---

هیدروژن زدایی از آلکان به جهت تولید آلکن یک فرایند کلیدی و مهم در صنایع پتروشیمی است. پروپیلن درواقع واسطه تولید بسیاری از پلیمرهای صنعتی به شمار می‌رود. در تحقیق پیشرو از CO۲ به‌عنوان اکسنده برای تولید پروپیلن از روش هیدروژن زدایی اکسایشی استفاده گردید. نتایج به‌دست‌آمده با تحلیل‌های XRD، Raman، TEM،BET موردمطالعه قرار گرفت. آزمون‌های رامان و XRD وجود فاز آناتاز، تشکیل نانولوله‌های تیتانیا و پخش مناسب گونه های فعال وانادیوم را نشان دادند. آزمون TEM، ساختار نانولوله‌ای پایه و عدم وجود ناخالصی در آن را تائید کرد. کاتالیست وانادیم به روش تلقیح مرطوب با ۵ درصد وزنی از اکسید وانادیم بر پایه‌ی نانولوله‌ی تیتانیا تهیه شد. حضور سیلیسیم در ساختار نانولوله تیتانیوم موجب افزایش پایداری حرارتی کاتالیست گردید. کاتالیست حاوی ۵ درصد وزنی وانادیم و سیلیسیم توانست به درصد تبدیل %۳۱/۲۸ و گزینش پذیری پروپیلن برابر با ۵۱% در دمای oC ۵۵۰ دست‌ یابد. این بهبودی و راندمان بالا می‌تواند به خاطر سطح ویژه بالاتر و پخش بهتر وانادیم بر روی نمونه با پایه تیتانیای اصلاح‌شده باشد.  

---

چکیده- در این مقاله تأثیر تغییر در عیار سیمان (از ۳۵۰ تا ۳ ۴۵۰ ) بر خواص خوردگ ی بتن ها ی حاو ی نانوذرات س یلیس بررسی شده است. بهره گیری از نانو تکنولوژی در سال های اخیر، چشم انداز گسترده ای را برای توسعه و بهبود خواص بتن ایجاد کرده است؛ ولی مطالعات اندک و محدود انجام شده در ارتباط با کاربرد نانوذرات در بتن، تنها به مطالعه بهبود مشخصات فیزیک ی و برخی خواص دوامی بتن در اثر کاربرد این مواد محدود می شود؛ و به اندرکنش پیچیده این ذرات با ترکیبات بتن و محدودیت ها ی عملی ساخت اشاره نشده است. نتایج آزمایش مقاومت و پتانسیل الکتریکی و نفوذ یون کلر نشان می دهد که ذرات نانوسیلیس، نفوذ یون کلر را در بتن کاهش داده و مقاومت خوردگی را افزایش می دهد؛ ولی این تأثیر با افزایش عیار سیمان در طرح اختلاط به شدت نشان می دهند که ذرات نانوسیلیس به دلیل سطح ویژه زیاد و فعالیت بالای پوزولانی، با افزایش عیار SEM کاهش می یابد. مشاهدات سیمان در طرح، ساختاری ناهمگون و با منافذ بزرگ در بتن به وجود می آورند که این امر موجب افزایش نفوذپذیری و ضر یب نفوذ یون کلر، حتی بیش تر از بتن های معمولی، می شود.

---

چکیده- در این مقاله تأثیر افزایش دمای اولیه بر نفوذ یون کلر و ریز ساختار بتن های حاوی میکرو سیلیس بررسی شده است. برای این منظور دو طرح اختلاط بتن معمولی و بتن حاوی میکروسیلیسدر سه دمای ساخت ۲۰، ۳۰ و ۴۰ درجه سانتی گراد مطالعه شده اند. تمامی نمونه ها با نسبت آب به سیمان ثابت ۴۵/۰ و عیار (kg/m^۳)۴۰۰ در اسلامپ ثابت ساخته شده و آزمایش مقاومت الکتریکی، پتانسیل الکتریکی و نفوذ یون کلر روی نمونه ها انجام شده است. نتایج آزمایش های خوردگی نشان می دهد که در دمای بالا مقاومت بتن در برابر خوردگی کاهش یافته و نفوذ یون کلر افزایش پیدا می کند. در حالی که با افزوده شدن میکروسیلیس به طرح، مقاومت الکتریکی افزایش و نفوذ یون کلر در نمونه ها کاهش پیدا می کند. مشاهدات SEM نشان می دهد که ذرات میکروسیلیس هسته هایی برای هیدراسیون سیمان ایجاد کرده و در نتیجه ساختار همگن تر و منافذ کوچک تری را به وجود می آوردند.

