جستجو در مقالات منتشر شده


۱۵ نتیجه برای آلژینات سدیم
اثرات ضد اکسیداسیونی پوشش خوراکی آلژینات سدیم به همراه ویتامینC بر کیفیت فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در خلال نگهداری در یخچال
الناز نامی، اسحق زکی پور رحیم آبادی، علی اصغر خانی پور،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده
 اثرات ضداکسیداسیونی پوشش زیستی آلژینات سدیمِ حاوی ویتامین C برای افزایش زمان نگه‌داری فیله ماهی قزل­آلای رنگین­کمان (Oncorhynchus mykiss) در سه تیمار به ترتیب، کنترل (C)، آلژینات­سدیم ۵/۱% (A)، آلژینات­سدیم ۵/۱% حاوی ۵% ویتامین C (A+Vc) بررسی شد. تیمارهای تحقیق به صورت دوره ای تحت آزمایش­های ترکیبات تقریبی (رطوبت، پروتئین، چربی، خاکستر، pH) و آزمایش­های فساد شیمیایی و اکسیداسیون شامل مجموع بازهای نیتروژنه فرار (TVB-N)، شاخص پراکسید (PV)، تیوباربیوتیک اسید (TBA) و اسیدهای چرب آزاد (FFA) قرار گرفتند. بر اساس نتایج آماری، میزان pH، TVB-N ،PV ، TBA وFFA  در تیمار A+Vc در طول دوره نگه‌داری در یخچال به طور معنی‌داری (۰۵/۰>P) کمتر از تیمارهای C و A بود. افزایش معنی‌داری در این شاخص­ها در هر سه تیمار با افزایش زمان نگه‌داری در یخچال مشاهده گردید (۰۵/۰>P). نتایج بیانگر برتری کیفیت تیمارهای دارای پوشش نسبت به تیمار شاهد بود،  و پوشش آلژینات­سدیم حاوی ویتامین C بدلیل خاصیت آنتی­اکسیدانی ویتامین­ C باعث کاهش اکسیداسیون فیله ماهی قزل­آلای رنگین­کمان در طی نگه‌داری در شرایط سرد (C˚۱±۴) شد.
بررسی خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و میکروبی برگرهای تلفیقی ماهی کپور نقره‌ای (Hypophthalmichthys molitrix) فیله مرغ حاوی پوشش فعال خوراکی آلژینات سدیم و عصاره رزماری (Rosmarinus officinalis)
فاطمه السادات طاهرین، داریوش خادمی شورمستی،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده
این تحقیق به­منظور ارزیابی تأثیر استفاده از پوشش فعال خوراکی آلژینات سدیم حاوی سطوح مختلف عصاره رزماری بر خصوصیات فیزیکی، شیمایی و میکروبی برگر تلفیقی ماهی کپور نقره­ای – فیله مرغ طی دوره نگهداری  طراحی و اجرا شد. ۵ تیمار شامل برگرهای فاقد پوشش (شاهد)، دارای پوشش آلژینات سدیم غنی­شده با سطوح صفر، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ درصد عصاره رزماری در نظر گرفته شد. برگرها به­مدت ۳ ماه در دمای ۱۸- درجه سانتی­گراد نگهداری شدند. نتایج نشان داد استفاده از پوشش آلژینات سدیم به­طور معنی­داری موجب کاهش درصد افت پخت برگرها شد. غنی­سازی پوشش آلژینات سدیم با سطوح مختلف عصاره رزماری موجب بهبود کارایی آن شد. کمترین مقادیر بار میکروبی کل، باکتریی­های سرماگرا، TVN، PV و TBA در برگرهای پوشش دار حاوی ۵/۱ درصد عصاره رزماری دیده شد. تفاوت آماری معنی­داری در عملکرد پوشش­های حاوی سطوح ۱ و ۵/۱ درصد عصاره رزماری در کاهش TBA دیده نشد. لذا می­توان از پوشش خوراکی فعال آلژینات سدیم حاوی ۵/۱ درصد عصاره رزماری جهت به تعویق انداختن فساد باکتریایی و اکسیداتیو برگرهای تلفیقی ماهی کپور نقره­ای- فیله مرغ طی دوره نگهداری۳ ماهه در دمای ۱۸- درجه سانتی­گراد استفاده کرد.
کاربرد آلژینات سدیم غنی شده با اسانس آویشن به عنوان روش جدید حفظ کیفیت فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان

