---

سالمندی یک مرحله طبیعی از زندگی یک انسان در قالب عادی ادامه حیات اجتماعی است که با دیگر مراحل زندگی تفاوت فراوان دارد. از آنجا که جامعه و فرهنگ ما غالبا به عنوان جامعه جوان توصیف می‌شود، تمایل به تولید غذا برای سالمندان جاذبه بسیار محدودی دارد و با توجه به اینکه جمعیت سالمند (۶۵سال به بالا) در ایران تا سال ۱۴۲۹ شمسی به رقمی حدود ۲۳ درصد افزایش خواهد یافت، پیداست مصرف کنندگان سالمند، پتانسیل آن را دارند که در بازار به نیروی مهمی تبدیل شوند و دیدگاه‌های منفی راجع به تولید محصولات برای سالمندان را تغییر دهند. به تازگی در ایران برای اولین بار غذای ویژه سالمندان طراحی و تولید شده که برحسب هم مواد مغذی و هم مشخصه‌های حسی به طور مخصوص و ویژه‌ای برای مصرف کنندگان سالمند می‌باشد. در تولید این محصول از ترکیباتی چون پودر شیر خشک کم چرب، پودر جوانه گندم، شیره خرما و روغن ذرت مایع به عنوان مواد اولیه اصلی و لستین، پودر موز طبیعی، آسپارتام، آسه سولفام K و مالتو دکسترین به عنوان مواد اولیه فرعی به‌ منظور ایجاد طعم و بافت مطلوب استفاده شده است. مراحل تولید این محصول شامل شناسایی، آزمون و خرید مواد اولیه، تعیین درصد هر یک از مواد متشکله در فرمول، توزین و اختلاط مواد اولیه و خشک کردن با خشک کن غلطکی تک استوانه‌ای در مقیاس صنعتی، تجزیه‌های شیمیایی، ارزشیابی حسی به‌وسیله ۱۲ نفر ارزیاب انتخاب شده به عنوان گروه پانل با روش مقیاس خطی و ۴۰ نفر سالمند به عنوان گروه هدف با روش هدونیک، تجزیه و تحلیل آماری نتایج (α<۰,۰۵) ، ارزیابی تغذیه‌ای و تعیین قیمت تمام شده بوده است. صد گرم از این محصول تولیدی ۴۱/۴۵۸ کیلوکالری انرژی، ۴۱/۵۸% کربوهیدرات، ۱۲/۱۶% پروتئین، ۸۱/۱۷% چربی و ۷۱۰mg کلسیم داشته و قیمت یک بسته ۲۵۰ گرمی آن برای مصرف کننده حدود ۱۲۵۰۰ ریال برآورد شده است. در نهایت مشخص شد این محصول تولیدی از نظر سالمندان قابل پذیرش بوده و می‌تواند جوابگوی بخشی از نیازهای روزانه آنها از جهات انرژی، پروتئین، چربی، کربوهیدرات و بسیاری از ویتامینها و مواد معدنی باشد.

---

بازده تولید محصولات مختلف، میزان فراورده‌های جانبی و ارزش تغذیه‌ای آن‌ها و نیز روابط بین وزن عرضه ماهی به بازار و بازده محصول در ماهی قزل‌آلای رنگین کمان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پس از ماهی کامل، حداکثر بازده در ماهی تخلیه شکمی شده و به‌میزان ۴۳/۳±۵۶/۸۷ درصد بود که در خصوص فیله با پوست و بدون پوست به‌ترتیب به ۲۱/۳±۶۹/۵۶ درصد و ۳۷/۲±۳۶/۴۵ کاهش یافت. بیش‌ترین میزان فراورده‌های جانبی مربوط به سر و امعا و احشا بود که به‌ترتیب ۵۲/۱۵درصد و ۶۲/۱۲درصد از وزن بدن ماهی را تشکیل می‌دادند. همبستگی مثبت و معناداری (۰۱/۰>p) بین وزن ماهی کامل و بازده محصول سرزده و تخلیه شکمی شده مشاهده شد و با افزایش وزن ماهی کامل در زمان عرضه به بازار، بازده محصول سر زده و تخلیه شکمی شده بیش‌تر خواهد بود. در میان فراورده‌های جانبی، امعاواحشا و سر بیش‌ترین میزان چربی (به‌ترتیب ۴۳/۱۷ و ۰۱/۱۳درصد وزن تر) را داشتند که می‌توانند منابع مناسبی برای استخراج چربی باشند، اما بیش‌ترین میزان پروتئین در پوست (۱۱/۲۴درصد وزن تر) مشاهده شد. مقادیر قابل ملاحظه‌ای از اسید‌های چرب مفید و سلامتی بخش چند غیراشباع _۳ω در ترکیب اسید‌های چرب امعاواحشا و سر به‌دست آمد. همچنین امعاواحشا و استخوان به‌عنوان منابع غنی از ریزمغذی آهن شناسایی شدند.

