نوآوری سبز و تعدیلگر رهبری خدمتگزار، به‌شکل‌گیری فضای دوست‌دار محیط‌زیست کمک کنند.

---

تصفیه پساب به ­وسیله ریزجلبک و استفاده مجدد از آن در جهت کاهش مصرف آب و حفظ منابع آبی مهم می­باشد. در این مطالعه امکان پرورش ریزجلبک اسپیرولینا (Arthrospira platensis) بر روی پساب گاوداری و امکان تصفیه پساب با استفاده از ریزجلبک بررسی شد. غلظت‌های متفاوت محیط کشت استاندارد (زاروک)– پساب به­منظور بررسی رشد جلبک بر روی پساب و تعیین غلظت مناسب پساب- زاروک برای رشد بهینه استفاده شد. تیمار اول (T۱) شامل ۱۰۰ درصد زاروک و بدون پساب، تیمار دوم(T۲) شامل ۷۵ درصد زاروک و ۲۵ درصد پساب، تیمار سوم (T۳) شامل ۵۰ درصد زاروک و ۵۰ درصد پساب، تیمار چهارم (T۴) شامل ۲۵ درصد زاروک و ۷۵ درصد پساب و تیمار پنجم (T۵) شامل ۱۰۰ درصد پساب بدون زاروک بود. تیمارهایی که مقادیر بیشتری زاروک به نسبت پساب داشتند، رشد بهتری نشان دادند و آنها که غلظت پساب بیشتری داشتند غالباً رشد به نسبت کمتری از زیست تودۀ جلبک در طول دورۀ یک ماهه کشت نشان دادند. نتایج نشان­دهنده رشد بالای جلبک بر روی پساب غلیظ بود. تیمار T۱ با ۳۴/۰ و T۲ با ۳/۰ گرم بر لیتر زیست تودۀ خشک دارای بیشترین میزان زیست توده از ریزجلبک بودند. تیمارهای T ۵ و T ۳ ، T ۴ ، T ۲ ، T ۱ به ترتیب دارای بیشترین تا کمترین میزان تولید رنگدانه فیکوسیانین بودند. 

---

با توجه به همه گیری کووید۱۹ به عنوان یک بحران جهانی طراحی واکسن به منظور پیشگیری حایز اهمیت است. این ویروس جز خانواده بتا کرونا ویروس بوده  و بر سطح غشای ویروس گلیکوپروتئین  اسپایک ساختارهای  زائده مانندی را تشکیل می دهد . مطالعات روی SARS-CoV-۱ و واکسن‌های MERS-CoV مربوطه نشان داد که پروتئین اسپایک روی سطح ویروس یک هدف مناسب برای واکسن است. در این پژوهش تجربی، ما قطعات پروتیئن  اسپایک نوترکیب recombinant fragment of spike protein (rfsp)را که در میزبان یوکاریوتی سلول CHO-K۱  و پروکاریوتی E. coli  بیان شده است را  از نظر قدرت ایمنی زایی, فعالیت خنثی سازی , توانایی شناسایی اپیتوپ های  مشابه با سویه ویروس و توانایی اتصال به سرم بیماران  بهبود یافته کووید ۱۹ از دو نوع واریانت آلفا و دلتا مقایسه کردیم. نتایج نشان داد که  هر دو پروتئین rfSP یک کاندید آنتی ژن بالقوه جدید برای توسعه واکسن کووید۱۹ هستند. اما سلول CHO  با انجام فرآیند تغییرات پس از ترجمه مانند گلیکولیزاسون سبب حفظ فعالیت بیولوژیکی پروتئین میشود. وهمین امر احتمال ایجاد اپی توپ های مشابه با سویه ویروس را بالا میبرد. و  افزایش تیتر آنتی بادی های ویژه rfsp در سرم موش های ایمن شده را در سطح بالاتری قرار میدهد. لذا اولویت به rfsp بیان شده در سلول CHO برای ارزیابی کارایی واکسن داده میشود. 

