۱۵ نتیجه برای ضد باکتریایی
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۹-۱۳۸۸ )
چکیده
هدف: استفاده غذایی و پزشکی خیار دریایی دارای قدمت بالایی است. آثار ضد باکتریایی، ضد قارچی،
آنتی اکسیدانی و ضد توموری آن در مطالعات نشان داده شده است.
هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد باکتریایی چهار عصاره بهدست آمده از خیار دریایی Holoturia. SP جمع‌آوری شده از سواحل جزیره هنگام در خلیج فارس است.
مواد و روش‌ها: عصارههای متانولی، هگزانی، آبی و کلروفرمی از بافت دیواره بدن خیار دریایی استخراج شد که آثار ضد باکتریایی این عصارهها بر سه سویه TG۱، K۱۲ و TOP ۱۰ F′ از باکتریهای اشرشیاکلی با استفاده از دو روش سنجش باکتریایی انتشار دیسک و ریزرقیق‌سازی محیط کشت آزمایش شد.
نتایج: مهار رشد در تمامی سویههای بررسی شده در غلظتهای ۷۸/۰ تا ۱۰۰ میلیگرم در میلیلیتر از عصارههای متانولی، هگزانی و کلروفرمی نشان داده شد. از میان این عصارهها تنها عصاره متانولی و کلروفرمی در غلظت ۱۰۰ میلیگرم در میلیلیتر به‌ترتیب باعث مرگ سویههای باکتریایی K۱۲ و TG۱ شدند. عصاره آبی نیز در هر سه سویه دارای اثر القاکنندگی بر رشد باکتری بوده است.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که خیار دریایی را میتوان به‌عنوان یک منبع از ترکیباتی با توان ضد باکتریایی معرفی نمود که این ترکیبات میتوانند کاندیدای مناسبی برای ساخت ترکیبات دارویی-پزشکی و آنتیبیوتیکها باشند.
وثیقه السادات میرباقری، علیرضا علیشاهی، سید حمیدرضا هاشمی پطرودی، سید مهدی اوجاق،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۲ )
چکیده
کیتوزان (Cs) از پوسته میگو استخراج و فرمهای مشتق شده از آن شامل N- آلکیله (AlkCs) و نانوذرات (CsNPs) تهیه شد. سپس تأثیرهای ضد باکتریایی آنها بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس سویه حساس به متی سیلین ارزیابی شد.ابتدا ویژگیهای نانوذرات توسط پراکندگی نوری دینامیک و شکل ظاهری نانوذرات و N- آلکیله توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخص شد. و فعالیت ضد باکتریایی آنها توسط آزمون حداقل غلظت مهارکنندگی و کشندگی، انتشار در آگار به کمک دیسک، نفوذپذیری غشای سلولی توسط سنجش انتشار بتاگالاکتوسیداز سیتوپلاسمی ارزیابی شد. نوع مرگ سلولی القا شده نیز توسط روش رنگ آمیزی DAPI و تغییرات در یکپارچگی سطح سلولی توسط میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) بررسی شد. نتایج نشان داد نانوذرات به شکل کروی با میانگین قطر هیدرودینامیکی ۲۴۰ نانومتر هستند. N- آلکیله دارای ساختاری با سطح ناهموار در مقایسه با کیتوزان طبیعی بود. حداقل نقاط مهارکنندگی رشد (۷۸ میکروگرم بر میلیلیتر) و کشندگی (۱۰۰ میکروگرم بر میلیلیتر) برای نانوذرات ها مشاهده شد (۰۵/۰>p). نانوذرات و N- آلکیله کیتوزان بیشترین قطر هاله مهار رشد را در غلظت ۱۲۵۰ در مقایسه با سایر دیسکها نشان دادند (۰۵/۰>p). نفوذپذیری غشای خارجی فرمهای مشتق شده کیتوزان تفاوت قابل ملاحظهای با کیتوزان طبیعی و سلولهای کنترل نشان دادند (۰۵/۰>p). تست رنگ آمیزی DAPI بیانگر مرگ سلولی بالاتر فرمهای مشتق شده کیتوزان بود. تصاویر بهدست آمده از AFM نشانگر تغییر در یکپارچگی غشا سلولهای تیمار شده در مقایسه با سلولهای کروی و خوشهای کنترل بود. خواص آنتی باکتریایی کیتوزان طبیعی را با اصلاح فیزیکی و شیمیایی بهبود داده شد.
