---

متفورمین اثر انسولین را تقویت کرده و حساسیت سلولها به انسولین را افزایش می دهد. در این تحقیق نانو ذرات اکسید روی به روش سل-ژل تهیه شده و از طراحی آزمایش با استفاده از  از روش سطح پاسخ کامپوزیت مرکزی برای بهینه سازی نانوذرات بر اساس متغیرهای (وزن استات روی (گرم) (X_۱) ، حجم تری اتانول آمین (میلی لیتر) (X_۲) استفاده شده است. . اندازه نانوذرات بهینه سازی شده ۲۷/۲۱ ± ۲۸ nm  ، پتانسیل زتا  ۶۴/۱ ± ۵۴/۲۵ mV و PdI  مقدار ۰۵/۰ ± ۱۶۸/۰ توسط پراکندگی نور پویا (DLS) گزارش شده است. در مرحله بعد از پلیمر کیتوزان برای بهبود سازگاری محیطی و خصوصیات مکانیکی نانوذرات ، افزایش کنترل رهاسازی دارو استفاده شد و در نهایت متفورمین روی نانوکامپوزیت بارگذاری شد.  خواص ساختاری با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) پراش پرتوی ایکس (XRD)  ، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) ، پراکندگی نور پویا (DLS) مورد بررسی قرار گرفت. تصاویر SEM نشان می دهد که متوسط ​​اندازه نانوکامپوزیت ۴۰ نانومتر است. همچنین نتایج الگوهای XRD و تصاویر SEM با یکدیگر سازگار است و متوسط ​​اندازه ذرات یکسان است. اسپکتروفتومتری مادون قرمز وجود کیتوزان مورد استفاده برای پوشش نانوذرات بر روی سطوح آنها را نشان داد و بارگذاری متفورمین را تأیید کرد. رهایش برون تنی متفورمین از نانوکامپوزیت در یک ساعت اول در محیط شبیه سازی شده معده و سپس محیط روده با بافرفسفات (pH = ۷,۴)  انجام شد و میزان جذب با استفاده از اسپکتروفتومتر در ۲۳۳ نانومتر اندازه گیری شد. متفورمین ، محلولیت بالایی در آب دارد و از آن جایی که تهیه فرم آهسته رهش داروها با حلالیت بالا، مشکل می باشد؛ هدف از این مطالعه طراحی  فرمولاسیون آهسته رهش متفورمین با پروفایل مناسب  بوده که توانسته آزادسازی را بدون رهایش انفجاری تا  ۱۲۰ ساعت کنترل کند.

---

- لایه‎های حساس به گاز به کار رفته در ساخت حسگرهای مقاومتی گاز۱به روشهای گوناگونی ساخته می‎شوند. در این مقاله برای اولین بار تأثیر روش ساخت در یکی از مهمترین ویژگیهای کاربردی این حسگرها یعنی پاسخ گذرا، به‌طور عملی بررسی شده ‎است. لایه‎هایی از اکسیدهای قلع و روی به روشهای LPCVD۲ْ، PVD۳، EPD۴ و ”پرس کم فشار پودر“۵ تهیه شد. حسگرهای مقاومتی گاز ساخته شده بر اساس این لایه‎ها مورد آزمایش قرار گرفت. پاسخ گذرای این حسگرها به تغییر پله‎ای در ترکیب اتمسفر، ثبت و مقایسه شد. بر اساس این مقایسه مشخص شد که ضخامت لایه، بافت و مقدار تخلخل در ساختار لایه حساس همراه با جرم ملکولی گاز هدف، مؤثرترین عوامل در تعیین پاسخ گذرا هستند. چگونگی ارتباط این عوامل با تغییر زمانی هدایت الکتریکی در حسگر مورد تحلیل کیفی قرار گرفت و ملاحظه شد که سرعت پاسخ به‌طور مستقیم با ضریب تخلخل لایه حساس مرتبط است، لیکن زمان پاسخ با افزایش ضخامت لایه حساس و افزایش جرم ملکولی گاز هدف افزایش می‎یابد. حسگر حاصل از روش EPD با دارا بودن بیشترین تخلخل در میان حسگرهای ساخته شده، سریعترین وحسگرهای ساخته شده به روش CVD، علی‌رغم داشتن ضخامت کم - به علت پایین بودن ضریب تخلخل - کندترین بودند

