۱۰ نتیجه برای سبزیجات
رامین شرفی، امیدوار فرهادیان، محسن سلیمانی،
دوره ۳، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده
تأثیر ۶ جیره غذایی مختلف شامل جلبک (Scenedesmus quadricauda)، کود مرغی + کود گاوی به نسبت ۱:۱، اسفناج+جعفری+گشنیز به نسبت ۱:۱:۱، جلبک+ خاک، کود+خاک، و سبزی+خاک در پرورش پاروپای آب شیرین robustusAcanthocyclops در شرایط دمای Cº۱±۲۳، ۱۲:۱۲ساعت تاریکی: روشنایی و شدت نور ۶۰ میکرومول فوتون بر مترمربع در ثانیه بررسی شد. بالاترین تراکم جمعیت (۷/۱۶۳±۶/۱۲۸۲ فرد در لیتر)، بالاترین میزان رشد ویژه (۰/۰±۱۷/۰ در روز)، کوتاهترین زمان دو برابر شدن جمعیت (۱۰/۰±۰/۴ روز) در تغذیه با جلبک+خاک بهدست آمد. تولید ناپلیوس ۴/۴۲±۳/۷۲۷، ۵/۲۳±۳/۲۷۲، ۷/۱۷±۶/۲۶۷، ۲/۱۸±۰/۱۴۷، ۸/۳±۶/۳۳ و ۱/۷±۰/۲۵ فرد در لیتر و تولید کپه پودیت ۸/۲۶±۳/۳۱۱، ۱/۱۱±۳/۱۲۴، ۰/۱۳±۰/۱۸۳، ۱/۷±۰/۵۹، ۱/۸±۳/۱۴ و ۶/۳±۶/۱۷ فرد در لیتر بهترتیب در جیرهای جلبک، جلبک+ خاک، سبزی، سبزی+خاک، کود+خاک و کود بهدست آمد. همچنین تولید افراد بالغ بهترتیب ۸/۲۶±۵/۲۰۸، ۵/۱۶±۶/۵۱، ۷/۲۳±۷/۱۹۲، ۴/۲۸±۷/۹۱، ۶/۳±۷/۸ و ۴/۵±۷/۸ فرد در لیتر بود. بیشترین طول (۱/۲۹±۸/۶۶۳ میکرون) و عرض بدن (۷/۲۳±۲/۵۲۶ میکرون) با تغذیه تیمار سبزی+خاک و سبزی بهدست آمد. تعداد ناپلیوس، کپه پودیت، بالغین، طول و عرض بدن در جمعیت robustusA. با BOD، COD وEC آب همبستگی معنادار نشان داد. یافتهها بیانگر پتانسیل مناسب پاروپای robustusA.در پرورش با جیرههای جلبکی و غیرجلبکی بر اساس میزان تولید، رشد، اندازه بدن، BOD و COD میباشد، اما عملکرد مناسبتر درتغذیه با جلبک+خاک و سبزی بهدست آمد.
دوره ۶، شماره ۲۲ - ( ۷-۱۳۸۸ )
چکیده
چکیده
نظر به روند رو به افزایش استفاده از سبزیجات آماده مصرف، تأثیر قابل ملاحظه انجماد بر ویژگیهای حسی این سبزیجات و لزوم تعیین بهترین شرایط نگهداری سبزیجات برگی در حالت انجماد، به منظور تعیین بهترین دما و زمان نگهداری مخلوط تره، جعفری و شنبلیله در شرایط انجماد، این تحقیق انجام شد.