دوره ۱۲، شماره ۴۶ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده
چکیده در این مطالعه اثر ضد باکتریایی عصاره آبی درمنه کوهی، درمنه دشتی و زوفا بر باکتری های اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسیتوژنز مورد بررسی قرار گرفت. عصاره گیاهان فوق با روش خیساندن تهیه و سپس حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) به روش میکرو براث دایلوشن و حداقل غلظت کشندگی(MBC) اندازه گیری گردید. حداقل غلظت بازدارنده عصاره آبی درمنه کوهی و دشتی علیه اشرشیاکلی mgml-۱۱۶۰ و علیه استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریامونوسیتوژنزmgml-۱ ۸۰ بود. همچنین حداقل غلظت بازدارندگی عصاره آبی زوفا علیه اشرشیاکلی mgml-۱۸۰ و علیه استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسیتوژنز mgml-۱۴۰ بود. بر اساس این نتایج، عصاره آبی هر سه گیاه مورد آزمون دارای اثر ضد باکتریایی قوی تری علیه باکتری های گرم مثبت نسبت به گرم منفی ها بوده است. حساس ترین باکتری در برابر عصاره های مورد آزمون لیستریامونوسیتوژنز و مقاوم ترین باکتری اشرشیاکلی بود. در بین عصاره ها، بیشترین فعالیت ضد باکتریایی مربوط به عصاره آبی زوفا بوده و اثر ضدباکتریایی عصاره آبی درمنه کوهی و دشتی تقریبا یکسان بود.
دوره ۱۳، شماره ۵۵ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده
چکیده در این پژوهش اثر ضد میکروبی عصارههای آبی و اتانولی آلوئه ورا روی باکتریهای شاخص بیماریزا استافیلوکوکوس اورئوس(ATCC۲۵۹۲۳)، اشرشیاکلی (ATCC۲۵۹۲۲)، لیستریا مونوسیتوژنز (ATCC۳۳۰۹۰) به روش انتشار دیسک در آگار و براث میکرودیلوشن انجام گرفت. نتایج نشان داد باکتریهای گرم مثبت نسبت به عصاره اتانولی آلوئه ورا حساس‌تر از باکتریهای گرم منفی میباشند. گمان می‌رود این پدیده به علت تحمل ذاتی باکتریهای گرم منفی، به‌واسطه ساختار ویژه دیواره سلولی و استحکام این دیواره نسبت به باکتریهای گرم مثبت و همچنین ماهیت و ترکیبات مؤثره گیاهی باشد. عصاره اتانولی آلوئه ورا حداکثر فعالیت ضد باکتریایی را در مقابل باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسیتوژنز از خود نشان داد که حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصاره اتانولی در غلظت ۱۳۲/۰ روی استافیلوکوکوس اورئوس و در غلظت ۶۲۵/۰ روی لیستریا مونوسیتوژنز برحسب mg/ml بود. حداکثر قطر هاله مهارکننده توسط عصاره اتانولی آلوئه ورا روی باکتری استافیلو کوکوس اورئوس با قطر ۱۲میلی‌متر و پس‌ازآن روی لیستریا مونوسیتوژنز با قطر ۸ میلی‌متر مشاهده شد، عصاره آبی آلوئه ورا هیچ فعالیت ضد باکتریایی از خود نشان نداد. گمان می‌رود ترکیبات ضد باکتریایی مانند: آنتراکینون و دهیدروکسی آنترا به همراه ساپونین بیشترین نقش را در فعالیت ضد باکتریایی عصاره اتانولی آلوئه ورا داشته باشند.
