۲۷ نتیجه برای استافیلوکوکوس اورئوس
دوره ۸، شماره ۳۰ - ( ۴-۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده
در این تحقیق اثر ضد میکروبی پودر عصاره برگ نوروزک در ۴ سطح (۵۰۰۰، ۱۰۰۰۰، ۱۵۰۰۰و ۲۰۰۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم) و ۳ دوره زمانی ۱۵، ۳۰ و ۴۵ روز بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس و شمارش کلی در همبرگر نگهداری شده در دمای ۱۲- مورد ارزیابی قرار گرفت، تمامی ارزیابی های میکروبی ۳ بار تکرار گردیدند. نتایج حاصل کاهش تعداد استافیلوکوکوس اورئوس و شمارش کلی میکروبها را در تمامی سطوح پودر افزوده شده نشان داد، که این روند کاهشی در روزهای پانزدهم و سیام به ترتیب برای استافیلوکوکوس اورئوس و شمارش کلی معنی دار بود. در بین سطوح پودر افزوده شده به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر مربوط به سطوح ۲۰۰۰۰ و ۵۰۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم گزارش شد. طبق نتایج این بررسی، پودر عصاره برگ نوروزک بر استافیلوکوکوس اورئوس همبرگر اثر مهارکنندگی و کشندگی داشته و می تواند به عنوان یک ترکیب نگهدارنده طبیعی در فرآوردههای غذایی مورد توجه قرار گیرد.
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۸ )
چکیده
اهداف: کورکومین مولکولی طبیعی است که با توجه به خواص گوناگون درمانی آن از جمله اثر ضدباکتریایی، میتوان با کاهش معایب کورکومین از آن بهعنوان دارویی به‌منظور درمان بیماری‌های مزمن استفاده کرد. هدف مطالعه حاضر ایجاد روشی برای تهیه نانوذرات کورکومین با استفاده از پلیمر‌های پلی‌آکریلیک‌اسید، پلی‌وینیل‌الکل و پلی‌اتیلن‌ایمین با نظر به بهبود ثبات، افزایش زیست‌فراهمی، حلالیت آبی بالا و همچنین بررسی کارآیی آن علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین است.
مواد و روش‌ها: به‌منظور سنتز نانوذرات پلیمری حاوی کورکومین به روش رسوب‌دهی نانو بهینه‌سازی غلظتهای موثر از پلیمر، کورکومین و آب با استفاده از روش سطح پاسخ معین شد. نانوذرات سنتزشده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی، پراکندگی پویای نور و اندازهگیری پتانسیل زتا مشخصه‌یابی شدند. همچنین حداقل غلظت مهارکنندگی نانوذرات سنتزشده علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین اندازهگیری شد.
یافته‌ها: نانوذرات ساخته‌شده در مورفولوژی سطح کاملاً گرد، جدا از هم و صاف بودند و میانگین اندازه ذرات ۷±۱۴۹، ۸±۱۷۵ و ۹±۱۸۴نانومتر برای پلی‌آکریلیک‌اسید، پلی‌وینیل‌الکل و پلی‌اتیلن‌ایمین و همچنین حداقل غلظت بازدارندگی علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین را بهترتیب ۰۲۴/۰±۴۸۰/۰، ۰۱۹/۰±۳۹۰/۰ و ۰۱۷/۰±۳۴۰/۰میلیگرم بر میلیلیتر به دست آمد.
نتیجه‌گیری: غلظت حلال، پلیمر و کورکومین برای دستیابی به اندازه ذرات کوچک‌تر بسیار مهم است. خاصیت مهارکنندگی نانوذرات کورکومین به‌دلیل کوچک‌ترشدن اندازه ذرات و افزایش قدرت نفوذ آن در باکتری افزایش چشمگیری یافته و نانوذرات بارگذاری‌شده با کورکومین می‌توانند حامل‌های دارویی امیدبخشی برای درمان بیماری‌های سرطانی، عفونی و سایر بیماری‌ها باشند.
دوره ۱۱، شماره ۴۵ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
چکیده رشد پاتوژن های غذایی از شایع ترین مشکلات صنایع غذایی است. برای آنکه ماندگاری محصولات غذایی مختلف با نانو ذرات افزایش یابد روشی نو برای پوشش با نانو ذرات نقره ارائه شد. در ابتدا نانو ذرات نقره تولید و خواص نوری آنها توسط دستگاه طیف سنجی مرئی- فرابنفش بررسی شد. سپس با استفاده از روش نفوذ-تبخیر این ذرات در منافذ ظروف سفالی نشانده شدند. از قطعات سفال محتوی نانو ذرات نقره آزمونهای میکروسکوپ الکترونی روبشی۱، دتکتور اشعه ایکس۲، طیف پراش پرتو ایکس۳ و میکروسکوپ نیروی اتمی۴ به عمل آمد. توزیع اندازه ذرات نانو نقره تولید شده در محدوده ۳۰-۱۰ نانومتر تعیین شد. در مرحله بعد خاصیت آنتیمیکروبی قطعات سفال محتوی نانو ذرات نقره بر روی دو پاتوژن غذایی اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس بررسی شد. اثر مثبت آنتی باکتریال نانو ذرات نقره در هر مورد تایید شد و مشخص شد که اثر ظروف تولید شده محتوی نانو ذرات نقره بر روی باکتری گرم منفی اشریشیاکلی بیشتر از باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس است. تصور می شود این بدلیل ضخامت بیشتر دیواره پپتیدوگلیکان در باکتری های گرم مثبت نسبت به باکتری های گرم منفی است. همچنین با افزایش میزان نقره قطعات سفال محتوی نانو ذرات نقره خاصیت ضدمیکروبی این ظروف افزایش می یابد. کلید واژه گان: نانوذرات نقره، نفوذ-تبخیر، اشریشیاکلی، استافیلوکوکوس اورئوس
۱ SEM (Scanning Electron Microscope) ۲. EXD (Energy dispersive spectrometer) ۳. XRD (XRay Diffractometer) ۴ AFM (Atomic Force Microscopy)
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۸۸ )
چکیده
هدف: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین یکی از عوامل اصلی عفونت‌های بیمارستانی و اکتسابی از جامعه است. آمینوگلیکوزیدها عوامل باکتریسیدال قدرتمندی هستند که اغلب به‌صورت ترکیبی همراه با بتالاکتام‌ها یا گلیکوپپتید‌ها به‌خصوص در درمان اندوکاردیت استافیلوکوکی مصرف می‌شوند. غیرفعال‌سازی آنزیمی دارو توسط آنزیم‌های سلولی تغییردهنده آمینوگلیکوزیدها، اصلی‌ترین مکانیسم مقاومت به این داروها در استافیلوکوک‌ها است.
هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین فراوانی ژن ant(۴′)-Ia کدکننده یکی از مهم‌ترین آنزیم‌های تغییردهنده آمینوگلیکوزیدها به همراه ژن mecA که موجب مقاومت به متیسیلین می‌شود، به‌طور همزمان به روش Multiplex-PCR در ایزوله‌های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس است.
مواد و روش‌ها: پس از جمع‌آوری ۱۰۰ ایزوله بالینی استافیلوکوکوس اورئوس از بیمارستان‌های شریعتی و بقیه‌الله تهران، الگوی حساسیت آنتیبیوتیکی سویه‌ها به روش انتشار از دیسک توسط دیسک‌های آنتیبیوتیکی پنیسیلین، اگزاسیلین، ونکومایسین، تتراسایکلین، اریترومایسین، جنتامیسین، توبرامایسین، آمیکاسین، نتیل‌مایسین و کانامایسین با رعایت اصول CLSI تعیین شد. همچنین توسط روش رقیقسازی در آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی با استفاده از پودر آنتی‌بیوتیک‌های اگزاسیلین، جنتامیسین، توبرامایسین و آمیکاسین تعیین شد. برای تشخیص ژن‌های مقاومت ant(۴′)-Ia و mecA از دو جفت آغازگر اختصاصی استفاده شد و با استفاده از روش Multiplex-PCR فراوانی آنها تعیین شد.
نتایج: تمامی سویه‌ها نسبت به پنیسیلین مقاوم بودند (۱۰۰ درصد) و پس از آن بیشترین میزان مقاومت بهترتیب در مقابل کانامایسین (۶۸ درصد)، تتراسایکلین (۶۱ درصد)، اریترومایسین (۵۶ درصد)، توبرامایسین (۵۳ درصد)، جنتامیسین (۵۲ درصد)، آمیکاسین و اگزاسیلین (۴۸ درصد) و نتیل‌مایسین (۲۲ درصد) مشاهده شد. همچنین تمامی سویه‌ها نسبت به ونکومایسین حساس بودند (۱۰۰ درصد). در روش رقیقسازی در آگار ۵۰ درصد سویه‌ها نسبت به اگزاسیلین مقاوم بودند و ۴۹ درصد، ۴۵ درصد و ۵۱ درصد سویه‌ها نیز بهترتیب نسبت به جنتامیسین، آمیکاسین و توبرامایسین مقاومت نشان دادند. همچنین ۳۷ درصد سویه‌ها مقاومت سطح بالا نسبت به جنتامیسین با حداقل غلظت مهاری ۱۲۸ میکروگرم در میلیلیتر نشان دادند. در روش Multiplex-PCR ۵۳ درصد سویه‌ها دارای ژن mecA بودند و ۵۸ درصد سویه‌ها نیز از نظر حضور ژن ant(۴′)-Ia مثبت بودند.
نتیجه‌گیری: نتایج بهدست آمده توسط آزمونهای فنوتیپی و ژنوتیپی تعیین حساسیت آنتیبیوتیکی نشان می‌دهند که ارتباط معناداری از نظر آماری بین مقاومت به متیسیلین و مقاومت آمینوگلیکوزیدی در سویههای استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین وجود دارد (۰۵/۰>P).