دوره ۱۲، شماره ۴۶ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده
چکیده فیله های ماهی قزل آلای رنگین کمان با آلژینات سدیم غنی شده با اسانس آویشن پوشش داده شده و در یک دوره ۲۰ روزه نگهداری در یخچال (°C۱±۴) مورد ارزیابی قرار گرفتند. محلول ۳% آلژینات سدیم و آلژینات سدیم (۳%) حاوی ۵/۰، ۱ و ۵/۱% اسانس آویشن به منظور دستیابی به بهترین درصد موثر اسانس تهیه شد. تیمارهابه صورت دوره ای تحت آزمایشهای شیمیایی شامل شاخص پراکسید (PV)، شاخص تیوباربیتوریک اسید (TBA)، اسیدهای چرب آزاد (FFA)، مجموع بازهای نیتروؤنی فرار (TVB-N) pH و ارزیابی حسی شامل رنگ، بو، بافت و پذیرش کلی، قرار گرفتند. نتایج تجریه و تحلیل آماری نشان داد که مقادیر PV، FFA،TVB-N، رنگ و بو در تیمار آلژینات سدیم حاوی ۱% و ۵/۱% اسانس آویشن دارای کمترین مقدار را نسبت به بقیه تیمارها داشتند (۰۵/۰p<) و اختلاف معنی داری بین این دو تیمار (۱ و ۵/۱%) دیده نشد. تیمار آلژینات سدیم حاوی ۵/۱% اسانس آویشن دارای کمترین تغییرات TBA  بود (۰۵/۰p<). pH در نمونه های دارای پوشش به طور معنی داری کمتر از نمونه های بدون پوشش بود و در بین نمونه های دارای پوشش اختلاف معنی داری بین آنها مشاهده نشد. در بین شاخص های حسی، بافت و پذیرش کلی در تیمار حاوی اسانس آویشن دارای امتیاز بهتری بودند بطوریکه بین تیمارهای با درصدهای مختلف اسانس تغییرات معنی داری مشاهده نشد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که پوشش آلژینات سدیم حاوی اسانس آویشن باعث کاهش تغییرات شیمیایی و همچنین در بهبود وضعیت حسی فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان در طی نگهداری در شرایط سرد (cͦ ۱±۴) موثر است.
بررسی تاثیر پوشش های خوراکی با پایه زانتان،کربوکسی متیل سلولز و آلژینات سدیم بر میزان افزایش ماندگاری نان باگت

دوره ۱۳، شماره ۵۹ - ( ۱۰-۱۳۹۵ )
چکیده
چکیده در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر استفاده از پوشش های خوراکی در به تاخیر انداختن میزان بیاتی نان باگت، از سه نوع فرمولاسیون حاوی سه هیدروکلوئید آلژینات سدیم، کربوکسی متیل سلولز و زانتان به همراه روغن آفتاب گردان، گلیسرین، آب، نشاسته و سوربات پتاسیم برای پوشش دهی نان های باگت استفاده شده و تاثیر پوشش های فوق بر روند کند شدن بیاتی در روزهای اول، دوم و سوم پس از پخت مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصله پوشش های فوق قادر به حفظ تازگی نمونه های نان پس از گذشت یک روز از پخت به حد تازگی نان پخته شده [شاهد] بودند. پس از دو روز نگهداری نمونه های پوشش داده شده با آلژینات سدیم و زانتان در به تاخیر انداختن بیاتی مشابه یکدیگر عمل نموده و پس از سه روز نگهداری کلیه پوشش ها از نظر میزان بیاتی تفاوت معنی داری با نمونه شاهد پس از سه روز ماندگاری نداشتند.
بررسی تاثیر بکارگیری پوشش غذایی آلژینات سدیم حاوی آلفا توکوفرول در افزایش ماندگاری گوشت ماهی