---

اهداف: اسانس‌های گیاهی، کمپلکسی از ترکیبات فرار به‌دست‌آمده از بخش‌های مختلف گیاهان هستند. اسانس دارچین (Cinnamomum zeylanicum) به‌عنوان منبع مناسب برای ترکیبات ضدباکتریایی شناخته شده است. هدف مطالعه حاضر بررسی فعالیت ضدباکتریایی اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی علیه دو سویه لیستریا مونوسیتوژنز بود.   
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، دو سویه باکتری لیستریا مونوسیتوژنز (سویه استاندارد و سویه جداسازی‌شده از ماهی) مورد استفاده قرار گرفت. فعالیت ضدمیکروبی اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی با روش چاهک ارزیابی شد. همچنین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) اسانس دارچین و  نانوذرات اکسید روی با استفاده از روش ماکرودایلوشن تعیین شد. علاوه بر این، خصوصیات ضدباکتریایی اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی در یک محیط مایع بررسی شد. داده‌ها به‌کمک نرم‌افزارSPSS ۱۹  و توسط آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند.
یافته‌ها: میزان MIC و MBC اسانس دارچین به‌ترتیب ۱۶ و بیش از ۶۴‌میکرولیتربرمیلی‌لیتر گزارش شد. همچنین مقادیر MIC و MBC برای نانوذرات اکسید روی به‌ترتیب ۱۲/۵ و ۲۵میلی‌گرم‌برمیلی‌لیتر محاسبه شد. با افزایش غلظت نانومواد و اسانس، جمعیت باکتری‌ها کاهش یافت (۰/۰۵>p) و در خلال دوره نگهداری در دمای سرد اختلافات قابل توجهی بین دو سویه مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی، اثرات ضدمیکروبی قوی علیه لیستریا مونوسیتوژنز دارند، به‌طوری که اسانس دارچین روی لیستریا اثر باکتریواستاتیک، اما نانوذرات اکسید روی اثر باکتریوسایدی نشان می‌دهند.

---

تحقیق پیش رو با هدف بررسی سمیت نانو اکسید مس (CuO) و نانو اکسید روی (ZnO) در شرایط آزمایشگاهی بر روی برخی باکتری­ های بیماری­ زا در ماهیان پرورشی و همچنین زیست سنجی در قزل آلای رنگین کمان انجام شده است. بدین منظور، حساسیت برخی از آنها نسبت به نانوذرات اشاره شده به همراه یک آنتی بیوتیک مرجع (فلورفنیکل) از طریق روش نفوذ چاهی، و مقادیر حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC)/ حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) آنها با تکنیک Microdilution تعیین شدند. از سویی دیگر، آزمایش­ سمیت کشنده به جهت محاسبه میانه غلظت کشنده (LC۵۰) بر روی تعدادی قزل ­آلای رنگین کمان (g ۶/۷ ± ۳/۵۵) به صورت ایستایی و در ۹۶ ساعت متوالی انجام شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده­ ها از تجزیه واریانس و رگرسیون پروبیت بهره گرفته شد. یافته ­ها حاکی از این بودند که نانوذرات اکسید مس و اکسید روی به ترتیب در رقت­ های بیشتر از µg/ml ۱۸/۰ و ۲۴/۰ توانستند که رشد Streptococcus iniae را به طور معنی­داری مهار نمایند یا آن را از بین ببرند. مقایسه مقادیر LC۵۰-۹۶h نانو اکسید روی (µg/l ۴/۱۰۷) با نانو اکسید مس (µg/l ۳/۱۰۲) نشان می­دهد که نانو اکسید مس از ظرفیت مسموم کنندگی بیشتری برخوردار است. بر اساس یافته ­های آزمایشگاهی، حساسیت باکتری­های S. iniae و Lactococcus garvieae به نانو اکسید روی تقریبا نزدیک به فلورفنیکل بوده است. ولی به نظر می­رسد که بکارگیری مستقیم غلظت موثر نانوذرات فلزی بر عوامل باکتریایی بیماری­ زا میت­واند سبب بروز مرگ و میر ناشی از مسمومیت در ماهی قزل­آلا شود.

