جستجو در مقالات منتشر شده
۶ نتیجه برای استافیلوکوکوس ارئوس
دوره ۲، شماره ۷ - ( ۱۰-۱۳۸۴ )
چکیده
در این بررسی تعداد ۲۰۰ نمونه بستنی سنتی از بستنی فروشی ها و قنادی های سطح شهرستان شهرکرد جمع آوری گردید و از نظر آلودگی میکروبی مطابق استاندارد ملی ایران مورد آزمایش قرار گرفت. تعداد ۱۰۰ نمونه دارای آلودگی بیش از حد مجاز (گرم/ ۱۰۵×۵<) از نظر شمارش کلی باکتری های مزوفیل هوازی بودند. تعداد ۱۱۴ نمونه آلودگی بیش از حد مجاز (گرم/ ۱۰۲<) به استافیلوکوکوس ارئوس نشان دادند. از نظر شمارش انتروباکتریاسه تعداد ۹۹ نمونه دارای آلودگی بیش از حد مجاز (گرم/ ۱۰۲<) بودند و در ۲ نمونه آلودگی به اشریشیا کلی مشاهده گردید. تعداد ۲۴ نمونه آلودگی بیش از حد مجاز (گرم/ ۱۰۳<) به باکتری باسیلوس سرئوس نشان دادند. همچنین در مورد لیستریا مونوسایتوژنز هیچ گونه مورد آلوده ای مشاهده نگردید.
مریم عزیزخانی، فهیمه توریان،
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۵ )
چکیده
تاثیر اسانس زنیان در غلظتهای ۰ (شاهد)، ۵/۰، ۷۵/۰ و ۱% بر رشد و بیان ژنی انتروتوکسینهای A و C باکتری Staphylococcus aureus در سوریمی ماهی کیلکا (Clupeonella cultriventris caspia) در مدت ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ روز نگهداری در یخچال (۴ درجه) بررسی شد. ترکیبات اصلی اسانس شامل تیمول (۴/۳۶%)، پاراسایمین (۴/۳۱%) و گاما-ترپینن (۷۳/۲۱%) بود. حداقل غلظت بازدارنده رشد و حداکثر غلظت قابل تحمل برای باکتری در محیط کشت مایع بهترتیب معادل ۰۶/۰% و ۰۱۵/۰% بهدست آمد. نتایج ارزیابی رشد تفاوت معناداری را بین تعداد باکتری در نمونه کنترل (log CFU/g ۳۱/۱۱) و نمونههای تیمار شده (۷۶/۹، ۲۱/۷ و log CFU/g ۰۶/۶ بهترتیب در حضور ۵/۰%، ۷۵/۰% و ۱% اسانس) نشان داد. نتایجReal-Time PCR بیانگر بیشترین تاثیر بازدارندگی در برابر بیان ژن انتروتوکسینها در غلظت ۱% اسانس بود. همچنین تاثیر بازدارندگی غلظتهای مختلف اسانس بر بیان ژنی انتروتوکسین C بیشتر از انتروتوکسین A بود، بهطوریکه در روزهای پنجم و بیستم نگهداری، بیان ژن انتروتوکسین A، بهترتیب، ۵/۴ و ۲۳/۸ و بیان ژن انتروتوکسین C، بهترتیب ۱۱/۵ و ۹۴/۸ برابر کمتر از نمونه کنترل بود. بهطور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که اسانس زنیان ترکیب موثری جهت کاهش سرعت رشد باکتری Staphylococcus aureus و کاهش تولید انتروتوکسینهای ناشی از آن در سوریمی ماهی کیلکا میباشد.
