جستجو در مقالات منتشر شده
۸ نتیجه برای برگر ماهی
جواد دقیق روحی، احمد غرقی، سید حسن جلیلی، منصور صدریان، فریدون رفیع پور، منیره فئید،
دوره ۱، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۳۹۱ )
چکیده
به منظور تنوع خشی به محصولات قابل عرضه از ماهی کپور نقرهای و در نتیجه افزایش مصرف این ماهی پرورشی، برگر بدون پوشش به عنوان فرآوردهای جدید از این ماهی تولید و خصوصیات کیفی تیمارها به مدت ۶ ماه بررسی و مقایسه شد. در مجموع ۳ تیمار مختلف از برگر ماهی: ۱- با بستهبندی معمولی (شاهد) ۲- با بستهبندی وکیوم ۳- با اسید اسکوربیک ppm۵۰۰ تولید و در سردخانه در دمای ºC۱۸- نگهداری گردید. آزمایشهای شیمیایی، میکروبی و ارزیابی حسی در فاز صفر و پس از آن به صورت ماهانه انجام شد و نتایج حاصل مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. طی مدت نگهداری تیمار در سردخانه مقدار TVB-N در همه تیمارها افزایش یافت، اما از حد مجاز تجاوز نکرد. میزان TBAاگرچه روند افزایشی داشت اما تیمار اسید اسکوربیک همواره نسبت به دو تیمار دیگر از میزان TBA پایینتری برخوردار بود. در میزان pH تمام تیمارها روند کاهشی مشابهی دیده شد. تمام شمارشهای میکروبی روند کاهشی را نشان دادند و تیمار فیش برگر وکیومشده روند کاهشی سریعتری را بروز داد. ارزیابی حسی تیمارها ارجحیت برگرهای حاوی اسید اسکوربیک را نشان داد. در جمعبندی نهایی، برگر ماهی با بستهبندی معمولی و وکیوم که فاقد اسید اسکوربیک بودند به مدت ۳ ماه و تیمار برگر ماهی با اسید اسکوربیک حداکثر برای مدت شش ماه قابلیت مصرف دارند. بستهبندی وکیوم نیز در حفظ کیفیت شیمیایی و میکروبی برگرها نسبت به بستهبندی معمولی ارجحیت دارد.
افشین فهیم، علی اصغر خانی پور، قربان زارع گشتی، سید افشین امیری سندسی،
دوره ۶، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۶ )
چکیده
به منظور بهبود بافت وقابلیت پذیرش برگر ماهی کپور نقره ای ونیز افزایش سرانه مصرف این محصول، از پکتین به عنوان بهبود دهنده بافت استفاده گردید، پکتین پلی ساکاریدی است که در مواد غذایی جهت بهبود خواص ژله ای بافت مورد استفاده قرار می گیرد در این طرح از سه تیمار مختلف شامل برگر ماهی سرخ شده کپور نقره ای به عنوان شاهد ، برگر ماهی سرخ شده همراه با ۳/۰ درصد پکتین به عنوان تیماریک وبرگر ماهی سرخ شده همراه با ۶/۰ درصد پکتین به عنوان تیمار دو استفاده گردید. آزمون های ارزیابی حسی در فاز صفر و پس از آن به صورت ماهیانه به مدت شش ماه انجام و نتایج حاصل مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. از نظر شاخصهای ارزیابی حسی تفاوت معنی داری در آبدار بودن وپذیرش کلی محصول بین برگر ماهی فرموله حاوی ۳/۰ درصد پکتین به نسبت دو تیمار دیگرطی شش ماه نگهداری در سردخانه ۱۸- درجه سانتیگراد مشاهده گردید بنابراین براساس آنالیز حسی برگر ماهی حاوی ۳/۰ درصد پکتین پایدارترین وقابل قبول ترین فرمولاسیون از نظر امتیازدهی در طول ذخیره سازی بوده است.