---

در این مقاله، حساسیت به بخار اتانل در حسگرهای مقاومتی گاز ساخته شده بر مبنای لایه‎های نازک SnO۲ و دولایه‌ای ZnO/SnO۲ بررسی می‌شود. لایه‎های اکسیدفلزی حساس به گاز و اتصالات اهمی پلاتین را به روش PVD۱ و با استفاده از “تبخیر با باریکه الکترونی“۲ در خلأ، روی زیر‌پایه پورسلانی۳ لایه نشانی و نمونه‌های حاصل در دماهای مختلف ترمیم حرارتی شده است. نقش دمای فرایند در تعیین انرژی فعال‌سازی هدایت الکتریکی لایه بررسی و ‌ملاحظه شد که با تغییر دما، انرژی فعال‌سازی هدایت و حساسیت مقاومت الکتریکی در لایه‌های دوگانه ZnO/SnO۲ به بخار اتانل قابل تغییر و تنظیم است. حساسیت حسگرهای گاز ساخته شده با لایه‎های SnO۲ و ZnO/SnO۲ به اتمسفر حاوی بخار اتانل، اندازه‌گیری و با یگدیگر مقایسه شد. نتایج نشان می‌دهد که در شرایط ساخت و آزمون یکسان ، حساسیت حسگر دولایه‌ای ZnO/SnO۲ به بخار اتانل ۶/۱ برابر بیشتر از حساسیت حسگر تک لایه SnO۲ است. استفاده از این روش برای کنترل حساسیت و ارائه یک درجه آزادی بیشتر در طراحی حسگرهای گاز، برای اولین بار در این مقاله مطرح می‌شود.

---

چکیده در این تحقیق بررسی امکان تولید فیلم های ترکیبی از ماده اولیه گلوتن گندم بعنوان ماتریکس ساختاری بهره گرفته شد. ۷ تیمار با درصد های مختلف از کربوکسی متیل سلولز در سه غلظت ۲۵% ، ۷۵% ، ۱۰۰% و نانو اکسید روی در سه غلظت ۱% ،۳% ، ۵% تهیه گردید. تیمارها به ترتیب: گلوتن، سه ترکیب از کربوکسی متیل سلولز (۷۵%گلوتن + ۲۵ % کربوکسی متیل سلولز، ۲۵%گلوتن + ۷۵% کربوکسی متیل سلولز،۱۰۰ % کربوکسی متیل سلولز) و سه ترکیب از نانو اکسید روی (۹۹% کربوکسی متیل سلولز+۱% نانو اکسید روی، ۹۷% کربوکسی متیل سلولز+ ۳% نانو اکسید روی،۹۵% کربوکسی متیل سلولز+ ۵% نانو اکسید روی)  بودند. از روش آماری واریانس یک طرفه و آزمون مقایسه میانگین دانکن برای تجزیه و تحلیل نتایج استفاده شد. فیلم های محتوی نانو اکسید روی تحت فرایند صوت دهی به مدت ۳۰ دقیقه قرار گرفتند. آزمون های نفوذ پذیری به بخار آب و آزمون کدورت سنجی و عبور نور فرابنفش از فیلم بررسی گردید. افزودن صمغ کربوکسی متیل سلولزدر تمامی نمونه ها، کدورت را به طورقابل ملاحظه ای کاهش داد. . باکاهش گلوتن و افزایش کربوکسی متیل سلولز، نفوذپذیری به بخارآب افزایش ودر صورت استفاده ازنانواکسید روی و فراصوت، نیز نفوذپذیری افزایش یافت. درنهایت با توجه به مجموع آزمون های انجام شده تیمار۹۵% کربوکسی متیل سلولز و۵% نانواکسید روی و۳۰ دقیقه فرا صوت به عنوان بهترین تیمار معرفی گردید.