---

تأثیر پروبیوتیکی مخمرهای Saccharomyces cerevisiae و Aspergillus niger بر کارایی تغذیه، ترکیب شیمیایی لاشه، نرخ ترشح آمونیاک، آنزیم‎های سرم خون و میکروبیوتای روده فیل ماهی جوان  در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با ۴ تیمار و ۳ تکرار شامل جیره‎های غذایی حاوی ۱۰^۶×۲، ۱۰^۶×۴ و ۱۰^۶×۶ (سلول در گرم غذا) و شاهد (جیره پایه بدون پروبیوتیک) بررسی شد. ماهی با میانگین وزنی  ۸۱/۲±۸/۳۱ گرم به‌صورت تصادفی در ۱۲ حوضچه فایبرگلاس با تراکم ۳۰ قطعه در هر تانک توزیع و  به‌مدت ۸ هفته با جیره‎های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد که جیره‎ غذایی حاوی ۱۰^۶×۶ پروبیوتیک، بر ضریب تبدیل غذایی و دیگر شاخص‎های تغذیه‎ای اثرات مثبت و معنا‎داری نسبت به گروه شاهد داشت (۰۵/۰>p). همچنین بهبود معنا‎داری در میزان فعالیت آنزیم‎های سرم خون و نرخ ترشح آمونیاک در تیمارهای آزمایشی حاوی سطوح مختلف پروبیوتیک در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد (۰۵/۰>p). بررسی تراکم کل قارچ‎ها و لاکتوباسیلوس‎های روده نیز مؤید افزایش معنا‎دار سطوح این زیست‎یار‎ها در تیمارهای آزمایشی بود (۰۵/۰>p). این مطالعه نشان می‎دهد که استفاده از پروبیوتیک‎های قارچی می‎تواند دارای اثرهای مثبتی بر کارایی تغذیه و آنزیم‎های سرم خون فیل ماهی جوان باشد.

---

تاثیر مخلوط پنج گونه باسیلوس‌ پروبیوتیکی در چهار سطح صفر (شاهد)، CFU/ml ۱۰^۶×۱ (_۱T)، CFU/ml ۱۰^۷×۱ (_۲T) و  CFU/ml ۱۰^۸×۱ (_۳T) در هر ۱۰۰ گرم غذا بر عملکرد رشد، مقاومت و بقای لارو ماهی قزل‌آلا (وزن ±۴۶۳ میلی‌گرم)  به مدت ۶۰ روز بررسی شد. نتایج بیانگر افزایش معنا‌دار (۰۵/۰p<) شاخص‌های رشد در همه تیمارهای نسبت به شاهد بود. رشد، ضریب تبدیل غذایی (FCR) و کارایی پروتئین (PER) در تیمار _۲T به‌طورمعنا‌داری بهتر از تیمار _۱T بود. پروبیوتیک تأثیر مثبت معنا‌داری (۰۵/۰p<) بر نرخ رشد ویژه (SGR)، نسبت وزن به‌دست آمده (RGR)، میانگین رشد روزانه(ADG)  و ضریب رشد حرارتی(TGC) داشت. همچنین، لاروها در تیمارهای پروبیوتیک مقاومت بیشتری را در برابر استرسpH  قلیایی، آمونیاک و دما نسبت به شاهد نشان دادند (۰۵/۰p<). اختلاف معناداری در pH اسیدی بین تیمارها و شاهد مشاهده نشد (۰۵/۰p³). نتیجه کلی بیانگر افزایش شاخص‌های رشد، کارایی تغذیه، مقاومت در برابر استرس‌ و بقا لارو ماهی قزل‌آلا با افزودن باسیلوس‌های پروبیوتیکی  می‌باشد.