این تحقیق در مرحله اول برای نگهداری مخلوط سبزیجات برگی خرد شده آماده مصرف قورمهسبزی در ۳ دمای ۹- ، ۱۲- و oC۱۸- و نگهداری در شرایط انجماد در ۳ مرحله زمانی ۱۲۰، ۱۵۰ و ۱۸۰ روز، به روش اکتشافی و در مرحله دوم برای تهیه سبزی سرخشده قورمهسبزی و نیز مقایسه ویژگیهای حسی سبزیجات نگهداری شده در این دماها در هر مرحله، به روش تجربی انجام گرفت. ویژگیهای حسی همه تیمارها شامل رنگ، طعم و پذیرشکلی، ارزیابی شد و مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
یافتههای دمای انجماد در هر یک از زمانهای مورد بررسی نشان داد که رنگ در دمای oC۱۸- ، رتبه ۱ دارد (۰۵/۰P≤). طعم در دمای oC۱۸- در روزهای ۱۲۰ و ۱۵۰ رتبه ۱ دارد اما در روز ۱۸۰، در دمای oC۱۲- بدون اختلاف معنیدار با دو دمای دیگر، رتبه ۱ دارد. همچنین، پذیرشکلی در دمای oC۱۸- در هر یک از زمانهای یاد شده، رتبه ۱ دارد. یافتههای زمان نگهداری در شرایط انجماد در زمانهای مورد بررسی، نشان داد که از نظر هر یک از ویژگیهای رنگ، طعم و پذیرشکلی اختلاف معنیداری بین تیمارها وجود ندارد.
نتایج این تحقیق نشان داد که ویژگیهای حسی این سبزیجات در مدت ۱۸۰ روز نگهداری در شرایط انجماد، عمدتاً تحت تأثیر دمای انجماد است تا اینکه تحت تأثیر زمان انجماد، قرار گیرد.
دوره ۱۱، شماره ۴۳ - ( ۴-۱۳۹۳ )
چکیده
چکیده
ویروسهای روده ای از جمله عوامل مهم بیماریزا هستند که از طریق مواد غذایی انتقال می یابند. متاسفانه روشهای مناسبی برای نمونه برداری و بررسی ویروسها در مواد غذایی وجود ندارد. در نتیجه شناخت عوامل بیماریزای ویروسی در اپیدمیهای ایجاد شده توسط مواد غذایی با روشهای معمول بندرت انجام میشود. در این پژوهش، از کلی فاژ MS۲ بعنوان یک مدل برای مطالعه روشهای استخراج و تغلیظ انترو ویروسها از سطح ماده غذایی استفاده شد. روش شستشو و استخراج کلی فاژ از سطح سبزیجات با استفاده از بافرهای مختلف شستشو بررسی گردید. از بین ده بافر استفاده شده، چهار بافر (گلایسین ۰۵/۰ مولار و کلرید سدیم ۱۵۰ میلی مولار با pH ۵/۹، گلایسین ۰۵/۰ مولار و بیف اکسترکت ۱% با pH ۵/۹ و بیف اکسترکت ۳% با دو pH ۵/۷ و ۵/۹) دارای بیشترین میزان بازیافت در مرحله استخراج بودند (به ترتیب ۸۲%، ۸۸%، ۹۲% و ۸۲%). بعلاوه ضریب تغلیظ کلی فاژ با استفاده از پلی اتیلن گلیکول (۸۰۰۰) ۱۰% و نمک کلرید سدیم ۳/۰ مولار نیز ارزیابی گردید. میزان تغلیظ کلی فاژ بالای ۸۰% بود و مشخص گردید نوع بافر تاثیری بر روی میزان بازیافت ویروس در مرحله تغلیظ ندارد. بر طبق نتایج بدست آمده زمان ماندگاری ویروس در محلول پلی اتیلن گلیگول اهمیت زیادی در میزان تغلیظ داشت. بیشترین میزان تغلیظ با یک شب ماندگاری در °C۴ بدست آمد.
