جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای اسیدهای آلی
دوره ۷، شماره ۳ - ( ۸-۱۴۰۲ )
چکیده
موضوع تحقیق : آسپرژیلوس نایجر می‌تواند به عنوان کارخانه سلولی تولید کننده انواع اسیدهای آلی و آنزیم‌ها به کار گرفته شود که از مهمترین این محصولات می‌توان به سیتریک اسید و اگزالیک اسید اشاره کرد. غلظت پایین قند در کشت این قارچ منجر به تولید اگزالیک اسید به عنوان محصول جانبی سیتریک اسید می‌شود. با توجه به این امر، بررسی سوخت و ساز سلولی و ارتباط آن با اجزای محیط کشت می‌تواند روشنگر دلیل این امر و یافتن راهی برای افزایش بازدهی تولید در این قارچ باشد.
روش تحقیق: پس از مطالعه همه‌جانبه سوخت و ساز سلولی مرکزی این قارچ، تمام مسیرهای منتهی به تولید سیتریک اسید و اگزالیک اسید و برهمکنش مواد درون سلولی و نقش تنظیمی آن‌ها بر یکدیگر مورد بررسی قرار گرفت تا بتوان مسیرهای مهم برای تنظیم درون سلولی برای این پژوهش و پژوهش‌های آتی را یافت. پس از آن مواد تنظیمی با روشی دقیق مبتنی بر تشابه آنزیمی از پایگاه داده برندا بدست آمد و در آزمایشگاه توسط محیط کشت‌های تنظیمی مورد بررسی روی کشت قارچ آسپرژیلوس نایجر قرار گرفت. این مهم با این هدف انجام شد تا بتوان در مقادیر کم قند ۳۰ گرم بر لیتر گلوکز، شار را از اگزالات به سیترات منتقل و تولید اگزالیک اسید را کاهش و سیتریک اسید را افزایش داد.
نتایج اصلی: پس از بررسی مطالعات قبلی واکنش‌ها و ژن‌های کلیدی برای تحقیقات آتی معرفی شدند. بررسی اثرگذاری کوچک مولکول‌ها به عنوان مواد تنظیمی نه تنها اهمیت ترکیب مواد موجود در محیط کشت را برای ما روشن کرد بلکه با این روش توانستیم تا شار سوخت و سازی را از اگزالات به سمت سیترات هدایت کنیم. آمونیوم، لوسین، سیستئین، سدیم آزید، گلوتاتیون و متفورمین همگی در از بین بردن اگزالیک اسید مؤثر بودند. در این راستا، تولید اگزالیک اسید به مقدار ۱۸۶۸، ۱۵۳۰، ۲۰۹۳، ۲۲۵۰، ۷۸۷ و ۶۷۵ mg/L در مقایسه با محیط کشت شاهد که در آن ۵۵۶۰ mg/L اگزالیک تولید شده بود، مشاهد شد. علاوه بر این، حذف اگزالیک اسید در برخی موارد منجر به تولید اسیدهای بیشتری مانند کشت حاوی آمونیوم، سیستئین و متفورمین شد.
دوره ۱۲، شماره ۴۹ - ( ۱۱-۱۳۹۴ )
چکیده
چکیده
توانایی باکتری‌ها در تحمل pHهای پایین از جمله خصوصیات مهمی است که به زنده‌مانی باکتری در محیط‌های مختلف کمک می‌نماید. در مطالعه منابع مختلف اطلاعات زیادی در مورد مقاومت اسیدی باکتری‌‌های مختلف دیده می‌شود اما راجع به مقاومت اسیدی مرگانلا مرگانی که مهمترین باکتری تولید کننده هیستامین در ماهی و مواد غذایی دریایی می‌باشد، اطلاعات اندکی در دسترس است. بنابراین در مطالعه حاضر تأثیر فاز رشد، نوع محیط و اسید بر مقاومت اسیدی مرگانلا مرگانی در pHهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور سلولهای فاز لگاریتمی و سکون باکتری در محیط‌های TSB و PBS با pHهای پایین (۳، ۴ و ۵) ایجاد شده به‌وسیله اسیدهای کلریدریک، استیک، لاکتیک، سیتریک و تارتاریک به مدت یک ساعت قرار گرفت. درصد زنده‌مانی با تقسیم تعداد سلولهای زنده باقیمانده بر تعداد اولیه باکتری‌ها بدست آمد. نتایج این تحقیق به طور کلی مقاومت اسیدی بالایی را در این باکتری نشان داد. در مورد همه اسیدهای مورد استفاده با کاهشpH تعداد سلولهای زنده باقیمانده کاهش یافت. سلولهای فاز سکون مرگانلا مرگانی مقاومت اسیدی بیشتری را در مقایسه با سلولهای فاز لگاریتمی نشان دادند و تفاوت معنیداری (۰۵/۰>p) در مقاومت اسیدی این باکتری در محیط‌های TSB و PBS در pHهای مختلف مشاهده نگردید. علاوه بر این اسید استیک و اسید لاکتیک اثر ضد میکروبی بیشتری را نسبت به سایر اسیدهای مورد استفاده بر سلولهای فاز سکون و لگاریتمی مرگانلا مرگانی نشان دادند.
