جستجو در:
جستجو در مقالات منتشر شده
۹ نتیجه برای پیری
دوره ۱، شماره ۴ - ( پاییز ۱۳۹۸ )
چکیده
نوشتار حاضر بر آن است تا عوامل موثر بر میزان احساس امنیت گردشگران مدهبی را در مرز مهران به‌عنوان الگویی از شهرهای مرزی مورد بررسی قرار دهد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده که از طریق مطالعات کتابخانه‌ای و پرسش‌نامه، اطلاعات جمع‌آوری‌شده و با استفاده از نرم‌افزار SPSS اطلاعات تجزیه و تحلیل و فرضیات مورد آزمون قرار گرفته است. یافته‌ها بیانگر آن است که از میان ویژگیهای شخصی پاسخ‌گویان بین سن و احساس امنیت آنها رابطه معنیداری وجود ندارد. براساس آزمون تفاوت میانگین‌ها و تحلیل واریانس بین احساس امنیت و جنسیت، احساس امنیت و تحصیلات پاسخ‌گویان و احساس امنیت و وضعیت تاهل پاسخ‌گویان رابطه معنیداری وجود دارد. در بعد امنیت گردشگران؛ امنیت جانی با مقدار ۳۷/۴T= بیشترین احساس امنیت را دارند. امنیت جاده‌ای با مقدار ۹۷/۲=T در پایین‌ترین رده از بعد امنیت قرار دارند. در بررسی رابطه میان کل شاخص‌های احساس امنیت و زیرشاخص‌های توسعه گردشگری بالاترین ضریب همبستگی بین کل امنیت و بازدید مجدد با مقدار همبستگی ۵۳۰/۰ به دست آمده است. در بررسی اقدامات مرزی برای پایداری امنیت شهرهای مرزی متغیرهای مورد نظر ۷۹/۰% واریانس احساس امنیت را پیشبینی می‌کنند و همه متغیرها به‌صورت معنیداری احساس امنیت را پیشبینی می‌کنند. که تلاش مسئولان امنیتی به‌منظور برقراری امنیت در دو سوی مرز با (بتا برابر با ۵۲۶/۰) بیشترین میزان تاثیر را بر متغیر احساس امنیت دارد.
طیبه عنایت غلامپور، حسین پیری،
دوره ۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۲ )
دوره ۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
تغذیه دافنی (Daphnia magna) از دو جلبک سبز (Ankistrodesmus falcatusو Scenedesmus obliquus) در سه تکرار و شرایط یک سان برای هر دو (محیط کشت Z-۸ و رژیم نوری ۱۴ ساعت روشنایی و ۱۰ ساعت تاریکی) بررسی شد. با افزایش غلظت جلبک میزان فیلتر کردن دافنی کاهش یافت، ولی بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰p>). با افزایش غلظت جلبک، میزان بلع و تغذیه دافنی افزایش معنی داری یافت (۰۵/۰p<). نرخ رشد ویژه دافنی تغذیه شده با S. obliquus به طور معنی داری بیش از تغذیه با A. falcatus. بود (۰۵/۰p<). بیشینه رشد ویژه دافنی در تغذیه با S. obliquus در غلظت ۶ میلی گرم در لیتر مشاهده شد، ولی اختلاف معنی داری در میزان بازماندگی دافنی در بین تیمارها مشاهده نشد (۰۵/۰p>). بر اساس این یافته ها، تغذیه D. magna با جلبک S. obliquus عملکرد بهتری داشت.
دوره ۹، شماره ۱ - ( زمستان ۱۳۹۶ )
چکیده
اهداف: ماکروجلبک‌های دریایی، ارگانیزم‌های متنوع با سازگاری زیست در محیط‌های پراسترس هستند. هدف مطالعه حاضر ارزیابی فعالیت ضداکسیدانی و سمیت سلولی عصاره‌های حاصل از سه گونه ماکروجلبک سبز اولواسه شامل اولوا اینتستینالیس، اولوا کلاتراتا و اولوا لینزا از سواحل بندرعباس بود.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر، به‌منظور ارزیابی خواص زیستی، از یک گرادیان غلظتی با روش‌های سنجش قدرت احیاکنندگی آهن، ظرفیت ضداکسیدانی کل، تعیین ترکیبات فنلی و نیز سنجش سمیت سلولی این عصاره‌ها بر مدل ارگانیزمی، میگوی آب شور آرتمیا سالینا استفاده شد، تحلیل داده‌ها به‌وسیله آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون چنددامنه‌ای دانکن در سطح احتمال ۵% توسط نرم‌افزار آماری ۲۱ SPSS و رسم نمودار با نرم‌افزارExcel ۲۰۱۳ انجام شد.