دوره ۱۵، شماره ۷۴ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده
از مزایای استفاده از میوه و سبزی به عنوان محیط پایه برای تولید نوشیدنیهای پروبیوتیک، میتوان به عدم محدودیت مصرف توسط افراد خاص به دلیل فقدان لاکتوز و کلسترول و همچنین غنی بودن از مواد مغذی (از جمله ویتامینها، آنتیاکسیدان ها و مواد معدنی) اشاره کرد. در این پژوهش از مخلوط آب سبزیجات که شامل آب گوجه فرنگی ۸۵ %، آب فلفل دلمه ای سبز ۵ % ، آب کرفس۵ % و آب گشنیز۵ % (درصد غلظتها ثابت است) استفاده گردید. تلقیح میکروبی توسط روش مک فارلند در دو سطح cfu.ml۱۰۷ و ۱۰۶ و در پنج نسبت ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ % از لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس انجام گردید. کلیه آزمون های فیزیکوشیمیایی از قبیل pH، اسیدیته، بریکس و شمارش میکروبی در زمان قبل از تخمیر، بعداز ۷۲ ساعت تخمیر در دمای C˚۳۷ و طی چهار هفته نگهداری در دمای C˚۴ مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از نرم افزارSPSS ۲۲ و روش آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح ۵ درصد و جهت رسم نمودارها از نرم افزارExcel استفاده گردید. در طی تخمیر و نگهداری، با افزایش تراکم باکتری و زمان نگهداری، pH و بریکس نوشیدنی پروبیوتیک به ترتیب ۱۴/۸ % و ۲۳/۰ % بطور معنی دار کاهش و اسیدیته نوشیدنی پروبیوتیک ۴۲/۲۱ % بطور معنی دار افزایش یافت. میزان باکتری های پروبیوتیک در طی تخمیر افزایش یافت (۰۵/۰≥p ) و در طی چهار هفته نگهداری در دمای C˚۴ میزان باکتری های پروبیوتیک کاهش یافت (۰۵/۰≥p )، بطوریکه حداکثر زنده مانی باکتری ها در دامنه توصیه شده از سوی سازمان غذا و دارو چهار هفته نگهداری یخچالی بود.
دوره ۱۵، شماره ۸۳ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
در سنجش فنوتیپی مجموع ۵۸ باکتری از ۳ نمونه سبزیجات تخمیری جدا گردید. جدایههای لاکتیکی براساس خصوصیات فنوتیپی در سطح جنس به صورت ۶۴% Lactobacillus، ۵% Pediococcus، ۴,۵% Leuconostoc و ۲۶.۵% جدایهها غیرقابل تشخیص شناسایی گردیدند. این شناسایی توسط روش مولکولی مستقل از کشت براساس نسل جدید توالی یابی آمپلیکونهای ژن ۱۶S ribosomal RNA کامل گردید. نواحی V۳ و V۴ از ژن ۱۶S rRNA تکثیر شد و توسط پلتفرم Illumina MiSeq توالی یابی شدند. دادهها با نرم افزار BaseSpace و بانک اطلاعاتی greengenes بررسی گردیدند. این آنالیز حضور ۷۷.۱۲% Lactobacillus، ۷.۵۱% Pediococcus، ۵.۶۱% Leuconostoc، ۱.۲۰% Acinetobacter، ۱.۰۰% Enterobacter، ۰.۳۵% Erwinia و ۰.۳۵% Dickeya به عنوان جنسهای غالب و همچنین ۲.۷۹% باکتری غیرقابل طبقه بندی را در محصول نشان داد. در سطح گونه به صورت ۱۹.۳۲% Lactobacillus brevis ،۱۵.۷۱% Lactobacillus japonicus ، ۱۳.۲۵% Lactobacillus pentosus، ۱۰.۲۶% Lactobacillus senmaizukei، ۴.۶۰% Lactobacillus plantarum، ۲.۶۵% Leuconostoc mesenteroides ،۲.۳۲% Lactobacillus acidifarinae و ۱۷.۲۶% باکتری غیرقابل طبقهبندی شناسایی شدند. در سطح شناسایی جنس توسط هر دو سنجش فنوتیپی و مولکولی (NGS) نتایج مشابهی حاصل گردید. در این مطالعه، روش نسل جدید توالییابی در شناسایی کامل جامعه میکروبی شوری سبزیجات با آب گوجه فرنگی آشکار کرد که فلور میکروبی لاکتیکی به عنوان فلور غالب شامل Lactobacillus، Pediococcusو Leuconostoc فرایند تخمیر را هدایت میکنند. بهعلاوه باکتریهای غیرلاکتیکی شامل Acinetobacter، Enterobacter، Erwinia و Dickeya نیز میتوانند نقش مهمی در فرایند رسیدگی شوری سبزیجات با آب گوجهفرنگی داشته باشند. باکتریهایی پروبیوتیکی نظیر Lactobacillus plantarum، Lactobacillus pentosus، Leuconostoc mesenteroides و Lactobacillus brevis نیز در این فراورده تخمیری شناسایی گردیدند.