دوره ۱۳، شماره ۶۱ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
ماهیان از جمله غذاهای فسادپذیر به شمار می آیند که  از دلایل آن می توان به بالابودن میزان اسیدهای چرب غیر اشباع با چند پیوند دوگانه در چربی ماهی و PH خنثی اشاره کرد. به این منظور از پوشش های خوراکی برای به تاخیر افتادن فساد و افزایش عمر نگهداری ماهی استفاده می شود. هدف از این تحقیق استفاده از آلژینات سدیم حاوی آنتی اکسیدان آلفا توکوفرول به منظور افزایش زمان ماندگاری فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان در دمای یخچال (۴±۲ C°) می باشد. در این تحقیق فیله های ماهی قزل آلا به ۶ گروه " تیمار شاهد ، تیمار با پوشش آلژینات سدیم بدون آلفا توکوفرول،تیمار با پوشش آلژینات سدیم حاوی۰,۵ ، ۱، ۱.۵ و ۳ % آلفا توکوفرول" تقسیم و بسته بندی و طی ۱۶ روز در دمای یخچال نگهداری شد. پارامترهای " پراکسید" و "اسیدهای چرب آزاد" و "TBA" و "TVB-N" هر ۴ روز به صورت دوره ای اندازه گیری شد. براساس نتایج آماری  مقادیر تمامی شاخص ها با افزایش زمان نگهداری افزایش یافت و روند افزایشی در خصوص تیمار شاهد با شیب بیشتری نسبت به بقیه تیمارها بود. کم ترین میزان TBAوPV و TVB-N مربوط به تیمار با پوشش آلژینات سدیم حاوی ۳%آلفا توکوفرول بود. در خصوص شاخص FFA تیمار با پوشش آلژینات سدیم حاوی ۱.۵%آلفا توکوفرول دارای کم ترین میزان را در انتهای دوره نگهداری بود که با وجود اختلاف های جزیی بین تیمارهای مختلف در انتهای دوره نگهداری اختلاف معنی داری مشاهده نشد(۰.۰۵<P).    طبق نتایج تحقق حاضر پوشش آلژینات سدیم حاوی آلفا توکوفرول باعث کاهش روند اکسیداسیون در فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان نگهداری شده در یخچال می شود.
بررسی خواص فیزیکی، مکانیکی و مورفولوژی فیلم نانوکامپیوزیت آلژینات سدیم حاوی نانوذرات چربی جامد

دوره ۱۶، شماره ۸۶ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
بیشتر مواد بسته‌بندی غذایی از پلیمرهای غیرقابل تجزیه تولید می‌شوند که یک مشکل جدی زیست محیطی به‌حساب می‌آید. مواد طبیعی مثل پلی‌ساکاریدها، به‌عنوان جایگزین پلیمرهای سنتزی عرضه شده‌اند که آلودگی زیست محیطی را به حداقل می‌رسانند و نسبتا کم هزینه هستند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر نانوذرات چربی بر مورفولوژی، خواص مکانیکی و ممانعت کنندگی فیلم آلژینات‌سدیم بود. برای این منظور نانوذرات چربی در سه سطح ۰,۰۲۵%، ۰.۰۵% و ۰.۱% به فیلم آلژینات‌سدیم اضافه گردید و ویژگی‌های نوری، قدرت کشش، ازدیاد طول در نقطه‌ی شکست، ضریب یانگ، نفوذپذیری به بخار آب و ریزساختار (SEM) فیلم‌ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانوذرات چربی جامد، ازدیاد طول در نقطه‌ی شکست و نفوذپذیری به بخار آب افزایش یافت (۰۵/۰>P) ، در حالی‌که از نظر قدرت کشش و ضریب یانگ اختلاف آماری معنی‌داری با نمونه کنترل مشاهده نشد (۰۵/۰>P). فیلم‌های حاوی غلظت بالای نانوذرات چربی جامد (۱/۰%)، کمی مایل به زرد بودند و کدورت بالایی داشتند (۰۵/۰>P). تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان داد که استفاده از نانوذرات چربی جامد باعث ایجاد حفرات ریز در بافت فیلم آلژینات گردید که میزان این حفرات با افزایش غلظت نانوذرات، افزایش یافت. در نهایت نتایج به‌دست آمده از این کار نشان می‌دهند که نانوذرات چربی جامد برای افزایش انعطاف‌پذیری فیلم مناسب هستند اما اثر مثبتی بر ویژگی ممانعت کنندگی فیلم ندارند.    

تأثیر عصاره علف لیمو (Cymbopogon citratus) و نانورس در پوشش نانو چندسازه‌ای بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی و میکروبی فیله مرغ طی دوره نگهداری در شرایط شرد