یافته‌ها: افزایش قدرت احیاکنندگی عصاره‌ها از روندی وابسته به افزایش غلظت عصاره ماکروجلبکی تبعیت کرد. عصاره متانولی گونه اولوا اینتستینالیس و اتیل‌استاتی و متانولی گونه اولوا لینزا و گونه اولوا کلاتراتا دارای بیشترین فعالیت احیاکنندگی آهن و ظرفیت ضداکسیدانی کل، که در مقایسه با آسکوربیک‌اسید (استاندارد)، فعالیت بالاتری داشتند، بین غلظت‌های مختلف عصاره‌ها نیز اختلاف معنی‌دار بود (۰/۰۵p≤). بیشترین محتوای ترکیبات فنلی در عصاره‌های متانولی ماکروجلبک‌های گونه اولوا کلاتراتا و اولوا لینزا مشاهده شد. عصاره اِن‌هگزانی گونه اولوا لینزا بیشترین تاثیر را بر ناپلیوس میگوی آب شور نشان داد.
نتیجه‌گیری: سه گونه ماکروجلبک سبز شامل اولوا اینتستینالیس، اولوا کلاتراتا و اولوا لینزا خواص ضداکسیدانی و سمیت سلولی دارند، ماکروجلبک گونه اولوا لینزا به‌دلیل دارابودن مقادیر زیادی فنل و قدرت آنتی‌اکسیدانی بالا، میتواند به‌عنوان گونه‌ای با ارجحیت خواص زیستی معرفی شود.
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۹ )
چکیده
امروزه سرمایه فکری در بنگاه‌های اقتصادی از مباحث بسیار مهمی است که توجه بسیاری از پژوهشگران بازارهای مالی را به‌خود جلب کرده است. از سوی دیگر پاداش هیئت‌مدیره در بنگاه‌ها نیز سبب ارزش‌آفرینی بیشتر می‌شود. بنابراین هدف این پژوهش بررسی رابطه سرمایه فکری و اجزای آن با پاداش هیئت‌مدیره مدیران شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. دوره زمانی مطالعه شده، سالهای ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۵ و نمونه انتخابی شامل ۱۷۱شرکت میباشد. آزمون فرضیه‌های پژوهش با استفاده از رگرسیون چند متغیره و الگوی داده‌های ترکیبی انجام‌شده است. نتایج به‌دست‌‌آمده از آزمون فرضیه‌های این پژوهش، با استفاده از الگوی پالیک (۲۰۰۰) بیانگر این است که حتی پس از بررسی اندازه شرکت و هیئت‌مدیره، ساختار بدهی (اهرم مالی) و استقلال هیئت‌مدیره، بین سرمایه فکری و پاداش هیئت‌مدیره رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. افزون بر این از میان اجزای سرمایه فکری با پاداش هیئت‌مدیره، رابطه مثبت و معناداری بین کارایی سرمایه انسانی و کارایی سرمایه به‌کار گرفته‌شده وجود دارد، اما رابطه بین کارایی سرمایه ساختاری و پاداش هیئت‌مدیره مثبت بوده، اما ازنظر آماری معنا‌دار نبوده است.