---

در یک طرح کاملاً تصادفی، تأثیر دو گونه باکتری زیست‌یار، Bifidobacterium animalis و B. lactis در چهار غلظت صفر (شاهد)، ۱۰^۹×۱(۱T)، ۱۰^۹×۲ (۲T) و ۱۰^۹×۳ (۳T) واحد کلنی در ۱۰۰ گرم غذا بر شاخص‌های تغذیه‌ای لارو قزل‌آلای رنگین کمان با وزن اولیه ۱۹۷/۰‌± ۵۳۸/۰گرم در مدت ۶۰ روز بررسی شد. اختلاف معناداری بین تیمارهای آزمایشی و گروه شاهد از نظر درصدپروتئین و چربی ابقا شده و ترکیبات لاشه لاروها مشاهده شد (۰۵/۰p<). تیمار ۱T بیشترین میزان نرخ کارایی غذایی و کمترین ضریب تبدیل غذایی را نسبت به‌دیگر تیمارها نشان داد (۰۵/۰p<). با وجود اختلاف معنادار نرخ رشد متابولیکی در تیمارهای ۱T و ۲T با تیمار ۳T و شاهد، اختلاف معناداری بین تیمار شاهد و ۳T مشاهده نشد (۰۵/۰p>). نتایج بیانگر بهبود شاخص‌های تغذیه و نرخ رشد متابولیکی لارو قزل‌آلای رنگین‌کمان با استفاده از این دو گونه باکتری بود.

---

تأثیر دو غلظت شوری ۳۵ و ۴۰ واحد در هزار بر پارامترهای تغذیه­ای (شاخص روده­ای، مواد آلی و بازده جذب) و رفتار نقب زدن روزانه خیار دریایی، Holothuria parva، بررسی شد. برآیند کلی نتایج، اختلاف معنی­داری را بین شاخص روده­ای در بخش­های ابتدایی و انتهایی روده خیار دریایی در دو شوری نشان نداد، اما بیشترین میانگین­ میزان شاخص روده­ای ، مواد آلی و بازده جذب برای شوری ۴۰ در هزار محاسبه شد. بنابراین به‌نظر می‌رسد این خیار دریایی در وضعیت شوری ۴۰ در هزار  نسبت به وضعیت شوری ۳۵ در هزار دارای فعالیت تغذیه­ای بهتری باشد. 

---

در این تحقیق وقوع پدیده طغیان به علت تجمع رسوبات در ناحیه ناودانی که منجر به افزایش بیش از حد مایع روی سینی های بالایی برج تقطیر شده بود در یک پالایشگاه مورد بررسی قرار گرفت.
فشار خلاء در ناحیه بالای برج، دبی آب تغذیه بویلر ورودی به کندانسور و دبی محصول خالص خروجی به عنوان سه پارامتر عملیاتی بسیار مهم و تأثیر گذار در کنترل شدت پدیده طغیان و نیز میزان کُک به عنوان یک پارامتر آزمایشگاهی مهم برای کاهش حجم رسوبات ورودی به برج تقطیر مد نظر قرار گرفت. داده ها و نتایج حاصل از تغییرات انجام شده بر روی هر یک از این سه پارامتر عملیاتی نشان دهنده موثر بودن آنها در کنترل شدت وقوع طغیان بود. به منظور کنترل و کاهش مشکلات ناشی از پدیده طغیان همزمان دور پمپ خلاء، دبی آب تغذیه بویلر ورودی به کندانسور و دبی محصول خالص خروجی تا نرمال شدن شرایط عملیاتی برج تقطیر به تناسب افزایش داده شد.
در این تحقیق چگونگی کنترل پدیده طغیان و کاهش اثرات نامطلوب ناشی از آن به دلیل تجمع رسوبات در ناحیه ناودانی سینی شماره ۲۲ و بالاتر از آن مورد بررسی قرار گرفت. برای غلبه بر این مشکلات ابتدا دور پمپ خلاء از rpm۸۵۰ به  rpm۱۲۵۰ و دبی آب تغذیه بویلر ورودی به کندانسور از  m^۳/hr ۱,۹۵ به m^۳/hr ۳,۲ افزایش داده شد. از طرفی به منظور جلوگیری از آلوده شدن محصول خالص، دبی محصول خالص خروجی نیز از kg/hr ۹۲۵ تا kg/hr ۲۳۰۰ افزایش یافت. همچنین با کنترل منظم و دقیق شاخص میزان کُک به عنوان یک پارامتر آزمایشگاهی بسیار مهم، حجم روسبات کُک موجود در خوراک قطران زغال سنگ ورودی به برج تقطیر پس از یک مرحله سانتریفیوژ در بازه زمانی ۳۰ روزه از مقدار ۳۷,۵ درصد وزنی به ۱۸.۴ کاهش یافت.