---

هدف: سیلیسیم یک عنصر مؤثر در فرآیند بلوری شدن استخوان است، بنابراین هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم می‏تواند یک بیوسرامیک مناسب به‏عنوان ماده جایگزین استخوان باشد. مواد و روش‏ها: هیدروکسی آپاتیت استوکیومتری (HA) و هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم (Si-HA) محتوی مقادیر متفاوتی از سیلیسیم جانشین شده با موفقیت به روش هیدروترمال با استفاده از مواد اولیه Ca(NO۳)۲، (NH۴)۳PO۴ یا (NH۴)۲HPO۴ و تترا اتوکسی سیلان [Si(OCH۲CH۳)۴] سنتز شد. نتایج: بخش‏های بلوری، ترکیب شیمیایی، ریزساختار و ریخت‏شناسی نمونه‏های سنتزشده، با استفاده از روش‏های پراش پرتو ایکس (XRD)، انتقال فوریه فروسرخ (FTIR)، پلاسمای جفت شده القایی (ICP-AES) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. نتایج، جانشینی سیلیسیم در ساختار آپاتیت را تأیید کرد و نشان داد که برای حفظ تعادل بار در اثر جانشینی گروه سیلیکات (SiO۴۴-) به‏جای گروه فسفات (PO۴۳-)، بخشی از گروه هیدروکسیل (OH-) موجود در ساختار حذف شده و ثوابت شبکه آن نیز در مقایسه با آپاتیت استوکیومتری تغییر می‏کند. نتیجه‏گیری: جانشینی سیلیسیم در ساختار آپاتیت، رشد ذرات هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم را محدود و باعث کاهش بلورینگی آن نیز می‏شود؛ بنابراین انحلال‏پذیری هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم افزایش یافته و در نتیجه هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم رفتار زیست‌فعالی بهتری نسبت به هیدروکسی آپاتیت استوکیومتری دارد. براساس بررسی‏های زیستی، انکوباسیون نمونه‏ها در مایع شبیه‌سازی شده بدن و آزمون MTT (آزمون دی‏متیل تیازول)، هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم رفتار زیست‏فعالی بهتری در مقایسه با هیدروکسی آپاتیت خالص دارد.

---

کاربرد غیرمستقیم نانوذرات نقره (Silver Nanoparticles [AgNPs]) در کنترل عفونت قارچی شایع دوران انکوباسیون جنین تاس­ماهی ایرانی-ساپرولگنیازیز- در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. فیلترهای محتوی ۲/۰، ۵/۰ و ۱ درصد نانوذرات نقره در دو حالت بدون عامل و دارای عامل جفت شونده آمینوپروپیل تری­اتوکسی سیلان به همراه تیمار شاهد (بدون فیلتر)، تیمارهای مورد بررسی در پژوهش حاضر بودند. نتایج نشان داد که در ۴۸ ساعت ابتدایی انکوباسیون که منطبق بر رشدونمو جنینی تا پیش از مرحله شروع نورولاسیون می گردد، علیرغم شروع آلوده سازی آب انکوباتورها با قارچ ساپرولگنیا، عفونت قارچی در هیچیک از تیمارهای مورد بررسی دیده نشد. نتایج حاصل از سنجش میزان رهایش نقره از فیلترهای مورد مطالعه در پایان ۱۲ ساعت ابتدایی شروع انکوباسیون نشان می­دهد که میزان رهایش نقره در آب، در تیمارهای فیلترهای ۱% بدون عامل و عامل دار بطور معنی­داری بیشتر از سایر فیلترهای محتوی نانوذرات نقره بود. این روند در زمان­های بعدی نمونه برداری (۴۸ و ۹۶ ساعت) نیز تکرار شد با این تفاوت که میزان رهایش تنها در تیمار فیلتر %۱ عامل دار بطور معنی­داری بیشتر بود. در تیمار فیلترهای ۱% عامل دار، درصد تفریخ به طور معنی­داری نسبت به تیمار فیلتر شاهد، افزایش نشان دادند.