دوره ۱۶، شماره ۹۱ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
علیرغم موفقیت نسبی ترکیبات شیمیایی مختلف در بهبود تردی گوشت، اثرات نامطلوب ایجاد شده در اثر استفاده این ترکیبات بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و حسی گوشت، منجر به ایجاد محدودیتهایی در استفاده از آنها در مقیاس صنعتی شده است. بنابراین جهت جلوگیری از ایجاد این اثرات نامطلوب شیمیایی، استفاده از برخی تردکنندههای طبیعی مورد توجه قرار گرفتهاند. تردکنندهای طبیعی گوشت، ترکیبات موجود در آن دسته از میوهها و سبزیجاتی هستند که دارای آنزیمهای پروتئولیتیک بوده و شامل سیستئین پروتئازها، سرین پروتئازها، متالوپروتئازها و آسپارتیک پروتئازها میباشند. در این مقاله، تغییرات اساسی ایجاد شده از منظر بیوشیمیایی که منجر به ایجاد تردی در گوشت میشوند و همچنین منابع گیاهی مناسب برای استفاده در فرایند تردسازی بافت گوشت مورد مطالعه و معرفی قرار گرفته است.
دوره ۱۷، شماره ۱۰۰ - ( ۳-۱۳۹۹ )
چکیده
دوره ۱۸، شماره ۱۱۹ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده
سبزیجات تازه منابع مهم مواد مغذی، ویتامین و فیبر بوده و مصرف آنها به ویژه به صورت خام در سالهای اخیر به دلیل توجه ویژه به ارتقای سطح سلامت جامعه افزایش یافته است، امروزه با وجود به کارگیری روشهای گندزدایی سختگیرانه در کارخانجات تولید سبزی و سالاد، همچنان مشکل آلودگیهای میکروبی بخصوص آلودگی به باکتری مزوفیل اشرشیاکلی در فصل تابستان باقی است.
هدف از این تحقیق، بررسی احتمال امکان وجود آلودگی میان بافتی سبزیجات به کلی فرمها و به طور اختصاصی باکتری اشرشیاکلی میباشد.در این تحقیق از نمونههای کاهو آیسبرگ و سبزی گندزدایی نشده به عنوان نمونههای شاهد و ۴ نمونه کاهو و سبزی گندزدایی شده که به طور تصادفی از خط تولید نمونهگیری شد، استفاده گردید. نمونهها پس از طی مراحلگندزدایی با محلول پراستیک اسید و هیپوکلریت کلسیم و سپس آبکشینهایی با آب، به محیط کشت مربوطه تلقیح شد و جهت بررسی آلودگی سطحی، پس از طی زمانهای ۱ ، ۵ و۲۰ دقیقه و همچنین برای بررسی آلودگی میان بافتی به صورت بسیار ریز خرد شده پس از ۲۰ دقیقه، آزمون اختصاصی جستجوی باکتری اشرشیاکلی انجام شد. رشد این باکتری در نمونههای شاهد و نمونههای سبزی به صورت بسیار ریز خرد شده، مشاهده گردید. نتایج این تحقیق حاکی از صحت و کفایت پروسه گندزدایی و عدم آلودگی سطحی و احتمال وجود آلودگی میان بافتی و جذب این باکتری از طریق ریشه و آوندهای گیاه میباشد.