دوره ۱۷، شماره ۱۰۶ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
تشکیل چندسازه­های نانو در لفاف­های زیست­بسپاری می­تواند امکان جدیدی را نه­تنها برای بهبود خواص بلکه برای کاهش قیمت این محصولات فراهم کند. هم­چنین چندسازه­های نانو، کارایی مواد ضدباکتریایی طبیعی محتوی را افزایش می­دهند. به­منظور بررسی اثرات پاداکسندگی و ضدمیکروبی عصاره علف لیمو و میزان نانورس بر کارایی پوشش چندسازه­ای آلژینات – نانورس فیله مرغ طی دوره نگهداری در شرایط سرد، آزمایشی در قالب یک طرح کاملا تصادفی با ۶ تیمار شامل پوشش نانو چندسازه­ای آلژینات (۲ %) – نانورس (۱/۵ و ۳ %)، بدون و با سطوح ۱/۵ و ۳ % عصاره الکلی علف لیمو و ۳ تکرار در هر تیمار به مدت ۹ روز اجرا شد. نتایج نشان داد؛ سهم نانورس در ساختار پوشش نانو چندسازه­ای بر عملکرد آن مؤثر بود. غنی­سازی پوشش نانوچندسازه­ای آلژینات – نانورس با عصاره علف لیمو بر کارایی آن افزود. به­کارگیری ۳ % عصاره علف لیمو در پوشش­های چندسازه­ای به­خصوص هنگام استفاده از ۳ % نانورس، به­طور معنی­داری (۰/۰۵>p) موجب کاهش شمار باکتتری­های سرمادوست، شاخص اسیدتیوباربیتوریک، اسیدهای چرب آزاد و مجموع ترکیبات ازته فرار و افزایش ظرفیت نگهداری آب فیله­های مرغ طی دوره نگهداری در شرایط سرد شد. سهم نانورس در پوشش چندسازه­ای فاقد عصاره، تأثیر معنی داری بر تعداد باکتری­های سرمادوست در پایان دوره نگهداری نداشت. به­طور کلی می­توان گفت کارایی پوشش نانو چندسازه­ای آلژینات – نانورس در افزایش ماندگاری فیله مرغ در شرایط سرد به سهم مناسب نانورس و غنی­سازی با غلظت مناسب عصاره علف لیمو وابسته است.
تأثیر عصاره مرزه (Satureja hortensis) و پوشش زیست‌‌مرکب فعال پلی‌ساکاریدی بر ماندگاری فیله مرغ طی دوره نگهداری در دمای یخچال (oC ۱±۴)

دوره ۱۸، شماره ۱۱۵ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
به منظور بررسی اثر غلظت عصاره مرزه و پوشش­های زیست­مرکب فعال پلی­ساکاریدی بر ماندگاری فیله مرغ، ۲ آزمایش جداگانه هر کدام با ۶ تیمار و ۳ تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی طراحی و به­طور هم­زمان اجرا شد. تیمارها در آزمایش ۱ شامل فیله­های مرغ دارای پوشش صفر (شاهد)، ۷۵/۰ % یا ۵/۱ % عصاره مرزه به­تنهایی یا در ترکیب پوشش آلژینات سدیم ۳ % و در آزمایش ۲ شامل فیله­های فاقد پوشش (شاهد)، دارای پوشش­ ۵/۱ % عصاره مرزه، پوشش گوار ۵/۰ % - عصاره، پوشش کربوکسی متیل­سلولز ۱ % - عصاره، پوشش گوار – کربوکسی متیل­سلولز و پوشش گوار – کربوکسی متیل­سلولز - عصاره مرزه بودند. به فاصله هر ۳ روز طی یک دوره ۱۲ روزه نگهداری فیله­ها در دمای oC ۱±۴ ، شاخص­های فساد شیمیایی و فساد باکتریایی شامل PV، TBARS و TVB_N ارزیابی شد. نتایج آزمایش ۱ نشان داد با افزایش غلظت عصاره مرزه تا ۵/۱ % کارایی پوشش مرکب آلژینات سدیم – عصاره در کاهش مقدار عددی PV، TBARS و TVB_N  فیله­ها بهبود یافت (P<۰,۰۵). کمترین مقدار PV (meq/Kg ۳۰/۰±۴۰/۵)، TBARS (mg MDA/Kg ۰۰/۰±۲۲/۱) و TVB_N (mg/۱۰۰g ۳۵/۱±۵۰/۲۶) در فیله­های حاوی پوشش مرکب آلژینات – عصاره ۵/۱ % مرزه دیده شد (P<۰,۰۵). همچنین در آزمایش ۲ ، فیله­های حاوی پوشش زیست مرکب صمغ گوار - کربوکسی متیل­سلولز - عصاره مرزه کمترین مقادیر عددی PV (meq/Kg ۳۳/۰±۱۰/۵)، TBARS (mg MDA/Kg ۰۵/۰±۱۰/۱) و TVB_N (mg/۱۰۰g ۹۰/۱±۳۰/۲۵) را در پایان دوره نگهداری نشان دادند (P<۰,۰۵). لذا می­توان از پوشش زیست مرکب صمغ گوار - کربوکسی متیل­سلولز - عصاره ۵/۱ % مرزه به­عنوان یک بسته­بندی جدید جهت افزایش زمان ماندگاری فیله­های مرغ طی دوره نگهداری در دمای یخچال(oC ۱±۴) استفاده کرد.
امکان سنجی تولید کره کم چرب با استفاده از ژلاتین و آلژینات سدیم به عنوان جایگزین چربی