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( پاییز ۱۳۹۸ )
چکیده
رمزگشایی توالی DNA برای همه شاخه‌های علوم زیستی، حیاتی است. توالی‌یابی نسل جدید (NGS)، رویکردی متفاوت در توالی‌یابی است که تحولی عظیم در علم زیست‌شناسی ایجاد کرده و جنبه‌های مختلفی از مطالعات در سطح ژنوم، ترنسکریپتوم، اپی‌ژنوم و متاژنوم را پوشش می‌دهد. در مقایسه با روش‌های سنتی، نسل جدید توالی‌یابی، با فراهم‌کردن پوشش بالای ژنومی، تفکیک‌پذیری در حد تک‌تک جفت‌بازها و رفع معایب نسل اول توالی‌یابی (توالی‌یابی سانگر)، روشی با کارآیی بالا برای آنالیز اطلاعات ژنومی و ترنسکریپتومی است. استفاده از نسل جدید توالی‌یابی برای بررسی ترنسکریپتوم موجودات زنده مدل و غیرمدل از سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ پس از تجاری‌شدن دستگاه‌های شرکت‌های مختلف مثل ABI/SOLiD Illumina، Roch/۴۵۴ Life Science و Solexa آغاز شده است. در سالهای اخیر تکنیک توالی‌یابی RNA برای شناسایی ژنهای مرتبط با فرآیندهای رشدونموی و بررسی الگوهای بیان آنها در پاسخ به انواع تنشهای زیستی و غیرزیستی، در اندامها و مراحل متعدد رشدی در موجودات مختلف و همچنین میزان بیان ژن‌ها، تفکیک ایزوفرم‌های مختلف از یکدیگر، شناسایی امتزاج ژن‌ها، یافتن چندشکلی‌های تک‌نوکلئوتیدی (SNP)، عناصر تکراری، وقایع اتصال جایگزین، پیداکردن اسیدهای ریبونوکلئیک غیررمزگر، پیداکردن اگزون‌های ژنی و رونوشت‌های جدید، مناطق غیرترجمه‌شونده (UTR)، جهش‌های پیکری و غیره، به‌طور گسترده استفاده می‌شود. روش توالی‌یابی RNA شامل شناسایی نمونههای زیستی مناسب، استخراج RNAکل، غنی‌سازی RNAهای غیرریبوزومی، تبدیل RNA به cDNA و ساخت کتابخانه‌های توالی‌یابی، انتخاب قطعات براساس اندازه، اضافه‌کردن لینکرها، استفاده از توالی‌یاب‌ها یا پلت‌فرم‌های با توان عملیاتی بالا به‌منظور تولید صدها میلیون خوانش کوتاه، استفاده از نرم‌افزارهای خاصی به‌منظور کنترل کیفیت و تطابق خوانش‌ها با ژنوم مرجع یا ترنسکریپتوم، نقشه‌بردای و آنالیزهای پایین‌دستی است.
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( پائیز و زمستان ۱۳۹۹ )
چکیده
چکیده
طبقات اجتماعی مختلفی در جنبش مشروطه شرکت داشتند که هر کدام با انگیزه‌های متفاوتی به این حرکت پیوستند. کارگران یکی از این طبقات بودند که به‌تازگی در جامعۀ ایران رشد می‌یافتند. آنان به لحاظ نوع مشارکت در شیوۀ تولید و مالکیت ابزار کار با پیشه‌وران و اصناف قدیمی متفاوت بودند و به سبب زیستن در بافت عشیره‌ای و جامعه مبتنی بر اقتصاد کشاورزی و دامداری، به طبقۀ کارگر اروپایی شباهتی نداشتند. بسیاری از این کارگران به دلیل فشار طبقۀ حاکم و وجود فقر، ناگزیر کار و کاشانه خود را ترک و به مناطق آبادتر یا کشورهای همجوار مهاجرت می‌کردند. آنان با مشاهدۀ وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی این نواحی تحت تأثیر قرار می‌گرفتند و چون بیشترشان کارگران فصلی بودند، پس از بازگشت به ایران، دیده‌ها و شنیده‌های خود را برای هم‌وطنانشان بازگو می‌کردند.
هدف این مقاله شناسایی سهم کارگران در زمینه‌سازی و شکل بخشیدن به جنبش مشروطۀ ایران است که نویسنده می‌کوشد با روش «توصیف تاریخی» و «اسنادی»، به این سؤال پاسخ دهد که طبقۀ کارگر چگونه در جامعۀ ایران شکل گرفت و کارگران چه نقشی در بروز اندیشه‌های نوسازی اجتماعی داشتند؟
چنین فرض می‌شود که طبقۀ کارگر بسیار دیرتر از جوامع اروپایی در ایران شکل گرفت و قشری اندک از نیروهای تولیدی را تشکیل می‌داد. آگاهی کارگران ایرانی از حقوق سیاسی و اجتماعی‌شان نیز بیشتر از آنکه درون‌زا و برخاسته از توسعه صنعتی باشد، از افکار چپ‌گرایانۀ مناطق قفقاز تأثیر پذیرفت و به همین دلیل با وجود مشارکت آنان در موج نوگرایی و نهضت مشروطه، این طیف از جامعه نتوانست آن‌گونه که در انقلاب‌های بزرگ اروپایی نظیر انگلستان، فرانسه و روسیه اثرگذار بود، نقش تاریخی خود را ایفا کند.