دوره ۱۳، شماره ۵۸ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده
چکیده در این تحقیق عصاره جلبک Entromorpha intestinalis با استفاده از حلال‌های آب، کلروفرم، متانول، اتانول، هگزان و استون استخراج گردید و خاصیت ضدباکتریایی و ضد قارچی این عصارهها با استفاده از روش اصلاح شده انتشار دیسک مورد ارزیابی قرار گرفت. میکروارگانیسم های مورد بررسی شامل باکتری های گرم مثبت Lactococcus lactis، Listeria monocytogenes ، Bacillus subtilis ، باکتری گرم منفیEscherichia coli و قارچ Candida albicans بودند. بر اساس نتایج این تحقیق، برای باکتری L. lactis عصاره های متانولی و هگزانی دارای بهترین اثر ممانعت کنندگی بودند (۰۵/۰>p). عصاره متانولی و عصاره اتانولی نیز بهترین عصارهها برای مهار باکتری L. monocytogenes بودند (۰۵/۰>p). اما برای سایر میکرواورگانیسم‌های مورد بررسی در این تحقیق، عصاره استونی بهترین هاله‌های بازدارندگی رشد را ایجاد نمود (۰۵/۰>p). با توجه به نتایج این پژوهش عصاره جلبک E. intestinalis دارای فعالیت ضدباکتری و ضد قارچی خوبی بر علیه میکروارگانیسم های مورد بررسی بوده و می تواند به عنوان یک ماده ضدمیکروبی طبیعی مورد استفاده قرار گیرد.
دوره ۱۳، شماره ۶۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده
چکیده افزایش روز افزون مقاومت دارویی نسبت به آنتی بیوتیکها و حساسیت به ترکیبات شیمیایی ضد میکروبی از جمله دلایل توجه محققین به کشف مواد ضد میکروبی جدید و با منشا گیاهی می باشد. در این مطالعه اثر ضد میکروبی عصارههای آبی و اتانولی میوه درخت کاج تهران بر تعدادی از باکتریهای عامل عفونت و مسمومیت غذایی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. اثرضد میکروبی عصارهها با استفاده از روش انتشار دیسک در آگار و تعیین حداقل غلظت مهارکننده از رشد میکروب ها (MIC) و حداقل غلظت کشندگی باکتریایی( MBC) با استفاده از روش رقت لوله ای انجام گردید. مقایسه اثر ضد میکروبی عصاره های آبی و اتانولی این گیاه نشان داد که بر باکتری های گرم مثبت اثر بهتری نسبت به گرم منفیها دارد. به صورتی که بیشترین هاله ممانعت از رشد مربوط به عصاره اتانولی میوه درخت کاج تهران بر روی سوش استافیلوکوکوس اورئوس بود که معادل ۱۴/۰±۵/۱۷محاسبه گردید. از میان دو سوش گرم منفی نیز باکتری اشرشیاکلی به عنوان مقاوم ترین باکتری در مقابل عصارههای آبی و اتانولی این میوه بود.با توجه به نتایج حاصل، گیاه مذکور تا حدی دارای اثرات ضد باکتریایی میباشد.
دوره ۱۴، شماره ۶۶ - ( ۵-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد میکروبی عصارههای آبی، اتانولی و هیدروالکلی اندامهای هوایی گیاه سالویا خراسانیکا علیه استافیلوکوکوس اورئوس (ATCC: ۶۵۳۸)، انتروکوکوس فکالیس (ATCC: ۲۱۲۹۹) ، سالمونلا تیفیموریوم (ATCC: ۱۴۰۲۸)واشریشیا کلی (ATCC: ۲۵۹۲۲)میباشد. در این پژوهش اثر ضد باکتریایی عصارهها با استفاده از روش انتشار در آگار بررسی شد. جهت تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی نیز روش میکرودایلوشن بهوسیله الایزا و افزودن معرف تریفنیل تترازولیوم کلراید استفاده گردید. بیشترین قطر هاله بازداری در روش انتشار در آگار مربوط به عصارههای آبی و هیدروالکلی اندامهای هوایی سالویا خراسانیکا در مقابل باکتری انتروکوکوس فکالیس بود. میزان MIC محاسبه شدهدر مورد عصارههای آبی و اتانولی اندامهای هوایی باکتریهای گرم مثبت معادل۶۰ میلیگرم بر میلیلیتر و در مورد اشریشیا کلی معادل ۶۰ و ۱۲۰ میلیگرم بر میلیلیتر و برای سالمونلا تیفیموریوم به ترتیب ۱۲۰ و ۲۴۰ میلیگرم بر میلیلیتر اندازهگیری شد. این مقدار برای عصارههای هیدروالکلی در مورد باکتریهای گرم مثبت ۶۰ میلیگرم بر میلیلیتر و در مورد باکتریهای گرم منفی برابر با ۱۲۰ میلیگرم بر میلیلیتر بود.