وثیقه السادات میرباقری، علیرضا علیشاهی، سید حمیدرضا هاشمی پطرودی، سید مهدی اوجاق،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۲ )
چکیده
کیتوزان (Cs) از پوسته میگو استخراج و فرمهای مشتق شده از آن شامل N- آلکیله (AlkCs) و نانوذرات (CsNPs) تهیه شد. سپس تأثیرهای ضد باکتریایی آنها بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس سویه حساس به متی سیلین ارزیابی شد.ابتدا ویژگیهای نانوذرات توسط پراکندگی نوری دینامیک و شکل ظاهری نانوذرات و N- آلکیله توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخص شد. و فعالیت ضد باکتریایی آنها توسط آزمون حداقل غلظت مهارکنندگی و کشندگی، انتشار در آگار به کمک دیسک، نفوذپذیری غشای سلولی توسط سنجش انتشار بتاگالاکتوسیداز سیتوپلاسمی ارزیابی شد. نوع مرگ سلولی القا شده نیز توسط روش رنگ آمیزی DAPI و تغییرات در یکپارچگی سطح سلولی توسط میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) بررسی شد. نتایج نشان داد نانوذرات به شکل کروی با میانگین قطر هیدرودینامیکی ۲۴۰ نانومتر هستند. N- آلکیله دارای ساختاری با سطح ناهموار در مقایسه با کیتوزان طبیعی بود. حداقل نقاط مهارکنندگی رشد (۷۸ میکروگرم بر میلیلیتر) و کشندگی (۱۰۰ میکروگرم بر میلیلیتر) برای نانوذرات ها مشاهده شد (۰۵/۰>p). نانوذرات و N- آلکیله کیتوزان بیشترین قطر هاله مهار رشد را در غلظت ۱۲۵۰ در مقایسه با سایر دیسکها نشان دادند (۰۵/۰>p). نفوذپذیری غشای خارجی فرمهای مشتق شده کیتوزان تفاوت قابل ملاحظهای با کیتوزان طبیعی و سلولهای کنترل نشان دادند (۰۵/۰>p). تست رنگ آمیزی DAPI بیانگر مرگ سلولی بالاتر فرمهای مشتق شده کیتوزان بود. تصاویر بهدست آمده از AFM نشانگر تغییر در یکپارچگی غشا سلولهای تیمار شده در مقایسه با سلولهای کروی و خوشهای کنترل بود. خواص آنتی باکتریایی کیتوزان طبیعی را با اصلاح فیزیکی و شیمیایی بهبود داده شد.
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۱۱-۱۳۸۸ )
چکیده
هدف: استافیلوکوکوس اورئوس از عوامل مهم عفونت‌های شدید در بیمارستان و جامعه است. سویههای مقاوم به متیسیلین این باکتری شیوع و مرگ و میر بالا دارند. بنابراین برای درمان آنتیبیوتیکی و کنترل پخش عفونت لازم است که سویههای مقاوم به متیسیلین بهسرعت و دقت شناسایی شوند. در این تحقیق مقاومت به متیسیلین با روش انتشار دیسک، آگار دایلوشن و PCR برای ژن mecA بررسی شد.
مواد و روش‌ها: ۱۷۴ سویه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونههای مختلف بالینی از سه بیمارستان آموزشی جدا شد. حساسیت آنتیبیوتیکی با روش انتشار دیسک تعیین شد و حداقل غلظت مهارکنندگی اگزاسیلین با آگار دایلوشن و PCR برای ژن mecA با آغازگرهای اختصاصی انجام شد.
نتایج: فراوانی سویههای مقاوم به متیسیلین با روش انتشار دیسک، آگار دایلوشن و PCR بهترتیب ۵۰ درصد، ۷/۴۷ درصد و ۲/۴۸ درصد مشاهده شد و سویههای mec مثبت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های آزمایش شده بسیار مقاومتر از سویههای mec منفی بودند. نتایج آگار دایلوشن، مقاومت سطح پایین به متیسیلین (حداقل غلظت مهارکنندگی کمتر از ۶۴ میلیگرم در لیتر) را نشان داد. پراکندگی سویههای مقاوم به متیسیلین در سه بیمارستان مورد بررسی مشابه بود و اختلاف معنیدار بین حضور سویههای مقاوم به متیسیلین در نمونههای مختلف بالینی مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: PCR بهترین روش برای شناسایی روتین سویههای مقاوم به متیسیلین است بهطوری که می‌تواند ۲۴ ساعت قبل از سایر روشهای معمول سویههای مقاوم به متیسیلین را شناسایی کند.
دوره ۱۲، شماره ۴۶ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده
چکیده
استافیلوکوکوس اورئوس یکی از پاتوژن های ایجاد کننده ی مسمومیت غذایی در انسان می باشد. با توجه به روش های تهیه ی پنیرهای سنتی از شیر خام و راه های مختلف ورود استافیلوکوکوس اورئوس به شیر، بررسی و آگاهی از وجود آلودگی پنیر به این باکتری، می تواند به کاهش مسمومیت غذایی ناشی از این میکروارگانیسم کمک می نماید. در این مطالعه ۸۰ نمونه از پنیرهای گوسفندی سنتی عرضه شده در بازارهای شهرستان مرند بصورت تصادفی و از هر کدام ۲۰۰ گرم انتخاب شده و روند جستجوی میکروارگانیسم و شمارش آن به طور جداگانه انجام گرفت. ابتدا نمونه های رقیق شده به داخل محیط کشت آبگوشت پخته انتقال داده شد و سپس پرگنه ها بر اساس شکل ظاهری به ۴ دسته تقسیم گردیده و بر روی تعدادی از هر دسته از پرگنه ها تست کاتالاز بعمل آمده و کلونی های مثبت در محیط نوترینت آگار کشت داده شده و در نهایت با انجام تست های گلوکز، مانیتول و کوآگولاز روند جستجو تکمیل شده و روند شمارش هم با شمارش پرگنه های سیاه، براق و محدب تشکیل شده در محیط بردپارکر آگار انجام شده است. ۱۰۰ % نمونه های ارسالی به آزمایشگاه آلوده به این میکروارگانیسم تشخیص داده شده، بطوریکه ۲۵/۶% نمونه ها حاوی بیش از ۱۰۵ باکتری در هر گرم و ۲۵/۱۶% هم دارای تعداد باکتری بین ۱۰۴ تا ۱۰۵ باکتری در هر گرم پنیر بودند. با توجه به این مطالعه بهتر است که، نظارت بهداشتی بیشتر بر واحد های سنتی تولیدی و تبدیلی محصولات لبنی انجام شود و تا حد امکان از مصرف پنیرهای غیرپاستوریزه و غیر بهداشتی خودداری نمود.