---

براساس مطالعه روی ۲۷۸ نمونه ماهی قزل‎آلای خال قرمز در سال ۱۳۸۸، رژیم غذایی تابستانی این ماهی در حوضه آبریز دریاچه سدلار در پارک ملی لار شامل رودخانه‎های دلیچای، آب سفید، الرم، لار و سیاه‎پلاس و هم­چنین دریاچه سدلار، عمومی بوده و فراوان‎ترین طعمه در محیط زندگی ماهی، طعمه غالب را تشکیل می‌داد. براساس درصد شاخص اهمیت نسبی (Index of relative importance)، به طور کلی لارو دوبالان (Diptera)، پوره یکروزه‎ها (Ephemeroptera)و پوره موبالان (Trichoptera)در تمام رودخانه‎ها، و در دریاچه سدلار، بالغ بال‎غشائیان (Hymenoptera)بیش­ترین اهمیت را در رژیم غذایی این ماهی داشتند. در این بررسی مشخص شد طعمه این ماهی در دریاچه باماهی ساکن در رودخانه کاملاً متفاوت است، هم‎چنین تفاوتی بین  جنسیت  نر یا مادهدر مواد غذائی مصرفی در کل حوضه آبریز مورد مطالعه مشاهده نشد.
کلمات کلیدی: آزادماهیان، تغذیه قزل‎آلای خال قرمز، پارک ملی لار

---

در این مطالعه تأثیر استفاده از سه ماده همبند شامل نشاسته ذرت، کربوکسی‌متیل‌سلولز  (CMC)و اوره‌فرمالدهید (UFA) (حاوی ۴۲ درصد کنجاله سویا) در مقایسه با یک جیره غذایی تجاری بر عملکرد رشد، پایداری پلت و ترکیب شیمیایی بدن میگوی سفید غربی بررسی شد. میگوهای وانامی با میانگین وزن اولیه ۷۳/۰ گرم در ۱۲ عدد مخزن مدور ۳۰۰ لیتری ذخیره و به‌مدت ۵۲ روز با جیره‌های آزمایشی تغذیه شدند. این آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با ۴ تیمار و ۳ تکرار در هر تیمار انجام شد. زیست‌سنجی میگوها در دو دوره ۱۵ و یک دوره ۲۱ روزه انجام شد. در پایان آزمایش نتایج نشان داد میانگین وزن نهایی میگوهای تغذیه شده با همبند اوره‌فرمالدهید (UFA) به‌طور معناداری کمتر از سایر تیمارها است (۰۱/۰(p<. ضریب رشد ویژه SGR)) در هر سه دوره (۰۵/۰(p< و در کل دوره (۰۱/۰(p< به‌طور معناداری تحت تأثیر نوع بایندرها قرار گرفت و در کل دوره آزمایش، کمترین ضریب رشد ویژه (SGR) در تیمار UFA و بیشترین آن در میگوهای تغذیه شده با تیمار شاهد مشاهده شد. مقایسه آماری نتایج سنجش ترکیبات شیمیایی بدن میگوهای آزمایش شده نشان داد تیمارهای آزمایشی تأثیر معناداری بر درصد پروتئین و چربی خام لاشه‌های میگوها ندارد. در مجموع با توجه به نتایج پایداری جیره‌ها، عملکرد رشد و تغذیه‌ای و همچنین ترکیبات شیمیایی میگوهای تغذیه شده با همبندهای مختلف می‌توان گفت نشاسته ذرت همبند مناسبی برای ساخت جیره این میگو می‌باشد.

---

چکیده: اثرات ضدتغذیه­ای، بازدارنده رشد و حشره­کشی اسانس چهار گونه گیاه معطر شامل Artemisia monosperma Del., Callistemon viminals (Sol.ex Gaertn.) G. Don, Citrus aurantifolia (Christm.) Swingle  و Cupressus macrocarpa Hartw. ex Gordon , روی کرم برگخوار مصری چغندر قندر Sopdoptera littoralis (Boisduval) (Lepidoptera: Noctuidae) مورد بررسی قرار گرفت. اسانس گیاهان A. monosperma و C. aurantifolia موجب بیش­ترین کاهش نرخ رشد نسبی در حشره شدند. نرخ رشد نسبی توسط A. monosperma برابر ۶۳/۸ تا ۰۵/۳ و برای اسانس C. aurantifolia معادل ۷۴/۱۰ تا ۸۹/۲ و برای شاهد ۸۹/۱۴ میلی­گرم در هر میلی­گرم در روز بود. به­طور کلی نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نرخ رشد نسبی کاهش می­یابد. به­علاوه، بازدهی تبدیل غذای خورده شده و بازدهی تبدیل غذای هضم شده در غلظت­های بالای ۵۰۰، ۱۰۰۰، و ۲۰۰۰ میلی­گرم در لیتر کاهش یافت. به­عبارت دیگر، خواص ضدتغذیه­ای اسانس A. monosperma و C. aurantifolia مؤثرتر از اسانس C. viminals وC. macrocarpa  روی لاروهای آفت بود. درصورتی­که غلظت اسانس­ها از ۱۲۵ تا ۲۰۰۰ میلی­گرم در لیتر افزایش یابد شاخص ممانعت از رشد برای اسانس A. monosperma از ۶۳/۳۷ تا ۸۰/۷۹ درصد و برای C. viminals از ۶۹/۲۱ تا ۱۲/۵۲ درصد و برای C. viminals از ۵۵/۱۶ تا ۵۹/۲۸ درصد و برای C. aurantifolia این شاخص از ۶۴/۳۷ تا ۳۲/۵۲ درصد تغییر می­نماید. هم­چنین اسانس گیاهانA. monosperma  و C. macrocarpa بیش­ترین کاهش در سنتز کیتین و بیش­ترین خاصیت حشره­کشی در لاروهای سن چهارم آفت را داشتند. بررسی­های به­عمل آمده روی تخمدان حشرات ماده نشان می­دهد که اسانس­های آزمایش شده منجر به اختلال­هایی در تمایزهای تخمدان می­شوند.