دوره ۱۴، شماره ۷۰ - ( ۹-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
هدف از این پژوهش شناسایی و بررسی پتانسیل پروبیوتیکی سویههای جدا شده از دوغ محلی ناحیه طرقبه مشهد میباشد.در این راستا ۹ نمونه دوغ محلی جمع آوری و آزمونهای مورفولوژیکی و بیوشیمیایی شامل رنگ آمیزی گرم، تست کاتالاز، رشد در دمای ۱۰ و ۴۵ درجه سانتی گراد، تولید گاز دی اکسید کربن از گلوکز، رشد در غظت نمک ۵/۶%، رشد در pHهای ۴/۴ و ۶/۹ و هیدرولیز آرژنین جهت شناسایی تا حد جنس بر روی آنها انجام گرفت. با استفاده از پروفایل تخمیر کربوهیدرات جدایهها گروه بندی شدند و توالی یابی ژن ۱۶S rRNA بر روی جدایههای انتخابی انجام پذیرفت. بر اساس نتایج آنالیز توالی یابی، ۸۷ جدایه به جنسهای لاکتوباسیلوس (پلانتاروم، اسیدوفیلوس، دلبروکی زیرگونه بولگاریکوس و کازئی زیرگونه کازئی)، لاکتوکوکوس (لاکتیس زیرگونه لاکتیس و کرموریس)، انتروکوکوس (فاسیوم و دورانس) و لوکونوستوک مزنتروئیدوس تعلق داشتند. جهت ارزیابی ویژگیهای پروبیوتیکی جدایهها، آزمونهای مقاومت به pH (۵/۲ و ۵/۳)، نمک صفراوی (غلظت های ۰۶/۰، ۱۲۵/۰ و ۵/۰ درصد) و همچنین بررسی فعالیت ضد باکتریایی آنها انجام پذیرفت. در نهایت از بین ۲۵ سویه مورد آزمایش جدایههای متعلق به لاکتوباسیلوس (پلانتاروم و اسیدوفیلوس) و انتروکوکوس (فاسیوم) ویژگیهای بهتری از خود نشان دادند، به گونهای که بیشترین پتانسیل پروبیوتیکی متعلق به لاکتوباسیلوس پلانتارم (AL۳۵) بود. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد جدایهها دارای فعالیت ضد باکتریایی قابل قبولی نیز میباشند، بنابراین با توجه به عوارض جانبی مصرف ترکیبات ضد میکروبی صنعتی و شیمیایی، می توان از این ریزاندامگان به عنوان تولیدکنندگان نگهدارنده طبیعی در محصولات غذایی مختلف استفاده کرد.