---

مقاومت ویژه الکتریکی را می توان یک سنجش پتانسیل برای مقاومت و دوام نام برد . غیرمخرب بودن و در عین حال ارزان بودن از مزیت های ویژه این روش به شمار می رود     . در این پژوهش تأثیر نانوسیلیس و میکروسیلیس بر روی مقاومت ویژه الکتریکی خمیر سیمان مورد مطالعه قرار گرفته، برای این منظور نمون ههایی با مقادیر متفاوت از نانوسیلیس و میکروسیلیس ساخته   شده و در سنین     ۳ و ۲۸ و ۹۰ روزه آزمایش شد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که تا سن ۳ روزه، افزایش هر مقدار نانوسیلیس و میکروسیلیس موجب کاهش مقاومت ویژه الکتریکی شده اما در سن     ۲۸ روزه بیشترین مقاومت ویژه الکتریکی در نمونه های حاوی نانوسیلیس مشاهده شده است     . اما رشد مقاومت ویژه الکتریکی بعد از این زمان تنها در نمونه های حاوی میکروسیلیس مشاهده شد .   نتایج مربوط به نمونه های حاوی ترکیب هم زمان نانوسیلیس و میکروسیلیس ، در محدوده نتایج بین نتایج حاصل از نمون ه ای حاوی نانوسیلیس و نمونه های حاوی میکروسیلیس است   .   در حالت کلی اضافه کردن نانو و میکروسیلیس به خمیرسیمان باعث افزایش چشمگیر مقاومت الکتریکی در این نمون هها شده، به گونه ای که تنها با اضافه کردن میکروسیلیس به میزان ۲,۵ درصد وزن سیمان، مقاومت الکتریکی در سن ۹۰ روز رشدی ۲۰   درصدی داشته و در نمون های که به آن ۱۰ درصد وزن سیمان، نانو سیلیس اضافه شده است در سن ۹۰ روزه شاهد افزایش بیش از   ۵۰ درصدی مقاومت الکتریکی بوده ایم .  

---

در این پژوهش با مطالعه آزمایشگاهی تأثیر با هم نسبت وزنی میکروسیلیس، مدول نرمی سنگدانه و نسبت آب به سیمان بر پارامترهای فیزیکی و مکانیکی بتن بررسی شده است. به این منظور با استفاده از ۵ نسبت وزنی میکروسیلیس، ۳ نسبت وزنی آب به سیمان، و ۳ نوع دانه‌بندی از مصالح سنگی با مدول نرمی متفاوت، ۴۵ طرح اختلاط مختلف طراحی و مورد آزمایش اسلامپ، وزن مخصوص، مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و مقاومت کششی قرار گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر تأثیر مستقیم نسبت وزنی میکروسیلیس برخواص فیزیکی و مکانیکی بتن است، به این صورت که افزایش نسبت وزنی میکروسیلیس از ۰ تا ۱۰ درصد در تمامی نسبت‌های آب به سیمان و مدول نرمی سنگدانه، کاهش اسلامپ و افزایش خواص مکانیکی بتن را به همراه دارد حال آنکه ضمن ادامه یافتن روند کاهش اسلامپ با افزایش نسبت وزنی میکروسیلیس از ۱۰ تا ۲۰ درصد، پارامترهای مکانیکی بتن با اُفت مواجه می­شود. همچنین مشاهده می­شود که میزان تأثیر پذیری پارامترهای فیزیکی و مکانیکی بتن از تغییرات نسبت وزنی میکروسیلیس، با افزایش نسبت آب به سیمان کاهش و با افزایش مدول نرمی سنگدانه، افزایش می­یابد..

