---

در این تحقیق فیلم دولایه آگار/ژلاتین به روش قالب‌ریزی و طی دو مرحله تولید و ویژگی‌های آن‌ شامل نفوذپذیری نسبت به بخارآب، حلالیت در آب، درصد جذب رطوبت، خواص مکانیکی، و نیز ویژگی‌های ظاهری مورد مطالعه و با فیلم‌های زیست‌تخریب‌پذیر تک لایه آگار و ژلاتین مقایسه گردید. نتایج نشان داد که نفوذپذیری نسبت به بخارآب در فیلم دولایه (g/msPa ^۱۰-۱۰×۲۵/۳) به‌طور معنی‌داری کمتر از فیلم‌های آگار تک لایه (g/msPa ^۱۰-۱۰×۹۰/۳) و ژلاتین (g/msPa ^۱۰-۱۰×۳۲/۴) بود. همچنین افزایش میزان جذب نور UV در فیلم دولایه در مقایسه با فیلم‌های تک لایه مشاهده شد. مقاومت به کشش در فیلم دولایه (۸/۱۰ مگا پاسکال) اگرچه بالاتر از ژلاتین تک لایه (۸۶/۲ مگا پاسکال) بود، ولی از فیلم تک لایه آگار (۴۹/۳۰ مگا پاسکال) کمتر بود (۰۵/۰P<). نتایج نشان می‌دهد که برخی خواص فیلم‌های آگار و ژلاتین با تولید فیلم دولایه آگار/ژلاتین اصلاح‌شده و بهبود می‌یابد.

---

مطالعه حاضر با هدف تهیه و بررسی خصوصیات فیزیکی و مکانیکی فیلم­های زیست­تخریب­پذیر بر پایه­ی کیتوزان (CH) و نشاسته (ST) با نسبت­های مختلف(۱۰۰ST:۰CH، ۷۵ST:۲۵CH، ۵۰ST:۵۰CH، ۲۵ST:۷۵CH و ۰ST:۱۰۰CH) به روش قالب­گیری صورت پذیرفت. نتایج نشان داد افزودن نسبت­های مختلف کیتوزان (۷۵-۲۵%) به فیلم شاهد (۱۰۰ST:۰CH) باعث کاهش معنی­دار(۰۵/۰p<)رطوبت،درصد افزایش طول در لحظه پارگی (EAB) و نفوذپذیری به بخارآب شده (WVP) به نحوی که مقادیر به دست آمده برای فیلم با نسبت۷۵ST:۲۵CHکمتر از سایر فیلم­ها بود؛ همچنین میزان حلالیت، مقاومت کششی، زاویه تماس و شاخص سفیدی، در مقایسه با فیلم شاهد افزایش معنی­داری را نشان داد (۰۵/۰p<). طیف­سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه،FTIR، فیلم­های مختلف نشان­دهنده برهمکنش بین گروه­های هیدروکسیل نشاسته و گروه­های آمین کیتوزان از طریق پیوند هیدروژنی می­باشد و از همین­رو باعث افزایش امتزاج پذیری دو پلیمر گردید؛ از طرفی شاخص­های مرتبط با آزمون DSC حاکی از این مطلب بود که پایداری حرارتی فیلم­های کامپوزیتی بعد از افزودن نشاسته کاهش یافت. مشاهدات ریزساختاریSEM ، یکنواختی سطح فیلم های دو جزئی را به دلیل وجود ST نشان داد. بطور کلی نتایج به دست آمده نشان از کارایی شیوه چند ترکیبی در بهبود امتزاج­پذیری پلیمرها و عملکرد کلی فیلم­ها می­باشد