دوره ۱۶، شماره ۹۳ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
کره مسکه یا کره تلمبی حاصل از ماست، کره سنتی مورد استفاده در جنوب خراسان است که دارای طیف گستردهای از باکتریهای لاکتیکی میباشد. این پژوهش با هدف بررسی اثر ضد باکتریایی جدایههای لاکتیکی کره مسکه بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا انتریکا انجام گرفت. در این تحقیق، ابتدا با روش PCR، جدایههای لاکتیکی مورد شناسایی قرار گرفتند و سپس از روش میکرودایلوشن به‌منظور ارزیابی فعالیت ضد میکروبی جدایهها استفاده گردید. بلست توالی قطعات ژن S rDNA۱۶ جدایهها با توالیهای ذخیره شده در پایگاه NCBI، منجر به شناسایی جنسهای لاکتوباسیلوس بولگاریکوس، انتروکوکوس فاسیوم، لاکتوباسیلوس پلانتاروم، لاکتوباسیلوس فرمنتوم، لاکتوباسیلوس دلبروکی و انتروکوکوس هیرا شد. نتایج ارزیابی فعالیت ضد میکروبی بر باکتریهای بیماریزای استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا انتریکا نشان داد که همه جدایهها قابلیت جلوگیری از رشد این دو پاتوژن را داشتند و درصد بازدارندگی آنها بترتیب از ۴۹/۸۴- ۴۶/۵۵ و از ۵۶/۴۶- ۵۵/۵ درصد متغیر بود. همچنین نتایج نشان داد که جنسهای لاکتوباسیلوس پلانتاروم B۳۸، انتروکوکوس هیرا B۲۲۴، لاکتوباسیلوس دلبروکی B۳۷ از بالاترین درصد بازدارندگی بر استافیلوکوکوس اورئوس برخوردار بودند (P>۰,۰۵) و لاکتوباسیلوس پلانتاروم B۳۸ به طور معنی داری (P<۰,۰۵) بالاترین درصد بازدارندگی بر سالمونلا انتریکا را از خود نشان داد. علاوه بر این نتایج مقایسه بازدارندگی جدایههای لاکتیکی نشان داد که میزان بازدارندگی تمامی جدایهها در برابر استافیلوکوکوس اورئوس به شکل معنیداری از سالمونلا انتریکا بیشتر بود (P<۰,۰۵). بنابر این میتوان از باکتریهای اسید لاکتیک جدا شده از کره مسکه جهت مهار میکروارگانیسمهای عامل بیماری و فساد استفاده نمود.
دوره ۱۷، شماره ۱۰۰ - ( ۳-۱۳۹۹ )
چکیده
خرمالو وحشی (خرمندی) با نام علمی Diospyros lotus دارای ویژگیهای سلامت بخش فراوانی است که این ویژگیها عمدتا به ترکیبات زیست فعال موجود در آن نسبت داده می شود. در مطالعه حاضر، ویژگیهای آنتی اکسیدانی و ضد باکتریایی شیره خرمالو وحشی مورد بررسی قرار گرفت و شناسایی ترکیبات عصاره به کمک دستگاه کروماتوگرافی گازی توام با طیف سنجی جرمی (GC-MS) صورت پذیرفت. محتوای فنل تام و فلاونوئیدی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها اندازهگیری شد. فعالیت ضد میکروبی بر روی چهار باکتری به روش دیسک دیفیوژن انجام شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان دهنده محتوای بالای فنل تام و ترکیبات فلاوونوئیدی در شیره خرمالوی وحشی بوده است. بررسی خواص آنتی اکسیدانی شیره خرمالوی وحشی نیز نشان دهنده ویژگی بالای آنتی اکسیدانی آن بوده است. میزان مهار تشکیل رادیکال DPPH توسط شیره خرمالوی وحشی در غلظتهای ۸۰۰، ۴۰۰، ۲۰۰، ۱۰۰ و ۵۰ میلی گرم/میلی لیتر از DPPH به ترتیب برابر با ۰/۸۲%، ۵۳/۶۱%، ۵۱/۵۳%، ۵۲/۳۲% و ۳۱/۱۸% بوده است. خواص ضدمیکروبی شیره خرمالوی وحشی به ویژه در رقت های بالا نظیر ۵۰ و ۱۰۰اثرات مهارکننده گی بالایی بر روی رشد سویه های مختلف از جمله اشریشیاکلی، سالمونلا تیفی موریوم، استافیلوکوکوس ارئوس و باسیلوس سرئوس داشت. نتایج حاصل از شناسایی ترکیبات شیمیایی نشان داد که شیره خرمالو وحشی حاوی مقادیر بالایی از قند و اجزای عملکردی مانند گروه اپوکسی متانو تری متیل (۷۷/۱۷%)، فوران کربوکسی آلدئید (۰۱/۱۷%) و متیل ایندول (۰۲/۱۱%) میباشد که در ویژگی های آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی آن موثر می باشند.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۰ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده
استفاده از ترکیبات طبیعی با اثرات ضد باکتریایی می‌تواند مصرف مواد شیمیایی را به منظور مهار رشد عوامل بیماریزا به حداقل برساند. هدف از مطالعه حاضر تاثیر ضد باکتریایی اسانس آویشن شیرازی علیه باکتری آئروموناس هیدروفیلا در شرایط آزمایشگاهی و استفاده از آن به عنوان پوشش خوراکی در فیله ماهی سوف به منظور افزایش زمان ماندگاری در یخچال بود. پس از جمع آوری و تهیه اسانس گیاه آویشن شیرازی با روش کلونجر ابتدا در شرایط آزمایشگاهی اثرات ضد باکتریایی اسانس علیه آئروموناس هیدروفیلا به روش میکروبراث دایلوشن برای تعیین حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت کشندگی بررسی شد. در نهایت، پس از تعیین ترکیبات شیمیایی اسانس با روش کروماتوگرافی گازی مجهز به طیف سنج اثرات پوششی و حسی اسانس در پنج سطح ۰۱/۰، ۰۵/۰، ۱/۰، ۵/۰ و ۱ درصد در فیله ماهی سوف مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت کشندگی اسانس آویشن شیرازی علیه آئروموناس هیدروفیلا به ترتیب ۲۵۰ و ۱۲۵ میکروگرم در میلی لیتر میباشد. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از دو سطح ۱/۰ و ۵/۰ درصد از اسانس می‌تواند به طور معنی داری سبب افزایش زمان ماندگاری فیله ماهی سوف شود. همچنین ویژگیهای حسی فیله در سطح ۵/۰ به طور مناسبی به دست می‌آید. بر اساس نتایج بدست آمده میتوان نتیجه گرفت که استفاده از اسانس گیاه آویشن شیرازی به عنوان پوشش در فیله ماهی سوف از طریق مهار رشد باکتریهای مولد فساد سبب افزایش ماندگاری و کاهش تراکم باکتری طی نگهداری در شرایط یخچال می‌گردد.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۴ - ( ۵-۱۴۰۰ )
چکیده
عسل محصولی طبیعی است که از دیرباز علاوه بر تغذیه، برای درمان نیز کاربرد داشته است. در این ارتباط، اثر ضد میکروبی چند عسل ایرانی علیه سویههای باکتریایی مقاوم به آنتیبیوتیک و ارتباط این اثر با فعالیت آنزیمی نمونههای عسل مورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه، محتوای پروتئینی ۲۰ نمونه عسل قبل و بعد از استخراج تعیین و با تکنیک
SDS-PAGE بررسی گردید. سپس میزان فعالیت آنزیمهای گلوکزاکسیداز، آمیلاز، اینورتاز و کاتالاز هر عسل اندازهگیری شد. مهار سویههای باکتریایی مورد آزمون در حضور عسل با روش انتشار از چاهک بررسی شد و ارتباط فعالیت آنزیمی با اثر ضد باکتریایی و تازگی عسل ارزیابی گردید. محتوای پروتئینی نمونهها قبل از استخراج در محدوده ۰۶/۰±۴/۰ تا ۱۹/۶۴±۰/۱ میلیگرم بر گرم عسل قرار داشت و پس از استخراج این میزان حدود ۵۰% یا کمتر کاهش یافت. در نمای پروتئینی همه عسلها پس از الکتروفورز، ۳ باند مربوط به آنزیمهای آمیلاز، اینورتاز و گلوکزاکسیداز قابل مشاهده بود. میزان فعالیت آنزیمها به ترتیب به گلوکزاکسیداز> اینورتاز> آمیلاز> کاتالاز اختصاص داشت. نمونههای عسل منتخب فاقد اثر بر سویهی
Staphylococcus epidermidis و دارای کمترین اثر بر سویهی
Pseudomonas aeruginosa بودند. الگوی مهاری سویههای
Escherichia coli و
Enterococcus faecalis مشابه بود، اما الگوی مهاری متفاوتی از سویهی
Staphylococcus aureus پس از تلقیح عسلها مشاهده شد.