---

چکیده
در این تحقیق فیلم­های پلی ساکارید سویا تقویت شده با عصاره اسپند و درصد ثابتی از نانو دی اکسید سیلیسیم عامل­دار با استفاده از روش کاستینگ تهیه شد. ترکیب شامل g ۴ پلی ساکارید سویا و ۴% وزنی مخلوط گلیسرول و سوربیتول به نسبت ۳ به ۱ به عنوان پلاستی­سایزر به همراه ۳% وزنی نانو دی اکسید سیلیسیم و عصاره اسپند با غلظت­های ۱۵-۵% حجمی بود. خواص فیزیکی، ویژگی­های ممانعتی شامل نفوذپذیری نسبت به بخار آب و اکسیژن، میزان جذب و عبور نور UV، ویژگی­های مکانیکی و خواص ضدمیکروبی فیلم­ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره اسپند میزان جذب آب از ۷۵/۱ تا ۹۶/۱ (g/g dry film)، محتوای رطوبت از ۶۱/۳ تا ۱۸/۵%، نفوذپذیری نسبت به بخارآب از ۰۳/۷ تا ۳۱/۱۰ (^۶-۱۰×(g/m.s.Pa  افزایش معنی­داری (۰۵/۰<р) داشت و بر روی میزان نفوذپذیری نسبت به اکسیژن تاثیر معنی­داری نداشت. آزمون­های مکانیکی بیانگر آن بود که با افزایش غلظت عصاره اسپند استحکام کششی از ۰۸/۲۰ تا ۰۱/۱۶ (MPa) و مدول یانگ از ۸۰۰ تا ۵۰۰ (MPa) کاهش معنی داری (۰۵/۰<р) داشت و درصد کشیدگی از ۱۲/۱۹ تا ۲/۲۳% افزایش یافت. فیلم­ها خاصیت ضدمیکروبی خوبی علیه باکتری اشرشیاکلی ATCC ۲۵۹۲۲ و استافیلوکوکوس آرئوس ATCC ۲۵۹۲۳ از طریق روش فلاسک چرخان از خود نشان دادند. نتایج بیانگر آن بود که از فیلم­های بایو نانوکامپوزیت بر پایه پلی ساکارید سویا می­توان در بسته­بندی مواد غذایی استفاده کرد

---

بتن به دلیل فراوانی مصالح، سازگاری با محیط زیست، مقاومت فشاری و دوام بالا و ارزان بودن یکی از پرکاربردترین مصالح ساختمانی میباشد که در برخی موارد عمر مفید آن در محیط های خورنده مانند تهاجم اسیدها به شدت کاهش می یابد. در این تحقیق، دوام بتن های حاوی میکروسیلیس، نانوسیلیس و پودر کوارتز در برابر تهاجم اسید سولفوریک مورد بررسی قرار گرفته است. با بکارگیری چهار طرح اختلاط مختلف حاوی نانوسیلیس، میکروسیلیس و پودر کوارتز به عنوان فیلر سیمان، نمونه های بتنی ساخته شده و جهت دستیابی به مقادیر بهینه مورد آزمایش های مختلف قرار گرفتند. نتایج حاکی از ارتباط مستقیم بین درصد جذب آب ۹۰ روزه و دوام نمونه ها در برابر تهاجم اسید سولفوریک می باشد. استفاده از میکروسیلیس و نانوسیلیس دوام نمونه ها را در برابر تهاجم اسید سولفوریک بهبود می بخشد. اما ترکیب ۸ درصد میکرو سیلیس، ۲ درصد نانوسیلیس و ۲۵ درصد فیلر سیمان دارای بهترین مقاومت در برابر تهاجم اسید سولفوریک می‌باشد.

---

در این مقاله، تاثیر خمش و انحنای نانو لوله سیلیکونی را بر طیف جذبی و ساختار باند انرژی آن با استفاده از روش تنگ‌بست بررسی می‌کنیم. انحنای ذاتی نانو لوله‌ها باعث تغییر پیوند اوربیتال‌های سیگما و پای اتم‌های سیلیکون می‌شود که بستگی به شعاع نانو لوله دارد. ابتدا تاثیر نحوه همپوشانی اوربیتال‌ها را بر ساختار باند انرژی نانو لوله‌های با قطر کم را بررسی می‌کنیم. سپس قسمت موهومی تابع دی‌الکتریک، که متناسب با ضریب جذب نوری می‌باشد را بدست می‌آوریم. تنها جذب نوری بین باندی را در نظر می‌گیریم و تقریب گرادیان برای محاسبه جذب نوری استفاده می‌کنیم. محاسبات ما نشان می‌دهد که مدل تنگ‌بست بهینه شده پیوند سیگما-پای برای نانو لوله‌ها با شعاع‌های کوچک، تفاوتی کوچک با مدل ساده شده تنگ‌بست اوربیتال پای دارد و هرچه شعاع نانو لوله کوچکتر باشد، این اختلاف، برجسته‌تر می‌شود.   

