---

چکیده در این مطالعه اثر آنتی باکتریایی و آنتی اکسیدانی عصاره رزماری (۱/۰ درصد) در ماهی قزل آلای رنگین کمان بسته بندی شده در خلاء بررسی شد. آنالیزهای میکروبی (باکتری های سرمادوست، کل باکتری ها، باکتریهای اسید لاکتیک و انتروباکتریاسه)، شیمیایی (pH، اسید چرب آزاد، پراکساید، اسید تیوباربیتوریک و تری متیل آمین) و بررسی های حسی این ماهی در طول ۱۸ روز در دمای C°۱±۲ انجام شد. عصاره رزماری به طور معنی داری(p<۰,۰۵)  اکسیداسیون لیپید را در ماهیان تیمار شده به تعویق انداخت. مقادیر باکتری های سرمادوست و کل باکتری ها در طول دوره نگهداری در ماهیان تیمار شده با عصاره رزماری زیر حد قابل قبول پیشنهادی (log cfu/g ۷) باقی ماند به طوری که  فساد میکروبی در این نمونه ها نسبت به نمونه شاهد به طور معنی داری (p<۰.۰۵)   کاهش یافت. طبق بررسی های حسی و آنالیزهای میکروبی، ماهی قزل آلای رنگین کمان تیمار شده با عصاره رزماری تا انتهای دوره نگهداری قابل مصرف بودند به طوریکه عصاره رزماری توانست عمر ماندگاری نمونه ها را نسبت به نمونه شاهد ۴ روز افزایش دهد.

---

این تحقیق به­منظور ارزیابی تأثیر استفاده از پوشش فعال خوراکی آلژینات سدیم حاوی سطوح مختلف عصاره رزماری بر خصوصیات فیزیکی، شیمایی و میکروبی برگر تلفیقی ماهی کپور نقره­ای – فیله مرغ طی دوره نگهداری  طراحی و اجرا شد. ۵ تیمار شامل برگرهای فاقد پوشش (شاهد)، دارای پوشش آلژینات سدیم غنی­شده با سطوح صفر، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ درصد عصاره رزماری در نظر گرفته شد. برگرها به­مدت ۳ ماه در دمای ۱۸- درجه سانتی­گراد نگهداری شدند. نتایج نشان داد استفاده از پوشش آلژینات سدیم به­طور معنی­داری موجب کاهش درصد افت پخت برگرها شد. غنی­سازی پوشش آلژینات سدیم با سطوح مختلف عصاره رزماری موجب بهبود کارایی آن شد. کمترین مقادیر بار میکروبی کل، باکتریی­های سرماگرا، TVN، PV و TBA در برگرهای پوشش دار حاوی ۵/۱ درصد عصاره رزماری دیده شد. تفاوت آماری معنی­داری در عملکرد پوشش­های حاوی سطوح ۱ و ۵/۱ درصد عصاره رزماری در کاهش TBA دیده نشد. لذا می­توان از پوشش خوراکی فعال آلژینات سدیم حاوی ۵/۱ درصد عصاره رزماری جهت به تعویق انداختن فساد باکتریایی و اکسیداتیو برگرهای تلفیقی ماهی کپور نقره­ای- فیله مرغ طی دوره نگهداری۳ ماهه در دمای ۱۸- درجه سانتی­گراد استفاده کرد.