دوره ۱۸، شماره ۱۱۵ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
آگاهی روز افزون مردم نسبت به اثرات سوء مصرف محصولات پرچرب، تولید کنندگان مواد غذایی را برآن داشته تا راهکاری مناسب برای غلبه براین چالش را بررسی نمایند. در این مطالعه، کره کم چرب با استفاده از ژلاتین وآلژینات سدیم (۰، ۱ و ۲ درصد) و منوگلیسرید (۰، ۵/۰ و ۱ درصد) با بکارگیری روش آماری سطح پاسخ و طرح مرکب مرکزی تهیه و بر مبنای نتایج آزمون های بافت، نقطه ذوب، ارزیابی حسی و رنگ، مقدار بهینه استفاده از جایگزین های چربی تعیین شد. نتایج نشان داد که با کاهش ۵۰ درصد چربی کره در حضور ژلاتین و آلژینات سدیم، نقطه ذوب نمونه های کره کم چرب از ۲۰ به ۳۰ درجه سانتی‏گراد افزایش یافت اما از میزان رطوبت نمونه ها نسبت به نمونه شاهد کاسته گردید. طبق نتایج بدست آمده استفاده از مونوگلیسرید بیشترین تاثیر را بر مولفه روشنایی ظاهری نمونه‏های کره داشت اما افزودن آلژینات سدیم و ژلاتین به کاهش روشنایی (L*) و افزایش قرمزی (a*) منجر شد. ارزیابی حسی نمونه ها نیز نشان دهنده امتیاز بالای خواص حسی کره کم چرب مانند نرمی بافت، گسترش پذیری و قوام محصول در مقایسه با نمونه شاهد بود. نتایج بهینه سازی نشان داد با استفاده از ۵۸/۱ درصد ژلاتین، ۸۶/۱ درصد آلژینات سدیم و ۶۵/۰  درصد منوگلیسرید امکان تولید کره کم چرب با محتوای چربی ۵۰ درصد و  نقطه ذوب و ویژگی های بافتی قابل قبول همراه با خصوصیات حسی مطلوب وجود دارد.
تاثیر پوشش خوراکی آلژینات سدیم حاوی عصاره به لیمو (Lippia citrodora) بر ماندگاری گوشت چرخ کرده در شرایط یخچالی

دوره ۱۸، شماره ۱۱۹ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده
گوشت و فرآورده­های گوشتی مستعد آلودگی میکروبی و شیمیایی است و رشد میکروبی و اکسیداسیون چربی‌ها از عوامل عمده فساد آن­ها می‌باشند، در سالهای اخیر با توجه به نگرانیهای موجود درمورد استفاده از نگهدارنده­های شیمیایی و اثرات مضر احتمالی آنها گرایش به استفاده از نگهدارنده­های طبیعی افزایش یافته است. استفاده از فیلم­ها و پوشش­خوراکی اصولا بدلیل توانایی آنها در ایجاد ترکیبی با خواص ممانعت­کنندگی تبخیر رطوبتی، نفوذ اکسیژن، حفظ طعم، بو و رنگ برای مواد غذایی، سبب افزایش در کیفیت و عمر نگهداری آنها می­شود. گیاهان دارویی منابع طبیعی ارزشمندی هستند که امروزه مورد توجه کشورهای پیشرفته جهان قرارگرفته است. یکی از مهمترین و با ارز­ش­ترین گیاهان دارویی، گیاه بهلیمو است که به علت داشتن ترکیبات فنلی و مواد سولفوردار دارای پتانسیل آنتی‌اکسیدانی و ضد‌میکروبی بسیار قوی است. در این تحقیق گوشت چرخ کرده گوساله با پوشش­خوراکی آلژینات سدیم حاوی عصاره بهلیمو (۰، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ درصد) پوشش داده ‌شده و در یک دوره ۱۴ روزه شمارش کلی باکتری‌های مزوفیل و باکتری‌های سرماگرا و همچنین PV، TBA، pH  و خواص حسی گوشت چرخ کرده گوساله مورد ارزیابی قرارگرفت. در تجزیه و تحلیل داده­ها، نتایج نشان داد که طی نگهداری pH ،PV ،TBA، به طور معنی­داری افزایش یافت (۰۵/۰>p). ولی پوشش­خوراکی حاوی ۵/۱ درصد عصاره بهلیمو، بیشترین تاثیر را در برابر کنترل افزایش pH ،PV ، TBA و شمارش باکتری­های مزوفیل و باکتری‌های سرماگرا در طول نگهداری نشان داد. پوشش­دهی با نسبتهای مختلف در ارزیابی­حسی، کلیه ویژگی­های حسی نمونه­ها را تحت­تأثیر قرار داد. به طوری که بالاترین امتیاز پذیرش­کلی مربوط به پوشش به همراه ۵/۱ درصد عصاره بهلیمو بود. در نتیجه پوشش آلژینات حاوی عصاره بهلیمو می­تواند فساد میکروبی و اکسیداسیون را درگوشت چرخ­کرده گوساله به تاخیر بندازد و خواص حسی گوشت چرخ­کرده را در طی نگهداری در شرایط یخچالی بهبود دهد.
مقایسه اثر پوشش پروتئینی ایزوله سویا با پوشش‌های پلی‌ساکاریدی آلژینات سدیم و کلسیم بر میزان جذب روغن برش‌های بادمجان در طول فرایند سرخ کردن

