---

تأثیر دو غلظت شوری ۳۵ و ۴۰ واحد در هزار بر پارامترهای تغذیه­ای (شاخص روده­ای، مواد آلی و بازده جذب) و رفتار نقب زدن روزانه خیار دریایی، Holothuria parva، بررسی شد. برآیند کلی نتایج، اختلاف معنی­داری را بین شاخص روده­ای در بخش­های ابتدایی و انتهایی روده خیار دریایی در دو شوری نشان نداد، اما بیشترین میانگین­ میزان شاخص روده­ای ، مواد آلی و بازده جذب برای شوری ۴۰ در هزار محاسبه شد. بنابراین به‌نظر می‌رسد این خیار دریایی در وضعیت شوری ۴۰ در هزار  نسبت به وضعیت شوری ۳۵ در هزار دارای فعالیت تغذیه­ای بهتری باشد. 

---

هدف: استفاده غذایی و پزشکی خیار دریایی دارای قدمت بالایی است. آثار ضد باکتریایی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و ضد توموری آن در مطالعات نشان داده شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد باکتریایی چهار عصاره به‌دست آمده از خیار دریایی Holoturia. SP جمع‌آوری شده از سواحل جزیره هنگام در خلیج فارس است. مواد و روش‌ها: عصاره‌های متانولی، هگزانی، آبی و کلروفرمی از بافت دیواره بدن خیار دریایی استخراج شد که آثار ضد باکتریایی این عصاره‌ها بر سه سویه TG۱، K۱۲ و TOP ۱۰ F′ از باکتری‌های اشرشیاکلی با استفاده از دو روش سنجش باکتریایی انتشار دیسک و ریزرقیق‌سازی محیط کشت آزمایش شد. نتایج: مهار رشد در تمامی سویه‌های بررسی شده در غلظت‌های ۷۸/۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم در میلی‌لیتر از عصاره‌های متانولی، هگزانی و کلروفرمی نشان داده شد. از میان این عصاره‌ها تنها عصاره متانولی و کلروفرمی در غلظت ۱۰۰ میلی‌گرم در میلی‌لیتر به‌ترتیب باعث مرگ سویه‌های باکتریایی K۱۲ و TG۱ شدند. عصاره آبی نیز در هر سه سویه دارای اثر القاکنندگی بر رشد باکتری بوده است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که خیار دریایی را می‌توان به‌عنوان یک منبع از ترکیباتی با توان ضد باکتریایی معرفی نمود که این ترکیبات می‌توانند کاندیدای مناسبی برای ساخت ترکیبات دارویی-پزشکی و آنتی‌بیوتیک‌ها باشند.

---