---

چکیده   در این تحقیق تاثیر عصاره رزماری به عنوان یک منبع غنی از ترکیبات آنتی­اکسیدانی بر ویژگی­های شیمیایی، فیزیکی و حسی کره حاصل از خامه ترش مورد بررسی قرار گرفته است. عصاره رزماری در سطوح صفر (نمونه کنترل)، ۰۵/۰، ۱/۰، ۳/۰ و ۵/۰ درصد به کره اضافه شده و بعد از بسته­بندی با دستگاه تحت خلاء، به مدت ۶۰ روز در یخچال نگهداری شدند. عدد اسیدی، عدد پراکسید، مقدار ترکیبات پلی­فنولی کل، آزمون جذب رادیکال آزاد DPPH، پایداری اکسیداسیونی و ویژگی­های حسی نمونه­ها در طول نگهداری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که نمونه­های حاوی عصاره رزماری در مقایسه با نمونه شاهد عدد اسیدی، پایداری اکسیداسیونی و ترکیبات فنلی بیشتر(۰۵/۰> P)، عدد پراکسید کمتری (۰۵/۰> P) داشتند. در طول نگهداری عدد اسیدی همه نمونه­ها افزایش یافت ولی عدد اسیدی نمونه­های حاوی عصاره رزماری افزایش کمتری داشت. عدد پراکسید و مقدار ترکیبات پلی­فنولی نمونه­ها در طی نگهداری کاهش یافت. نتایج آزمون جذب رادیکال آزاد DPPH مشخص کرد که قدرت آنتی­اکسیدانی عصاره رزماری کمتر از کوئرستین می­باشد. بررسی­ ویژگی­های حسی نشان داد که با افزایش درصد عصاره رزماری بیش از ۵/۰ درصد از نظر طعم عصاره، نمونه­ها اختلاف معنی­داری (۰۵/۰> P) با نمونه کنترل داشتند. نتایج بدست آمده نشان داد که اضافه کردن عصاره رزماری به کره می­تواند محصولی غنی از ترکیبات فنولی با پایداری بیشتر تولید کند و محصول جدید با عمر ماندگاری بالا نیز به بازار مصرف معرفی ­کند.

---

چکیده باتوجه به اثرات جانبی نگهدارنده­های شیمیایی و توجه تولید­کنندگان موادغذایی به نگهدانده­های طبیعی، ارزیابی اثرات آنتی­اکسیدانی و ضدمیکروبی نگهدارنده­های طبیعی در مدل­های آزمایشگاهی و غذایی ضروری به­نظر می­رسد. رزماری از جمله گیاهان دارویی و منابع طبیعی آنتی­اکسیدانی و ضد­میکروبی است که در این تحقیق با هدف جلوگیری از فساد اکسیداتیو و فساد میکروبی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس در گوشت چرخ کرده گاو انتخاب شده است. ساقه و برگهای گیاه رزماری پس از خشک کردن در سایه، با روش خیساندن در الکل عصاره­گیری شدند و سپس محتوای فنلی و حداقل غلظت ممانعت­کننده عصاره بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس به­روش رقیق­سازی بر آگار تعیین گردید. عصاره مورد نظر در دو غلظت ۳ و ۴ mg/ml به نمونه­های گوشت چرخ­کرده افزوده­شد و سپس تیمارها به­مدت ۱۴ روز در دمای یخچال نگهداری گردیدند. اندازه­گیری شاخص تیوباربیتوریک اسید، شمارش کل باکتری­ها و استافیلوکوکوس اورئوس در فواصل زمانی ۰، ۱، ۳، ۷ و ۱۴ روز انجام گرفت. محتوای فنلی و حداقل غلظت ممانعت کنندگی عصاره به­ترتیب برابر ۵۴/۴ (گرم معادل گالیک­اسید در ۱۰۰ گرم عصاره خشک) و mg/ml ۳ تعیین شد. عصاره رزماری در هر دو غلظت خاصیت آنتی­اکسیدانی و ضدمیکروبی بالایی از خود نشان­داد و این خاصیت با افزایش غلظت، افزایش یافت و تاثیر مقادیر مختلف عصاره از لحاظ آماری معنی­دار بود( ۰۵/۰>P ). نتایج نشان داد می­توان از رزماری به­عنوان نگهدارنده در گوشت و محصولات گوشتی استفاده کرد.

