جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای سم شناسی
سید علی اکبر هدایتی، امید جعفری، مریم نصراله پورمقدم،
دوره ۳، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده
شاخصهای خونی و بیوشیمیایی ماهی فیتوفاگ (Hypophthalmichthys molitrix) در مواجهه با دو غلظت تحت حاد (۶۵/۰ میلی‌گرم بر لیتر) و حاد (۲۵/۳ میلی‌گرم بر لیتر) کادمیوم طی ۹۶ ساعت در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. نتایج نشان داد که از میان شاخصهای مورد بررسی هموگلوبین، هماتوکریت و گلبولهای قرمز و (Mean Corpuscular Volume) MCV، به‌طور معناداری نسبت به زمان شروع آزمایش (گروه شاهد)، در هر دو غلظت کاهش یافتند (۰۵/۰p<) در حالی‌که تعداد گلبولهای سفید، (Mean Corpuscular Hemoglobin) MCH و (Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration) MCHC، گلوکز و کورتیزول نسبت به گروه شاهد افزایش معناداری را در هر دو سطح سمیت کم و زیاد (۰۵/۰p<) نشان دادند. بررسیها نشان داد که غلظتهای کادمیوم در مدت کوتاه میتواند سبب تغییرات برخی از شاخصهای خونی و بیوشیمیایی در ماهی فیتوفاگ شود و برخی از این شاخص‌ها از جمله کورتیزول میتواند بیومارکر مناسبی در ردیابی اثرهای کادمیوم در نظر گرفته شود.
معصومه محمدی، زهرا قاسمی، ایمان سوری نژاد،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
بدلیل گسترش استفاده از نانوذرات در زمینه های مختلف و امکان ورود این نانوذرات به اکوسیستم های آبی لازم است تحقیقاتی در مورد اثرات این نانوذرات بر محیط اطراف صورت پذیرد. ناپلی آرتمیا Artemia salina بعنوان یک مدل زیستی مناسب در بوم آلاینده شناسی، در معرض غلظتهای مختلف ppm۰۰۰۱/۰، ۰۰۱/۰، ۰۰۵/۰، ۰۱/۰ و ۱/۰ یون جیوه بطور جداگانه و همچنین بطور همزمان با غلظت ثابتppm ۱/۰ و ppm۱ نانوذرات تیتانیوم دی اکساید قرار گرفت. تلفات آرتمیا پس از ۴۸ ساعت و همچنین اثرات این آلایندهها بر پروفایل اسید چرب آرتمیا بررسی شد. تلفات آرتمیا در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید یک اثر دوگانه نشان داد. تلفات در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm۱/۰ در مقایسه با تیمار جداگانه جیوه افزایش یافت اما تلفات در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm۱ در مقایسه با تیمار جداگانه جیوه کاهش یافت و اثر سمیت جیوه کم شد. همچنین کاهش اسیدهای چرب اشباع در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm۱ در مقایسه با تیمار جداگانه جیوه مشاهده شد. مقدار اسیدهای چرب غیراشباع تک زنجیره و چند زنجیره در رویارویی همزمان جیوه و نانوذرات تیتانیوم دی اکساید با غلظت ثابت ppm۱ برابر با شاهد بود و نسبت به تیمار جداگانه جیوه افزایش داشت. یافته ها لزوم توجه بیشتر به پتانسیل برهمکنش آلاینده ها در اکوسیستمهای آبی و اثرات این برهمکنش ها را بر سمیت آلاینده ها با توجه به غلظت آنها آشکار می سازد.