---

هدف: BMP-۷ عامل رشد چند منظوره‏ای است که اغلب به دلیل خواص استخوان‏زایی خود شناخته شده است. به دلیل قیمت بالا، دسترسی به این پروتئین برای مصارف درمانی محدود است. تاکنون تولید هترولوگ پروتئین نوترکیب BMP-۷ در تعدادی از سیستم‏های بیانی انجام یافته است. در مطالعه حاضر شکل جدیدی از پروتئین در میزبان‏های پروکاریوتی و یوکاریوتی بیان شده است. مواد و روش‏ها: برای بیان در سیستم بیانی پروکاریوتی، پروتئین جدید به فضای پری‏پلاسمی باکتری اشریشیا کلی ترشح شد و تخلیص توسط ستون تمایلی انجام گرفت. برای بیان در سیستم بیانی یوکاریوتی، قطعه cDNA با طول کامل به سلول یوکاریوتی CHO منتقل شد و کلون‏های پایدار انتخاب شد. بیان پروتئین نوترکیب در هر دو سیستم بیانی توسط آزمون وسترن بلات تأیید شد. نتایج: پروتئین نوترکیب جدید به صورت دایمر با وزن مولکولی ۳۶-۳۸ کیلودالتون در سلول یوکاریوتی و به صورت مونومر با وزن مولکولی ۱۶ کیلودالتون در سیستم بیانی اشریشیا کلی تولید شد. تجزیه و تحلیل کمّی با استفاده از الایزا نشان داد که سطح بیان جهش یافته در سیستم بیانی یوکاریوتی و پروکاریوتی به ترتیب ۴۰ و ۱۳۵ نانوگرم در هر میلی‏لیتر از محیط کشت است. نتیجه‏گیری: در این مطالعه سطح بیان پروتئین در اشریشیا کلی حداقل ۳ برابر میزان بیان در سلول یوکاریوتی بود. با این وجود بهینه‏سازی‏های بیشتر برای به‏دست آوردن مولکول دایمر در اشریشیا کلی مورد نیاز است. نتایج مطالعه مذکور نشان داد که بیان پری‏پلاسمی ممکن است برای تولید پروتئین‏های پیچیده مانند BMPs مناسب باشد.

---

هدف: ایجاد رده‏های سلولی دارای بیان بالا یک مرحله محدود کننده اصلی در روند تولید پروتئین‏های نوترکیب دارویی است. در این مطالعه اثر به‏کارگیری ناحیه متصل شونده به ماتریکس ژن اینترفرون بتای انسانی به‏همراه روش فعال‏سازی راه‏انداز از طریق پروتئین E۱A ۱۳S بر بیان فاکتور فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (t-PA) در سلول‏های تخمدان هامستر چینی بررسی شده است. مواد و روش‏ها: ناحیه متصل شونده به ماتریکس در سمت ΄۵ و΄۳ واحد بیان کننده t-PA در ناقل pTPA کلون شد تا ناقل pMTPA به‏دست آید. پس از ترانسفکشن سلول‏ها با ناقل‏های pTPA و pMTPA، رده‏های سلولی پایدار ایجاد شده و میزان بیان t-PA برای هر رده تعیین شد. در مرحله بعد، پلاسمید بیان کننده E۱A ۱۳S به سلول‏های پایدار ترانسفکت شده و میزان بیان t-PA پس از ۷۲ ساعت اندازه‏گیری شد. نتایج: الحاق ناقلین pTPA و pMTPA به ژنوم سلول CHO از طریق انجام PCR روی DNA ژنومی سلول‏های پایدار تأیید شد. بررسی میزان بیان t-PA افزایش بیان به‏میزان سه برابر را در سلول‏های ترانسفکت شده با ناقل pMTPA در مقایسه با رده ایجاد شده با pTPA نشان داد. بیان موقتی E۱A ۱۳S در رده‏های پایدار منجر به افزایش تیتر t-PA به ۱۷۷۱ واحد در هر میلی‏لیتر در سلول‏های ایجاد شده با ناقل pMTPA شد. نتیجه‏گیری: نتایج این تحقیق نشان‏دهنده آنست که به‏کارگیری ناحیه متصل شونده به ماتریکس در ناقل بیانی به‏همراه روش فعال‏سازی راه‏انداز می‏تواند به‏صورت مؤثر میزان بیان پروتئین‏های نوترکیب در سلول‏های CHO را افزایش دهد.