---

گیرش بتن به عنوان مرز شناسایی بتن تازه و سخت شده قلمداد می گردد. زمان گیرش اولیه تعیین کننده محدوده زمانی جابجا کردن بتن و زمان گیرش نهایی تعیین کننده شروع توسعه مقاومت مکانیکی می باشد. با پیشرفت صنعت تکنولوژی بتن و لزوم بکارگیری انواع پوزولان ها ، تشخیص زمان گیرش بتن از اولویت خاصی برخوردار است. زیرا تغییرات زمان گیرش بتن به دلیل استفاده از پوزولان ها می تواند در ارزیابی اثر پوزولان ها نقش مهمی داشته باشد. در این مقاله با کمک روش استاندارد زمان های گیرش نمونه های بتن اندازه گیری و سپس روند کسب مقاومت نیز تا سن ۹۱ روز تعیین گردید. نمونه ها در سه نسبت آب به سیمان ۳۵/۰ ،۴۵/۰ و ۵۵/۰ آماده گردید. در نسبت آب به سیمان ۰,۴۵ میکروسیلیس به مقدار ۷%، خاکستر بادی ۱۵% و ۲۵% و سرباره با مقادیر ۲۵% و ۳۵% جایگزین وزنی سیمان شدند. نتایج نشان می¬دهد که پوزولان ها باعث تاخیر در زمان های گیرش (اولیه و نهایی) می گردند. دوده سیلیسی به علت فعالیت پوزولانی زیاد و ریزی فوق العاده، سریعتر از دیگر پوزولان ها مقاومت فشاری را در تمام سنین افزایش داده است. اما خاکستر بادی و سرباره به علت واکنش پذیری کند باعث کاهش مقاومت اولیه نمونه ها گردیده است لیکن به مرور و انجام واکنش های پوزولانی در سنین بلند مدت مقاومت را افزایش داده است. از دیگر نتایج ارائه روابط تجربی توانی است که مقاومت فشاری کوتاه مدت نمو نه ها ی بتنی را به زمان گیرش نهائی مرتبط ساخته است.

---

درون پوشانی یکی از مؤثرترین روش های افزایش قابلیت زنده مانی باکتری های پروبیوتیک است. در این مطالعه امکان استفاده از پوشش آلژینات-سیلیس به منظور درون پوشانی لاکتوباسیلوس کازئی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور، فرآیند درون پوشانی با آلژینات سدیم ۱/۵ درصد وسه سطح مختلف از سیلیس (۵، ۱۰ و ۱۵ درصد حجمی/ حجمی) با روش اکستروژن انجام شد. زنده مانی باکتری های آزاد و درون پوشانی شده در دمای ۴ درجه سانتی گراد طی ۲۸ روز بررسی گردید. واکنش شیمیایی و ایجاد پیوند میان ژل آلژینات و سیلیس بوسیله طیف سنجی FT-IR تأیید شد. با اضافه شدن سیلیس، اندازه کپسول ها افزایش یافت ولی تأثیری بر راندمان درون پوشانی نداشت . نتایج نشان داد تعداد سلول های آزاد پس از اتمام زمان نگهداری ۳۲/۳ سیکل لگاریتمی کاهش یافت، درحالی که نمونه ای آلژینات و آلژینات با ۵ درصد سیلیس در قابلیت زنده مانی باکتری در مدت زمان ۱۴ روز مشاهده نگردید. با افزایش غلظت سیلیس، تعداد باکتری های زنده در طی دوران نگهداری کاهش یافت.