رسول زارع، عبدالمحمد عابدیان کناری،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
استفاده از پروبیوتیک ها و اسیدهای آلی یک راه ایده آل و جایگزین مناسب برای آنتی بیوتیک ها در آبزی پروری است. در حال حاضر شناخت کافی از عملکرد مجزا و ترکیبی این افزودنی ها در غذای ماهیان خاویاری وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی استفاده از مکمل های اسید لاکتیک و پروبیوتیک (پروتکسین) و ترکیب این دو در تغذیه تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) است. از اینرو ۱۶۰ قطعه ماهی سالم با میانگین وزن بدن۳۶/۰ ± ۸۵/۵۴ گرم به طور تصادفی به ۴ گروه آزمایشی در ۳ تکرار تقسیم شدند. ماهیان با چهار جیره غذایی شامل جیره غذایی شاهد یا بدون افزودنی (جیره ۱)، جیره غذایی شاهد همراه با ۲٪ اسید لاکتیک (جیره ۲)، جیره شاهد همراه با ترکیب ۲٪ اسید لاکتیک و ۰۱/۰ ٪ پروتکسین (جیره ۳) و جیره غذایی شاهد همراه با ۰۱/۰ ٪ پروتکسین (جیره ۴) تغذیه شدند. ماهی ها به مدت ۹ هفته و سه بار در روز تا حد سیری تغذیه شدند. در پایان آزمایش، پارامترهای رشد، فیزیولوژی و ایمنی ماهی سنجش شد. نتایج نشان داد اسید لاکتیک به تنهایی و هم در ترکیب با پروتکسین موجب افزایش وزن بدن و ضریب رشد ویژه شد. ضریب تبدیل غذایی در تیمارهایی که اسید لاکتیک بصورت مجزا یا در ترکیب با پروتکسین استفاده شده بود کاهش یافت (۰۵/۰P <). میزان تلفات در تمام تیمارها در طول دوره آزمایش صفر بود. پروتئین لاشه تاسماهی سیبری در تیمارهای تغذیه شده با ترکیب اسید لاکتیک و پروتکسین نسبت به گروه های دیگر بهبود معنی داری داشت. (۰۵/۰P <). افزودن اسید و پروتکسین هم بطور مجزا و هم در ترکیب با هم موجب کاهش چربی لاشه شد (۰۵/۰P <). کمترین pH روده در تیمار تغذیه شده با اسید لاکتیک توام با پروتکسین و بیشترین آن در گروه شاهد مشاهده شد. همچنین، تعداد کل باکتری های اسیدلاکتیک موجود در روده ماهیان تغذیه شده با اسیدلاکتیک به همراه پروتکسین در مقایسه با باقی تیمارها افزایش معنی داری نشان داد (۰۵/۰P <). افزودن توام اسید لاکتیک با پروتکسین فعالیت لیزوزیم و کمپلمان خون ماهی را بطور معناداری افزایش داد (۰۵/۰P <). به طور کلی استفاده مجزا و ترکیبی اسید لاکتیک (۲ درصد) با پروتکسین (۰۱/۰ %) در غذای ماهی سیبری موجب بهبود عملکرد این ماهی گردید.
دوره ۱۶، شماره ۸۶ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
آب‌لیموهای صنعتی ممکن است دارای افزودنی‌های غیرمجاز بوده که منجر به بیماری‌های مختلفی در افراد جامعه می‌شوند. درنتیجه، استفاده از روش‌های کارا و مؤثر جهت شناسایی آب‌لیموهای تقلبی بسیار حائز اهمیت است. در تحقیق حاضر برای اولین بار در کشور، تشخیص تقلب در آب‌لیموهای صنعتی در استان گلستان از طریق آنالیز اسیدهای آلی شامل اسیدسیتریک، اسید ایزوسیتریک، اسید مالیک و همچنین تعیین نسبت بین اسیدسیتریک و اسید ایزوسیتریک با استفاده از کروماتوگرافی مایع جفت شده با آشکارساز جرمی ارائه شده است. صحت روش ارائه‌شده، از طریق آنالیز نمونه‌های آب‌لیموی طبیعی تأیید شد. حد تشخیص و حد اندازه‌گیری کمی برای اسیدسیتریک، اسید ایزوسیتریک و اسید مالیک به ترتیب ۲ و ۵، ۰/۰۲ و ۰/۰۵، ۰/۲ و ۰/۵ میلی‌گرم بر لیتر به دست آمد. نمونه‌های آب‌لیموی صنعتی از برندهای تجاری پرمصرف موجود در سطح عرضه انتخاب شدند و شناسایی نمونه‌های تقلبی از طریق مقایسه مقادیر اسیدهای آلی با مقادیر مجاز تعیین‌شده توسط استاندارد اروپا، انجام شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که روش پیشنهادی بسیار مؤثر و حساس در تشخیص نمونه‌های تقلبی آب‌لیمو صنعتی می‌باشد.