این بررسی نشان می‌دهد که پیش از شکل‌گیری جنبش مشروطه برخی از کارگران در انقلاب‌های حوزۀ قفقاز شرکت داشتند و با افکار انقلابی آن سامان آشنایی یافتند. این کارگران هم‌صدا با سایر هم‌وطنانشان به نهضت آزادی‌خواهی ایران پیوستند و با پخش اعلامیه‌ها، شرکت در اجتماعات و نیز حضور در صحنه‌های نبرد مسلحانه، به مبارزه با استبداد برخاستند و پایه‌گذار حرکت‌های انقلابی آتی شدند.
طبقات اجتماعی مختلفی در جنبش مشروطه شرکت داشتند که هر کدام با انگیزه‌های متفاوتی به این حرکت پیوستند. کارگران یکی از این طبقات بودند که به‌تازگی در جامعۀ ایران رشد می‌یافتند. آنان به لحاظ نوع مشارکت در شیوۀ تولید و مالکیت ابزار کار با پیشه‌وران و اصناف قدیمی متفاوت بودند و به سبب زیستن در بافت عشیره‌ای و جامعه مبتنی بر اقتصاد کشاورزی و دامداری، به طبقۀ کارگر اروپایی شباهتی نداشتند. بسیاری از این کارگران به دلیل فشار طبقۀ حاکم و وجود فقر، ناگزیر کار و کاشانه خود را ترک و به مناطق آبادتر یا کشورهای همجوار مهاجرت می‌کردند. آنان با مشاهدۀ وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی این نواحی تحت تأثیر قرار می‌گرفتند و چون بیشترشان کارگران فصلی بودند، پس از بازگشت به ایران، دیده‌ها و شنیده‌های خود را برای هم‌وطنانشان بازگو می‌کردند.
هدف این مقاله شناسایی سهم کارگران در زمینه‌سازی و شکل بخشیدن به جنبش مشروطۀ ایران است که نویسنده می‌کوشد با روش «توصیف تاریخی» و «اسنادی»، به این سؤال پاسخ دهد که طبقۀ کارگر چگونه در جامعۀ ایران شکل گرفت و کارگران چه نقشی در بروز اندیشه‌های نوسازی اجتماعی داشتند؟
چنین فرض می‌شود که طبقۀ کارگر بسیار دیرتر از جوامع اروپایی در ایران شکل گرفت و قشری اندک از نیروهای تولیدی را تشکیل می‌داد. آگاهی کارگران ایرانی از حقوق سیاسی و اجتماعی‌شان نیز بیشتر از آنکه درون‌زا و برخاسته از توسعه صنعتی باشد، از افکار چپ‌گرایانۀ مناطق قفقاز تأثیر پذیرفت و به همین دلیل با وجود مشارکت آنان در موج نوگرایی و نهضت مشروطه، این طیف از جامعه نتوانست آن‌گونه که در انقلاب‌های بزرگ اروپایی نظیر انگلستان، فرانسه و روسیه اثرگذار بود، نقش تاریخی خود را ایفا کند.
این بررسی نشان می‌دهد که پیش از شکل‌گیری جنبش مشروطه برخی از کارگران در انقلاب‌های حوزۀ قفقاز شرکت داشتند و با افکار انقلابی آن سامان آشنایی یافتند. این کارگران هم‌صدا با سایر هم‌وطنانشان به نهضت آزادی‌خواهی ایران پیوستند و با پخش اعلامیه‌ها، شرکت در اجتماعات و نیز حضور در صحنه‌های نبرد مسلحانه، به مبارزه با استبداد برخاستند و پایه‌گذار حرکت‌های انقلابی آتی شدند.