---

در این مطالعه اثر نانوسیلیس و الیاف پلی پروپیلن بر روی خواص مکانیکی و دوام بتن معمولی و بتن سبک بررسی شده است. در طرح بتن سبک از سبکدانه لیکا به جای ماسه استفاده شده است. در مجموع بیش از ۳۸۴ نمونه مکعبی و استوانه‌ای براساس استانداردهای ASTM ساخته شد و آزمایش‌های مقاومت فشاری، مقاومت کششی غیر‌مستقیم، التراسونیک و مقاومت الکتریکی روی نمونه‌ها انجام پذیرفت.
نتایج حاصل از آزمایشات بیانگر افزایش قابل توجهی در مشخصات مکانیکی و دوام بتن معمولی و سبک می باشد، نانوسیلیس به پخش مناسب الیاف، کمک میکند. مقاومت فشاری، مقاومت کششی غیر مستقیم، مدول الاستیسیته دینامیکی بتن معمولی بیشتر از بتن سبک و مقاومت الکتریکی بتن سبک بیشتر از بتن معمولی در نمونه های متناظر می باشد.مقاومت فشاری تا ۷۱ درصد در بتن معمولی و تا ۴۳ درصد در بتن سبک و مقاومت کششی تا ۵۵ درصد در بتن معمولی و ۴۷ درصد در بتن سبک افزایش یافته است. افزایش قابل توجه مقاومت الکتریکی نیز نشان از دوام بالای این نوع بتن ها دارد. در نهایت میزان مناسب بکار گیری نانوسیلیس و الیاف پلی پروپیلن برای حصول بتن معمولی و سبک با مشخصات بهینه تعیین گردید.

---

باتوجه به کاربرد روزافزون بتن وگسترش استفاده ازافزودنی‌هادرآن،انجام تحقیقات دراین راستا ازاهمیت خاصی برخورداراست.مقاومت یکی از کمیت های مؤثردرطرح وکنترل کیفیت بتن می باشدکه عوامل متعددی برآن تأثیر گذار است. افزایش زمان اختلاط بتن شایدیکی ازپارامترهایی باشد که کمترمورد توجه و بررسی قرار گرفته که دراین تحقیق تاثیرزمان اختلاط بر مقاومت فشاری بتن نانو سیلیس همراه با پوزولان پوسته برنج بررسی وبا بتن بدون نانو سیلیس وپوزولان پوسته برنج مقایسه گردید. همچنین تاثیرمحیط سولفاته برکاهش مقاومت این نوع بتن موردبررسی قرار گرفته وبا هم مقایسه شد. بدین منظور تعدادی آزمونه بتنی مکعبی به اضلاع۱۵سانتیمتر حاوی۱%نانو سیلیس و۲۰%پوزولان پوسته برنج بازمانهای اختلاط متفاوت بین۱۰تا۴۰ دقیقه ساخته شدندکه هر۵ دقیقه،۳ نمونه ازبتن گرفته شدودر روزهای۳،۷و۲۸ تحت تست فشاری قرارگرفته ودر نهایت نتایج مقاومت فشاری برحسب زمان اختلاط ودرسنین مختلف ترسیم وگزارش گردید. همچنین پوسته برنج تحت آزمایشXRD قرارگرفته و ازنمونه ها نیز عکسSEMگرفته شد تا از نظر تراکم ذرات باهم مقایسه شد ودرآخرتوسط نرم افزار تاگوچی طرح آزمایش از بتن نوشته شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که برای دستیابی به بیشترین مقاومت فشاری دربتن نانوسیلیس همراه با پوزولان پوسته برنج، زمان مناسب(بهینه) ۲۵دقیقه است که بانتایج آزمایش تاگوچی حدود ۹درصد اختلاف دارد که پایین تر از میزان خطای مجاز می باشد.این بتن دارای ساختار آمورف تر وهمگن تری بوده و باکاهش تخلخل مقاومت خوبی در برابر حمله سولفاتها از خود نشان داده است.

---

در این تحقیق برای اولین‌بار در ساخت کامپوزیت Al/Cu/SiC از فرآیند نوردتجمعی متقاطع استفاده شد. ریزساختار و خواص مکانیکی کامپوزیت‌های فرآوری‌شده به‌ترتیب با استفاده از میکروسکوپ نوری، الکترون روبشی، کشش تک‌محوره و میکروسختی بررسی شد. نتایج ریزساختاری نشان داد که بعد از هشت مرحله، کامپوزیت تولیدشده، دارای توزیع کاملا یکنواخت از تقویت‌کننده‌ها و پیوند قوی بین ذرات می‌باشد. استحکام کششی در مرحله اول افت پیداکرد و بعد از آن به‌طور پیوسته افزایش یافت. همچنین روند تغیرات استحکام کششی و ازدیادطول مشابه بود. مقدار میکروسختی نیز برای لایه‌‌های آلومینیم و مس نسبت به نمونه‌های اولیه به‌ترتیب ۱۴۶۹%و ۱۶۳% بهبود یافت. بررسی سطوح شکست در مرحله هشتم نشان داد که مکانیزم شکست زمینه آلومینیمی از نوع نرم برشی می‌باشد.