دوره ۱۹، شماره ۱۲۲ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
در طی سال‌های اخیر، تقاضا برای مصرف محصولات غذایی سرخ‌شده کم‌چرب افزایش یافته است. به‌همین دلیل، در این بررسی اثر پیش‌تیمارهای مختلف شامل پوشش‌دهی قطعات بادمجان با آلژینات سدیم (۰,۵۰ و ۱.۰۰ درصد)، آلژینات کلسیم (۰.۵۰ و ۱.۰۰ درصد) و پروتئین ایزوله‌‌سویا (۴.۰۰ و ۵.۰۰ درصد) بر میزان جذب روغن و ویژگی‌های کیفی بادمجان سرخ شده در زمان‌های مختلف سرخ‌کردن (۰، ۹۰، ۱۸۰، ۲۰۰ و ۳۶۰ ثانیه) در دمای ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نمونه‌های پیش‌تیمار شده با هیدروکلوئیدها نسبت به نمونه کنترل، مقدار افت رطوبت و میزان جذب روغن کمتری داشتند که از این‌نظر از بین هیدروکلوئیدها، آلژینات‌ کلسیم (۱ درصد) با مقدار افت رطوبت ۶۶/۱۶ درصد و مقدار جذب روغن (گرم/گرم)  ۱۱/۰، بهترین عملکرد و پروتئین ایزوله‌سویا (۰۰/۵ درصد) با مقدار افت رطوبت ۶۶/۳۳ درصد و مقدار جذب روغن (گرم/گرم) ۲۶/۰، ضعیف‌ترین کارکرد را داشت. با افزایش زمان سرخ کردن، محتوای رطوبت نمونه‌های سرخ شده کاهش یافت. بیشترین و کمترین میزان پوشش‌دهی به‌ترتیب مربوط به نمونه‌های پیش‌تیمار شده با پروتئین ایزوله سویا ۱ درصد (۱۴/۳۳ درصد) و آلژینات سدیم ۵/۰ و ۱ درصد (۳۲/۱۱ درصد) بودند. هم‌چنین، راندمان سرخ‌کردن نمونه‌های پیش‌تیمار شده با آلژینات‌کلسیم بیشتر از سایر تیمارها بود که در این رابطه، زمان ۹۰ ثانیه بالاترین مقدار (۱۲/۹۳ درصد) را نشان داد و کمترین راندمان مربوط به نمونه‌ی کنترل در زمان ۳۶۰ ثانیه (۵۱/۴۹ درصد) بود. مقدار شاخص L* در نمونه‌های پوشش‌دهی شده با پروتئین ایزوله‌سویا نسبت به سایر نمونه‌ها کمتر بود که می‌تواند به‌دلیل افزایش نرخ واکنش میلارد باشد. نمونه‌های پیش‌تیمار شده با آلژینات کلسیم و سدیم در زمان ۹۰ ثانیه بیشترین امتیاز پارامترهای حسی را کسب کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از پوشش آلژینات کلسیم (۱ درصد) می‌تواند منجر به تولید بادمجان سرخ شده کم‌چرب بدون تأثیر نامطلوب بر خواص حسی و کیفی محصول شود.