دوره ۱۵، شماره ۷۷ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده
پپتید‌های زیست فعال اجزاء پروتئینی هستند که در ساختار پروتئین اصلی غیر فعال بوده و بعد از آزاد شدن توسط هیدرولیز آنزیمی، عملکرد‌های فیزیکوشیمیایی متعددی از خود بروز می‌دهند. در این پژوهش از روش آماری سطح پاسخ جهت بهینه‌سازی شرایط فرآیند هیدرولیز پروتئین آب پنیر با استفاده از آنزیم آلکالاز استفاده شد. فاکتورهای مورد بررسی در این تحقیق دما، زمان و نسبت آنزیم به سوبسترا بودند که برای رسیدن به بیشترین میزان درجه هیدرولیز این متغییرها در محدوده‌ی دمای ۵۲-۴۳ درجه سانتی‌گراد، زمان ۱۷۵-۶۵ دقیقه و مقدار آنزیم۹۰-۴۵ (واحد آنسون بر کیلوگرم پروتئین) انتخاب شدند. آزمایشات بر اساس طرح مرکب مرکزی انجام شد. اثر متغییرهای واکنش برروی درجه هیدرولیز معنی‌دار شد (۰۵/۰ >P). شرایط بهینه برای رسیدن به بیشترین میزان درجه هیدرولیز شامل دمای ۰۲/۴۹ درجه سانتی‌گراد، زمان ۲۸/۱۷۴ دقیقه و نسبت آنزیم به سوبسترای ۹۰ (واحد آنسون بر کیلوگرم پروتئین) به‌دست آمد و تحت این شرایط میزان درجه هیدرولیز ۵۷/۴۱ درصد حاصل شد. ضریب رگرسیون (R۲) حاصل برای مدل ارائه شده (از نوع درجه دوم) ۹۵/۰ بود. این مقادیر بیانگر دقت بالای مدل برای پیش بینی شرایط واکنش با متغییرهای مختلف میباشد.
دوره ۱۷، شماره ۱۰۱ - ( تیر ۱۳۹۹ )
چکیده
شربت افرا یک شیرینکننده طبیعی است که میتواند جایگزین ساکارز شود. این ترکیب حاوی پلیفنولها، آنتیاکسیدانها، ترکیبات ترمیمکننده سلولهای عصبی، کلسیم، آهن و سایر ترکیبات است که می تواند باعث ارتقای بهداشت تغذیه و امکان تولید محصولات کمکالری گردد. اصلیترین نقش قندها در افزایش مطلوبیت محصول، مربوط به نقش شیرین کنندگی آنها، بهبود خصوصیت خامهای و کمک به بارز شدن عطر و طعم میوهای میباشد. با تمام فوایدی که ساکارز به عنوان یک شیرین کننده طبیعی دارد، اما به دلیل عوارض جانبی نامطلوب مصرف بالای آن توصیه نمیشود. هدف از انجام این پژوهش بررسی امکان جایگزینی شکر با شربت افرا و تأثیر آن بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی، رئولوژیکی، میکروبی و حسی بستنی بوده است. در این مطالعه شربت افرا در سطوح ۰، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ درصد به عنوان جایگزین شکر برای تولید بستنی استفاده و بررسی شد. سپس آزمایشات فیزیکوشیمیایی، رئولوژیکی، میکروبی و حسی انجام شد. نتایج آزمونها بر اساس طرح کاملا تصادفی در سطح احتمال ۵% تجزیه و تحلیل شد. با افزایش درصد جایگزینی، مقدار ویسکوزیته و سفتی تیمارها به طور معنیداری افزایش یافت (۰۵/۰>p). مقدار ماده خشک، افزایش حجم، وزن مخصوص، سرعت ذوب به طور معنی داری کاهش یافت. بررسی نتایج آزمونهای حسی نشان داد که جایگزینی تا سطح ۵۰ و ۷۵ درصد تأثیر معنیداری بر پذیرش کلی در مقایسه با شاهد داشته است و جایگزینی در سطح ۵۰ درصد به عنوان مناسبترین سطح جهت جایگزینی انتخاب شد. با توجه به اینکه در کشور امکان بهرهبرداری از درخت افرا وجود دارد، بنابراین از شربت افرا به تنهایی یا در ترکیب با سایر شیرین کنندهها میتوان در محصولات غذایی گوناگون و دسرهای لبنی برای شیرین کردن، افزایش طعم، تولید محصولات کمکالری و رژیمی مناسب تمام سنین استفاده کرد.