---

سوسک سنگی خرما (Coccotrypes dactyliperda Fabricius, ۱۸۰۱) به بذور نخل تونل می‌زند تا گالری‌های نوزادان را ایجاد کند. لاروهای این حشره از آلبومین دانه ‌تغذیه می‌کنند. براساس مشاهدات رفتاری، این مقاله پارامترهای بیومکانیکی لازم برای مراحل اولیه ایجاد تونل‌های لاروی و استقرار فضای پرورش نوزادان را توصیف می‌کند.

---

چکیده   به منظور مطالعه تاثیر سیستم های تغذیه آلی، شیمیایی، تلفیقی و باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد دانه، میزان روغن و ترکیب اسید های چرب رقم آلستار آفتابگردان، آزمایشی در سال ۱۳۸۶ در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در راستای کاهش مصرف کود های شیمیایی، اصلاح خاک و بهبود وضعیت تغذیه گیاه اجرا گردید. عامل اصلی در ۵ سطح کودی شامل ۱۰۰ درصد آلی(F۱)، ۲۵ درصد شیمیایی و ۷۵ درصد آلی (F۲ )، ۵۰ درصد شیمیایی و۵۰ درصد آلی (F۳)، ۷۵ درصد شیمیایی و ۲۵  درصد آلی (F۴) و ۱۰۰ درصد شیمیایی(F۵ ) و عامل فرعی در ۲ سطح تلقیح شامل  (I۱) بذور تلقیح شده به ازتوباکتر و آزوسپریلیوم و( I۰) بذور تلقیح نشده با استفاده از طرح های کرت های خرد شده در چارچوب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار بررسی گردید. نتایج بیانگر آن است عملکرد دانه به طور معنی داری در سیستم تلفیقی بیشتر از سایر سیستم های شیمیایی و آلی بود (F۳›F۴›F۲›F۵›F۱). بیشترین و کمترین درصد روغن به ترتیب در تیمارF۱ (۱۰۰درصد آلی) و تیمار  F۳(۵۰ درصد آلی +۵۰ درصد شیمیایی) به دست آمد. اسیدهای چرب اشباع (اسید پالمیتیک و اسید استئاریک) در پاسخ به افزایش کود آلی به طور معنی داری در سیستم های تغذیه کاهش یافته در حالیکه اسیدهای چرب غیر اشباع (اسید اولئیک و اسید لینولئیک) افزایش یافتند. بیشترین میزان اسید لینولئیک و اسید اولئیک  بترتیب در سیستم ۱۰۰ درصد کود آلی(F۱) و سیستم تغذیه تلفیقی  (F۳)ایجاد شد. نتایج نشان داد تلقیح بذرها با باکتری های افزاینده رشد موجب بهبود خصوصیات کیفی و کمی آفتابگردان گردید. بطوریکه سبب افزایش  معنی دار عملکرد دانه، میزان روغن و اسید های چرب غیر اشباع و کاهش اسید های چرب اشباع روغن در مقایسه با تیمار کنترل گردید.  