فاطمه السادات طاهرین، داریوش خادمی شورمستی،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده
این تحقیق بهمنظور ارزیابی تأثیر استفاده از پوشش فعال خوراکی آلژینات سدیم حاوی سطوح مختلف عصاره رزماری بر خصوصیات فیزیکی، شیمایی و میکروبی برگر تلفیقی ماهی کپور نقرهای – فیله مرغ طی دوره نگهداری طراحی و اجرا شد. ۵ تیمار شامل برگرهای فاقد پوشش (شاهد)، دارای پوشش آلژینات سدیم غنیشده با سطوح صفر، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ درصد عصاره رزماری در نظر گرفته شد. برگرها بهمدت ۳ ماه در دمای ۱۸- درجه سانتیگراد نگهداری شدند. نتایج نشان داد استفاده از پوشش آلژینات سدیم بهطور معنیداری موجب کاهش درصد افت پخت برگرها شد. غنیسازی پوشش آلژینات سدیم با سطوح مختلف عصاره رزماری موجب بهبود کارایی آن شد. کمترین مقادیر بار میکروبی کل، باکترییهای سرماگرا، TVN، PV و TBA در برگرهای پوشش دار حاوی ۵/۱ درصد عصاره رزماری دیده شد. تفاوت آماری معنیداری در عملکرد پوششهای حاوی سطوح ۱ و ۵/۱ درصد عصاره رزماری در کاهش TBA دیده نشد. لذا میتوان از پوشش خوراکی فعال آلژینات سدیم حاوی ۵/۱ درصد عصاره رزماری جهت به تعویق انداختن فساد باکتریایی و اکسیداتیو برگرهای تلفیقی ماهی کپور نقرهای- فیله مرغ طی دوره نگهداری۳ ماهه در دمای ۱۸- درجه سانتیگراد استفاده کرد.
سیده صدیقه بابایی، فرزانه وردی زاده، سمانه رجب لو، حمیدرضا راشدی نیا،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده
در مطالعه حاضر پروتئین ایزوله (IP) ضایعات سر و باله تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) با مقادیر ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ درصد جایگزین گوشت ماهی فیتوفاگ در تهیه ناگت ماهی شده است. در این مطالعه بعد از تهیه ناگت ماهی، شاخصهایی از قبیل آنالیز تقریبی، بازده محصول، کاهش وزن، وزنگیری در اثر کوتینگ، رشد میکروبی و آنالیز حسی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، میزان پروتئین در نمونه کنترل بالاترین میزان (۰۴/۰ ± ۰۰/۱۸) بوده و با افزایش درصد پروتئین ایزوله، روند نزولی را نشان میدهد (P < ۰,۰۵). بیشترین میزان کاهش وزن در طی سرخ شدن نهایی مربوط به تیمار کنترل و IP۱۰ نشان داده شد و بیشترین بازده محصول نیز مربوط به تیمارهای IP۲۰، IP۳۰ و IP۴۰ بود (P < ۰,۰۵). بررسی نتایج حاصل از رشد میکروبی، اختلاف معناداری بین تیمارها نشان نداد (P > ۰,۰۵). همچنین نتایج آنالیز حسی نشان داد تیمار کنترل که تنها با گوشت چرخ شده ماهی فیتوفاگ بوده، طعم، بو، بافت و ... خصوصیات کلی بهتری نسبت به تیمارهای حاوی پروتئین ایزوله داشت. نتایج این تحقیق نشان داد گوشت چرخ شده ماهی فیتوفاگ و پروتئین ایزوله تاسماهی سیبری قابلیت تولید ناگت ماهی را داشته و اگرچه در برخی خصوصیات فیزیکی ناگت حاوی مقادیر بالاتر پروتئین ایزوله نتایج بهتری نشان دادهاند، اما با توجه به میزان پروتئین و خواص حسی، نمونه کنترل و نمونه حاوی ده درصد پروتئین ایزوله IP۱۰ نتایج بهتری داشتند.
دوره ۱۴، شماره ۶۲ - ( ۱-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
طی سالهای اخیر اصلاح فرمولاسیون فرآوردههای ماهی یک چالش برای صنایع غذایی دریایی بوده است. آنزیم ترانسگلوتامیناز، که پروتئینها را از طریق واکنشهای انتقال آسیل پلیمریزه میکند، یکی از سیستمهای مورد علاقه در بهبود فرمولاسیون فرآوردههای گوشتی و ماهی می باشد. در پژوهش حاضر تاثیر افزودن آنزیم ترانس گلوتامیناز میکروبی در دو سطح ۴/۰ و ۸/۰ درصد بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و حسی برگر ماهی و برگر ماهی حاوی ۵ درصد آرد سویا مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل آماری دادهها نشان داد افزودن آنزیم ترانس گلوتامیناز سبب کاهش معنیدار (۰۵/۰>P) فعالیت آبی (aw) تیمارهای برگر ماهی شد. همچنین افزودن آرد سویا سبب کاهش معنیدار شدت روشنایی (L*) و زردی (b*) نمونهها شد. افزودن آنزیم ترانسگلوتامیناز و آرد سویا به فرمولاسیون برگر ماهی درصد جمعشدگی در نمونههای برگر را بطور معنیداری (۰۵/۰>P) کاهش و بازده پخت را افزایش داد. نتایج ارزیابی ویژگیهای بافتی نشان داد افزودن آنزیم ترانسگلوتامیناز سبب افزایش معنیدار (۰۵/۰>P) سفتی، ارتجاعیت، پیوستگی، قابلیت جویدن و خاصیت صمغی بودن بافت نمونههای برگر ماهی شد. همچنین افزودن آرد سویا کاهش معنیدار (۰۵/۰>P) ارتجاعیت و قابلیت جویدن نمونهها را به همراه داشت. بر اساس نتایج ارزیابی حسی، افزودن آنزیم ترانسگلوتامیناز و آرد سویا به فرمولاسیون سبب بهبود قابل توجه (۰۵/۰>P) ویژگیهای حسی فرآورده برگر ماهی شد.