---

چکیده اهداف چهارگانه بسته بندی عبارتند از: نگهداری، محافظت، سهولت و اطلاع رسانی. تمایل به حداقل رساندن فرآیند فرآورده­های غذایی، حفظ کیفیت آن و همچنین ممانعت از شیوع بیماری­ها باعث شده راه­های جلوگیری از رشد میکروارگانیسم­ها و استفاده از مواد ضد میکروبی در بسته­بندی محصولات غذایی گسترش زیادی پیدا کند. بسته بندی فعال، یکی از روش­های بسیار کارآمد در حفظ کیفیت و امنیت فرآورده­های غذایی و بستری مناسب جهت افزودن طیف وسیعی از ترکیبات مختلف از جمله عوامل ضد میکروبی است. در این مطالعه، فیلم بیونانوکامپوزیتی از پروتئین گیاه گاودانه به همراه نانو ذرات اکسید روی، جهت تولید یک بسته ضد میکروبی از افزودن w/w۵% از ایزوله پروتئینی گاودانه و سطوح مختلف ۲۵/۰، ۱ و ۲ درصد نانو ذرات اکسید روی، به همراه گلیسرول به عنوان نرم کننده تهیه شد. خصوصیات مکانیکی و ممانعتی فیلم­های بیونانوکامپوزیتی ارزیابی شده و مشخص گردید که افزودن نانو ذرات اکسید روی به عنوان یک عامل ضد میکروبی به فیلم­های پروتئینی سبب کاهش شدید تراوایی فیلم ها نسبت به عبور گاز اکسیژن می شود. همچنین میزان نفوذ پذیری فیلم های بیونانوکامپوزیتی نسبت به عبور بخار آب در مقایسه با فیلم شاهد کاهش یافت. بر اساس نتایج بدست آمده مشخص شد در غلظت­های کم نانو ذرات مصرفی به دلیل بهم چسبیدن کمتر ذرات، توده های حجیم درون بافت فیلم کمتر ایجاد شده، بنابراین تاثیر سطوح پایین­تر بر بهبود خواص عملکردی فیلم بیونانوکامپوزیتی بیشتر بود. اثر افزودن نانو ذرات بر خواص مکانیکی سبب افزایش مقاومت کششی نمونه ها، کاهش کشش پذیری و افزایش مدول الاستیسیته شد.

---

 
چکیده
در این تحقیق نانو ذرات پلی پیرول  (PPy) و نانوکامپوزیت پلی پیرول-اکسید روی  (PPy-ZnO)به روش شیمیایی بر روی فیبر پلی استری درحضورکلریدآهن ۳ سنتز گردیده و فیبرهای هادی الکتریسیته تهیه شد. اندازه، شکل و مورفولوژی ذرات سنتز شده با استفاده از تکنیک میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان دادند پلی پیرول های سنتز شده کروی شکل و در ابعاد ۶۰-۱۵۰ نانومتر می باشند در حالی که ذرات نانوکامپوزیت پلی پیرول-اکسید روی دانه ای شکل بوده و در ابعاد۳۰-۱۲۰ نانومتر می باشند. فیبر پلی پیرول و پلی پیرول-اکسید روی تهیه شده به عنوان حسگر در آنالیز و اندازه گیری رطوبت در نمونه های مختلف آرد مورد استفاده قرار گرفت. از طرح آماری مرکب مرکزی برای بهینه سازی شرایط آنالیز حسگر ها از جمله دما، زمان و مقدار نمونه آرد استفاده شد. نتایج بدست آمده شرایط بهینه متفاوتی را برای دو حسگر نشان داد. مقایسه حساسیت دو حسگر به رطوبت آرد نشان داد که حسگر پلی پیرول-اکسید روی نسبت به حسگر پلی پیرول حساسیت بهتری دارد. نتایج نشان داد که حسگر پلی پیرول-اکسید روی در محدوده ۰۲/۰ تا ۲۵/۰ درصد به راحتی می تواند رطوبت در نمونه های آرد را شناسایی و اندازه گیری کند.