---

---

  چکیده     امروزه برچسب گذاری تغذیه­ای فرآورده­های غذایی ماهی و برآورد میزان بازدهی فیله آن از نیازهای مهم صنایع فرآوری ماهی می­باشد. هدف این پژوهش تعیین ترکیب شیمیایی و بازدهی فیله ماهی فیتوفاگ (Hypophthalmichthys molitrix) به منظور طبقه­بندی و برچسب گذاری تغذیه­ای فرآورده­های حاصل از آن با استفاده از معادلات رگرسیونی می­باشد. بدین منظور ۵۰ عدد ماهی فیتوفاگ در محدوده اندازه­های بازاری صید و میزان بازدهی محصول فیله، محتوای رطوبت، چربی، پروتئین، خاکستر و انرژی آن­ها مورد سنجش قرار گرفت. سپس روابط بین این فاکتورها با طول کل ماهی مورد بررسی قرار گرفته و نوع رابطه و معادله آن­ها تعیین گردید. طبق نتایج به دست آمده رابطه­ی بین لگاریتم محتوای رطوبت و  لگاریتم طول کل ماهی به صورت رگرسیونی خطی معکوس بوده (۰۵/۰>p) در حالی­که رابطه­ی بین میزان چربی، پروتئین و انرژی و بازدهی فیله با طول کل ماهی به صورت رگرسیونی خطی مثبت بود (۰۵/۰>p). به طور کلی این معادلات به صورت  Y= bX± a می­باشد. طبق این نتایج بین محتوای خاکستر فیله و طول کل ماهی رابطه­ای وجود نداشت. رابطه­ی بین محتوای پروتئین و طول کل ماهی معنی­دار ولی ضعیف بود (۱۸/۰=^۲R). با توجه به وجود این روابط و تعیین معادلات آن­ها، جهت دسته بندی ماهیان می­توان از شاخص طول کل ماهیان را با استفاده از دستگاه دسته­بندی و سپس از طریق معادلات به دست آمده برای  بازدهی فیله و ترکیب تقریبی، برآورد اقتصادی و تعیین میزان رطوبت، چربی، پروتئین، خاکستر و انرژی هر دسته به منظور برچسب گذاری تغذیه­ای و تصمیم گیری جهت فرآوری آن اقدام نمود.    

---

هدف: هدف از این مطالعه، بررسی رقابت درون‌گونه‌ای در لارو آنوفل استفنسی (ناقل عمده مالاریا در جنوب ایران) است. مواد و روشها: در این مطالعه ابتدا ۴ کمیت غذایی مختلف (x۶x,۴x,۲x,۱) و۵ تراکم لاروی متفاوت (۱/۰، ۵/۰، ۱، ۲ و۳ لارو در سانتیمتر مربع از سطح آب) انتخاب شد و تأثیر جداگانه و توأمان این تیمار‌ها روی ۷ شاخص زیست‌شناختی آنوفل استفنسی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. شرایط ایجاد رقابت درون گونه‌ای بین لارو‌ها برای دو عامل غذا و فضا، با کاهش کمیت غذای لاروی از x۶ به x و افزایش تراکم لاروی از ۱/۰ به ۳ لارو در هر سانتیمتر مربع از سطح آب فراهم شد. نتایج و بحث: شاخصهای زیست‌شناختی با کاهش کمیت غذا و افزایش تراکم لاروی، تغییرات معنی‌داری را در موارد زیر نشان دادند؛ مرگ و میر لاروی، مرگ و میر شفیره، افزایش مرگ و میر کل، نسبت جنسی یا نسبت بالغین ایجاد شده نر به کل بالغین، افزایش و نرخ بقا کاهش داشته است و زمان رشد لاروی یا زمان دگردیسی طولانیتر شده است. در حالی که اندازه بدن بالغین تغییر معنی‌داری در شرایط مذکور، نشان نداده است. نتیجه‌گیری: با کاهش کمیت غذا و افزایش تراکم لاروی از وفور و پویایی پشه آنوفل کاسته می‌شود و این امر می‌تواند راهکار‌هایی برای کنترل این پشه، پیشنهاد نماید.

---

با هدف کاهش سطح نمک و بررسی اثر جایگزین کردن کلرید سدیم با کلرید پتاسیم بر کیفیت تغذیه ای و ارزیابی حسی سس فرآورده نهایی، سس ماهی کیلکا در سه سطح جایگزینی ۰، ۲۵ و ۵۰ درصد کلرید پتاسیم با کلرید سدیم طی ۴۵ روز تخمیر در دمای ۲±۳۷ درجه سانتی­گراد تهیه گردید. ترکیب تقریبی، ترکیب اسیدهای آمینه آزاد، ترکیب، گروه ها و نسبت های اسید آمینه کل، شاخص­های امتیاز اسیدآمینه، امتیاز شیمیایی، شاخص اسیدآمینه ضروری، ارزش زیستی، و کارایی پروتئین به همراه ارزیابی حسی در سه نمونه سس ماهی بررسی شدند. با افزایش سطح کلرید پتاسیم مجموع اسیدهای آمینه آزاد کاهش یافت. فراونترین اسیدآمینه در نمونه ۱۰۰ درصد کلرید سدیم و ۲۵ درصد کلریدپتاسیم اسیدگلوتامیک و در نمونه ۵۰ درصد کلرید پتاسیم لیزین بود. بالاترین مجموع اسیدهای آمینه ضروری و نسبت اسیدهای آمینه ضروری به کل به ترتیب در سطح ۲۵ و ۵۰ درصد کلرید پتاسیم وجود داشت. اسیدهای آمینه فنیل آلانین و ترئونین به عنوان اسیدهای آمینه محدود کننده شناسایی شدند. نمونه حاوی ۲۵ درصد کلرید پتاسیم دارای مقادیر بالاتری از شاخص اسیدآمینه ضروری، ارزش زیستی و کارایی پروتئین نسبت به دو سطح دیگر بود. ارزیابی حسی نشان دهنده پذیرش سس ماهی حاوی ۲۵ درصد کلرید پتاسیم بود. در مجموع جایگزین کردن کلرید سدیم با ۲۵ درصد کلرید پتاسیم در تهیه سس ماهی کیلکا با توجه به بهبود نسبی کیفیت تغذیه ای و پذیرش از سوی مصرف کنندگان توصیه می گردد.