راضیه هاشمی، هانیه رستم زاد، مسعود ستاری،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
هدف از این مطالعه، تولید و بررسی فیلم هوشمند هشدار دهنده عفونت باکتریایی برپایه کیتوزان می باشد. بدین منظورمحلول کیتوزان _ صمغ عربی (۱ به۲) تهیه شد و غلظت های مختلف آنتوسیانین ( ۵/۰، ۷۵/۰، ۱گرم) به محلول اضافه شد و نمونه شاهد بدون افزودن آنتوسیانین در نظر گرفته شد. سپس محلول های تهیه شده در ظروف مورد نظر ریخته شده و به مدت ۲۴ ساعت در انکوباتور در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد خشک شدند. جهت بررسی ویژگیهای فیزیکی فیلم تولید شده، شاخصهای درصد رطوبت، درصد حلالیت، ضخامت و جذب آب فیلم های تولید شده مورد سنجش قرار گرفت. همچنین به منظور بررسی تغییرات فیلم‌های تهیه شده در برابر باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و پسودوموناس آئروژینوزا پرداخته شد. بیوفیلمهای کیتوزان/صمغ حاوی غلظتهای مختلف آنتوسیانین به اندازه ۱×۱سانتیمتر بریده شدند و بهمدت ۶۰ دقیقه بر روی محیط کشت حاوی باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و پسودوموناس آئروژینوزا قرار داده شدند و با استفاده از دستگاه رنگ‌سنج تغییر رنگ فیلم ها بررسی شد. براساس نتایج به دست آمده، کمترین و بیشترین میزان رطوبت فیلم به ترتیب در تیمار شاهد و تیمار حاوی ۷۵/۰ درصد آنتوسیانین به دست آمد که با دیگر تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیداری داشتند (۰۵/۰>p). همچنین درصد حلالیت در بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری داشت و تیمارهای آزمایشی حاوی غلظتهای ۰، ۷۵/۰و ۱درصد آنتوسیانین نسبت به تیمار شاهد، درصد حلالیت کمتری داشتند و کمترین میزان آن در تیمار ۱ درصد آنتوسیانین مشاهد شد میزان ضخامت فیلم نیز در بین تیمارهای آزمایشی، اختلاف معنی داری نشان داد به طوریکه بیشترین و کمترین میزان آن به ترتیب در تیمار شاهد و تیمار ۱ درصد آنتوسیانین مشاهده گردید. بر اساس نتایج به دست آمده از جذب آب در زمان های مختلف (۱۰، ۲۰، ۲۵، ۳۰ دقیقه)، کمترین و بیشترین میزان جذب آب مربوط به تیمار شاهد و تیمار حاوی ۱ درصد آنتوسیانین بود. براساس نتایج به دست آمده، بیشترین میزان تغییر رنگی فیلم ها در محیط کشت حاوی باکتری پسودوموناس آئروژینوزا در تیمار حاوی ۵/۰ درصد آنتوسیانین حاصل شد؛ حال آنکه در مورد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین تغییر رنگ ایجاد شده در تیمار حاوی ۱ درصد آنتوسیانین مشاهده شد. باتوجه به آزمون های انجام شده بهترین فیلم تولید شده از نظر خصوصیات فیزیکی، فیلم ۱ درصد آنتوسیانین، از نظر تغییررنگ در پاسخ به رشد باکتری پسودوموناس آئروژینوزا تیمار ۵/۰ درصد آنتوسیانین و برای پاسخ به رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس تیمار ۱ درصد آنتوسیانین گزارش شد.
دوره ۱۳، شماره ۵۱ - ( ۲-۱۳۹۵ )
چکیده
چکیده در این پژوهش آزمایشگاهی اثر ضد میکروبی عصاره گیاهان تیره نعناع (آویشن، نعناع و کاکوتی) در جلوگیری از رشد استافیلوکوکوس اورئوس و ژئوتریکوم کاندیدوم در نمونه های دوغ صنعتی استان خراسان رضوی بررسی شد. برای این منظور ۳ سطح غلظت از هر عصاره (v/v ۱۵/۰ و ۰۷۵/۰ ،۰) تهیه گردید. بقاء و یا کاهش جمعیت باکتری مذکور در ۴۰ نمونه (در۳ تکرار) برای نمونه های دوغ استریل حاوی سوسپانسیون مشخصی از سوش خالص استافیلوکوکوس اورئوس و ژئوتریکوم کاندیدوم به طور جداگانه در طی زمان ۲۴ ساعت و ۷ روز با اندازه گیری مرگ باکتری پاتوژن با استفاده از طرح رویه پاسخ (RSM) بررسی شد. پس از بررسی و مقایسه نتایج اثر عصاره ترکیبات بازدارنده طبیعی در جلوگیری از رشد استافیلوکوکوس اورئوس و ژئوتریکوم کاندیدوم در نمونه های دوغ مشخص کرد که عصاره گیاهان تیره نعناع به میزان بیشتری بر کاهش جمعیت استافیلوکوکس تاًثیر داشت، فرمول بهینه عصاره ها برای کاهش یا کینتیک مرگ باکتری پاتوژن با غلظت عصاره آویشن (v/v)۱۴/۰%، عصاره نعناع (v/v) ۱۱/۰ %و عصاره کاکوتی (v/v) ۰% میزان تلقیح بدست آمده، که در این شرایط بیشترین میزان کاهش جمعیت استافیلوکوکوس اورئوس در ۲۴ ساعت ۸۴/۲ عدد لگاریتمی، در ۱۴ روز ۶۳/۱ عدد لگاریتمی می باشد.
