جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای دمای سطحی آب
مهدی غلامعلی فرد، بنیاد احمدی، پریسا نوری،
دوره ۹، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
تولیدات اولیه به عنوان شاخص کلیدی در ارزیابی بومسازگان آبی محسوب میشود که میتواند مستقیما روی ترسیب کربن اثر گذارد. با توجه به تغییرات اقلیمی و پویایی محیطزیست، تولیدات اولیه به صورت مکانی و زمانی در بومسازگانهای مختلف تغییر یافته است. به همین منظور، برای درک و پایش این تغییرات مهمترین پارامترهای تاثیرگذار بر مولفه از جمله، دمای سطحی آب، کلروفیلa و شکوفایی جلبکی و تغییرات آنها طی سری زمانی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. دادههای مربوط به کلروفیلa، دمای سطحی آب (SST) و تولید خالص اولیه از تاریخ ژانویه ۲۰۰۳ تا دسامبر ۲۰۱۸ از سنجنده MODIS-Aqua و از مدل VGPM به منظور برآورد تولیدات اولیه در محدوده مطالعاتی استفاده شد. پس از انجام پیشپردازش و استخراج الگوریتم سری زمانی با استفاده از رویههای من کندال (Mk-Tau) و تایل سین (Theil-Sen) روند تغییرات مشخص گردید سپس با استفاده از تصاویر رنگی کاذب، بلومهای جلبکی در منطقه خلیجفارس و دریای عمان شناسایی و مقدار غلظت کلروفیلa در محدودهی جلبکی و خارج از این محدوده مشخص گردید. نتایج حاصل از تحلیل روند با رویه تایل سین نشان داد که نرخ تغییرات برای کلروفیل در همه مناطق به استثنای منطقه پنج کاهشی است، بیشترین مقدار در منطقه پنج (۱۹/۰-) مشاهده گردید که با میزان نرخ تولیدات خالص اولیه مطابقت داشت. همچنین نتایج حاصل نشان داد که بیشترین مقدار تولید خالص اولیه در منطقه یک در مارس (۳۰۸۱ گرم کربن/متر مربع/روز) و کمترین آن نیز ژوئن و جولای (به ترتیب ۵۴۰ و ۶۹۰ گرم کربن/متر مربع/روز) که با مقدار غلظت کلروفیلa مطابقت دارد. با وجود همبستگی ظاهری، بین دمای سطحی آب و کلروفیلa و همچنین بین کلروفیلa و تولید خالص اولیه، رابطه علت و معلولی وجود ندارد و برای شکوفایی جلبکی و تولیدات خالص اولیه عوامل دیگری جز کلروفیلa میتواند در نظر گرفته شود.
مهدی بلوکی کورنده، سید محمدباقر نبوی، محمدرضا شکری، کمال غانمی،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده
بررسی روند تغیرات دمایی رخ داده در خلیج فارس می تواند جهت تعیین الگوی تغییرات آب و هوایی منطقه و بررسی تاثیر این تغییرات بر روی زیستمندان آبزی موجود در آبهای خلیج فارس موثر باشد. این تحقیق به منظور بررسی میزان تغییرات دمای سطح آب و تغییرات ناهنجاری آن در جزایر خارگ و هندورابی، با استفاده از داده های دوباره واکاوی شده برنامه دسترسی به داده های بخش زیست محیطی سازمان مدیریت اقیانوسی و جوی ایالات متحد آمریکا انجام گرفته و دمای روزانه سطح آب دریا و داده های ناهنجاری آن را در دوره زمانی ۳۵ ساله را مورد بررسی قرار داده است. نتایج نشان داد که میانگین سالانه دمای سطح آب در طول ۳۵ سال در جزایر خارگ و هندورابی حدود ۱ درجه سانتی گراد و میانگین ناهنجاری دمای سالانه سطح آب در این جزایر حدود ۲ درجه سانتی گراد افزایش یافته است. شیب این روند افزایشی در جزیره خارگ شدیدتر از جزیره هندورابی بود. این بررسی نشان داد که همزمان با گزارش رخ داد سفید شدگی آبسنگ های مرجانی در خلیج فارس در سال‌های مختلف دمای سطحی آب دریا و ناهنجاری دمای سطحی آب دریا افزایش داشته است. مهمترین رخ داد سفید شدگی در خلیج فارس در سال ۲۰۱۷ رخ داد که بیشترین میزان افزایش دما را می توان در سال ۲۰۱۷ مشاهده کرد. با ادامه روند افزایشی دمای آب در سال‌های آتی، احتمالا شرایط زیستی برای مرجان‌های خلیج فارس نامساعدتر شده و صرفا برخی گونه‌های مقاوم بتوانند به حیات خود در این خلیج ادامه دهند.
دوره ۲۵، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۴۰۴ )
چکیده
تبخیر از مخازن میتواند به کمک دمای استخراجی از تصاویر ماهوارهای و دادههای هواشناسی اندازهگیری شده زمینی توسط روابط تجربی مشابه روش PM FAO ۵۶ محاسبه شود. همچنین، با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی میتوان تاثیر ورودیهای مختلف را روی یک خروجی مانند تبخیر بررسی نمود. به این منظور، در این تحقیق تاثیر شاخصهای محیطی مختلف روی تبخیر با برآورد درصد اهمیت نسبی آن ها تعیین شده است. دسته اول این معیارها، شاخصهای هواشناسی منطقه میباشند که شامل سرعت باد، فشار هوا، رطوبت نسبی، تابش و دمای سطح آب مخازن میشود و دسته دوم شاخصهای پیوستگی هیدرولوژیکی را نشان میدهد. پیوستگی هیدرولوژیکی به عنوان یکی از عوامل موثر در پدیدههای هیدرولوژیکی و عناصر چرخه آب به کمک شاخص های آن یعنی شاحص طول جریان و شاخص رطوبت توپوگرافیک تعریف و بررسی میشود. در این تحقیق، اهمیت نسبی معیارهای هواشناسی و شاخصهای پیوستگی در تبخیر تخمین زده شده از چاه نیمهها در استان سیستان و بلوچستان و در شرایط هواشناسی مختلف، یعنی دورهی وزش بادهای ۱۲۰ روزه و دوره عدم وزش آن و هم چنین دوره خشکسالی و ترسالی، برآورد شده است. نتایج نشان دهندهی تاثیر بالای شاخص رطوبت توپوگرافیک و شاخص طول جریان بر تبخیر می باشد. این تاثیر به نحوی است که در همهی شرایط، بیشترین درصد اهمیت نسبی متعلق به این دو شاخص میباشد. در بین معیارهای هواشناسی نیز تاثیر دمای سطح آب بیشتر از سایر معیارها می باشد. همچنین میتوان نتیجه گرفت که تاثیر شاخصهای پیوستگی روی تبخیر در دورههای ترسالی نسبت به دورههای خشکسالی ۵ % ییشتر استو این در حالی است که در دوره ی وزش باد ۱۲۰ روزه شاخصهای هواشناسی نسبت به شرایط عدم وزش باد ۱۰ % تاثیر بیشتری روی تبخیر دارند. به علاوه تاثیر سرعت باد در دورههای وزش باد ۱۲۰ روزه ۵ % بیشتر از دورههای عدم وزش آن است.
