---

اهداف: در این مطالعه اثر سطوح مختلف استفاده از کرم میل­ورم (Tenebrio molitor L., TM) بر عملکرد رشد و تغذیه، ترکیب بدن و آنزیم های گوارشی ماهی قزل­آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss بررسی شد. ماهیان (میانگین وزنی ۲۷/۰ ±۵۸/۸  گرم) در قالب طرح کاملاً  تصادفی در ۴ تیمار و هر یک با ۳ تکرار  جایابی شدند.
مواد و روش­ها: ماهی قزل­آلا با سطوح مختلف ۰، ۱۵، ۳۰ و ۶۰ درصد (TM۶۰, TM۳۰, TM۱۵ ,TM۰) جیره غذایی (با احتساب ۵۰% رطوبت) از کرم زنده به مدت ۳۰ روز استفاده نمودند.
یافته­ها: در پایان آزمایش، بین تیمارها در عملکرد رشد و بهره­وری تغذیه تفاوت معنی­دار وجود داشت. نتایج نشان داد که با افزایش سطح رژیم غذایی از ۰ تا ۶۰ درصد پارامترهای رشد و بهره­وری غذایی نیز افزایش یافت. ضریب تبدیل غذایی (FCR) به­طور معنی­داری در ماهیان تغذیه شده با سطوح بالای کرم (TM۶۰) کاهش یافت. تیمارهای تغذیه شده با TM بیشترین مقدار پروتئین و کمترین مقدار چربی در مقایسه با تیمار شاهد داشتند. آنالیز آنزیم­های گوارشی نشان داد که مقادیر آمیلاز، پروتئاز و لیپاز بین تیمار شاهد و سایر تیمارها تفاوت معنی­دار آماری دارد. فعالیت پروتئاز و آمیلاز در ماهیان تغذیه شده TM۶۰ (بترتیب ۰۴/۴± ۳۰/۸۷ و ۱۰/۴۰± ۱۶/۷۱۹) در مقایسه با تیمار TM۰ بیشتر بود.
نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که استفاده از ۶۰ درصد کرم زنده (TM۶۰) به جای جیره پایه می­تواند باعث بهبود رشد، ترکیبات لاشه و آنزیم­های گوارشی شود.

---

 فناوری بایوفلاک به­عنوان یک سیستم پرورش برای کاهش اثرات زیست محیطی تولید ماهی در نظر گرفته می­شود. در مطالعه حاضر تاثیر نانوذرات زئولیت بر کیفیت آب، عملکرد رشد، آنزیم­های گوارشی و پاسخ ایمنی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) پرورش یافته در شرایط بایوفلاک مورد بررسی قرار گرفت. بچه ماهیان (وزن اولیه ۳۶/۰± ۹۹/۷ گرم) در ۴ تیمار تقسیم شدند و  با ۴ سطح از نانوذره زئولیت به­میزان ۰ (شاهد)، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی­گرم در کیلوگرم جیره غذایی در سیستم بایوفلاک (NZ۱، NZ۲ و NZ۳) به­مدت ۶۰ روز تغذیه شدند. نسبت کربن به ازت (۱:۱۵) با استفاده از ساکارز تامین گردید. پارامترهای کیفیت آب مانند ترکیبات نیتروژنی در طول دوره آزمایش اندازه­گیری شد. پایان دوره آزمایش، بالاترین شاخص­های رشد و کمترین ضریب تبدیل غذایی در جیره ۵۰ میلی گرم در کیلوگرم (NZ۱) به دست آمد. فعالیت پروتئاز روده در تیمارهای NZ۱ و NZ۲ به­طور معنی ­داری بیشتر از سایر تیمارها بود، و بیشترین فعالیت لیپاز و آمیلاز مربوط به تیمار NZ۱ بود. جیره­های ۵۰ و ۱۰۰ نانوزئولیت در شرایط بایوفلاک به­طور قابل توجهی فعالیت سیستم ایمنی ماهی را افزایش دادند. مطالعه حاضر نشان می­دهد که مکمل غذایی با ۵۰ و ۱۰۰ میلی­گرم نانوذرات زئولیت در سیستم بایوفلاک به­طور قابل توجهی باعث افزایش عملکرد رشد، آنزیم­های گوارشی و پاسخ ایمنی در ماهی کپور معمولی در مخازن پرورش ماهی می ­شود.

---

این تحقیق به منظور تعیین اثرات عصاره سیر به عنوان مکمل غذایی بر عملکرد رشد، شاخص­های خونی و کیفیت آب محیط پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) تحت تنش آمونیاک انجام شد. تعداد کل ۱۵۶ قطعه ماهی (میانگین وزن ۶۵/۱ ±۸۹/۱۸ گرم و طول­کل ۵۲/۰ ±۲۷/۱۲ سانتی­متر) در ۱۲ مخزن ۵۰ لیتری به مدت ۶۰ روز (دوره اول: ۵۰ روز تغذیه با سطوح مختلف عصاره سیر) و (دوره دوم: ۱۰ روز تحت تنش آمونیاکی با غلظت ۰۲۴/۰ میلی­گرم در لیتر) پرورش داده شدند. آزمایش شامل افزودن سطوح مختلف عصاره به غذای پایه به ترتیب ۰، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ درصد ( به­ترتیب شاهد، A۱، A۲ و A۳) بود. عملکرد رشد در ماهیان تغذیه شده با مکمل عصاره سیر به­طور معنی­داری بیشتر از شاهد بود. ضریب تبدیل غذایی بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی­داری داشت، به­طوری­که در تیمار A۲ کمترین و در تیمار شاهد بیشترین مقدار به­دست آمد. غلظت­های پروتئین، ایمونوگلوبولین و کورتیزول به­طور معنی­داری تحت تاثیر سطوح مختلف سیر قرار گرفت. پایان دوره آزمایش، ماهی­ها در یک سیستم بازچرخش بسته آب به­مدت ۲۴ ساعت نگهداری  شدند. نمونه­برداری از آب محیط پرورش هر ۴ ساعت یکبار انجام شد. آمونیاک آب از ساعت ۱۶ تا ۲۴ آزمایش افزایش یافت. در پایان آزمایش (زمان ۲۴) بیشترین میزان آمونیاک در تیمارA۳  (۴۳/۰) بدست آمد. افزودن ۱ تا ۵/۱ درصد عصاره سیر باعث بهبود عملکرد رشد و پاسخ ایمنی در ماهی قزل­آلای رنگین­کمان شد درحالی‌که در سیستم بازچرخشی کیفیت آب محیط پرورش در تیمار شاهد وضعیت بهتری داشت.