این بررسی نشان داد که آنزیم گلوکزاکسیداز نقش مهمی در مهار باکتریها دارد، اما این نقش در سویههای کاتالاز مثبت دچار نوسان است. همچنین آنزیمهای آمیلاز و اینورتاز میتوانند معیاری از تازگی عسلها باشند.
دوره ۱۹، شماره ۱۳۳ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
نانولیپوزوم‌های عطرمایه و عصاره دارچین با استفاده از روش هیدراتاسیون لایه نازک- فراصوت با استفاده از لسیتین و سه کوسورفکتانت مختلف به نام‌های گلیسرول، تری استین و پروپیلن گلیکول و Tween ۸۰ به‌عنوان سورفکتانت تهیه شدند. نتایج نشان داد که پروپیلن گلیکول منجر به تولید نانولیپوزوم‌هایی با کوچک‌ترین میانگین اندازه ذرات کروی شکل (۰۳/۹۲ نانومتر) و بیشترین مقدار پتانسیل خالص زتا (۱/۲۴- میلی‌ولت) شد و به‌عنوان کوسورفکتانت مناسبتر انتخاب شد. اگرچه فعالیت ضد باکتریایی عطرمایه و عصاره دارچین بیشتر از آنهایی بود که در نانولیپوزوم‌ها محصور شده بودند، هم عطرمایه دارچین و هم نانولیپوزوم‌های عصاره فعالیت ضد باکتریایی بالایی در برابر باکتریهای اشریشیا کلی و لیستریا مونوسایتوژنز نشان دادند. نتایج نشان داد که بر اساس حداقل غلظتهای بازدارنده و باکتری‌کش نمونههای تهیه‌شده، لیستریا مونوسایتوژنز مقاومت بالاتری نسبت به نانولیپوزوم‌های دارچین تهیه شده داشت. به‌منظور مطالعه اثر دارچین در افزایش عمر ماندگاری گوشت چرخ شده، اثر تیمارهای مختلف عصاره، نانو عصاره، عطرمایه، نانو عطرمایه و عصاره به همراه عطرمایه بر ویژگیهای مختلف گوشت چرخ شده (pH، مقادیر تیوباربیتوریک اسید و بازهای نیتروژنی فرار) و همچنین اثر این تیمارها در کنترل جمعیت میکروبی اشرشیا کلی و لیستریا مونوسایتوژنز تلقیح شده در گوشت چرخ شده بررسی شدند. نتایج نشان داد که عصاره دارچین دارای خاصیت ضد میکروبی و آنتی‌اکسیدانی بوده و نانوکپسوله کردن عصاره سبب افزایش ویژگیهای ضد میکروبی و آنتی‌اکسیدانی آن می‌شود. بیشترین مقدار pH (۵۸/۶)، مقادیر تیوباربیتوریک اسید (MDA/kg ۰۸۱/۰) و بازهای نیتروژنی فرار (mg/۱۰۰ g ۵/۷۲) در تیمار شاهد در روز ۹ مشاهده شد. در حالیکه برای نمونه حاوی عطرمایه نانوکپسوله مقدار pH (۰۹/۶)، مقادیر تیوباربیتوریک اسید (MDA/kg ۰۰۲/۰) و بازهای نیتروژنی فرار (mg/۱۰۰ g ۵/۱۱) بهدست آمد. با توجه به نتایج مطالعه حاضر میتوان از عصاره دارچین نانولیپوزومی برای افزایش ماندگاری گوشت چرخ‌کرده بدون ایجاد اثر نامطلوب و از نظر پایداری اکسیداتیو و فساد میکروبی کم استفاده کرد.