---

هدف: مطالعه تغییرات فیزیولوژیک سلول‏های نوترکیب در مقایسه با سلول‏های والد، اطلاعات مفیدی برای بهبود کارآیی فرایند تولید فراهم می‏نماید. در این مطالعه تأثیر بیان IgG_۴ کایمریک علیه نشانگر CD۳۳ بر رشد سلول Sp۲,۰ بررسی شده است. مواد و روش‏ها: ژن‏های نواحی متغیر زنجیره‏های سبک و سنگین آنتی‏بادی تولید شده توسط سلول M۱۹۵ به ترتیب در ناقل‏های pFUSE-CLIg-hk و pFUSE-CHIg-hG۴ همسانه‏سازی شد. پلاسمیدهای نوترکیب در دو مرحله با استفاده از لیپوفکتامین به سلول‏های Sp۲.۰ منتقل شد. سلول‏های پایدار در محیط حاوی آنتی‏بیوتیک‏های بلاستیسیدین و زئوسین انتخاب شدند. الحاق سازه نوترکیب به ژنوم سلول‏های تراریخت مقاوم به آنتی‏بیوتیک‏ها و همچنین بیان IgG_۴ با استفاده از روش‏های PCR، RT-PCR و وسترن بلات بررسی شد. برای مطالعه پارامترهای کینتیکی، سلول‏های والد و نوترکیب با چگالی ۱۰^۵×۱ سلول در هر میلی‏لیتر محیط کشت در پلیت ۱۲ خانه به مدت ۹ روز انکوبه شدند و هر ۲۴ ساعت از سلول‏ها نمونه‏برداری شد و شمارش تعداد سلول زنده و محاسبه درصد زنده بودن انجام گرفت. نتایج: بر اساس نتایج PCR، RT-PCR و وسترن بلات، ایجاد سلول تولید کننده پایدار IgG_۴ تأیید شد. این مطالعه نشان داد که حداکثر چگالی سلولی برای سلول‏های نوترکیب در مقایسه با سلول‏های والد ۴۶ درصد کاهش یافته است در حالی که در این نمونه‏ها درصد سلول‏های زنده تغییری نکرده است. نتیجه‏گیری: بر اساس نتایج این تحقیق بیان IgG_۴ کایمریک در سیستم Sp۲,۰/pFUSE-CHIg-hG۴-pFUSE-CLIg-hk باعث تغییر برخی از پارامترهای رشدی سلول میزبان می‏شود.

---

سرریزهای کنگره‌ای، جزء سرریزهای تاج‌طولانی هستند که راندمان دبی و ظرفیت انتقال آن‌ها بیشتر از سرریزهای خطی مشابه است. بررسی میزان اتلاف انرژی در این سرریزهای با راندمان بالا، بسیار مورد اهمیت برای مهندسان در سال‌های اخیر شده است. در این تحقیق، از چهار سرریز کنگره‌ای سینوسی شکل برای بررسی میزان اتلاف انرژی استفاده شد. سرریز اول دارای طول تاج ۱/۳ متر، سرریز دوم دارای طول تاج ۱/۵ متر، سرریز سوم دارای طول تاج ۱/۵۵ متر و سرریز چهارم دارای طول تاج ۱/۶ متر است. همچنین سرریز اول و دوم دارای ارتفاع ۰/۱۵ متر و نسبت عرض دهانه ورودی به خروجی ۶/۸۶ و سرریز سوم و چهارم دارای ارتفاع ۰/۱۸ متر و نسبت عرض دهانه ورودی به خروجی ۷/۶۷ است. نتایج چنین بود که با افزایش دبی جریان و یا افزایش عمق جریان در بالادست سرریز، اتلاف انرژی کاهش یافت. همچنین با افزایش طول موثر سرریزها، مقدار اتلاف انرژی افزایش می‌یابد. با افزایش نسبت عرض دهانه‌های ورودی به عرض دهانه‌های خروجی سرریز، میزان اتلاف انرژی افزایش یافت. میزان اتلاف انرژی در سرریز چهارم و سرریز سوم به‌ترتیب، بیشترین مقدار است. به طور میانگین و با افزایش ۲۰ درصدی ارتفاع سرریز، میزان اتلاف انرژی ۲۳/۲ درصد افزیش می‌یابد.