---

چکیده پژوهش حاضر با هدف ارزیابی­ ­اثر ضدمیکروبی نانوسیال بر پایه عصاره اتانولی­سریش­در­شرایط­آزمایشگاهی در برابرسه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی، سالمونلا آنتریکا ­انجام شد. عصاره­گیاه­ سریش به روش خیساندن به دست آمد و برای تعیین اثر ضدباکتریایی آن ­از روش انتشار ­دیسک­ درسه غلظت mg/ml ۲۰۰، ۲۵۰ و ۳۰۰ برای عصاره­ اتانولی­گیاه ­و غلظت ppm۱۰۰۰ برای نانوذره­اکسید ­روی استفاده شد. نتایج نشان داد که عصاره اتانولی گیاه سریش بدون نانوذره دارای هاله عدم ­رشد­ نبود اما با افزودن نانو ذره ­اکسید روی به ­عصاره ­گیاه ­هاله عدم رشد مشاهده گردید که بزرگترین آن ۲۳ میلی­متر بود. حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) با استفاده از روش رقیق سازی میکروبراث تعیین گردید. در این آزمون عصاره گیاه بر پایه نانوذره ­اکسید روی بالاترین اثرات بازدارندگی(۵/۱۲ میلی­گرم برمیلی­لیتر) و کشندگی (۲۵ میلی­گرم­ برمیلی­لیتر) در برابر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس از خود نشان داد. از نتایج چنین برمی آید که عصاره اتانولی­هرچند­ دارای خاصیت مهارکنندگی و کشندگی­نبود لیکن با افزودن نانوذره­اکسید­روی امکان بکارگیری آن جهت کنترل پاتوژن ها و به عنوان نگهدارنده طبیعی درصنایع داروسازی و غذایی قابل استفاده است.

---

در این مطالعه ۵۰ نمونه استافیلوکوکوس اورئوس از بیمارستان بغداد جمع‌آوری و موردبررسی قرار گرفت، ۱۷ نمونه آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) و ۵ نمونه آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به ونکومایسین (VRSA) بودند. حساسیت جدایه‌ها در برابر عوامل ضد میکروبی مختلف با استفاده از سیستم استاندارد VITEK۲ ارزیابی شد. با توجه به CLSI، مقادیر حداقل غلظت بازدارنده (MIC) نقاط کوانتومی اکسید روی نیز با روش رقت مولر-هینتون مورد آزمایش قرار گرفت. علاوه بر این، واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) برای شناسایی ژن‌های vanA و mecA انجام شد. اثرات ضد باکتریایی نقاط کوانتومی اکسید روی بر روی VRSA بیشتر از جدایه‌های MRSA بود.

---

یکی از مشخصه‌های زباله‌های شهری وجود درصد نسبتا بالای مواد آلی فسادپذیر بوده که باعث تولید میزان قابل توجهی شیرابه می‌گردد. شیرابه در اثر آزاد شدن رطوبت مازاد زایدات، تجزیه مواد آلی و یا منابع خارجی مانند زهکش آبهای سطحی، آب باران و یا آبهای زیرزمینی که وارد زباله می‌شوند، بوجود می‌آید. یکی از روش‌های متداول در تصفیه شیرابه زباله استفاده از فرایندهای بیولوژیکی می‌باشد. اما به دلیل بار آلی نسبتا زیاد و وجود مواد سخت تجزیه-پذیر در داخل شیرابه، تصفیه بیولوژیکی به تنهایی قادر به بی خطر سازی شیرابه نبوده و برای رساندن کیفیت شیرابه به استانداردهای موجود، نیاز به تصفیه تکمیلی پساب خروجی از واحدهای بیولوژیکی می‌باشد. در این تحقیق طی یک فرایند فتوکاتالیستی در مقیاس آزمایشگاهی، با استفاده همزمان از نانوذرات ZnO و اشعهUV اقدام به تصفیه تکمیلی شیرابه کمپوست شد. بدین منظورتاثیر پارامترهای موثر بر فرایند شامل pH، غلظت نانو ذرات ZnO، توان لامپ-هایUV و مدت زمان واکنش بر حذف بار آلی و رنگ از شیرابه تصفیه شده توسط فرایند بیولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق حداکثر راندمان حذف COD و رنگ از شیرابه به ترتیب به میزان۶۰% و ۶۸% در pH برابر ۱۱، در حضور نانو ذرات با غلظت یک گرم بر لیتر، با استفاده از لامپ-های UV با توان ۳۲ وات و پس از حدود ۲ ساعت حاصل شد. بر اساس نتایج بدست آمده حذف COD شیرابه توسط فرایند فتوکاتالیستی UV-ZnO با مدل سینتیکی واکنش‌های شبه مرتبه اول تطابق بیشتری داشته (۹۹/۰=R۲) و ثابت سرعت واکنش آن در حدود (hr-۱)۳۸/۰ برآورد گردید.