ارزیابی و مدل‌سازی سینتیک رهایش اسانس بومادران (Achillea millefolium L.) از فیلم‌ فعال ژلاتین-آلژینات سدیم به شبیه‌سازهای غذایی

دوره ۱۹، شماره ۱۲۲ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
در پژوهش حاضر، فیلم‌های ژلاتین- آلژینات سدیم با غلظت‌های مختلف اسانس بومادران تهیه شد. انتشار اسانس بومادران از فیلم‌های ژلاتین- سدیم آلژینات به شبیه‌سازهای غذایی آبی (آب مقطر)، اسیدی (استیک اسید  ۳ درصد)، الکلی (اتانول ۱۰ درصد) و چرب (اتانول ۸۵ درصد) در دمای ۲۵ درجه سلسیوس اندازه‌گیری شد. فیلم‌ها در همه شبیه‌سازهای غذایی نمایه انتشار مشابهی با انتشار سریع اولیه و به دنبال آن انتشار آهسته پایدار داشتند. نتایج نشان داد که رهایش اسانس بومادران از فیلم‌ها در شبیه‌ساز غذایی آبی به‌دلیل تورم در آب، سریع‌تر می‌باشد. فیلم‌ها ساختار خود را تنها در شبیه‌ساز غذای چرب پس از ۲۴۰ ساعت حفظ کردند. از مدل‌های شبکه عصبی مصنوعی (ANN) و ریاضی (مرتبه اول، کوپچا، هیگوچی، کورسمیر-پپاس، ویبال و هیکسون-کرول) برای توصیف رهایش اسانس از فیلم‌ها استفاده شد. نتایج مدل‌سازی ریاضی نشان داد که مدل ویبال می‌تواند سینتیک رهایش اسانس را برای همه شبیه‌سازهای غذایی به‌طور رضایت‌بخشی توصیف کند (حداقل ضریب همبستگی (R۲) و میانگین خطای مربع (MSE) به ترتیب برابر ۹۹۱/۰ و ۲۲/۱۰). مدل شبکه عصبی مصنوعی با پیکربندی ۱-۱۵-۱۷-۳ سینتیک رهایش اسانس بومادران از فیلم ژلاتین-سدیم آلژینات را در تمام شبیه‌سازهای غذایی با ضریب همبستگی برابر ۹۹۹/۰ و میانگین خطای مربع برابر ۵۶/۰ پیش‌بینی کرد.
بررسی تأثیر افزودن آنزیم آلفاآمیلاز و آلژینات سدیم بر ویژگی‌های رئولوژیکی خمیر نان

دوره ۱۹، شماره ۱۲۲ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
افزودنی­های مواد غذایی مانند آنزیم­ها و هیدروکلوئیدها به طور گسترده در جهت بهبود محصولات نانوایی استفاده می­شوند. با تعیین هدف افزایش حجم محصول و افزایش قوت آرد، در این تحقیق از آنزیم آلفا­آمیلاز و هیدروکلوئید آلژینات سدیم در کنار یک تیمار شاهد، از ۸ تیمار آنزیم آلفا آمیلاز و هیدروکلوئید آلژینات سدیم (به ترتیب ۷۵ - ۰، ۱۵۰-۰، ۰-۱۵۰، ۰-۳۰۰، ۷۵-۱۵۰، ۷۵-۳۰۰، ۱۵۰-۱۵۰، ۳۰۰-۱۵۰ میلی­گرم) برای افزودن به خمیر نان استفاده شد. سپس خواص رئولوژیکی آن توسط دستگاه­های فارینوگراف و اکستنسوگراف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد در بین کلیه تیمارها، تیمار ۵ (حاوی ۳۰۰ میلی­گرم آلژینات سدیم) بهترین تیمار در فاکتورهای مورد بررسی از جمله زمان توسعه­پذیری، ثبات، میزان جذب آب، پایداری، درجه سستی، عدد کیفی فارینوگرافی و مقاومت در برابر کشش بود. بنابراین استفاده میزان ۳۰۰ میلی­گرم از هیدروکلوئید آلژینات سدیم برای افزایش حجم و افزایش قوت آرد پیشنهاد می­شود.
درون‌پوشانی اسانس بیدمشک (Salix aegyptiaca L.) با آلژینات سدیم و پروتئین آب پنیر: خصوصیات، رهایش کنترل شده و مدل‌سازی ریاضی

دوره ۱۹، شماره ۱۲۵ - ( ۴-۱۴۰۱ )
چکیده
درون‌پوشانی اسانس بیدمشک می‌تواند از آن‌ در برابر عوامل محیطی مانند نور، اکسیژن و دما محافظت کند. در پژوهش حاضر، تهیه ریزپوشش آلژینات سدیم-پروتئین آب پنیر حاوی اسانس بیدمشک با روش امولسیون‌سازی- ژلاسیون داخلی با راندمان درون‌پوشانی برابر ۳۱/۸۷ درصد انجام شد. خصوصیات ریزپوشش‌های حاصل با استفاده از تجزیه‌و‌تحلیل اندازه ذرات، پتانسیل زتا و میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخص گردید. راندمان درون‌پوشانی، متورم شدن و رهایش اسانس در شرایط شبیه‌ساز غذاهای چرب و اسیدی مورد بررسی قرار گرفت. در شرایط شبیه‌ساز غذاهای چرب و اسیدی، ریزپوشش دارای بار منفی با پتانسیل زتا به ترتیب ۲۵/۴۲ و ۱۱/۳۸ میلی‌ولت است. بیشترین اثر متقابل الکترواستاتیکی در نزدیکی ۳=pH رخ داد که در آن بار تقریباً به خنثی نزدیک می‌شود، که نشان‌دهنده تعادل بین بارهای پلیمر است. ریزپوشش‌ها در شرایط شبیه‌ساز مواد غذایی اسیدی منقبض (۳=pH) و در شرایط شبیه‌ساز مواد غذایی چرب منبسط می‌گردند (۷=pH). نتایج انتشار نشان داد که آزاد شدن اسانس بیدمشک از ریزپوشش در هر دو شرایط به صورت کنترل‌شده با سرعت آهسته رخ می‌دهد. بهترین برازش بر داده‌های رهایش اسانس توسط مدل هایگسون-کروول (۹۹۳/۰=R۲ برای شرایط شبیه‌ساز غذای اسیدی و ۹۹۵/۰=R۲ برای شرایط شبیه‌ساز غذای چرب) انجام گردید که نشان دهنده تغییر قطر ریزپوشش به‌عنوان تابعی از زمان می‌باشد. مدل‌سازی ریاضی سینتیک رهایش نشان داد که انتشار از ریزپوشش حاوی اسانس بیدمشک از سازوکارهای انتشار فیک و فرسایش/ تخریب پیروی می‌کند.

ریزپوشانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس La۵ در بستر آلژینات سدیم و کازئینات سدیم و قابلیت زنده‌مانی آن در شرایط شبیه‌سازی شده گوارشی

دوره ۲۲، شماره ۱۵۹ - ( ۲-۱۴۰۴ )
چکیده
زنده‌مانی پروبیوتیک‌ها در محیط‌های حساس به‌خصوص شرایط گوارشی اهمیت زیادی دارد. در این تحقیق از تکنیک ریزپوشانی به‌عنوان روشی برای افزایش امکان زنده‌مانی پروبیوتیک‌ها (لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس La۵) در شرایط شبیه‌سازی شده گوارشی استفاده گردید. باکتری‌های مذکور به روش امولسیون‌سازی در بستر آلژینات سدیم و کازئینات سدیم در پنج سطح غلظتی به‌صورت تک غلظتی و ترکیب دو ماده میکروانکپسوله شدند و از نظر تعداد سلول زنده مانده، بازده انکپسولاسیون، زنده‌مانی در برابر نمک صفرا، زنده‌مانی در برابر اسید معده و مایع روده‌ای با و بدون نمک صفرا مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به نتایج به دست آمده از مقایسه میانگین داده‌ها در تمامی آزمون‌ها بین تیمارهای مختلف اختلاف معناداری وجود داشت (p<۰/۰۵)؛ به‌طوری که زنده‌مانی سلول‌های آزاد در شرایط گوارشی به شدت کاهشی بود اما میکروانکپسولاسیون به‌عنوان یک عامل محافظتی عمل نموده و زنده‌مانی سویه‌های میکروانکپسوله بیشتر از سلول‌های آزاد بود. از طرفی ترکیب آلژینات سدیم و کازئینات سدیم به عنوان پوشش توانست مقاومت باکتری را در برابر شرایط گوارشی به‌طور معناداری افزایش دهد(p<۰/۰۵). در بین تیمارها، سلول‌های آزاد (L-FC) کمترین زنده‌مانی در برابر محیط گوارشی را از خود نشان داد به‌طوری که در آزمون زنده‌مانی در محیط روده با نمک صفرا در ۳۰۰ دقیقه سلول زنده‌ای وجود نداشت اما تیمار با پوشش ۷۵% آلژینات سدیم و ۲۵% کازئینات سدیم (L-SA۳SC۱) بالاترین بازده را در فرآیند میکروانکپسولاسیون داشته و بهترین اثر محافظتی در برابر نمک صفرا، اسید معده و مایع روده‌ای را از خود نشان داد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت میکروانکپسولاسیون به روش امولسیون‌‌سازی با استفاده از ترکیب آلژینات سدیم و کازئینات سدیم می‌تواند در افزایش زنده ماندن باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس موثر باشد.

صفحه ۱ از ۱