دوره ۲۰، شماره ۵ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
بیماری های گیاهی باعث آسیب شدید به محصولات کشاورزی شده و باید به طور موثری مدیریت شوند. اهمیت اقتصادی بیماری‌های گیاهی و فقدان اقدامات موثر کنترل آن به تحقیقات جدید در این زمینه منجر شده است. فن‌آوری نانو یکی از روشهای جدید برای کنترل بیماری است. هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد باکتریایی نانو ذرات مس و آهن ضد گونه زانتاموناس کمپستریس و همچنین مطالعه اثرات نانوذرات در بیان ژن بیماریزا hrpE بود. نانوذرات آهن و مس صفر ظرفیتی توسط روش احیا شیمیایی سنتز شدند. غلظتهای مختلف نانوذرات آهن و مس در محیط کشت جامد باکتری مورد استفاده قرار گرفتند و حداقل غلظت مهاری(MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) با استفاده از روشهای شمارش کلنی و چگالی نوری تعیین شدند. اثر نانوذرات بر بیان ژن بیماری زا hrpE با استفاده از Real Time PCR بررسی شد. زانتاموناس کمپستریس در معرض نانوذره صفر ظرفیتی آهن نشان داد که با افزایش غلظت نانو آهن نرخ رشد افزایش یافته بود. اما درصد رشد باکتری زانتاموناس کمپستریس با افزایش غلظت نانو مس کاهش یافت. میزان بیان ژن بیماریزا hrpE در مس و آهن به ترتیب ۹ و ۳ برابر افزایش یافته بود. نانوذرات مس و آهن اثرات مختلفی بر رشد باکتری زانتاموناس نشان دادند.
دوره ۲۲، شماره ۱۵۸ - ( ۱-۱۴۰۴ )
چکیده
همواره ارزیابی قابلیتهای پروبیوتیکی میکروارگانیسمهای جدا شده از بسترهای تحت تنش حائز اهمیت بوده است. از بین میکروارگانیسمهای پروبیوتیک، مخمرها نسبت به باکتریهای اسید لاکتیک به واسطه اندازه بزرگتر، قابلیتهای اتصال مناسبتر و همچنین مقاومت به آنتیبیوتیکها بدون امکان انتقال ژنهای مقاومت متمایز میشوند. در پژوهش حاضر، ویژگیهای پروبیوتیکی و ضد قارچی مخمر غالب جدا شده از عسل طبیعی مورد ارزیابی قرار گرفت. توالییابی محصولات PCR منجر به شناسایی Saccharomyces cerevisiae به عنوان مخمر غالب جدا شده از عسل گردید. همچنین جدایه مذکور، فاقد فعالیت همولیزی بود و از بین ترکیبات ضد قارچ مورد مطالعه، بیشترین حساسیت را نسبت به ناتامایسن نشان داد. علاوه بر این، اگر چه جدایه مخمری مذکور دارای زندهمانی مناسبی در شرایط شبیهسازی شده دستگاه گوارش نبود اما از قابلیتهای خود اتصالی (۸۶/۹۳%) و آبگریزی سطحی (۳۶/۷۶%) نسبتا بالایی برخوردار بود. بیشترین قابلیت دگر اتصالی جدایه مذکور نیز با باکتریهای گرم مثبت Bacillus cereus و Staphylococcus aureus مشاهده شد و بازدارندگی جدایه مذکور در برابر B. cereus به شکل معنیداری (۰۵/۰p <) از سایر باکتریهای غذازاد مورد مطالعه بیشتر بود. جدایه مذکور همچنین ۱۸/۳۲% اثر ضد قارچی بر علیه Aspergillus flavus از خود نشان داد. بر این اساس، مخمر غالب جدا شده از عسل، از قابلیتهای مناسبی جهت استفاده به عنوان کشت محافظت کننده در صنایع تخمیری برخوردار است.