---

در این تحقیق، کارایی کلکتورهای خورشیدی جذب مستقیم با استفاده از نانوسیال ترکیبی اکسیدآهن/سیلیس بر پایه آب دیونیزه به عنوان سیال پایه، به صورت تجربی بررسی شده است. پایداری و خواص تابشی نانوسیال‌های ترکیبی تهیه‌شده، با استفاده از روش طیف‌سنجی نوری بررسی شده است. جهت بررسی تجربی عملکرد کلکتور جذب مستقیم با هدف کاربری در سیستم‌های گرمایش خورشیدی خانگی دستگاه آزمونی بر اساس استاندارد EN۱۲۹۷۵-۲ طراحی و ساخته شده است. نتایج تحلیل تجربی نشان داد که کارایی کلکتور با استفاده از نانوسیال ترکیبی، با افزایش جزء حجمی نانوسیال افزایش می‌یابد، طوری که کارایی کلکتور در مقدار بیشینه خود با استفاده از نانوسیال با جزء حجمی‌های ۵۰۰ ppm، ۱۰۰۰ ppmو ۲۰۰۰ ppmدر دبی ۰,۰۲۲۵ kg/s به ترتیب ۷۳.۹،, ۷۹.۸و ۸۳.۷ درصد است؛ در حالی که این مقدار برای سیال پایه ۶۳درصد می‌باشد. از سوی دیگر، با توجه به جزءحجمی های بسیار کم نانوسیالمورداستفاده در کلکتورهای جذب مستقیم، لزجت سیال پایه افزایش ناچیزی را تجربه می‌کند و توان پمپاژ در صورت پایداری نانوسیال، تغییر چشمگیری نخواهد کرد. بر اساس نتایج فوق، عملکرد کلکتور جذب مستقیم با استفاده از نانوسیال ترکیبی اکسیدآهن/سیلیس در مقایسه با سیال پایه تحت شرایط کارکردی مشابه بهتر بوده و در صورتی که بتوان از نانوسیال ترکیبی پایدار به عنوان سیال عامل کلکتور جذب مستقیم بهره برد، می‌توان به کارایی بالاتری نسبت به سیال پایه در تبدیل انرژی خورشیدی به انرژی مفید دست یافت.

---

افزایش مقاومت فشاری به بیش از ۵۰ مگاپاسکال، کیفیت و دوام بتن جزء اهداف مهم سند چشم انداز بتن ۱۴۰۴ است. همواره تولید بتن با مقاومت زیاد نیازمند توجه خاص در طرح اختلاط اجزاء، استفاده از مواد مناسب، لزوم بهینه سازی مصرف سیمان و ترکیب مصالح تشکیل دهنده­ی آن بوده است. در این مقاله، نمونه­های مکعبی بتنی طوری تهیه شده­اند که ۵ متغیر موثر شامل سه نوع متفاوت منحنی­های دانه بندی درشت دانه و ریزدانه، ۳ نوع ابر روان کننده، میکروسیلیس با نسبت های ۵، ۷ و ۱۲ درصد وزنی سیمان در دو رده­ی مقاومتی مختلف با عیار سیمان متفاوت، تاثیر عیار سیمان بصورت ۳۷۵، ۴۰۰ و ۴۲۵ کیلو گرم بر متر مکعب با نسبت آب به سیمان ثابت و تاثیر افزودن فیلر بر مشخصات مکانیکی، دوام و اقتصاد طرح بطور کامل بررسی شده است. در این آزمایش­ها نسبت آب به سیمان برای مقایسه نتایج، ثابت در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می­دهند که متغیرهای درنظر گرفته شده بر مقاومت فشاری بتن­های پرمقاومت بسیار تاثیر گذار بوده و استفاده از حالات بهینه­ی طرح های فوق می­تواند سبب بهبود مشخصات مکانیکی بتن شوند به گونه­ای که با بهینه سازی اجزاء مورد استفاده می­توان با عیار سیمانی ۴۰۰ کیلوگرم در متر مکعب، به ساخت بتن­های بسیار توانمند با رویکردی اقتصادی دست یافت. 

