---

تنوع زئوپلانکتون در مصب رودخانه حله واقع در استان بوشهر، خلیج فارس، و ارتباط آن با برخی از خصوصیات کیفی آب با نمونه­برداری در اواسط هر فصل از تابستان ۱۳۹۰ تا بهار ۱۳۹۱ و استفاده از تور پلانکتون چشمه ۱۴۰ میکرون با تورکشی عمودی از ۵ ایستگاه معین بررسی شد. میانگین (± خطای استاندارد) شاخص های سیمپسون، شانون-وینر و مارگالف به­ترتیب ۰/۱۰±۰/۸۴، ۰/۲۰±۳/۰۱ و ۰/۱۰±۱/۹۰ در تابستان، ۰/۰۶±۰/۶۳، ۰/۲۰±۲/۲۰ و ۰/۰۸±۱/۸۷ در پاییز، ۰/۰۴±۰/۷۳، ۰/۱۰±۲/۲۲ و ۰/۱۰±۱/۴۳ در زمستان، ۰/۰۱±۰/۸۷، ۰/۳۰±۳/۴۴ و ۰/۳۰±۲/۳۸ در بهار به­دست آمد. شباهت زئوپلانکتونی فصلی براساس ضرایب جاکارد و سورنسن به ­ترتیب ۰/۶۱ و ۰/۷۶ در  فصول تابستان-پاییز، و ۰/۵۶ و ۰/۷۲ در فصول پاییز- بهار بیشترین میزان بود؛ در حالی­که این مقادیر از شباهت به ­ترتیب در زمستان- پائیز ۰/۲۷ و ۰/۴۳ و در بهار - زمستان ۰/۳۰ و ۰/۴۷ در کمترین میزان بود. علاوه بر این، همبستگی معناداری بین تراکم زئوپلانکتون با شوری، اکسیژن محلول و کلروفیل a مشاهده گردید، در حالی­که تنوع سیمپسون و شانون با دمای آب و تنوع مارگالف با pH همبستگی معناداری نشان داد.