---

---

تاثیر ترکیبی استفاده از فراصوت با شدت ۴۰۰ وات و فرکانس ۲۴ کیلوهرتز (۴ و ۱۲ دقیقه) به همراه بکارگیری بسته بندی‌های ضد‌میکروبی ساخته شده از پلی اتیلن سبک حاوی نانو‌ذرات اکسید‌روی (۳ درصد وزنی-وزنی) شامل تیمار‌های، ۴ دقیقه تیمار فراصوت و بسته بندی پلی اتیلنی خالص، ۱۲ دقیقه تیمار فراصوت و بسته بندی پلی اتیلنی خالص، ۴ دقیقه تیمار فراصوت و بسته بندی ضدمیکروبی نانو ساختار، ۱۲ دقیقه تیمار فراصوت و بسته بندی ضد میکروبی نانو‌ساختار و بسته بندی پلی اتیلنی خالص (شاهد)، بر میزان غیر فعال‌سازی ساکارومایسز سرویزیه (شاخص فساد) و اشرشیا کلی ( شاخص بیماری زایی) تلقیح شده در آب توت فرنگی در دمای ۴ درجه سانتی گراد و طی ۴، ۸، ۱۲، ۱۶ و ۲۰ روز انبارداری بررسی گردید. تیمار فراصوت (در هر دو زمان ۴ و ۱۲ دقیقه) تاثیر معنی‌داری بر کاهش جمعیت ساکارومایسز سرویزیه و اشرشیاکلی داشت (p < ۰,۰۵). همچنین مقاومت ساکاروومایسز سرویزیه بر اساس (D value)، نسبت به نمونه‌های فاقد تیمار فراصوت به امواج فراصوت در مقایسه با اشرشیاکلی درمحیط آب توت فرنگی بیشتر بود. استفاده از تیمار ۱۲ دقیقه فراصوت و بسته بندی ضد میکروبی نانو ساختار بیشترین  کاهش را در جمعیت ساکارومایسز سرویزیه و اشرشیاکلی تلقیح شده در آب توت فرنگی طی ۲۰ روز انبارداری در مقایسه با سایر تیمار‌ها و نمونه شاهد نشان داد (p < ۰,۰۵). استفاده از بسته بندی‌ها‌‌‌‌­­­­­‌‌­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی ضدمیکروبی حاوی نانوذرات اکسید روی به عنوان یک هردل پس از تیمار فراصوت کوتاه مدت به عنوان هردل دوم اثر هم افزایی مناسبی در به تاخیر انداختن رشد میکروارگانیسم‌ها در آب توت فرنگی طی نگهداری در دمای ۴ درجه سانتی گراد داشت.

