جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای بازده تولید
مهدی عبدالهی، مسعود رضائی، الیکا جعفری، الناز غفاری، ساحل سلطان کریمی،
دوره ۲، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
بازده تولید محصولات مختلف، میزان فراوردههای جانبی و ارزش تغذیهای آنها و نیز روابط بین وزن عرضه ماهی به بازار و بازده محصول در ماهی قزلآلای رنگین کمان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پس از ماهی کامل، حداکثر بازده در ماهی تخلیه شکمی شده و بهمیزان ۴۳/۳±۵۶/۸۷ درصد بود که در خصوص فیله با پوست و بدون پوست بهترتیب به ۲۱/۳±۶۹/۵۶ درصد و ۳۷/۲±۳۶/۴۵ کاهش یافت. بیشترین میزان فراوردههای جانبی مربوط به سر و امعا و احشا بود که بهترتیب ۵۲/۱۵درصد و ۶۲/۱۲درصد از وزن بدن ماهی را تشکیل میدادند. همبستگی مثبت و معناداری (۰۱/۰>p) بین وزن ماهی کامل و بازده محصول سرزده و تخلیه شکمی شده مشاهده شد و با افزایش وزن ماهی کامل در زمان عرضه به بازار، بازده محصول سر زده و تخلیه شکمی شده بیشتر خواهد بود. در میان فراوردههای جانبی، امعاواحشا و سر بیشترین میزان چربی (بهترتیب ۴۳/۱۷ و ۰۱/۱۳درصد وزن تر) را داشتند که میتوانند منابع مناسبی برای استخراج چربی باشند، اما بیشترین میزان پروتئین در پوست (۱۱/۲۴درصد وزن تر) مشاهده شد. مقادیر قابل ملاحظهای از اسیدهای چرب مفید و سلامتی بخش چند غیراشباع ۳ω در ترکیب اسیدهای چرب امعاواحشا و سر بهدست آمد. همچنین امعاواحشا و استخوان بهعنوان منابع غنی از ریزمغذی آهن شناسایی شدند.
دوره ۱۵، شماره ۷۴ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده هدف از این تحقیق، ارزیابی اثر پارامترهای مختلف نظیر دمای هوای ورودی و غلظت صمغ عربی بر کارایی تولید، ویژگیهای فیزیکیشیمیایی، جریانپذیری و مورفولوژیکی پودر شیره خرمای خشک شده با استفاده از خشککن پاششی در مقیاس نیمهصنعتی بود. متغیرهای فرآیند عبارتند از: دمای هوای ورودی (˚C۱۸۰-۱۴۰) و غلظت صمغ عربی (نسبت ۲۰:۸۰ تا ۶۰:۴۰ وزن کمک خشککن نسبت به وزن مرطوب شیره خرما). حداکثر بازده (۷۴/۵۵%) برای نسبت ۵۰:۵۰ صمغ عربی در دمای ˚C۱۶۰ بدست آمد. در غلظتهای بالاتر صمغ عربی و با افزایش دمای هوای از ۱۶۰ به ˚C۱۸۰، بازده تولید کاهش یافت. دیگر ویژگیهای فیزیکیشیمیایی نظیر مقدار رطوبت، فعالیت آبی، دانسیته توده و دانسیته ضربه پودرها با افزایش دمای هوای ورودی و غلظتهای صمغ عربی کاهش یافتند. این ویژگیها به ترتیب از ۳۸/۳-۱۲/۲%، ۲۳/۰-۱۴۲/۰، ۷۳/۰-۵/۰ و g/ml۸۷/۰-۵۶/۰ متغیر بودند. از سوی دیگر، رفتار جریانپذیری نمونهها به استثناء نسبت صمغ عربی ۶۰:۴۰، با افزایش دمای هوا و غلظت حامل بهبود پیدا کرد. همچنین جاذبالرطوبگی، انحلالپذیری و نمپذیری به طور قابل ملاحظهای تحت تاًثیر متغیرهای فرآیند قرار گرفتند. نتایج حاصل از عکسهای میکروسکوپ الکترونی روبشی حکایت از این دارند که با افزایش دمای هوای ورودی و غلظت صمغ عربی، ذرات پودر از سطوح نسبتاً صاف، کروی و حالت نیمهچسبنده (در غلظتهای پائین حامل)، به ذرات مجزا و چروکیده (در غلظتهای بالاتر صمغ عربی در دمای یکسان) تغییر مییابند. شکاف و ترکهای موجود در برخی از ذرات هنگامیکه دمای هوای خشک کردن از ۱۴۰ به ˚C۱۸۰ افزایش مییابد، مشاهده نشد.