---

---

بلوک سبک هبلکس (AAC) در ساختمان‌های کوتاه مرتبه و همچنین میانقاب‌ها به عنوان یک عنصر سازه‌ای استفاده می‌شود. مشکل اصلی این بلوک، مقاومت فشاری و کششی پایین و همچنین میزان جذب آب بالای آن بوده که هنگام اجرا آب ملات را به خود جذب کرده و کار را سخت می‌کند. در این مقاله به‌منظور بهبود ویژگی‌های مکانیکی و جذب آب این نوع از بلوک‌ها، سه نوع پوزولان شامل میکروسیلیس، زئولیت و سرباره ی کوره آهن گدازی با مقادیر ۷%، ۱۴% و ۲۱% وزنی سیمان به دوغاب بلوک اضافه شد. بدین منظور نمونه‌های مکعبی به ابعاد ۱۰×۱۰×۱۰ سانتی متر و استوانه ای به ابعاد ۱۰×۲۰ سانتی‌متر برای انجام آزمایش‌ها مقاومت فشاری و کششی و جذب آب ساخته شد. نتایج حاکی از آن است که استفاده از پوزولان‌ها در ترکیب بلوک هبلکس، خواص مکانیکی و جذب آب آن را بهبود می‌بخشد. بطوری که استفاده از میکروسیلیس، زئولیت و سرباره به ترتیب مقاومت فشاری را تا حدود ۸۴/۱، ۲و۷۲/۱ برابر نسبت به نمونه شاهد افزایش می‌دهد. همچنین استفاده از مقدار ۲۱% وزنی سیمان از پوزولان‌ها، سبب بهبود مقاومت کششی تا ۲۵% می‌شود. بطور کلی استفاده از میکروسیلیس، زئولیت و سرباره در مقادیر مختلف وزنی سیمان تا ۵۰%، ۴۵% و ۳۵% از مقدار جذب آب بلوک‌های هبلکس می‌کاهد.
 

---

در سال­های اخیر با استفاده بیش از حد سیمان باعث تولید بی رویه گازهای گلخانه‌ای شده که یکی از عواقب آن گرمایش زمین بوده است. این اثرات مخرب باعث شد تا توجه بیشتر به استفاده بهینه از منابع، مواد پوزولانی و ضایعات گردد، در همین راستا استفاده از سرباره کوره آهن گدازی  و دوده سیلیسی در صنایع مختلف از ‌جمله روسازی راه به ‌عنوان یک راه‌حل مطرح بوده است. استفاده از بتن سرباره قلیا فعال(ژئوپلیمری) با جایگزینی دوده سیلیسی بجای سیلیس موجود در سیلیکات سدیم  و جایگزینی بجای سرباره علاوه بر مصرف مصالح ضایعاتی، این امکان را فراهم می‌کند تا بتوان مقاومت و دوام روکش‌های بتنی افزایش یابد. با جایگزینی دوده سیلیسی بجای سرباره مقاومت و دوام بتن کاهش می­یابد، اما با جایگزین دوده سیلیسی به جای سیلیس موجود در سیلیکات سدیم مقاومت و دوام افزایش می­یابد. با جایگزینی ۳۰% دوده سیلیسی بجای سیلیس موجود در سیلیکات سدیم، افزایش مقاومت فشاری به مقدار %۸/۴۳، افزایش مقاومت خمشی نیز به مقدار %۹/۵۸، افزایش دوام در برابر چرخه یخ زدن و آب شدن به میزان %۲/۷۸، افزایش دوام در برابر سولفات سدیم به میزان %۱/۵۷، افزایش دوام در برابر سولفات منیزیم به میزان %۱/۵۴ و کاهش ضخامت دال روسازی به میزان %۸/۲۰ نسبت به بتن سیمانی را بدنبال داشته است.