جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای بارکد
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۳۹۹ )
چکیده
دوبالان (Insecta: Diptera) پراکنش زیادی داشته و یکی از اجزای اصلی اغلب اکوسیستم‌ها هستند. هدف از این مطالعه، شناسایی تنوع دوبالان از طریق بارکدگذاری DNA (توالی ۶۵۸ جفت‌باز از انتهای ′۵ سیتوکروموکسیداز ۱) در بنگلادش بود. نمونهها توسط تله مالیز در پردیس دانشگاه چیتاگونگ بین آوریل ۲۰۱۴ تا مارس ۲۰۱۵ جمع‌آوری شدند. در این مطالعه، ۳۶۴۷۶ توالی از ۳۸۲۶۷ نمونه از دوبالان بررسی گردید و ۱۰۵ گونه، ۱۰۹ جنس، ۵۴ زیرخانواده و ۵۹ خانواده ثبت شد. از میان آنها، ۷۹ گونه، ۶۹ جنس، ۱۲ زیرخانواده و ۲۳ خانواده برای فون دوبالان بنگلادش گزارش جدید هستند. تمام گونه‌های گزارش شده با شماره شاخص بارکد (BINs) (پروکسی‌های گونه) در سامانه Barcode of Life Data System (BOLD) موجود است.
محمد لاریجانی، رویا بختیار، مهرنوش نوروزی، رها فدایی،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
این مطالعه به منظور تعیین شناسه (Barcoding)با استفاده از ژن سیتوکروم اکسیداز ماهی کپورمعمولی، بین سه استان گلستان، مازندران و گیلان (به ترتیب در مناطق گمیشان، تجن و کیاشهر) در سال۱۳۹۰ انجام شده است. نتایج حاصل از تعیین توالی۳۰ نمونه باله دمی گونه کپور دریایی سواحل جنوبی خزر نشان داد که تمامی نمونهها از یک گونه بوده و فاصله ژنتیکی آنها حداقل به ۲ درصد نمیرسد. بنابراین همه نمونههای کپور سه استان از یک گونه میباشند و از یک نوع بارکد برخوردار میباشند. در بررسی فاصله نوکلئوتیدی و هاپلوتیپی، منطقه گمیشان به ترتیب، ۷۵۰۰۰/۱۰ ، ۱ و منطقه کیاشهر به ترتیب، ۲۰۰۰/۳ و ۹۳۳۳/۰ بدست آمد. در بررسی تنوع نوکلئوتیدی بین دو منطقه ۰۱۹۷۸/۰ و میانگین اختلاف نوکلئوتیدی ۱۸۷/۱۲ بدست آمد. تنوع هاپلوتیپی در منطقه گمیشان ۰۹۵/۳۸ و در منطقه کیاشهر ۸۰۹/۲۳ درصد محاسبه شد. از مجموع ۱۳ هاپلوتیپ، منطقه گمیشان با ۸هاپلوتیپ (۵۳/۶۱ درصد) و منطقه کیاشهر با ۵ هاپلوتیپ (۴۶/۳۸ درصد) از کمترین مقدار هاپلوتیپ برخوردار بودند. نتایج این بررسی نشان میدهد که بین نمونههای کپور دریایی دو منطقه گمیشان و کیاشهر از نظر تنوع نوکلئوتیدی و هاپلوتیپی اختلاف معنی داری وجود دارد (p<۰,۰۵).