دوره ۲۱، شماره ۱۵۲ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده
هدف از این پژوهش، تولید نوشیدنی رژیمی بر پایه آلوئهورا و بررسی ویژگیهای فیزیکوشیمیایی، میکروبی، آنتی اکسیدانی و حسی آن بود. بدین منظور، ژل آلوئهورا در غلظتهای ۵، ۵/۷ و۱۰% طی فرآیند حرارتی با دمای ℃۸۰ به مدت ۳۰ دقیقه (تیمار A) و ℃۹۰ به مدت ۳ دقیقه (تیمار B)، اسپارتام در مقادیر ۱۰۰، ۱۵۰ و ppm ۲۰۰ و مدت زمان نگهداری در محدوده ۳۱ روزه با استفاده از طرح آزمایشات فاکتورهای کسری در ۳۴ نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. ضمن بررسی ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی و میکروبی و آنتی اکسیدانی و حسی نوشیدنیهای تولید شده، بهینه سازی بر اساس بیشینه مقدار آلوئه ورا ۱۰ گرم، آسپارتام ppm۲۰۰ و کمینه مقدار آلوورا به میزان ۵ گرم و آسپارتام ppm ۱۰۰ انجام گردید. استفاده از شیرین کننده آسپارتام با توجه به اینکه احساس شیرینی بسیار بیشتری نسبت به قندهای ساکاریدی به وجود میآورد، در بهبود طعم نوشیدنی بسیار موثر بوده و برای بیماران قندی مفید میباشد. با توجه به نتایج آزمون میکروبی، تیمار حرارتی (پاستوریزاسیون) موفق بوده است. همچنین یافتههای ارزیابی حسی نشان داد بهبود طعم، بو، بهبود بافت و احساس دهانی با افزودن ژل الوئه ورا در نمونهها، هیچ عدم مطلوبی مشاهده نشد که میتواند مورد توجه باشد. پس از تعیین مدلها و ترکیب متغییرها توسط نرم افزار دیزاین اکسپرت، نمونه بهینه معرفی شد که حاوی ppm ۲۰۰ آسپارتام و ۱۰ گرم آلوئه ورا و بهینه فرآیند پاستوریزاسیون، تیمار دوم به مدت ۳۰ دقیقه انتخاب گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد، نوشیدنی رژیمی سبزیجات بر پایه آلوئه ورا میتواند به طور موفقیت آمیزی به عنوان یک محصول فراسودمند با ویژگیهای حسی مطلوب و قابل پذیرش برای مصرف کنندگان تولید گردد.
دوره ۲۱، شماره ۱۵۴ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
چکیده
ویبریو کلرا یکی از پاتوژن های مهم انسانی است که از طریق آب و غذای آلوده منتقل می شود. بیماری های ناشی از ویبریو کلرا در استان قم به دلایل شرایط آب و هوایی خاص اندمیک است. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع ویبریو کلرا در آب و سبزیجات استان قم، حضور ژن های حدّت و بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها انجام شد. در یک دوره دو ساله (۰۰۴۱-۱۳۹۹) ، ۱۲۰نمونه آب های کشاورزی(۷۰ نمونه) و سبزیجات (۵۰ نمونه) تولید شده در استان قم جمع آوری شدند. نمونه ها روی محیط اختصاصی کشت داده شدند. کلنی های مشکوک رنگ آمیزی گرم شده و آزمون های بیوشیمیایی روی آنها انجام شد و با آزمایش سرولوژی، سروتیپ ویبریو کلرا شناسایی شد. سپس بررسی حضور ژن های حدّت با روش PCR و همچنین ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه ها با روش انتشار در آگار بررسی شد. بطور کلی از ۱۷ نمونه (۱۶/۱۴% (باکتری ویبریو کلرا جدا شد که همه Non-O۱ بودند. میزان آلودگی آب و سبزیجات به این باکتری به ترتیب ۲۸/۱۴% (۱۰مورد) و ۰۰/۱۴% (۷ مورد ) بود. در ارزیابی ملکولی، میزان فراوانی ژن های حدّت شامل toxR(۳۲ /۸۸%( ، rtxA (۸۲/۵۸%)، hlyA (۰۵/۴۷%)، chxA (۸۸/۵%) بود، و۱۰۰ % جدایه ها فاقد ژن هایctxA،ace و tcpAبودند. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به آمپی سیلین و آموکسی سیلین (۲۹/۳۴ %) و سپس به ترتیب سفوروکسیم (۴۶/۱۷%)، ایمی پنم (۷۶/۱۱%)، سفوکسیتین و تری متوپریم-سولفومتوکسازول (۸۸/۵%) بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که ویبریو کلرا Non-O۱ در آب و سبزیجات استان قم وجود دارد. لذا به عنوان یک منشاء مهم ایجاد بیماری برای انسان، نظارت بهداشتی مستمر بر آب و سبزیجات و ضد عفونی مناسب این مواد غذایی دارای اهمیت زیادی است.