دوره ۲۲، شماره ۶ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
چکیده
در سالهای اخیر، مطالعات بسیاری در زمینه خصوصیات مکانیکی و دوام بتنهای الیافی انجام شده است. این نوع بتن ها در مقاوم‌سازی و ترمیم سازه های بلند مرتبه استفاده می شوند. در این پژوهش، تأثیر اختلاط بتنهای الیافی با میزان ۱ تا ۶ درصد مواد افزودنی شامل ماده E۲۰۷ و ماده پلی کربوکسیلات اتر به طور جداگانه با الیاف پلی پروپیلن با استفاده از آزمایش های دوام شامل آزمایش های جذب آب حجمی، مقاومت ویژه الکتریکی، نفوذ تسریع شده یون کلر(RCPT) و همچنین مقاومت فشاری بتن مورد بررسی قرار گرفته است. بعلاوه، جهت مطالعه ریزساختار خمیر سیمان حاوی الیاف پلی پروپیلن و مواد افزودنی پلیکربوکسیلات اتر و افزودنیE۲۰۷ از آزمایشهای طیف سنجی تفرق اشعه ایکس(XRD)، تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) و آزمون ترکیب شیمیایی به روش XRF استفاده شده است. نتایج بدست آمده پژوهش نشان می‌دهد که با اضافه کردن افزودنی پلیکربوکسیلات اتر و الیاف پلیپروپیلن(نمونه A) نفوذ پذبری یون کلر در نمونه ها به صورت یکنواخت کاهش یافت بطوری که بیشترین کاهش نفوذ پذیری کلرید در نمونه A، ۵۱% بود ضمن اینکه اضافه کردن افزودنیE۲۰۷ و الیاف پلی پروپیلن(نمونهB) ۳۵% نفوذ پذیری کلرید در بتن را نسبت به نمونه شاهد کاهش داده است. از سویی با اضافه کردن افزودنی هایA و B در طرح اختلاط، جذب آب بتن در نمونههای A به مقدار ۲۷ % و در نمونههای B، ۲۱% نسبت به نمونه شاهد کاهش یافت. همچنین اضافه کردن الیاف پلی پروپیلن به مقدار۰,۶ کیلوگرم در هر متر مکعب مقاومت ویژه الکتریکی بتن را در نمونه ها به مقدار ۵% نسبت به نمونه شاهد کاهش داد. مقاومت ویژه الکتریکی بتن در نمونه های A، ۲۱۳ % و در نمونههایB ، ۲۶۸% نسبت به نمونه شاهد افزایش یافت. مقاومت فشاری در نمونههای A نسبت به نمونه شاهد درسن ۷ و ۲۸ روزه به ترتیب ۱۳۴% و ۵۶% افزایش داشته است و بیشترین مقاومت فشاری در نمونههای B در سن ۷ و ۲۸ روزه به ترتیب ۳۸% و ۳۹% نسبت به نمونه شاهد افزایش یافته است. ضمن اینکه با افزودن ماده E۲۰۷ به نمونه B بیشتر از مقدار ۴ % مقاومت فشاری نمونه ها کاهش یافت. همچنین نتایج آزمایش SEM نشان داد که با اضافه کردن افزودنی پلی کربوکسیلات اتر و افزودنی E۲۰۷ به طرح اختلاط بتن ریزساختار بتن در دو نمونه همگنتر ومتراکمتر نسبت به نمونه شاهد شده است که نتایج این آزمایش با آزمون جذب آب حجمی که با افزودن مواد افزودنی مقدار جذب آب کمتر شد همسو می باشد. نتایج آزمایش های XRD و XRF بر روی نمونه ها نشان داد که با افزودن مواد افزودنی پلی کربوکسیلات اتر و افزودنی E۲۰۷ به نمونه ها، ژل سیلیکات کلسیم بیشتری تشکیل شده و منافذ سنگدانه ها انسجام و پیوستگی بیشتری نسبت به نمونه شاهد داشتند که تایید کننده نتایج آزمون مقاومت فشاری انجام شده بتن می باشد. با توجه به نتایج ذکر شده میتوان نتیجه گرفت با افزودن مواد افزودنی پلیکربوکسیلات اتر و ماده E۲۰۷دوام و مقاومت فشاری بتن الیافی مسلح شده با الیاف پلی پروپیلن به طور چشمگیری در برابر عوامل تهاجمی افزایش می یابد و سازه های بتنی که در طرح اختلاط بتن آنها از مواد افزودنی برابر این تحقیق استفاده شود عمر طولانی تر و مقاومت بیشتری در برابر عوامل تهاجمی سازه های بتنی خصوصا کلرید خواهند داشت که به لحاظ اقتصادی در پروژهای بزرگ مقرون به صرفه خواهد بود.