دوره ۱۳، شماره ۵۵ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده
چکیده
بیماری های عفونی ایجاد شده توسط سویه های اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک، در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران در حال افزایش چشمگیری می باشد، از این رو تلاش های بسیاری جهت یافتن ترکیبات جدید به عنوان جایگزین برای آنتی بیوتیک ها در حال انجام می باشد. لذا در این پژوهش تجربی، اثر ضد باکتریایی عصاره های آبی و اتانولی چای ترش بر تعدادی از سویه های اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک های رایج درمانی مورد پژوهش قرار گرفت. عصاره چای ترش با استفاده از دستگاه خلا از مرکز (روتاری) آماده گردید. ۲۰ سویه اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس از دانشگاه علوم پزشکی مشهد تهیه شد. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصاره چای ترش در شش غلظت مختلف با روش رقیق سازی در محیط مایع بر اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس تعیین گردید. نتایج نشان داد اشرشیا کلی به ترتیب مقاوم به آنتی بیوتیک های پنی سیلین (۹/۷۵)، اریترومایسین (۳/۵۸)، تتراسیکلین (۹/۵۶) و سفکسیم (۳۷) درصد و برای استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب پنی سیلین (۵/۸۳)، سفکسیم (۸۰) اریترومایسین (۶/۵۵) و تتراسیکلین (۱/۲۶) درصد بودند. نتایج این مطالعه بیانگر تاثیر مطلوب عصاره اتانولی چای ترش بر سویه های اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک بود، به نحوی که MIC عصاره اتانولی چای ترش برای اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب ۱۶ و ۴ میلی گرم بر میلی لیتر بود. به طور کلی عصاره چای ترش توانایی مهار سویه های اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی‌بیوتیک را دارد. بنابراین با انجام مطالعات گسترده تر می توان از عصاره اتانولی چای ترش در صنعت داروسازی برای درمان های دارویی بهره برد.
دوره ۱۴، شماره ۶۳ - ( ۲-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
باتوجه به اثرات جانبی نگهدارندههای شیمیایی و توجه تولیدکنندگان موادغذایی به نگهداندههای طبیعی، ارزیابی اثرات آنتیاکسیدانی و ضدمیکروبی نگهدارندههای طبیعی در مدلهای آزمایشگاهی و غذایی ضروری بهنظر میرسد. رزماری از جمله گیاهان دارویی و منابع طبیعی آنتیاکسیدانی و ضدمیکروبی است که در این تحقیق با هدف جلوگیری از فساد اکسیداتیو و فساد میکروبی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس در گوشت چرخ کرده گاو انتخاب شده است. ساقه و برگهای گیاه رزماری پس از خشک کردن در سایه، با روش خیساندن در الکل عصارهگیری شدند و سپس محتوای فنلی و حداقل غلظت ممانعتکننده عصاره بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بهروش رقیقسازی بر آگار تعیین گردید. عصاره مورد نظر در دو غلظت ۳ و ۴ mg/ml به نمونههای گوشت چرخکرده افزودهشد و سپس تیمارها بهمدت ۱۴ روز در دمای یخچال نگهداری گردیدند. اندازهگیری شاخص تیوباربیتوریک اسید، شمارش کل باکتریها و استافیلوکوکوس اورئوس در فواصل زمانی ۰، ۱، ۳، ۷ و ۱۴ روز انجام گرفت. محتوای فنلی و حداقل غلظت ممانعت کنندگی عصاره بهترتیب برابر ۵۴/۴ (گرم معادل گالیکاسید در ۱۰۰ گرم عصاره خشک) و mg/ml ۳ تعیین شد. عصاره رزماری در هر دو غلظت خاصیت آنتیاکسیدانی و ضدمیکروبی بالایی از خود نشانداد و این خاصیت با افزایش غلظت، افزایش یافت و تاثیر مقادیر مختلف عصاره از لحاظ آماری معنیدار بود( ۰۵/۰>P ). نتایج نشان داد میتوان از رزماری بهعنوان نگهدارنده در گوشت و محصولات گوشتی استفاده کرد.
دوره ۱۴، شماره ۶۳ - ( ۲-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
استافیلوکوکوس اورئوس بواسطه توانایی کسب مقاومت نسبت به داروهای ضدمیکروبی به یکی از نگرانی های عمده تبدیل شده است. هدف از این تحقیق بررسی ژن مقاومت به متیسیلین در جدایههای استافیلوکوکوس اورئوس با منشأ مواد غذایی و تعیین الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی در آنها بود. به منظور اجرای این تحقیق تعداد ۱۴۶ نمونه غذایی از نظر آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس بررسی و همچنین از تعداد ٣٤ جدایه استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از مواد غذایی آرشیو دانشکده استفاده گردید. تمامی جدایهها از نظر ویژگیهای مورفولوژی و خصوصیات بیوشیمیایی استافیلوکوکوس اورئوس مورد بررسی قرارگرفتند. سپس طی دو مرحله آزمون PCRبرای بررسی حضور ژن ترمونوکلئاز(nuc) و نیز ژن مقاومت به متیسیلین(mecA)انجام گردید. سنجش حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار از دیسک (کربی بائر) انجام شد. نتایج PCR نشان داد که همه جدایهها از نظر ژن ترمونوکلئاز، اختصاصی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، مثبت بودند. همچنین از مجموع ۶۶ جدایه استافیلوکوکوس اورئوس کواگولاز مثبت، تنها ١جدایه (۵١/١%) واجد ژن mecA بود. بیشترین میزان مقاومت نسبت به پنی سیلین(۸۴/٣٤%) و بعد از آن به ترتیب آزیترومایسین و اریترومایسین(٦/١۰%)، اگزاسیلین (۵٧/٧%)، تری متوپریم و سولفامتوکسازول(۰٦/٦%)، کلوگزاسیلین(۵٤/٤%) و سیپروفلوکساسین، مروپنم و فلورفنیکل هر کدام(۵١/١%) بود. هیچگونه مقاومتی نسبت به ریفامپین، سفتیزوکسیم، کلرآمفنیکل، نیتروفورانتوئین، جنتامایسین و نوبیوسین نیز مشاهده نشد. تلفیق نتایج مربوط به بررسی حضور ژن mecA و بررسی نتایج آنتیبیوگرام نشان داد سویهای که واجد ژن مقاومت به متیسیلین بود، نسبت به پنیسیلین و اگزاسیلین مقاوم و نسبت به کلوگزاسیلین، تری متوپریم سولفامتوکسازول، مروپنم و متیسیلین حساسیت نسبی و نسبت به بقیه آنتی بیوتیک ها حساس بود.
