جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای سولفات‌منگنز
ابراهیم ستوده، رعنا بهادری، حسن حبیبی، ایمان ناصری‌فرد،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثرات نانوذرات سولفات‌منگنز جیره بر عملکرد رشد، شاخص‌های خونی و ترکیبات بیوشیمیایی خون به‌عنوان یکی از شاخص‌های مهم سلامتی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان Oncorhynchus mykiss)( انجام شد. تعداد ۲۴۰ قطعه بچه‌ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان با میانگین وزن اولیه ۰/۱±۰/۸گرم در ۱۲ آکواریوم با ۴ تیمار و ۳ تکرار ذخیره‌سازی و با ۴ جیره شامل جیره شاهد (فاقد منگنز)، جیره Mn-M (حاوی سولفات منگنز به میزان ۱۰میلی‌گرم بر کیلوگرم)، Mn-N۱۰ (نانوذرات سولفات‌منگنز با میزان ۱۰میلی‌گرم بر کیلوگرم)، Mn-N۱۵ (نانوذرات سولفات‌منگنز با میزان ۱۵میلی‌گرم بر کیلوگرم) به‌مدت ۶ هفته تغذیه شدند. غذادهی ماهیان تا حد سیری ظاهری و روزانه در ۴ نوبت انجام شد. در پایان آزمایش میانگین وزن نهایی در بچه‌ماهیان تغذیه‌شده با جیره‌های حاوی نانوذره سولفات‌منگنز نبست به تیمار شاهد به‌طور معنی‌داری بالاتر بود (۰/۰۵>p)، اما نسبت به گروه تغذیه‌شده با سولفات‌منگنز اختلاف معنی‌داری نداشت (۰/۰۵<p). شاخص وضعیت در بچه‌ماهیان تغذیه‌شده با جیره‌های حاوی نانوذره سولفات‌منگنز نسبت به گروه تغذیه‌شده با سولفات منگنز اختلاف معنی‌داری نشان نداد (۰/۰۵<p). بین شاخص‌های خونی اندازه‌گیری‌شده میزان هموگلوبین (Hb) در تیمار تغذیه‌شده با جیره Mn-N۱۰ اختلاف معنی‌داری نسبت به تیمار تغذیه‌شده با جیره شاهد نشان داد (۰/۰۵>p). شاخص آلبومین در تیمارهای تغذیه‌شده با جیره‌های Mn-N۱۰ و Mn-N۱۵ نسبت به جیره‌های شاهد و Mn-M اختلاف معنی‌داری نشان داد (۰/۰۵>p). به‌طور کلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد افزودن مکمل نانوذرات سولفات‌منگنز جیره در مقایسه با شکل معمولی سولفات‌منگنز تاثیر معنی‌داری بر عملکرد رشد، تغذیه و شاخص‌های خون‌شناسی و ترکیبات بیوشیمیایی خون بچه‌ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان ندارد.