دوره ۸، شماره ۲۹ - ( ۲-۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده
مسمومیت های باکتریایی ناشی از مواد غذایی از مشکلات دایج در جامعه انسانی هستند که بخش عمده ای از آنها توسط انتروتوکسین های استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می شوند.از طرفی اخیرا" تاثیر بازدارنده برخی از پروبیوتیک ها( که اثرات مفیدشان بر سلامتی به خوبی شناخته شده اند) بر روی تعدادی از باکتری های بیماری زای مواد غذایی مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق اثر سویه های پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس کازئی بر رشد و تولید انتروتوکسین باکتری استافیلوکوکوس ارئوس (ATCC ۲۹۲۱۳) مورد بررسی قرار گرفت. دز تلقیح پروبیوتیک ها cfu/ml ۱۰۸ * ۱ و دز تلقیح استافیلوکوکوس اورئوسcfu/ml ۱۰۵ * ۱ بود و پس از تلقیح در محیط TSB و گرم خانه گذاری در دو دمای ۲۵ و ۳۵ درجه سانتی گراد، در زمان های صفر، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت، از کشت مخلوط موجود در محیط TSB در محیط های اختصاصی BP و MRS کشت داده شد و تعداد استافیلوکوکوس اورئوس در Baird parker(BP) بعد از ۲۴ ساعت و تعداد لاکتوباسیلوس در MRS بعد از ۴۸ ساعت شمارش شد. استافیلوکوکوس اورئوس بدون حضور پروبیوتیک ها به عنوان کنترل گرم خانه گذاری شد. پروبیوتیک هادر این مطالعه، رشد استافیلوکوکوس اورئوس (ATCC ۲۹۲۱۳) رانسبت به نمونه کنترل ۳ لوگ در دمای ۲۵ درجه سانتی گراد و ۲ لوگ در دمای ۳۵ درجه سانتی گراد کاهش دادند که این نتایج از نظر آماری معنی دار است (P<۰,۰۵) . سویه های پروبیوتیکی تولید انتروتوکسین های A، C و E را در دمای ۲۵ درجه سانتی گراد مهار کرده اند و همچنین در دمای ۳۵ درجه سانتی گراد انتروتوکسین نوع E و A توسط لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و فقط انتروتوکسین Eتوسط لاکتوباسیلوس کازئی مهار شد . نتایج این مطالعه نشان می دهد که پروبیوتیک ها، رشد استافیلوکوکوس اورئوس و تولید انتدوتوکسین بوسیله این میکروارگانیسم را به صورت معنی داری مهار کرده است. این امر می تواند نمایانگر نقش ضد میکروبی پروبیوتیک ها در مواد غذایی باشد.
دوره ۸، شماره ۳۳ - ( ۸-۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده
در این بررسی اثر عصاره های پونه کوهی و جوز هندی بر رشد و بقاء استافیلوکوکوس ارئوس در شرایط محیط کشت آبگوشت و جوجه کباب آماده پخت مورد مطالعه قرار گرفت. اسانس ها به میزان ۱، ۲ و ۳ میکرولیتر در گرم به نمونه های جوجه کباب اضافه شدند. باکتری استافیلوکوکوس آرئوس به تعداد حدود CFU/g ۷ ۱۰ به نمونه های آزمایش و کنترل (بدون اسانس) اضافه شده و در دماهای ۳، ۸ و ۲۰ درجه سانتی گراد نگهداری شدند. تعداد باکتری نمونه ها در محیط کشت آگار برد- پارکر در زمان های صفر، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت شمارش گردید. در محیط کشت آبگوشت نتایج نشان داد که فعالیت ضد باکتریایی پونه کوهی (MIC معادل ۶۲/۰ میکرولیتر در میلی لیتر و MBC معادل ۶۲/۰ میکرولیتر در میلی لیتر) موثرتر از جوز هندی ( MIC معادل ۲۵/۱ میکرولیتر در میلی لیتر و MBC معادل۵/۲ میکرولیتر در میلی لیتر) بود. نتایج حاصل از بررسی اثر اسانس های مورد مطالعه در نمونه های جوجه کباب با غلظت های فوق و در دماها و زمان های مورد مطالعه، بیانگر عدم وجود اثر معنی دار ضد باکتریایی پونه کوهی و جوز هندی در جوجه کباب بود (p>۰,۰۵). بنابراین نتایج مثبت اثر ضد میکروبی اسانس ها در محیط کشت آبگوشت قابل تعمیم به مواد غذایی نبوده و بدون مطالعه اثر اسانس ها در مواد غذایی، این اطلاعات از نظر حفظ سلامت غذا ارزش محدودی دارد.
دوره ۲۰، شماره ۱۴۲ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
چکیده:
وجود استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA) و ونکومایسین (VRSA) در مواد غذایی، یک نگرانی جدی برای سلامت عمومی ایجاد کرده است. هدف از این مطالعه، بررسی فعالیت ضدمیکروبی و ضدبیوفیلمی برخی از اسانسهای خانواده نعناعیان شامل بادرنجبویه، مریم گلی و نعنا فلفلی، بر سویههای MRSA و برای اولین بار بر VRSA است. بدین منظور، تستهای دیسک دیفیوژن، تست حداقل غلظت مهاری رشد (MIC)، حداقل غلظت باکتریسیدالی (MBC)، حداقل غلظت مهار تشکیل بیوفیلم (MBIC) و حداقل غلظت موردنیاز برای مهار باکتریهای موجود در بیوفیلم (MBEC) تعیین شد. سپس ترکیبات مؤثره اسانس بادرنجبویه علیه پروتئینهای PBP۲a، agrA و Bap با استفاده از اتوداک وینا موردبررسی قرار گرفت و درنهایت، خصوصیات فارماکوکینتیک آنها با استفاده از سرورهای ADMETsar و SwissADME بررسی شد. بر اساس نتایج بهدستآمده، میزان MIC و MBC اسانس بادرنجبویه بر روی سویه MRSA به ترتیب برابر با ۰۵/۰ و ۱۱۲/۰ میلیگرم/میلیلیتر و بر روی سویه VRSA به ترتیب برابر با ۸/۱ و ۵/۲میلیگرم/میلیلیتر به دست آمد. میزان MBIC و MBEC اسانس بادرنجبویه در سویه MRSA به ترتیب برابر با ۰۳/۰میلیگرم/میلیلیتر و ۱۱۲/۰میلیگرم/میلیلیتر و در سویه VRSA به ترتیب برابر با ۹/۰میلیگرم/میلیلیتر و ۲/۳ میلیگرم/میلیلیتر شد. نتایج داکینگ مولکولی نشان داد که ترکیب بتاکاریوفیلن چه در جایگاه فعال و چه در جایگاه آلوستریک پروتئین PBP۲a انرژی اتصالی بالاتری از بقیه ترکیبات موردبررسی نشان میدهد (۶/۶- کیلوکالری بر مول). از طرفی، ترکیبات مؤثره این اسانس، مخصوصاً سیترونلال، تیمول و سیترال ازنظر خصوصیات فارماکوکینتیک قابلقبول بودند. از آنجایی که آنتیبیوتیکهای طبیعی میتوانند جایگزین مناسبی برای آنتیبیوتیکهای معمولی در درمان بیماریهای ناشی از موادغذایی استافیلوکوکوس اورئوس باشند، نتایج این مطالعه نشان داد که اسانس بادرنجبویه بر رشد و بیوفیلم سویههای MRSA و VRSA مؤثر است و می تواند به عنوان یک کاندید داروئی در پیشگیری و درمان عفونتهای ناشی از سویههای دارای مقاومت آنتیبیوتیکی این باکتری مورد استفاده قرار گیرد.
دوره ۲۲، شماره ۲ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
اهداف: هدف مطالعه حاضر، بررسی میزان آلودگی پنیرهای سنتی شهرستان مراغه به استافیلوکوکوس ارئوس کواگولاز مثبت و تعیین الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی آنها بود.
مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر ۱۰۰ نمونه پنیر از روستاهای شهرستان مراغه با رعایت اصول بهداشتی جمعآوری و به آزمایشگاه میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه منتقل شد. کشت نمونهها در محیطهای کشت اختصاصی و انجام آزمایشات بیوشیمیایی تکمیلی بهمنظور تشخیص استافیلوکوکوس ارئوس کواگولاز مثبت انجام شد. برای تشخیص مولکولی باکتری، با تکثیر ژن ترمونوکلئاز اختصاصی گونه (nuc) به روش واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR) بهعنوان استافیلوکوکوس ارئوس شناسایی شدند. اندازهگیری pH و میزان نمک پنیر نیز در مورد تمام نمونهها صورت گرفت. همچنین آزمایش حساسیت نسبت به آنتیبیوتیکهای مختلف به روش کربیبوئر در مورد تمام جدایهها انجام شد.
یافتهها: از ۱۰۰ نمونه اخذشده از روستاهای شهرستان مراغه، ۲۱ مورد (۲۱%) استافیلوکوکوس ارئوس کواگولاز مثبت تشخیص داده شد. ۲۰ جدایه به بیش از یک نوع آنتیبیوتیک مقاوم بودند. بیشترین مقاومت آنتیبیوتیکی جدایههای بهدستآمده بهترتیب نسبت به پنیسیلین، وانکومایسین و متیسیلین بود. تفاوت معنیداری در میزان شیوع استافیلوکوکوس ارئوس در پنیرهای کهنه و تازه مشاهده نشد (۰/۰۵p>).
نتیجهگیری: با توجه به میزان بالای آلودگی پنیرهای سنتی در روستاهای شهرستان مراغه به استافیلوکوکوس ارئوس کواگولاز مثبت، تولید و توزیع آنها باید تحت شرایط بهداشتی صورت گیرد و لزوم اطلاعرسانی کافی در مورد خطرات بالقوه استفاده از آنها امری ضروری است.