دوره ۱۴، شماره ۶۶ - ( ۵-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
ترکیبات مغذی، میزان رطوبت بالا، pH مناسب در سطح، حمل‌ونقل و نگهداری، اغلب باعث شروع و گسترش آلودگی پنیر با میکروارگانیسمها در سطح میگردد و زمان ماندگاری محصول را محدود مینماید. استفاده از فیلمها و پوشش‌های خوراکی ضدمیکروبی باعث افزایش کیفیت، ایمنی و زمان ماندگاری مواد غذایی ازجمله پنیر شده است. در این پژوهش تأثیر پوشش خوراکی بر پایه WPC همراه نیسین با غلظتهای IU/mgr ۳۰۰،۲۰۰،۱۰۰ بر روی خصوصیات میکروبی، فیزیکی و شیمیایی پنیر سفیدآب‌نمکی که باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بر سطح آن تلقیح شده بوده موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پوشش خوراکی حاوی نیسین با غلظت IU/mgr ۳۰۰ توانست تا مدت ۱۵ روز از رشد استافیلوکوکوس اورئوس جلوگیری نماید. پوشش دهی تأثیر معناداری بر روی درصد چربی، نمک، pH و اسیدیته نمونههای پنیر نداشت. پوشش بر پایه WPC به همراه نیسین توانست افت رطوبت را به میزان ۶۴ درصد کاهش دهد. پوشش‌های مختلف تأثیر معنیدار (۰۵/۰ P <) بر روی خواص حسی نداشت.
دوره ۱۴، شماره ۷۳ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
از نقطه‌‌نظر تکنولوژیکی، پنیر یک محیط مغذی برای رشد میکروب‌‌های مختلف از جمله باکتریهای بیماریزا مانند استافیلوکوکوس اورئوس است. در حال حاضر، اگرچه استفاده از ترکیبات ضد میکروبی شیمیایی و طبیعی برای بهبود کیفیت میکروبی و افزایش عمر نگهداری راه‌‌کار رایج به شمار می‌‌رود ولی تحقیقات برای یافتن راه‌‌های جایگزین همچنان ادامه دارد. در این بررسی اثر سه سویه از لاکتوکوکوس لاکتیس به نام‌‌های JP۵۱،DC۱۰۳،FK۲۳ بر زنده‌‌مانی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در پنیر مورد ارزیابی قرارگرفت. نمونههای تولید‌شده از نقطه نظر ویژگیهای شیمایی پنیر و شمارش باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در طی ۲۰ روز انبارداری مورد ارزیابی قرار گرفته و با نمونه شاهد مقایسه شدند. نتایج نشان داد که در پنیرهای تولید شده با هریک از سویه های JP۵۱،DC۱۰۳،FK۲۳ تعداد استافیلوکوکوس اورئوس کاهش معنیداری در مقایسه با نمونه شاهد داشت. طبق نتایج، پنیر تهیه شده با سویه JP۵۱ نسبت به نمونههای دیگر دارای کمترین تعداد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (log cfu/ml ۲) پس از ۲۰ روز بود. بنابراین، بررسی حاضر نشان داد که لاکتوکوکوس لاکتیس سویه JP۵۱ قابلیت خوبی برای استفاده به عنوان آغازگری با فعالیت ضدمیکروبی در تولید پنیر دارد، اگرچه بررسی تاثیر آن بر خصوصیات بافتی و حسی پنیر در تحقیقات بعدی ضروری به نظر میرسد
دوره ۱۵، شماره ۲ - ( ۳-۱۴۰۳ )
چکیده
در این مطالعه ۵۰ نمونه استافیلوکوکوس اورئوس از بیمارستان بغداد جمع‌آوری و موردبررسی قرار گرفت، ۱۷ نمونه آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) و ۵ نمونه آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به ونکومایسین (VRSA) بودند. حساسیت جدایهها در برابر عوامل ضد میکروبی مختلف با استفاده از سیستم استاندارد VITEK۲ ارزیابی شد. با توجه به CLSI، مقادیر حداقل غلظت بازدارنده (MIC) نقاط کوانتومی اکسید روی نیز با روش رقت مولر-هینتون مورد آزمایش قرار گرفت. علاوه بر این، واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) برای شناسایی ژن‌های vanA و mecA انجام شد. اثرات ضد باکتریایی نقاط کوانتومی اکسید روی بر روی VRSA بیشتر از جدایههای MRSA بود.