---

بسته‌بندی اهمیت به‌سزایی در حفاظت، انبار کردن و حمل و نقل بهداشتی مواد غذایی و هم‌چنین مواد خام به ویژه در مقابل اکسیداسیون و فساد میکروبی دارد. دفن زباله‌های تجزیه ناپذیر ناشی از بسته‌بندی پلاستیکی مواد غذایی یکی از مهم‌ترین چالش‌های جهان می‌باشد که امروزه در جهت کاهش و رفع این مشکل، استفاده از بیوپلیمرهای طبیعی و تجزیه پذیر، شامل پلی‌ساکاریدها توصیه می‌شود. کیتوزان از جمله پلی‌ساکاریدهایی می‌باشد که در ساختار فیلم‌های خوراکی زیست تخریب پذیر استفاده می‌شود. محدودیت اصلی فیلم های مبتنی برکیتوزان خواص مکانیکی ضعیف، حلالیت بالا در آب و نفوذپذیری آن به بخار آب است. این مطالعه با هدف بهبود عملکرد فیزیکوشیمیایی فیلم‌های مبتنی بر کیتوزان انجام شد. فیلم‌های مبتنی بر کیتوزان با صمغ گوار دی‌آلدهیدی در نسبت‌های مختلف تهیه شدند. ظهور پیک در طول موج ۱۶۸۰ بر سانتی‌متر در طیف جذبی فیلم ترکیبی کیتوزان-گوار دی‌آلدهیدی، تشکیل پیوند کووالانسی (گروه آمیدی) بین عامل‌های آمین کیتوزان و عامل‌های آلدهیدی گوار دی‌آلدهیدی را تایید می‌کند. فیلم  بهینه کیتوزان- گوار دی‌آلدهیدی (نسبت حجمی ۲:۱) در مقایسه با دیگر فیلم‌ها کم‌ترین حلالیت (۲۵/۰ ± ۰۳/۲۰ درصد)، کم‌ترین نفوذپذیری به بخار آب ( ^۱۰-۱۰Ð ۰۷/۳ گرم.میلی‌متر/ میلی‌متر مربع.ساعت.پاسکال) و بیش‌ترین مقاومت کششی (۰۶/۱ ± ۰۵/۴۸ مگاپاسکال) را نشان داد. هم‌چنین افزودن ۱۰ درصد عصاره‌ رزماری بزرگ‌ترین منطقه مهاری با قطر۲۱/۰ ± ۵۵/۲۰ میلی‌متر مربوط به استافیلوکوکوس اورئوس و ۰۷/۰ ± ۷۵/۱۲ میلی‌متر مربوط به اشریشیاکلی را نشان داد. نتایج نشان می‌دهد فیلم تولید شده حاوی رزماری می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای استفاده در بسته‌بندی فعال مواد غذایی در نظر گرفته شود.

---

هدف: با وجود پیشرفت در زمینه پرتو درمانی و درمان سرطان در ۳۰ سال گذشته، مقاومت به شیمی درمانی یک مانع عمده در بهبود بیماران مبتلا به سرطان است. هدف از این تحقیق بررسی آثار ضد سرطانی عصاره الکلی رزماری به تنهایی و بررسی توأم عصاره رزماری و تابش اشعه گاما بر مهار رشد رده سلولی MCF-۷ و SKBR۳ است.
مواد و روش‏ها: در این مطالعه برای بهبود درمان سرطان، از عصاره الکلی رزماری با غلظت‏های مختلف (۱، ۵، ۱۰، ۱۰۰ و ۵۰۰ میکروگرم/میلی‏لیتر) بر رده‏های سلولی سرطان پستان MCF-۷ و SKBR۳ و سلول‏های فیبروبلاست HU۰۲ و نیز دوزهای مختلف اشعه گاما با شدت‏های تابش ۵/۱، ۳، ۵/۷ گری استفاده گردید. سلول‏های سه رده سلولی در محیط DMEM با ۱۰ درصد FBS، ۱ درصد پنی‏سیلین و استرپتومایسین رشد کردند و در دمای ۳۷ درجه سانتی‏گراد در اتمسفر حاوی ۵ درصد CO_۲ و ۱۰۰ درصد رطوبت نگهداری شدند، روش استاندارد MTT برای برآورد زنده بودن سلول‏ها پس از درمان با عصاره رزماری و تابش اشعه گاما استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد عصاره الکلی رزماری اثر ضد سرطانی وابسته به غلظت و وابسته به زمان بر رده‏های سلولی سرطان پستان MCF-۷، SKBR۳ دارد (۰۱/۰P<)، در حالی‏که عصاره رزماری سمیت سلولی قابل توجهی را روی سلول‏های طبیعی فیبروبلاست نشان نداد. ترکیب توأم عصاره الکلی رزماری و تابش اشعه گاما به‏صورت وابسته به زمان اثر سمیت بیشتری روی رده‏های سلول سرطانی در مقایسه با استفاده از هرکدام به تنهایی دارد (۰۳/۰P<).
نتیجه‏گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می‏توان پیشنهاد کرد که عصاره رزماری می‏تواند به‏عنوان کاندیدی بالقوه، به تنهایی با دوزی مناسب یا همراه با تابش اشعه گاما، به‏عنوان یک استراتژی خوب در درمان سرطان پستانی که مقاوم به درمان است، استفاده شود.