 

---

     در این پژوهش تاثیر تیمارهای مختلف نانومواد کریستال سلولز (NCC) و اکسید روی (ZNO) در حین ساخت کاغذ و همچنین پوشش دهی نمونه‌ها با همین نانومواد و پلی‌کاپرولاکتون (PCL) بر روی خواص ممانعتی کاغذها مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ها بوسیله دستگاه‌های میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FESEM) و پراش پرتو ایکس (XRD)، مورد مطالعه قرار گرفتند. در این پژوهش نانومواد و پلیمر با شرایط مشخص (نانوکریستال ‌سلولز ۴ و ۶ درصد، نانو‌اکسید روی ۳ درصد، پلی‌کاپرولاکتون ۱۰ درصد) درحین ساخت کاغذ و به عنوان پوشش به خمیر کاغذ و کاغذهای شاهد افزوده شدند. از پلی‌اکریل آمید کاتیونی بعنوان کمک نگه دارنده نانومواد درحین ساخت کاغذ استفاده شد. نتایج حاصل از آزمایش‌ها نشان داد که ویژگی‌های ممانعتی (جذب آب، عبور هوا، جذب روغن) کاغذهای تیمار شده افزایش یافته است ولی تاثیر افزایش درصد نانوکریستال سلولز در این افزایش بارزتر بوده است و کاغذهای تیمار شده با ترکیب همزمان نانومواد بهترین ویژگی‌های ممانعتی را داشته است. همچنین ویژگی‌های ممانعتی کاغذهای پوشش دهی شده با افزودن نانومواد افزایش یافته است که در این بین نقش اصلی در این افزایش را نانوکریستال سلولز داشته است و ترکیب همزمان نانومواد با پلی‌کاپرولاکتون دارای بهترین ویژگی‌ها می‌باشد. همچنین ویژگی‌های ممانعتی کاغذهای پوشش دهی شده به مراتب بالاتر از کاغذهای تیمار شده می‌باشد.

---

با توجه به آثار نامطلوب بسته­بندی­های بر پایه پلیمرهای نفتی، امروزه مواد بسته‌بندی زیست‌تخریب‌پذیر (بیوپلیمرها) بیشتر مورد توجه مطالعات و صنایع مرتبط قرار گرفته است. البته در مقایسه با بسته­بندی­های رایج، این نوع از بسته­بندی­های جدید دارای نقاط ضعفی هستند که البته تا حدی با استفاده از روش تهیه کامپوزیت و بویژه استفاده از فناوری نانو تاحدی مرتفع شده است. از جمله رویکرد­های جدید در این زمینه، گنجاندن نانوذرات فلزات و اکسید آن­ها جهت بهبود خصوصیات فیلم‌های بسته‌بندی مورد استفاده می­باشد. از اینرو، در مطالعه حاضر، تاثیر افزودن نانو ذرات اکسیدروی (۰، ۵/۲ و ۵­%) و بتاگلوکان (۰، ۱۰ و ۲۰%) بر ویژگی­های شیمیایی و میکروبی فیلم زیست­تخریب­پذیر ژلاتین در طی نگهداری فیله مرغ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تمامی فیلم­ها نسبت به نمونه شاهد، افزایش بازدارندگی هم نسبت به جذب رطوبت و هم نسبت به نفوذپذیری به بخار آب داشته است که این امر نویدبخش قابلیت بهبود فیلم­های زیست­تخریب­پذیر با استفاده از بتاگلوکان و نانوذرات اکسید روی می­باشد. همچنین، با توجه به نتایج آزمون­های انجام شده می­توان گفت که فیلم‌های حاوی نانوذرات اکسیدروی خاصیت ضدمیکروبی داشته بطوریکه فیلم حاوی بالاترین سطح نانوذرات (۵%)، بیشترین خاصیت ضدمیکروبی را نسبت به سایر نمونه­ها در برابر هر چهار گونه میکروارگانیسم شاخص مورد مطالعه نشان داد از اینرو با توجه به نتایج به‌دست آمده از آزمایش‌های انجام شده، فیلم نانوبیوکامپوزیت با ۵ % درصد نانو اکسیدروی و ۲۰ % بتاگلوکان، به عنوان مناسب­ترین فیلم، جهت بسته‌بندی فیله مرغ معرفی می­گردد.