---

چکیده  مصرف میوه زیتون به دلیل وجود ترکیباتی از جمله اسیدهای چرب­ تک غیراشباعی (اسید اولئیک)، امگا ۳ و امگا ۶ و نیز ترکیبات زیست فعال و شاخص­های تغذیه­ای به همگان توصیه شده است. کنسرو کردن زیتون آماده مصرف شامل تیمار­های خام، قلیایی، آبشویی، تخمیر و پاستوریزاسیون است و مهمترین تغییرات فیزیکو- شیمیایی، تغذیه­ای، طعمی و رنگی در ترکیبات با ارزش آن در این مراحل صورت می­گیرد. لذا تغییرات ­شاخص­های تغذیه­ای میوه زیتون در پنج­ مرحله فوق بررسی گردید. شاخص­های روغن، اسیدهای چرب اشباع، تک غیراشباع، چند غیراشباع، نسبت چند غیراشباع به اشباع، امگا ۳، امگا ۶ و نسبت این دو در ۵ رقم زرد، فیشمی، آسکولانا، آمیگدالولیا و کنسروالیا اندازه­گیری شد. روغن این ارقام ۱۴– ۵/۱۹% بوده، بیشترین و کمترین آن در آسکولانا (خام) و فیشمی (پاستوریزاسیون) بود. درصد اشباع و غیراشباع ۵/۱۹– ۵/۲۶ و ۵/۷۳ – ۵/۸۰ بوده و بیشترین تغییر آن در تخمیر بود. نسبت امگا ۳ به امگا ۶ ۰۵/۰- ۲/۰ بوده و بیشترین و کمترین آن در آسکولانا (آبشویی) و زرد (پاستوریزاسیون) بود. بیشترین روغن مربوط به آسکولانا و آمیگدالولیا بود (توصیه برای روغن کشی) و کنسروالیا، زرد و فیشمی در مرتبه پایین­تری قرار داشت. درصد روغن زرد، فیشمی و کنسروالیا اختلاف معناداری نداشت. بنابراین باتوجه به افت روغن در مراحل فرآوری، روغن آسکولانا و آمیگدالولیا، همچنان در پاستوریزاسیون بالاتر، لذا توصیه این دو جهت روغن­کشی تایید می­گردد. برای تهیه کنسرو با میزان روغن بیشتر حین فرآوری، آسکولانا و آمیگدالولیا توصیه می­شود. روغن زرد و کنسروالیا در فرآیند افزایش داشت (بستگی تغییرات روغن به روش­ و رقم). اهمیت روغن زیتون به­دلیل ترکیب اسیدهای چرب منحصر به­فرد، محصول با خاصیت بیولوژیکی و ارزش تغذیه­ایی بالا است، لذا ارقامی برای کنسرو توصیه می­شود که افت روغن آن­ کمتر باشد.

---

چکیده- این مقاله، روش­هایی برای تضعیف پدیده فلیکر و همچنین کاهش نوسان گشتاور و توان در ژنراتورهای القایی دو سو تغذیه (DFIGs) که روتورشان با استفاده از مبدل­های تریستوری تغذیه می­شود، ارائه می­کند. ابتدا نحوه تاثیر هارمونیک­های روتور در ایجاد میان­هارمونیک­ها در ولتاژ استاتور و همچنین نحوه ایجاد نوسان گشتاور بررسی شده و سپس روش­هایی برای حذف انتخابی هارمونیک­های تولیدی ارائه می­شود. روش­های ارائه شده شامل حذف انتخابی هارمونیک­ها در مبدل­های دو سطحی و چند سطحی با زوایای کلیدزنی کنترل شده، با دو رویکرد حذف زیرهارمونی­های با فرکانس کمتر از ۴۰ هرتز، به منظور کاهش پدیده فلیکر و حذف هارمونی­های میانی با فرکانس کمتر از ۱۲۰ هرتز به منظور بهبود کیفیت ولتاژ می­باشد. شبیه­سازی ژنراتور القایی دو سو تغذیه در دو حالت مجزا از شبکه و متصل به شبکه انجام شده است که موثر بودن روش­های پیشنهادی را نشان می­دهد..