دوره ۱۵، شماره ۷۵ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده
بهره گیری از خواص نگهدارندگی و ضد میکروبی گیاهان با توجه به اثرات مضر داروهای شیمیایی و همچنین مقاوم شدن باکتری های بیماری زای متعدد به آنتی بیوتیک ها در حال گسترش است. در این تحقیق اثر ضدمیکروبی عصاره اتیل استاتی گیاه روناس صخره زی بر سه باکتری بیماریزای مواد غذایی شامل لیستریا مونوسیتوژنز، اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس به دو روش دیسک و چاهک مورد بررسی قرار گرفت. همچنین مقادیر حداقل غلظت مهارکنندگی(MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصاره به روش براث میکرودایلوشن برای سه باکتری تعیین گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، در روش چاهک از نظر محاسبه قطر هاله بر حسب میلی متر، هیچ هاله عدم رشدی بر روی باکتری های گرم مثبت و منفی مشاهده نشد. در روش دیسک، قطر هاله عدم رشد دو باکتری لیستریا مونوسیتوژنز و استافیلوکوکوس اورئوس با یکدیگر اختلاف معناداری نداشته و در مورد باکتری اشرشیا کلی هاله عدم رشدی مشاهده نگردید. کمترین و بیشترین مقدار MIC به ترتیب برای لیستریا مونوسیتوژنز و اشرشیا کلی به دست آمد در حالی که اختلاف معناداری بین مقادیر MBC در مورد سه باکتری مشاهده نگردید. به طور کلی نتایج به دست آمده نشان دهنده حساسیت بیشتر باکتریهای گرم مثبت نسبت به عصاره اتیل استاتی روناس صخره زی در مقایسه با باکتریهای گرم منفی بوده که در نتیجه می توان از این عصاره جهت کنترل رشد باکتریهای گرم مثبت تا حدودی در مواد غذایی استفاده نمود.
دوره ۱۶، شماره ۸۶ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره‌ها و اسانس‌های گیاهی در سال‌های اخیر رشد چشمگیری داشته است. در این پژوهش اثر ضد میکروبی عصاره هیدروالکلی کاردین (Biarum bovei) در محیط کشت آزمایشگاهی و محیط غذایی همبرگر بر باکتریهای اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس بررسی شد. در ابتدا، غلظتهای مختلف عصاره هیدروالکلی کاردین تهیه و اثر ضد باکتریایی عصاره با استفاده از روش حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC)، حداقل غلظت کشندگی (MBC)، انتشار در آگار (دیسک و چاهک) و منحنی زمان-کشندگی ارزیابی شد. فعالیت ضد میکروبی عصاره در برابر اشریشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس و شمارش کلی میکروارگانیسمها در طی دوره نگهداری همبرگر در دمای ۱۲- درجه سانتیگراد در طی انبارداری (۰، ۱۵، ۳۰ و ۴۵ روز) مورد مطالعه قرار گرفت. MIC عصاره برای اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب معادل ۲۵ و ۵/۱۲ میلی گرم بر میلی لیتر و MBC به ترتیب معادل ۵۰ و ۵۰ میلی گرم بر میلی لیتر بود. در روش انتشار در آگار، با افزایش غلظت عصاره، قطر هاله‌های عدم رشد افزایش یافت. در منحنی زمان- کشندگی، با افزایش غلظت عصاره، تعداد باکتریها روند نزولی به خود گرفت. پس از تیمار نمونههای همبرگر با غلظتهای مختلف عصاره، مشخص شد که با افزایش غلظت عصاره و زمان انبارداری اثر ضد میکروبی آن افزایش می‌یابد. لذا میتوان نتیجه گرفت که به منظور بهبود ماندگاری، عصاره هیدروالکلی کاردین به عنوان یک ماده ضد میکروبی طبیعی می‌تواند جایگزین مواد مصنوعی گردد.
دوره ۱۶، شماره ۸۷ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده
در این تحقیق تأثیر پوشش‌های خوراکی بر پایه پروتئین آبپنیر حاوی غلظتهای مختلف ناتامایسین و کونژوگه لیزوزیم- صمغ گزانتان بر خصوصیات میکروبی پنیر سفید فراپالایش موردبررسی قرار گرفت. برای این منظور اشریشیاکلی O۱۵۷:H۷ (بهعنوان یک شاخص برای باکتریهای گرم منفی و مقاوم در برابر پاستوریزاسیون تجاری)، استافیلوکوکوس اورئوس (بهعنوان شاخص باکتریهای گرم مثبت) و کپک پنی‌سیلیوم کریزوژنوم بر روی سطح پنیر سفید فراپالایشی (UF) تلقیح شد و خواص میکروبی پنیر در طول ۲۸ روز دوره نگهداری ارزیابی شد. نتایج نشان داد که همه تیمارهای پوشش خوراکی به‌طور معنیداری رشد کپک پنی‌سیلیوم کریزوژنوم را کاهش داد. پوشش‌های حاوی ناتامایسین در کاهش جمعیت این کپک مؤثرتر از پوشش‌های حاوی لیزوزیم-گزانتان بودند. پوشش حاوی با غلظت ۶۰۰ پی‌پی‌ام باکتری اشریشیاکلی O۱۵۷:H۷ به میزان ۰۹/۲ سیکل لگاریتمی در مقایسه با نمونههای بدون پوشش کاهش داد. همچنین رشد استافیلوکوکوس اورئوس در تمامی نمونههای تیمار شده با آنزیم لیزوزیم-گزانتان، کمتر از نمونه کنترل بود. کمترین میزان رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در نمونه پوشش داده‌شده حاوی ۶۰۰ پی‌پی‌ام لیزوزم-گزانتان در روز ۲۸ مشاهده شد که جمعیت میکروبی آن ۶۰/۲ لگاریتم بود. برخلاف سایر تیمارها، روند رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در نمونه پوشش داده‌شده با پروتئین آبپنیر حاوی ۶۰۰ پی‌پی‌ام آنزیم لیزوزیم-گزانتان تا روز ۲۸ ام، نزولی بود به‌طوری‌که جمعیت آن از ۴۱/۵ لگاریتم در روز نخست، به ۶۰/۲ لگاریتم در روز ۲۸ ام کاهش یافت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از پوشش‌های خوراکی بر پایه پروتئین آبپنیر بهعنوان حامل ناتامایسین و کونژوگه لیزوزیم گزانتان در غلظت بهینه می‌تواند جهت افزایش کیفیت میکروبی پنیر فراپالایشی مورداستفاده قرار گیرد.