در سالهای اخیر، مطالعات بسیاری در زمینه خصوصیات مکانیکی و دوام بتنهای الیافی انجام شده است. این نوع بتن ها در مقاوم‌سازی و ترمیم سازه های بلند مرتبه استفاده می شوند. در این پژوهش، تأثیر اختلاط بتنهای الیافی با میزان ۱ تا ۶ درصد مواد افزودنی شامل ماده E۲۰۷ و ماده پلی کربوکسیلات اتر به طور جداگانه با الیاف پلی پروپیلن با استفاده از آزمایش های دوام شامل آزمایش های جذب آب حجمی، مقاومت ویژه الکتریکی، نفوذ تسریع شده یون کلر(RCPT) و همچنین مقاومت فشاری بتن مورد بررسی قرار گرفته است. بعلاوه، جهت مطالعه ریزساختار خمیر سیمان حاوی الیاف پلی پروپیلن و مواد افزودنی پلیکربوکسیلات اتر و افزودنیE۲۰۷ از آزمایشهای طیف سنجی تفرق اشعه ایکس(XRD)، تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) و آزمون ترکیب شیمیایی به روش XRF استفاده شده است. نتایج بدست آمده پژوهش نشان می‌دهد که با اضافه کردن افزودنی پلیکربوکسیلات اتر و الیاف پلیپروپیلن(نمونه A) نفوذ پذبری یون کلر در نمونه ها به صورت یکنواخت کاهش یافت بطوری که بیشترین کاهش نفوذ پذیری کلرید در نمونه A، ۵۱% بود ضمن اینکه اضافه کردن افزودنیE۲۰۷ و الیاف پلی پروپیلن(نمونهB) ۳۵% نفوذ پذیری کلرید در بتن را نسبت به نمونه شاهد کاهش داده است. از سویی با اضافه کردن افزودنی هایA و B در طرح اختلاط، جذب آب بتن در نمونههای A به مقدار ۲۷ % و در نمونههای B، ۲۱% نسبت به نمونه شاهد کاهش یافت. همچنین اضافه کردن الیاف پلی پروپیلن به مقدار۰,۶ کیلوگرم در هر متر مکعب مقاومت ویژه الکتریکی بتن را در نمونه ها به مقدار ۵% نسبت به نمونه شاهد کاهش داد. مقاومت ویژه الکتریکی بتن در نمونه های A، ۲۱۳ % و در نمونههایB ، ۲۶۸% نسبت به نمونه شاهد افزایش یافت. مقاومت فشاری در نمونههای A نسبت به نمونه شاهد درسن ۷ و ۲۸ روزه به ترتیب ۱۳۴% و ۵۶% افزایش داشته است و بیشترین مقاومت فشاری در نمونههای B در سن ۷ و ۲۸ روزه به ترتیب ۳۸% و ۳۹% نسبت به نمونه شاهد افزایش یافته است. ضمن اینکه با افزودن ماده E۲۰۷ به نمونه B بیشتر از مقدار ۴ % مقاومت فشاری نمونه ها کاهش یافت. همچنین نتایج آزمایش SEM نشان داد که با اضافه کردن افزودنی پلی کربوکسیلات اتر و افزودنی E۲۰۷ به طرح اختلاط بتن ریزساختار بتن در دو نمونه همگنتر ومتراکمتر نسبت به نمونه شاهد شده است که نتایج این آزمایش با آزمون جذب آب حجمی که با افزودن مواد افزودنی مقدار جذب آب کمتر شد همسو می باشد. نتایج آزمایش های XRD و XRF بر روی نمونه ها نشان داد که با افزودن مواد افزودنی پلی کربوکسیلات اتر و افزودنی E۲۰۷ به نمونه ها، ژل سیلیکات کلسیم بیشتری تشکیل شده و منافذ سنگدانه ها انسجام و پیوستگی بیشتری نسبت به نمونه شاهد داشتند که تایید کننده نتایج آزمون مقاومت فشاری انجام شده بتن می باشد. با توجه به نتایج ذکر شده میتوان نتیجه گرفت با افزودن مواد افزودنی پلیکربوکسیلات اتر و ماده E۲۰۷دوام و مقاومت فشاری بتن الیافی مسلح شده با الیاف پلی پروپیلن به طور چشمگیری در برابر عوامل تهاجمی افزایش می یابد و سازه های بتنی که در طرح اختلاط بتن آنها از مواد افزودنی برابر این تحقیق استفاده شود عمر طولانی تر و مقاومت بیشتری در برابر عوامل تهاجمی سازه های بتنی خصوصا کلرید خواهند داشت که به لحاظ اقتصادی در پروژهای بزرگ مقرون به صرفه خواهد بود.
| صفحه ۱ از ۱ |