---

در این تحقیق تأثیر پلی‌ساکاریدهای حاصل از میکروجلبک‌ اسپیرولینا  Spirulina platensis بر عملکرد رشد، ترکیب بدن و پاسخ ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بررسی شد.. در این راستا ۱۸۰ قطعه بچه ماهی (میانگین وزنی ۵/۰±۲۲/ ۱۷گرم) در پنج تیمار آزمایشی ( با سه تکرار) توزیع شدند. تیمارها شامل سطوح مختلف پلی ساکارید در مقادیر صفر (شاهد) ، ۵۰۰ ، ۱۰۰۰،۲۰۰۰ و ۳۰۰۰ میلی‌گرم در کیلوگرم غذا بود. در شاخص های رشد (وزن نهایی ، افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه ، کارایی پروتئین ،ضریب تبدیل غذایی و فاکتور وضعیت) هیچ تفاوت معنی داری در بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد.  بیشترین و کمترین میزان پروتئین لاشه به ترتیب در تیمار غذایی حاوی ۵۰۰ میلی‌گرم پلی‌ساکارید و شاهد مشاهده شد که با هم اختلاف معناداری داشتند. میزان اسید چرب عضله بدن ماهیان تفاوت معنی داری را در بین تیمارها نشان نداد. بیشترین و کمترین میزان فعالیت لیزوزیم سرم به ترتیب در تیمارهای ۲۰۰۰ میلی‌گرم پلی‌ساکارید ‌و شاهد، و بیشترین و کمترین میزان فعالیت همولیتیک کمپلمان سرم به ترتیب در تیمارهای حاوی ۳۰۰۰ میلی‌گرم پلی‌ساکارید ‌و شاهد مشاهده گردید. در مجموع استفاده از پلی‌ساکارید استخراج شده از میکرو جلبک در جیره غذایی به طور معناداری منجر به بهبود رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان نگردید اما بهبود جزیی در تیمار ۵۰۰ میلی گرم پلی ساکارید در کیلو گرم غذا مشاهد شد. از نظر شاخص های ایمنی تیمارهای ۲۰۰۰ و ۳۰۰۰ میلی گرم پلی ساکارید در کیلو گرم غذا عملکرد مناسبی داشتند و می توان در مواقع لزوم استفاده نمود.   
 

---

امروزه بنابر اثبات وجود ترکیبات پلی فنولی با خواص ضداکسیدان در پوست انار، بررسی پتانسیل‌های کاربردی آن در سلامت مواد غذایی و فرآورده‌های شیلاتی در کانون توجه محققین قرار گرفته است. در مطالعه حاضر، تأثیر تجویز خوراکی عصاره الکی پوست انار(Punica granatum L.)  (غلظت:mg/kg  ۶۰۰) بر تغییرات عملکردی سیستم دفاع ضد‌اکسیدانی و فراسنجه‌های بیوشیمیایی سرم خون بچه‌ ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) طی یک مواجهه ۴۵ روزه با تنش تراکم ذخیره‌سازی پایش گردید. در این راستا، ماهیان در ۶ گروه (۳ گروه تیمار و ۳ گروه شاهد)‌ با سطوح مختلف تراکم ذخیره‌سازی (۳، ۵ و۱۰ کیلوگرم در مترمکعب) به صورت تصادفی و در سه تکرار دسته‌بندی شدند. در انتهای دوره تیمار، خون‌گیری از ماهیان و تهیه سرم انجام پذیرفت. نتایج این تحقیق افزایش معنی‌داری را در فراسنجه‌های بیوشیمیایی (فسفر، کلر، منیزیم، کلسیم و تری‌گلیسرید) و نیز سطوح فعالیت برخی آنزیم‌ها و ترکیبات ضد­اکسیدانی نظیر SOD و MDA سرم خون بچه ماهیان نسبت به گروه شاهد نشان نداد، ولی در مورد شاخص‌های استرسی چون گلوکز، کلسترول و نیز فعالیت ضد­اکسیدان‌ها نظیرCAT و GSH تغییرات معنی‌دار بود. بنابر یافته‌های ارائه شده تجویز خوراکی مکمل غذایی عصاره پوست انار، جهت مصرف در مراکز پرورش متراکم ماهیان کپور معمولی قابل توصیه می باشد.