دوره ۱۶، شماره ۹۱ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
چکیده
عصاره ها، اسانس هاس گیاهی و ترکیبات طبیعی اثرات شناخته شده ضد باکتریایی دارند و می توان از آن ها بعنوان نگهدارنده های غذایی استفاده کرد. دانه کینوا منبع غنی پروتئین با خاصیت ضد اکسایشی و ضد باکتریایی قوی نسبت به سایر غلات می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی خاصیت ضد میکروبی پپتید فعال استخراج شده از کینوا بر روی باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا انتریکا بوده است. برای تعیین شرایط بهینه هیدرولیز پپتید مناسب با بهترین خاصیت ضدمیکروبی و تعیین بهترین تیماراز نسبت های آنزیمی پپسین و آلکالاز در دما و زمان های مختلف استفاده شد. اثرات ضد باکتریایی پپتید هیدرولیز شده از پروتئین های کینوا بر روی دو نوع باکتری گرم مثبت و منفی (استافیلوکوکوس اورئوس و سامونلا انتریکا) در مقایسه با آنتی بیوتیک جنتامایسین به روش چاهک گذاری انجام شد. بیشترین قطر هاله عدم رشد در مقابل استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا انتریکا مر بوط به پپتیدهای حاصل در شرایط فعالیت آنزیمی ۶۰(آنسون بر کیلوگرم پروتئین)، دمای ۵۰ درجه سانتیگراد و زمان ۱۵۰ دقیقه با غلظت ۸۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر بود(۰۰/۱±۰۰/۱۳ برای استافیلوکوکوس اورئوس و ۰۰/۱±۰۰/۱۱ برای سالمونلا انتریکا).با توجه به نتایج به دست آمده پپتید حاصل از پروتئین کینوا، اثر مهارکنندگی خوبی بر باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا انتریکا داشته است. توصیه می شود با استخراج پپتید و مواد موثره کینوا تحقیقات بیشتری روی این شبه غله انجام شود و از پپتیدهای آن به عنوان یک نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی استفاده شود.
واژگان کلیدی: دانه کینوا، پپتید فعال، استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا انتریکا
دوره ۱۶، شماره ۹۳ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
کره مسکه یا کره تلمبی حاصل از ماست، کره سنتی مورد استفاده در جنوب خراسان است که دارای طیف گستردهای از باکتریهای لاکتیکی میباشد. این پژوهش با هدف بررسی اثر ضد باکتریایی جدایههای لاکتیکی کره مسکه بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا انتریکا انجام گرفت. در این تحقیق، ابتدا با روش PCR، جدایههای لاکتیکی مورد شناسایی قرار گرفتند و سپس از روش میکرودایلوشن به‌منظور ارزیابی فعالیت ضد میکروبی جدایهها استفاده گردید. بلست توالی قطعات ژن S rDNA۱۶ جدایهها با توالیهای ذخیره شده در پایگاه NCBI، منجر به شناسایی جنسهای لاکتوباسیلوس بولگاریکوس، انتروکوکوس فاسیوم، لاکتوباسیلوس پلانتاروم، لاکتوباسیلوس فرمنتوم، لاکتوباسیلوس دلبروکی و انتروکوکوس هیرا شد. نتایج ارزیابی فعالیت ضد میکروبی بر باکتریهای بیماریزای استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا انتریکا نشان داد که همه جدایهها قابلیت جلوگیری از رشد این دو پاتوژن را داشتند و درصد بازدارندگی آنها بترتیب از ۴۹/۸۴- ۴۶/۵۵ و از ۵۶/۴۶- ۵۵/۵ درصد متغیر بود. همچنین نتایج نشان داد که جنسهای لاکتوباسیلوس پلانتاروم B۳۸، انتروکوکوس هیرا B۲۲۴، لاکتوباسیلوس دلبروکی B۳۷ از بالاترین درصد بازدارندگی بر استافیلوکوکوس اورئوس برخوردار بودند (P>۰,۰۵) و لاکتوباسیلوس پلانتاروم B۳۸ به طور معنی داری (P<۰,۰۵) بالاترین درصد بازدارندگی بر سالمونلا انتریکا را از خود نشان داد. علاوه بر این نتایج مقایسه بازدارندگی جدایههای لاکتیکی نشان داد که میزان بازدارندگی تمامی جدایهها در برابر استافیلوکوکوس اورئوس به شکل معنیداری از سالمونلا انتریکا بیشتر بود (P<۰,۰۵). بنابر این میتوان از باکتریهای اسید لاکتیک جدا شده از کره مسکه جهت مهار میکروارگانیسمهای عامل بیماری و فساد استفاده نمود.