---

---

اهداف: نانو‌ذرات اکسید روی به‌عنوان یک نانو‌ذرات اکسید فلزی مهم شناخته شده‌اند و در بسیاری از زمینه‌های پزشکی و زیست‌شناختی استفاده می‌شوند، اما نگرانی‌ها به‌علت اثرات بالقوه‌شان بر برخی از اندام‌ها رو به افزایش است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین هوازی بر سطوح کلیوی آنژیوتانسین II و گیرنده نوع ۱ آنژیوتانسین در موش‌های صحرایی تیمارشده با نانو‌اکسید روی انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق تجربی، ۳۵ سر موش صحرایی ویستار نر، به‌طور تصادفی به گروه‌های کنترل، سالین، نانو‌اکسید روی، تمرین و تمرین به‌علاوه نانو‌اکسید روی تقسیم شدند. نانو‌اکسید روی (یک‌میلی‌گرم بر کیلوگرم) به‌صورت داخل صفاقی، ۵ روز در هفته به گروه‌های نانو‌اکسید روی و تمرین به‌علاوه نانو‌اکسید روی تزریق شد. برنامه تمرین ورزشی شامل دویدن فزاینده روی نوارگردان (۵ جلسه در هفته و به‌مدت ۴ هفته) بود. دو روز پس از آخرین مداخله‌ها رت‌ها معدوم شدند. بافت کلیه جدا و سطوح آنژیوتانسین II و گیرنده نوع ۱ آنژیوتانسین اندازه‌گیری شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۲۰، از طریق آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی تحلیل شدند.
یافته‌ها: پس از ۴ هفته تیمار مزمن با نانواکسید روی، سطوح کلیوی آنژیوتانسین II و گیرنده نوع ۱ آنژیوتانسین افزایش معنی‌داری داشت. فعالیت ورزشی به‌طور معنی‌داری سطوح کلیوی آنژیوتانسین II و گیرنده نوع ۱ آنژیوتانسین را کاهش داد، اما سطوح این متغیرها در گروه تمرین به‌علاوه نانو‌اکسید روی به‌طور معنی‌داری بالاتر از گروه کنترل باقی ماند (۰۵/۰p<).
نتیجه‌گیری: تمرین هوازی، باعث کاهش سطوح کلیوی آنژیوتانسین II و گیرنده نوع ۱ آنژیوتانسین در موش‌های صحرایی تیمارشده با نانو‌اکسید روی می‌شود.

---

---

---

در این تحقیق از موسیلاژ دانه بالنگو به عنوان پایه فیلم استفاده شد، در حالی که اسانس حاصل از برگ و ساقه گیاه زولانگ به همراه نانوذرات اکسید روی (ZnO) به عنوان افزودنی برای تولید فیلم‌های خوراکی فعال ترکیب شدند. یافته‌ها نشان داد که ترکیب اسانس حاصل از برگ و ساقه گیاه زولانگ (ZEO) قابلیت‌های آنتی اکسیدانی، نفوذپذیری، خواص حرارتی، استحکام کششی و ازدیاد طول فیلم را افزایش می‌دهد. تجزیه و تحلیل FT-IR ایجاد پیوندهای هیدروژن-اکسیژن جدید بین ZEO و زنجیره های پلی ساکارید را تایید کرد که به تقویت ساختار فیلم کمک می کند. درحالیکه افزودن نانوذرات اکسید روی باعث کاهش خواص آنتی اکسیدانی، نفوذپذیری، کریستالینیتی، مقاومت حرارتی، رطوبت و استحکام کششی لایه‌ها شد. علاوه بر این، نانوذرات ZnO به افزایش پلاستیسیته کمک کردند که باعث افزایش کشش پذیری لایه ها و ضخامت بیشتر آنها شد. تصویربرداری SEM برهمکنش بین نانوذرات ZEO و ZnO را تأیید کرد و با یافته‌های آنالیز FT-IR همسو بود. به طور کلی، این مطالعه نشان می‌دهد که فیلم‌هایی که با استفاده از موسیلاژ دانه بالنگو در ترکیب با نانوذرات ZEO و ZnO ساخته شده‌اند، پتانسیل بالایی برای کاربرد در بسته‌بندی مواد غذایی و فیلم‌ها یا پوشش‌های فعال، به‌ویژه برای مواد آسیب‌پذیر در برابر اکسیداسیون دارند.