دوره ۱۶، شماره ۸۷ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی غنیسازی برگر ماهی با حالتهای مختلف روغن امگا-۳ و عصارههای رزماری و دارچین و بررسی پایداری آنها در دمای ۱۸- درجه سانتیگراد بود. روغن امگا-۳ به شکلهای الف) امولسیون و عصاره گیاهی (جداگانه)، ب) پودر ریزپوشینه امگا-۳ و عصاره گیاهی و ج) امولسیون و عصاره گیاهی (به صورت ترکیب) به برگر ماهی کپور نقرهای اضافه شدند. تیمارهای آزمایشی با تیمار شاهد شامل پودر ریزپوشینه ماهی، روغن ماهی و روغن گیاهی مقایسه شدند. آزمونهای فیزیکوشیمیایی و حسی در پایان ماههای صفر، اول، دوم، سوم و چهارم نگهداری برگرهای ماهی در دمای ۱۸- درجه سانتیگراد صورت گرفت. در طول دوره نگهداری برگرها، تیمار حاوی امولسیون رزماری با مقدار ۸۵/۶۹ درصد بیشترین مقدار و تیمار ریزپوشانی و عصاره رزماری با ۳۸/۶۸ درصد کمترین مقدار رطوبت را در ماه چهارم از خود نشان داد. غنی سازی برگر ماهی با روغن امگا-۳ تاثیری بر میزان چربی برگرها در روز نخست نداشت (۰۵/۰<P). برگرهای غنیسازی شده در تیمارهای امولسیون رزماری و امولسیون دارچین، اسیدهای چرب آزاد کمتری نسبت به برگرهای حاوی روغن خالص ماهی داشتند. غنی سازی برگرها با روغن امگا-۳ تاثیر نامطلوب بر تخریب ترکیبات نیتروژندار و تجمع این ترکیبات در فرآورده نشان نداد (۰۵/۰<P). امتیازهای حسی بیانگر کیفیت بافت و بوی برگرهای غنی شده نزدیک به تیمارهای شاهد با روغن گیاهی بود در حالیکه شاخص طعم بیشتر متاثر از فرایند غنیسازی بود. بنابر این پژوهش بهمنظور غنیسازی برگر ماهی، استفاده از امولسیون رزماری و دارچین پیشنهاد میشود.
دوره ۱۶، شماره ۸۹ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
استفاده از پوشش هایی با منبع طبیعی همراه با مواد نگهدارنده طبیعی به یکی از روش های نوین بسته بندی مواد غذایی تبدیل شده است. به این منظور استفاده از نگهدارنده های طبیعی برای به تاخیر افتادن فساد و افزایش عمر محصولات غذایی فسادپذیر از جمله فراورده های دریایی مانند برگر ماهی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق، مطالعه تاثیر پوشش خوراکی ژلاتینی حاوی اسانس جلبک Dunaliella salina بر ویژگی های میکروبی، فیزیکوشیمیایی و حسی برگر ماهی قزل آلای رنگین کمان در طی ۱۴ روز نگهداری در شرایط یخچالی بود. در این پژوهش، اثر پوشش ژلاتینی ۲ درصد حاوی غلظت های مختلف اسانس جلبک دونالیلا سالینا (۰/۳، ۰/۶ و ۰/۹ درصد) و شاخص های فیزیکوشیمایی شامل(TBA, pH, PV,TVB-N)، پارامتر های میکروبی(شمارش کلی باکتری ها، شمارش باکتری های سرماگرا) و خصوصیات حسی در طی زمان نگهداری مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج، اثر ترکیبی پوشش ژلاتینی و اسانس جلبک در بهبود پارامترهای فیزیکوشیمیایی و میکروبی، در برگر ماهی های تیمار شده به طور معنی داری بیشتر از نمونه های شاهد بود (p<۰,۰۵) و این پوشش ضد میکروبی باعث کاهش روند فساد باکتریایی و افزایش زمان ماندگاری برگر ماهی قزل آلای رنگین کمان در طی نگهداری در شرایط یخچالی شده است.به طور کلی نتایج نشان داد که پوشش ژلاتینی حاوی ۰/۹ درصد اسانس جلبک دونالیلا توانسته زمان ماندگاری برگر ماهی قزل آلا را در مقایسه با تیمار شاهد به شکل معنی داری افزایش دهد(۰,۰۵>p).
دوره ۲۱، شماره ۱۵۲ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده