جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای آنزیمهای آنتیاکسیدانی
مهدی نادری کوشک، عبدالمحمد عابدیان کناری،
دوره ۳، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۳ )
چکیده
هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات آرتمیای غنیشده با روغنهای ماهی و سویا همراه با ویتامین E بر عملکرد رشد، مقاومت به استرس، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و پراکسیداسیون چربی لارو تاسماهی ایرانی (cipenser persicus) میباشد. از پنج جیره غذائی مختلف شامل آرتمیای غنینشده (جیره شاهد)، آرتمیای غنیشده با روغن سویا همراه با ۱۵ یا ۳۰ درصد ویتامین E (جیرههای S۱۵ و S۳۰) و روغن ماهی همراه با ۱۵ یا ۳۰ درصد ویتامین E (جیرههایF۱۵ و F۳۰) استفاده شد. لاروها تا حد سیری ظاهری به مدت ۱۷ روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که ماهیان تغذیه شده با آرتمیای غنیشده در مقایسه با گروه شاهد از نظر رشد و بازماندگی تفاوت معناداری نداشتند اما افزایش سطح ویتامین E از ۱۵ به ۳۰ درصد عملکرد رشد و مقاومت به استرس شوری را بهبود بخشید. محتوای ویتامین E در ماهیان تغذیه شده با جیرههای S۱۵ و S۳۰ در مقایسه با تیمارهای دیگر به طور معناداری بالاتر بود. فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی در ماهیان تغذیه شده با آرتمیای غنینشده و جیرههای F۱۵ و F۳۰ بالاتر بود. بیشترین مقدار TBA در ماهیان تغذیه شده با آرتمیای غنینشده مشاهده شد. نتایج نشان داد که اضافه کردن ویتامین E به روغنهای ماهی و سویا برای غنیسازی آرتمیا میتواند اکسیداسیون روغن ها را کاهش داده و برای سلامتی و کیفیت لارو مفید باشد. در مجموع غنیسازی آرتمیا با روغن سویا همراه با ۳۰ درصد ویتامین E (جیره S۳۰) جهت تغذیه لارو تاسماهی ایرانی پیشنهاد میشود.
دوره ۱۵، شماره ۸۴ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده
در این پژوهش، اثر تیمار دمایی بر حفظ کیفیت و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی گوشت و پوست میوه‌ی دو رقم پرتقال خونی مورو و سانگینلو [Citrus sinensis (L.) Osbeck var. Sanguinello and Moro] در مرحله پس از برداشت بررسی شد. میوه‌ها با دمای ۱۲ درجه سانتیگراد (یک هفته)، ۲۰ درجه سانتیگراد (۳ روز) و ۳۰ درجه سانتیگراد (۲ روز) پیش‌تیمار شدند و به مدت ۶۰ روز در انبار با سردخانه با دمای ۵ درجه سانتیگراد و رطوبت ۸۵ درصد قرار داده شدند. بعلاوه یک گروه از میوه‌های پیش‌تیمار نشده در همان شرایط دمایی و رطوبتی به‌عنوان شاهد و گروهی دیگر در انبار معمولی قرار داده شدند. سپس درصد کاهش وزن، آب میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، مواد جامل محلول کل (TSS)، تغییرات رنگ پوست، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و ظرفیت آنتیاکسیدانی گوشت و پوست میوه‌ها در روزهای صفر، ۳۰ و ۶۰ انبارداری ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که درصد کاهش وزن، آب میوه و TA تحت تاثیر تیمارهای دمایی قرار گرفت. فعالیت آنزیمهای آسکوربات‌پراکسیداز و کاتالاز کمتر تحت تاثیر تیمارهای دمایی قرار گرفت، ولی فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در میوه‌های تیمار شده افزایش یافت. ظرفیت آنتیاکسیدانی بافت گوشت و پوست هر دو رقم در مقایسه با شاهد ابتدا افزایش یافت و با گذشت زمان کاهش نشان داد. در مجموع، استفاده از تیمار دمایی در میوه‌های ارقام خونی به ویژه دمای ۳۰ درجه سانتیگراد قبل از شروع انبارداری میتواند نقش مهمی در جلوگیری از کاهش وزن و حفظ یا افزایش ظرفیت آنتیاکسیدانی میوه در مرحله پس از برداشت داشته باشد.
دوره ۲۰، شماره ۱۴۵ - ( ۱۲-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف اصلی این کار بررسی تأثیر صمغ عربی بر کاهش تنش اکسیداتیو در فلفل دلمه‌ای در طی انبامانی بود. صمغ عربی در محلول‌های آبی ۶، ۹، ۱۲ و ۱۵ درصد به‌عنوان یک پوشش خوراکی قبل از انبارداری روی فلفل‌های دلمه بالغ که در دمای ۸ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۹۰ تا ۹۵ درصد به مدت ۲۸ روز نگهداری شدند، اعمال شد. میوه‌های که با ۱۲ درصد صمغ عربی پوشانده شده بود، کمترین میزان پوسیدگی، کاهش وزن، محتوای کاروتنوئید کل و پراکسیداسیون لیپیدهای غشا و همچنین بیشترین ظرفیت آنتیاکسیدانی کل، فنل کل، اسیدآسکوربیک و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی (پوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز و کاتالار) را در طول نگهداری در مقایسه با شاهد بدون پوشش و میوه تیمار شده با ۶ و ۹ درصد صمغ داشت اما با میوه‌های تیمار شده با ۱۵% صمغ عربی به جز در محتوای کاروتنوئید کل تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. میزان پراکسیداسیون لیپیدهای غشا ضرایب همبستگی مثبت و بالایی با پوسیدگی (**۹۳/۰) و کاهش وزن فیزیولوژیکی (**۸۹/۰) نشان داد اما با ظرفیت آنتیاکسیدانی (**۹۳/۰-)، اسید آسکوربیک (**۹۴/۰-)، فنل کل (**۹۲/۰-)، فعالیت آنزیمهای SOD (**۹۶/۰-)، CAT (**۸۷/۰-) و POD (**۸۶/-۰) همبستگی منفی و بالایی داشت. نتایج نشان داد که استفاده از ۱۲ درصد صمغ عربی به‌عنوان پوشش خوراکی، میتواند تنش اکسیداتیو و پوسیدگی را به تأخیر انداخته و خصوصیات آنتیاکسیدانی میوه را تا ۲۸ روز در طول نگهداری در دمای ۸ درجه سلسیوس به‌صورت قابل قبولی حفظ کند.
