جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای شاخص تنوع
میلاد شکری ساروی، محمد رضا احمدی، حسین رحمانی، احسان کامرانی،
دوره ۳، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
کیفیت آب رودخانه تجن در استان مازندران براساس جوامع بی‌مهرگان کف‌زی و شاخص‌های فیزیکی و شیمیایی با نمونه‌برداری ماهانه از ۶ ایستگاه در ۸۰ طول کیلومتر از این رودخانه از از مهر ۱۳۹۰ تا شهریور ۱۳۹۱ (یک سال) بررسی شد. نمونه‌برداری از بی‌مهرگان کف‌زی با دستگاه سوربر با ابعاد ۳۰/۵×۳۰/۵ سانتی‌متر و با چشمه تور ۶۰ میکرون با ۳ تکرار در هر ایستگاه انجام شد. بزرگ بی‌مهرگان کف‌زی شناسایی شده در این مطالعه به ۳۱ خانواده، ۱۲ راسته و ۵ رده تعلق داشتند که کمترین و بیشترین فراوانی در کل ایستگاه‌های مورد مطالعه به‌ترتیب مربوط به خانواده Psychodidae و Chironomidae بود. بر اساس نتایج شاخص زیستی هیلسنهوف (Hilsenhoff Family Biotic Index)، ایستگاه‌های مطالعاتی در ۴ طبقه کیفی عالی، خوب، مناسب و نسبتاً ضعیف قرار گرفتند که به‌ترتیب ایستگاه ۱ و ۵ کمترین و بیشترین مقدار شاخص زیستی هیلسنهوف را نشان دادند. همچنین بیشترین مقدار شاخص تنوع شانن- وینر در ایستگاه ۱ و کمترین مقدار در ایستگاه ۲ مشاهده شد. بررسی شاخصه‌های فیزیکی و شیمیایی بیانگر کاهش اکسیژن محلول در ایستگاه‌های ۲ و ۵ و افزایش TDS در ایستگاه ۲ و نیتریت و آمونیوم در ایستگاه ۳ بود. نتایج همبستگی پیرسون بین شاخص‌های زیستی و متغیرهای فیزیکوشیمیایی ارتباط معناداری را بین DO،TDS ، EC، PO۴ و سرعت جریان با شاخص‌های HBFI و تنوع شانن نشان داد. این تحقیق نشان داد که به‌طور کلی آلودگی‌های وارد شده به ایستگاه‌های ۲ و ۵ کیفیت آب این ایستگاهها در رودخانه تجن را کاهش داده است.
عبدالباسط دبیرستان، مهران لقمانی، گیلان عطاران فریمان،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
این تحقیق با هدف تعیین تنوع زیستی جوامع پرتاران در سه منطقه با پوشش حرا و در ۹ ایستگاه شامل یک ایستگاه در خلیج گواتر و ۴ ایستگاه در هریک از خوریات گواتر و باهو کلات در سواحل شرقی بندر چابهار انجام شد. از هر ایستگاه از زمستان ۱۳۹۹ تا پاییز ۱۴۰۰ به صورت فصلی سه نمونه رسوب برای جداسازی و شناسایی پرتاران و یک نمونه برای آنالیز دانه بندی و مواد آلی کل رسوبات به وسیله گرب ون وین با سطح مقطع ۰۲۸/۰ متر مربع برداشت شد. در مجموع شده ۱۲جنس متعلق به ۱۰ خانواده شناسایی شدند. در بین گروههای خانواده های پرتاران شناسایی شده بیشترین درصد میانگین فراوانی با ۷۰/۱۳ درصد مربوط به خانواده Spionidae بود. بررسی تراکم پرتاران در مجموع ۱۸۰±۱۷۸۰۰ در فصول ذکر شده می‌باشد که میانگین تراکم پرتاران در زمستان ۴۲±۸۷۲۰ و میانگین تراکم پرتاران در پاییز ۶۳/۱۸۱±۹۰۸۰ در فصول ذکر شده می‌باشد که میانگین کمترین در زمستان مربوط به خانواده Nereidae: ۰۵/۶۷±۶۰۰ و بیشترین به خانوادهSpionidae : ۴۷/۳۱±۱۲۸۰ فرد در یک مترمربع بوده است. میانگین کمترین در پاییز مربوط به خانواده Nereidae: ۶۵/۳۲±۵۶۰ و بیشترین به خانواده Spionidae: ۹۴/۶۲± ۱۱۶۰ فرد در یک مترمربع بوده است. نتایج حاصل از آزمون پارامتریک آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد که فراوانی جوامع پرتاران در فصول و ایستگاهها مختلف تفاوت معنی داری داشته اند(۰۵/۰P<) و میانگین فراوانی در فصل زمستان بیشتر از پاییز بوده است.
